U nas zapłacisz kartą
Jak Radzić Sobie z Pryszczem na Kolanie u Dziecka?
Opryszczka u dzieci – co zrobić, by nie nawracała?
Do jakich zasad warto się stosować, by zmniejszyć ryzyko zakażenia się wirusem opryszczki? Przede wszystkim należy:
● unikać kontaktu bezpośredniego z osobami z objawami zakażenia wirusem opryszczki (np. całowanie),
● nie używać tych samych naczyń, sztućców, kosmetyków takich jak np. szminka,
● w odniesieniu do zakażeń okołoporodowych – jeżeli kobieta ciężarna ma w okolicach płciowych cechy infekcji wywołanej przez wirusa opryszczki, to wskazane jest wykonanie cięcia cesarskiego w celu uniknięcia zakażenia noworodka,
● aby chronić noworodki i niemowlęta – powinno unikać się ich całowania, jeżeli mamy objawy choroby, a ogólnie – powinno się odstąpić od tak bezpośrednich kontaktów z dalszymi członkami rodziny, innymi osobami (istnieje ryzyko przeniesienia zakażenia nawet przez bezobjawowe osoby).
Podsumowując, zakażenie wirusem opryszczki zwykłej jest powszechną przypadłością, jednak jeśli przyjmuje ono poważniejszą postać i występuje u noworodka/niemowlęcia to zdecydowanie warto skonsultować stan dziecka z lekarzem, który zaleci odpowiednie postępowanie.
Na co rodzic powinien zwracać uwagę, oglądając skórę dziecka?
Oglądając zmiany skórne u dziecka warto zwrócić uwagę na ich umiejscowienie. Ważna jest również liczba wykwitów (pojedyncze, liczne), ich rozmieszczenie (symetryczne jak np. w łuszczycy, asymetryczne np. w grzybicy skóry gładkiej, jednostronne np. w półpaścu, uogólnione, zwane erytrodemią, np. w atopowym zapaleniu skóry), a także ich kolor (zmiany czerwone są zwykle związane ze stanem zapalnym).
Dotykając zmiany skórne, należy sprawdzić ich rodzaj (zmiany płaskie lub wyniosłe — wypukłe) oraz powierzchnię (gładkie, szorstkie np. łuski, strupy).
Dziecko należy zbadać także w obrębie owłosionej skóry głowy, obejrzeć paznokcie, a także błony śluzowe jamy ustnej oraz narządów płciowych.
Zwróć uwagę, czy dziecko nie skarży się na świąd skóry, ból lub nie jest nadmiernie wrażliwe na bodźce dotykowe (tzw. przeczulica).
- Plamki: mogą mieć czerwone lub różowe zabarwienie np. w przebiegu chorób infekcyjnych (płonica, różyczka, odra)
- Plamy (większe od plamek): np. zmiany wrodzone — niektóre naczyniaki
- Grudki: np. w przebiegu łuszczycy, wyprysku
- Guzki (większe od grudek, sięgające głębszych warstw skóry): np. zmiany wrodzone — niektóre naczyniaki
- Blaszki: powstają wskutek łączenia się pojedynczych wykwitów, np. blaszki łuszczycowe
- Zmiany pęcherzowe (pęcherzyki — małe, pęcherze — większe): zawierają przezroczysty płyn, np. w przebiegu opryszczki
- Krosty: zawierają mętną treść (ropę) np. w przebiegu chorób bakteryjnych
- Nadżerka: powierzchowny ubytek naskórka, np. oparzenie słoneczne, urazy
- Owrzodzenia: ubytek głębszy, sięgający skóry właściwej, np. w przebiegu chorób naczyniowych
- Pęknięcia: linijne przerwanie ciągłości skóry, powstałe wskutek jej pogrubienia, np. w przebiegu przewlekłego wyprysku dłoni
Opryszczka u dzieci – leczenie
Sposób leczenia infekcji wywoływanej przez wirusa opryszczki zależy od postaci choroby i stopnia jej zaawansowania. W leczeniu zastosowanie znajduje lek przeciwwirusowy – np. acyklowir, który ma za zadanie hamować namnażanie się wirusa. Lek jest dostępny zarówno w postaci kropli do oczu, maści do stosowania na skórę, jak i w postaci tabletek oraz postaci do podawania dożylnego. Dawka preparatu doustnego zależy od wieku dziecka – mniejszą dawkę stosuje się u dzieci poniżej drugiego roku życia. Typowa dawka dla dzieci starszych i osób dorosłych to 200 mg stosowane pięć razy dziennie przez 5-10 dni. W cięższych postaciach choroby, w tym u noworodków i w postaciach z zajęciem układu nerwowego konieczne jest leczenie dożylne w warunkach szpitalnych.
W zapobieganiu nawrotom opryszczki znajdują zastosowanie preparaty zawierające w swoim składzie tak zwaną inozynę (z łac. Inosinum pranobexum). Zadaniem inozyny jest stymulowanie układu odpornościowego do walki z wirusami, co wpływa na zmniejszenie liczby nawrotów.
Jak często występuje alergiczny wyprysk kontaktowy? (tu: czy występuje rodzinnie)
Tak jak wspomniano, wyprysk jest często występującą jednostką dermatologiczną, przy czym w populacji dorosłych dominuje kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia wywołane drażniącym działaniem substancji zewnętrznych na skórę człowieka, takich jak detergenty, rozpuszczalniki, kwasy i zasady. U dzieci występowanie tej postaci wyprysku jest co prawda możliwe, jednak ze względu na brak kontaktu z wymienionymi substancjami należy ona do rzadkości, częściej stwierdza się alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. W przypadku alergicznego wyprysku kontaktowego nie obserwuje się podłoża genetycznego ani występowania rodzinnego. Obecność chorób atopowych (astmy, alergicznego nieżytu nosa, atopowego zapalenia skóry) nie zwiększa ryzyka rozwoju tego schorzenia, chociaż w populacji dzieci z rozpoznaniem atopowego zapalenia skóry, ze względu na uszkodzenia naskórka, ta postać wyprysku może się rozwinąć niezależnie.
Alergiczny wyprysk kontaktowy cechuje się występowaniem różnorodnych zmian skórnych. Jak już wspomniano, podstawowym wykwitem jest grudka, która przekształca się w pęcherzyk, a ten z kolei w sączącą nadżerkę, pokrywającą się z czasem strupkiem. Zmiany te lokalizują się na rumieniowym podłożu, są wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry i mogą się ze sobą zlewać, tworząc rozległe ogniska. Zmianom skórnym towarzyszy nasilony świąd, a w okresie gojenia obserwuje się złuszczanie naskórka. W fazie przewlekłej dominuje pogrubienie naskórka, może nawet dochodzić do jego bolesnych pęknięć. Zmiany lokalizują się zwykle w miejscu kontaktu z uczulającym alergenem. W przypadku niklu, który jest jednym z najczęstszych alergenów, zmiany skórne mogą być umiejscowione na pleckach dziecka (w miejscu przylegania do skóry metalowych zapinek), w okolicy pępka (z powodu kontaktu z metalowym guzikiem) czy na nadgarstku (w wyniku kontaktu z metalowym paskiem od zegarka).
Co robić, aby uniknąć zachorowania?
Niestety czynniki zwiększające ryzyko zachorowania na alergiczne kontaktowe zapalenie skóry nie są obecnie znane. Wiadomo jednak, że stan zapalny w postaci uszkodzonej bariery ochronnej naskórka może ułatwiać przenikanie alergenów w głąb skóry i sprzyjać rozwojowi alergii kontaktowej. W przypadku występowania alergicznego wyprysku kontaktowego w obrębie skóry rąk dobrze sprawdzają się tzw. preparaty barierowe, które tworzą powłokę ochronną dla skóry i działają jak „sztuczne rękawiczki”, nie dopuszczając do kontaktu skóry z alergenami.
Alergiczny wyprysk kontaktowy w pytaniach i odpowiedziach
Zobacz także
Atopowe zapalenie skóry (AZS) u dzieci Charakterystyczną cechą atopowego zapalenia skóry u dziecka lub niemowlęcia jest uporczywy i bardzo nasilony świąd skóry, często wywołujący rozdrażnienie i niepokój dziecka.
Jakie preparaty stosować do pielęgnacji skóry niemowlęcia i małego dziecka? Wybieraj kosmetyki możliwie bezzapachowe i przeznaczone tylko dla niemowląt. Skład takich preparatów zwykle jest dobrany do rodzaju skóry małego dziecka.
Alergeny kontaktowe Do najczęstszych alergenów kontaktowych w Polsce należą nikiel i chrom. Coraz częstsze jest też uczulenie na perfumy i aminy aromatyczne.
Wybrane treści dla Ciebie
Badanie ostrości wzroku u dzieci Testy uprzywilejowanego spojrzenia wykorzystują naturalny odruch: kiedy w polu widzenia pojawi się jakikolwiek bodziec wzrokowy, bezwiednie kierujemy na niego nasz wzrok. Testy składają się z serii prostokątnych tablic, na których widnieją czarno-białe paski na szarym tle.
