U nas zapłacisz kartą
Badania skórne - Jakie problemy mogą być zdiagnozowane?
Skąd się biorą pasożyty u dziecka?
Zakażenia pasożytnicze wśród najmłodszych nie są niczym nadzwyczajnym. Takie problemy - jeżeli można to tak ująć - to bardzo standardowe dolegliwości, dotykają maluchy bez względu na status ekonomiczny czy wykształcenie ich rodziców i opiekunów.
Co jednak sprzyja zakażeniom? Skąd pasożyty u dziecka?
Pierwsze skojarzenie związane z obecnością robaków u dziecka to przede wszystkim zakażenia w miejscach, gdzie jest dużo innych maluchów, np. w żłobku, w przedszkolu czy w szkole.
Kontakt z nosicielem pasożyta w połączeniu z brakiem higieny lub niedostatecznym jej przestrzeganiem może sprawić, że będziemy borykać się z tego typu dolegliwością u pociechy.
Zapewne teraz niektórzy rodzice mogą pomyśleć: “przecież ja myję swoje dziecko”, “dbam o regularne kąpiele dziecka”. Jednak to nie wystarczy. Pod Twoją nieobecność, np. w przedszkolu, dziecko nie myje rączek przed jedzeniem, co może sprzyjać zakażeniom pasożytniczym.
Poza tym maluchy mają tendencję do wkładania do buzi brudnych przedmiotów, np. zabawek, które mogą być siedliskiem pasożytów.
W przypadku najmniejszych dzieci nie wystarczą tłumaczenia, ponieważ maluchy w ferworze zabawy szybko o nich zapomną. Istotne staje się wypracowanie nawyków związanych z higieną, bo to właśnie brudne ręce przyczyniają się do rozwoju pasożytów u dziecka, zwłaszcza owsików.
Powodem zakażeń innymi pasożytami, np. ogoniastkiem jelitowym odpowiadającym za lambliozę, jest picie zanieczyszczonej wody.
Zakażenie przenosi się również poprzez kąpiele w zbiornikach wodnych, które są zanieczyszczone odchodami. Zanim więc zdecydujesz się na to, by udać się z pociechą nad jezioro czy staw, zorientuj się, czy takie kąpielisko jest bezpieczne.
Sprawdź np. stronę sanepidu. Co ciekawe, wskazany pasożyt może też przenosić się na ludzi od zwierząt domowych, np. kotów albo psów. To jeden z wyjątków związanych z zakażeniami pasożytniczymi, ponieważ większość pasożytów występujących u zwierząt, nie jest groźna dla ludzi.
Choroby łojotokowe: postępowanie i pielęgnacja skóry
Łojotoku i będących jego konsekwencją chorób łojotokowych nie można całkowicie wyeliminować, ale można poprzez zastosowanie odpowiedniego leczenia zmniejszyć ich nasilenie.
Aby leczenie było skuteczniejsze powinniśmy odpowiednio zareagować już wtedy, gdy wystąpią pierwsze objawy choroby. Zaleca się wtedy:
- modyfikację diety – na taką z dużą ilością witamin, białka, soli mineralnych, z ograniczoną ilością tłuszczów, cukrów, ostrych przypraw i używek,
- zmianę stylu życia – unikanie sytuacji stresowych. (21)
Jeśli powyższe starania nie przyniosą efektu powinniśmy skonsultować się z lekarzem dermatologiem. Odpowiedni sposób żywienia jest także elementem leczenia chorób łojotokowych, więc najpewniej lekarz zaleci, aby kontynuować zmienioną dietę. Może także wprowadzić do terapii witaminy, leki doustne, a także preparaty przeciwgrzybicze. (22) Preparaty te to różnego rodzaju kremy i szampony lecznicze dedykowane specjalnie pielęgnacji łojotokowej przy trądziku, lub leczeniu łupieżu na różnych stopniach jego zaawansowania.
Skąd się biorą choroby łojotokowe?
Łój skórny, zwany inaczej: sebum, to naturalna bariera ochronna naskórka produkowana przez gruczoły łojowe na całej powierzchni skóry za wyjątkiem dłoni i stóp. (6) Zdarza się jednak, że gruczoły łojowe wydzielają łoju za dużo i zamiast chronić, staje się on przyczyną poważnych chorób skórnych – tzw. chorób łojotokowych.
Nadmierne wydzielanie łoju to łojotok. Najbardziej wyraźne jest ono w tych partiach skóry, gdzie gruczołów jest najwięcej (7), czyli na twarzy, owłosionej skórze głowy i górnych partiach tułowia. Aż 99% zmian chorobowych zlokalizowanych jest w eksponowanych okolicach skóry twarzy, dekoltu i ramion. (8) Skóra przy łojotoku jest tłusta, lśniąca, z rozszerzonymi ujściami gruczołów łojowych, wypełnionymi masami łojowo-rogowymi. (9)
Skłonność do łojotoku jest cechą genetyczną, ale też zależy od wpływu hormonów płciowych, a dokładnie niekorzystnego oddziaływania androgenów i progesteronu oraz korzystnego - estrogenów. Łojotok jest szczególnie nasilony w okresie pokwitania i przekwitania, przy zaburzeniach hormonalnych i zaburzeniach przemiany materii. (10)
Na regulację wydzielania łoju mają wpływ takie czynniki jak (11):
- stres,
- nadmiar androgenów
- oraz niedobór witamin: A, E, B2, PP, C.
Do najpowszechniejszych chorób łojotokowych zalicza się: trądzik oraz łojotokowe zapalenie skóry, którego łagodną formą jest łupież.
Jakie pasożyty mogą pojawić się u dzieci?
Aby ustalić konkretną przyczynę zakażenia, najlepiej przyjrzeć się rodzajom pasożytów atakujących najmłodszych.
Na czele znajdują się owsiki, które bytują w świetle jelita grubego. Jak wskazują Jolanta Popielska i Magdalena Marczyńska z Wojewódzkiego Szpitala Zakaźnego w Warszawie, problem tego typu pasożytów dotyczy 10% dzieci w wieku 5-14 lat.
Najczęściej zarażają się te, przebywające w dużych skupiskach i śpiące w jednym pomieszczeniu, np. w szkole z internatem.
Owsiki to małe, białe robaczki wywołujące świąd, niepokój, problemy z zasypianiem. Są ledwo dostrzegalne gołym okiem, np. w obrębie odbytu.
Znacznie bardziej pokaźnych rozmiarów może być glista ludzka, która w skrajnych przypadkach osiąga aż 52 cm długości.
Jej jaja mogą też przedostać się poprzez krew do płuc oraz oskrzeli, co rodzi ryzyko powikłań. Zarażenie następuje poprzez połknięcie jaja. W Polsce zdarza się naprawdę bardzo rzadko.
Niezwykle groźną dolegliwością jest lamblioza (giardioza), ponieważ wywołujące ją pasożyty, czyli wiciowce jelitowe, mogą zająć nie tylko jelito, ale też przewód żółciowy i trzustkowy.
Jeżeli problem zostanie zdiagnozowany zbyt późno, może dojść do rozwoju żółtaczki, a nawet zapalenia trzustki czy stanu zapalnego dróg żółciowych. Rocznie rozpoznaje się około 2000 przypadków tej choroby w polskiej populacji.
Kolejnym rodzajem choroby pasożytniczej są tasiemczyce wywołane przez tasiemiec. Taką dolegliwością można się zarazić jedząc surowe albo niedogotowane mięso wołowe lub wieprzowe.
Objawy mogą rozwijać się latami i być bardzo niespecyficzne, np. zaburzenia łaknienia, spadek masy ciała. Jednocześnie u dzieci ten problem występuje niezbyt często - zwykle wszystkich zakażeń rocznie u dzieci i dorosłych jest ok. 200.
Mniej znanym pasożytem układu pokarmowego jest włosogłówka, która przyczynia się do pojawienia się choroby o nazwie trychocefaloza.
