U nas zapłacisz kartą
Propolis - naturalne rozwiązanie na trądzik różowaty
Mikrobiom skóry w trądziku różowatym
Na naszej skórze bytują różnorodne mikroorganizmy – bakterie, wirusy, roztocza, grzyby – których równowaga jest kluczowa dla utrzymania zdrowia skóry. Skład mikrobiomu ma wpływ na funkcje immunologiczne skóry i jej barierę ochronną. W przypadku chorób skóry, takich jak Atopowe Zapalenie Skóry , trądzik pospolity czy trądzik różowaty, równowaga mikrobiomu skóry jest zachwiana. Namnażają się chorobotwórcze organizmy, prowadząc do powstania stanu zapalnego.
W przypadku trądziku różowatego zauważono, że w szczególności w dużej ilości pojawiają się nużeńce. Roztocza te bytują na skórze, pożywiając się sebum i białkiem w okolicy mieszków włosowych. Nużeńce mają wpływ na powstawanie grudek i krost, a także rumienia i „pajączków”. Alergeny produkowane przez te roztocza mogą dodatkowo aktywować stany zapalne.
Stan zapalny powoduje wzrost temperatury skóry twarzy, co z kolei wpływa na dalszy wzrost flory bakteryjnej i ponownie zaburza równowagę mikrobiomu, powodując nawroty choroby.
2 Trądzik różowaty może być oznaką chorych jelit
Trądzik różowaty może iść w parze z różnymi chorobami przewodu pokarmowego, w tym z chorobami zapalnymi jelit, celiakią, zespołem jelita drażliwego, chorobą refluksową przełyku (GERD), infekcją Helicobacter pylori i rozrostem bakteryjnym jelita cienkiego (SIBO) 5 . Dlatego leczenie jelit może dać efekt domina w postaci uzdrowienia skóry.
W rzeczywistości pewne badanie wykazało, że leczenie SIBO doprowadziło do remisji trądziku różowatego we wszystkich przypadkach 6 . Jednym z ogólnych sposobów wspomagania dobrego zdrowia jelit jest stosowanie diety bogatej w pokarmy prebiotyczne, takie jak jabłka, szparagi, czosnek, cebula i siemię lniane, a także - probiotyczne, takie jak jogurt, kefir, miso, kimchi i kapusta kiszona.
Trądzik różowaty – przyczyny i skuteczne metody leczenia
Trądzik różowaty, znany również jako różowate trądzikowe zapalenie skóry, to przewlekła choroba skóry charakteryzująca się rumieniem, krostkami i zaczerwienieniem, zwłaszcza na twarzy. Choroba ta dotyka głównie obszarów centralnych, takich jak nos, czoło, broda, a także policzki. Trądzik różowaty może wpływać na samopoczucie Pacjentów, ponieważ objawy są nieestetyczne i często trudne do ukrycia. W niniejszym artykule skupimy się na przyczynach, objawach, potencjalnych czynnikach ryzyka, a także dostępnych metodach leczenia. Warto podkreślić, że trądzik różowaty jest schorzeniem, które wymaga profesjonalnego leczenia, a każda osoba go doświadczająca powinna skonsultować się z dermatologiem w celu uzyskania odpowiedniej pomocy.
Dokładne przyczyny trądziku różowatego nie są do końca poznane i zrozumiałe. Jednak istnieje kilka czynników, które są uważane za potencjalne przyczyny lub współczynniki ryzyka rozwoju tego schorzenia. Należą do nich
- czynniki genetyczne – skłonność do trądziku różowatego może mieć podłoże dziedziczne. Osoby, których rodzina miała historię tego schorzenia, mogą być bardziej narażone na jego rozwój,
- nadmierne naczynia krwionośne – osoby z trądzikiem różowatym często wykazują zwiększoną reakcję naczyń krwionośnych skóry na różne bodźce. Naczynia krwionośne mogą się poszerzać, co prowadzi do rumienia i zaczerwienienia,
- reakcje immunologiczne – niektóre badania sugerują, że trądzik różowaty może być związany z nieprawidłową reakcją układu immunologicznego na czynniki środowiskowe,
- przewlekłe zapalenie skóry – osoby z predyspozycją do trądziku różowatego mogą być bardziej podatne na przewlekłe stany zapalne skóry, co może wpływać na rozwój choroby,
- bakterie i roztocza – zaburzenia w mikroflorze skóry, a także obecność bakterii, mogą być związane z trądzikiem różowatym,
- narażenie na czynniki środowiskowe – ekspozycja na pewne czynniki zewnętrzne, takie jak silne wiatry, Słońce, zimno, gorące napoje czy ostre potrawy może wywoływać objawy trądziku różowatego u osób predysponowanych.
- hormonalne zmiany – niektóre przypadki trądziku różowatego są związane z hormonalnymi zmianami, szczególnie u kobiet, jednak to nie jest główna przyczyna schorzenia.