Przesądy dotyczące pryszcza na języku - Mit czy rzeczywistość?
Krostki i plamy na języku – rodzaje i przyczyny
Czerwona krosta czy białe grudki?
W ludowych wierzeniach pypeć na języku jest karą za obmawianie innych. Jednak medycyna patrzy na to zjawisko zupełnie inaczej. Istnieje kilka rodzajów krost na języku. W zależności od tego czy są to czerwone krostki czy białe wypryski, przyczyna może być inna i inaczej wygląda leczenie. Zwykle podstawowy podział polega na sprawdzeniu koloru krostek. Jeżeli są one czerwone, to mogą mieć pochodzenie alergiczne, wynikać z niedoboru witamin czy powstawać na skutek rozwoju bakterii.
Białe krostki najczęściej oznaczają grzybicę, szczególnie często spotykane zakażenie grzybami Candida. Jeżeli jednak zamiast wielu krostek pojawia się pojedynczy pryszcz na języku, to może oznaczać niedobór witamin lub wynik zetknięcia powierzchni języka z bakteriami.
W rzadkich przypadkach bąble na języku oznaczają zakażenie wirusowe. Mogą towarzyszyć katarowi, co sprawia, że przeziębienie staje się jeszcze bardziej irytujące niż zwykle. A oto lista możliwych zmian na języku:
- Plamy na języku – mogą przybierać różny kolor. Białe zwykle świadczą o obecności liszaja płaskiego, żółte mogą być wynikiem nieprawidłowej higieny jamy ustnej. Czarne plamy, przypominające włoski to niegroźne, ale nieprzyjemne zakażenie bakteryjne. Najbardziej niepokojące są czerwone plamy na języku, które mogą oznaczać niedobór witaminy B12 i wywołaną nim tzw. chorobę Addisona Biermera.
- Biały nalot – nalot, któremu towarzyszy pieczenie i ból to objaw infekcji grzybiczej. Wymaga specjalistycznego leczenia, dlatego warto zgłosić się z nim do lekarza. Może to być też objaw aftozy. Afty zwykle atakują również dziąsła. Charakteryzują się białą nadżerką z czerwoną obwódką i umiarkowaną bolesnością. Zwykle pojawiają się u małych dzieci.
- Krosty – mogą to być niewielkie bąble, białe grudki lub czerwona bolesna krosta. Najbardziej niepokojąca może być boląca krosta, która z czasem pokrywa się owrzodzeniem. Może to świadczyć o kile – zakaźnej chorobie wenerycznej. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł o plamach na języku.
Jakie są objawy opryszczki na języku?
Opryszczka w jamie ustnej to najczęstszy wariant, jednak może się ona pojawić nawet w nosie, w okolicy oka czy za uszami.
Na języku pojawiają się drobne pęcherzyki. Następnie zaczynają pękać i tworzyć powierzchowne owrzodzenia. Mogą one utrudniać mówienie lub jedzenie, są bolesne. Tym zmianom na języku towarzyszą również inne objawy. Pozostałe objawy opryszczki na języku to:
- ślinotok,
- nieprzyjemny zapach z ust,
- owrzodzenia na języku,
- szary nalot na języku,
- silne rozdrażnienie,
- bóle mięśni,
- ogólne złe samopoczucie,
- bóle głowy,
- powiększenie węzłów chłonnych na szyi,
- podwyższona temperatura ciała, czasami gorączka,
- obrzmienie błony śluzowej w jamie ustnej.
Pierwsze objawy opryszczki na języku pojawiają się zazwyczaj w okresie od 2 do 7 dni od momentu zakażenia wirusem. Jeżeli jest to pierwsza styczność z tym wirusem, to objawy zazwyczaj utrzymują się od 2 do 3 tygodni. Gdy jest to nawrót opryszczki na języku, to choroba trwa krócej – maksymalnie do 10 dni.
Opryszczka w nosie. Jakie są jej przyczyny i sposoby leczenia?
Jak wygląda afta?
Krosta na języku ma postać owrzodzenia okrągłego, który ma charakter niewielkiego ubytku. Bardzo często mówi się o nich potocznie pryszcz na języku czy też chrosta na języku. Pryszcze na języku mogą występować pojedynczo czy też w większych skupiskach. Boląca krosta na języku znacznie utrudnia jedzenie, mycie zębów, picie, mówienie, czy też przełykanie śliny. Dolegliwości bólowe wzmagane są przez pikantne, gorące czy też kwaśne pokarmy.
Leczenie bolących krost na języku zależne jest przede wszystkim od samego podłoża choroby. Zakażenia, które są związane z grzybicą jamy ustnej, jak i także stale powracające afty oraz pleśniaki powinnien skontrolować dentysta. Stomatolog jest w stanie zapobiec ich ponownemu rozwojowi, ale także może wyeliminować podłoże o stomatologicznej naturze. Bardzo pomocne jest także wprowadzenie nawyku regularnej oraz prawidłowej higieny jamy ustnej, jak również warto wykonać podstawowe badanie krwi. Na podstawie badań lekarz wskaże pacjentowi, jakich witamin oraz składników mineralnych brakuje w organizmie. Sprawdzi także, czy odporność jest na odpowiednim poziomie.
Krosty na języku mają to do siebie, że towarzyszy im masa innych objawów, w związku z czym powinny być one skonsultowane ze specjalistami. Może to być na przykład gastroenterologii, który wykluczy refluks bądź wskaże stany zapalne rozwijające się bezpośrednio w przewodzie pokarmowym. Można jednak wspomóc leczenie ustalone przez lekarza poprzez zastosowanie domowych sposobów, które na pewno złagodzą dolegliwości.
Krosty na języku przy gardle
Stawiając pierwsze rozpoznanie lekarz bierze pod uwagę lokalizację zmian w jamie ustnej oraz ich charakter. Krosty na języku przy gardle mogą wskazywać na grzybicę (kandydozę) jamy ustnej.
Choroba rozwija się na skutek zakażenia grzybem drożdżopodobnym z rodzaju Candida. Zwykle u osób z obniżoną odpornością.
Jedną z najczęściej wykrywanych postaci choroby jest kandydoza rzekomobłoniasta, którą można rozpoznać po białych lub żółtych zmianach (tzw. pleśniawkach), które po usunięciu pozostawiają czerwone, krwawiące podłoże.
Grzybica lokalizuje się najczęściej na grzbiecie języka, ponieważ stanowi on główny rezerwuar mikroflory jamy ustnej.
Leczenie tego typu zmian polega na przyjmowaniu preparatów przeciwgrzybicznych (m.in. nystatyny, ketokonazolu, flukonazolu).

Czym są krosty na języku?
Krosty na języku to nieswoisty objaw świadczący o wielu różnych schorzeniach. Nie sposób wymienić wszystkich chorób, które mogą manifestować swoją obecność poprzez taki właśnie symptom.
Lekarz próbujący postawić diagnozę na postawie uwidocznienia się krostek na języku, z pewnością w pierwszej kolejności brałby pod uwagę infekcje wirusowe, zakażenia bakteryjne lub grzybicze oraz niedobory witamin.
Jednakże krostkowa wysypka w jamie ustnej może być także symptomem chorób zębów, czy niewłaściwej higieny jamy ustnej.
Nie można także wykluczyć poważnych chorób ogólnoustrojowych, które niekiedy w ten sposób dają o sobie znać.
W związku z tym, kluczowe znaczenie podczas specjalistycznego rozpoznania ma wywiad z pacjentem i poszukiwanie objawów współtowarzyszących.
