U nas zapłacisz kartą
Pryszcz na palcu - przyczyny, leczenie i porady
Važnost razumevanja bola u palcu
Život sa hroničnim bolom izazvanim bol u palcu može značajno uticati na kvalitet života pojedinca. Bolne ruke mogu učiniti izazovnim čak i jednostavne zadatke kao što je otvaranje tegli ili držanje predmeta.
Zbog toga je od ključne važnosti za pojedince da shvate šta uzrokuje ovo stanje kako bi mogli da preduzmu neophodne mere predostrožnosti da izbegnu razvoj. Štaviše, razumevanje simptoma bol u palcu može pomoći pojedincima da identifikuju stanje u njegovim ranim fazama, omogućavajući brzu medicinsku intervenciju.
Rani tretman može sprečiti pogoršanje stanja i smanjiti šanse za dugotrajne komplikacije. bol u palcu je opšte stanje koje pogađa mnoge ljude širom sveta.
Razumevanje njegovih uzroka, simptoma i opcija lečenja je od suštinskog značaja za efikasno upravljanje ovim iscrpljujućim stanjem. Sledeći odeljak govori o anatomiji prstiju kako bi se čitaocima pomoglo da razumeju kako se bol u palcu razvija.
Anatomija prsta
Pregled strukture prstiju
Ljudska ruka je složena struktura koja se sastoji od 27 kostiju, uključujući osam karpalnih kostiju u zglobu, pet metakarpalnih kostiju na dlanu i četrnaest falangi koje čine prste. Prsti su podeljeni na tri dela: proksimalne falange, srednje falange i distalne falange.
Palac ima samo dve falange: proksimalnu i distalnu. Prsti su međusobno povezani ligamentima i tetivama koji im omogućavaju da se kreću i savijaju.
Detaljno objašnjenje kostiju uključenih u bol u palcu
Bol u palcu se odnosi na bol u prstu uzrokovan različitim faktorima kao što su traume ili povrede koje se ponavljaju. Da biste razumeli ovo stanje, korisno je znati o različitim kostima koje učestvuju u pokretu prstiju. Svaki prst ima tri kosti koje se nazivaju falange – proksimalnu (najbliža ruci), srednju (srednji deo) i distalnu (najudaljenija od šake).
Na svakom zglobu gde se susreću dve kosti nalazi se jastuk koji se zove hrskavica koji pomaže u sprečavanju trenja između njih tokom kretanja. Кosti uključene u bol u palcu uključuju metakarpale (duga kost koja povezuje kosti prsta sa zglobom), proksimalna falanga (prva kost najbliža bazi prsta), srednja falanga (druga kost) i distalna falanga koji čine većinu našeg vrha prsta.
Medicinski testovi koji se koriste za dijagnozu bola u palcu
Da bi dijagnostikovali bol u palcu, medicinski stručnjaci mogu koristiti različite testove kao što su rendgenski snimci ili magnetna rezonanca da vide da li postoje abnormalnosti u strukturi kostiju ili zglobovima. Ovi testovi će vam pomoći da identifikujete da li postoje prelomi ili druge povrede koje se odnose na kosti unutar vaših prstiju.
Pored toga, lekari mogu da vrše fizičke preglede vaših prstiju dok ih pomeraju u različitim pravcima testirajući njihovu fleksibilnost i opseg pokreta. Ovo im pomaže da procene potencijalnu štetu prouzrokovanu povredom, artritisom itd.
Medicinski radnici koriste ove dijagnostičke alate zajedno sa istorijom pacijenta i njihovim trenutnim simptomima uključujući težinu, trajanje, učestalost itd. Ovaj sveobuhvatni pristup pruža tačnu dijagnozu za odgovarajuće preporuke za lečenje.
Lečenje melanoma nokta
Postoji nekoliko načina za lečenje melanoma. Sve zavisi od toga u kakvom je stanju pacijent i koliko se rak razvio.
Najčešće metode za lečenje su:
- Radioterapija: ovaj metod sprečava dalji razvoj kancerogenih ćelija. Reč je o lokalizovanom tretmanu. Drugim rečima, zrači se samo mesto na kom se nalazi melanom.
- Operacija: ova metoda se najčešće primenjuje. Tokom operacije se uklanja tumor i tkivo oko njega.Cilja je sprečavanje daljeg širenja kancera.
- Hemioterapija: koristi se kada se melanom raširi na druge organe. Pacijentu se daje kombinacija lekova.
- Imunoterapija: cilje je ojačati imuni sistem kako bi se sam izborio sa bolešću.
Tak powstaje pryszcz
Bakterie uwalniają enzymy (lipazy) rozkładające obojętne tłuszcze łoju na mniejsze cząstki (wolne kwasy tłuszczowe). Właśnie te kwasy tłuszczowe powodują powstawanie stanów zapalnych. Wzrasta liczba zakażonych komórek i wydzieliny wypełnającej woreczek. Jest tam coraz mniej miejsca, przez co nasila się nacisk na ścianki mieszka włosowego zablokowanego czopem rogowym. W pewnym momencie ścianki nie wytrzymują nacisku, pękają, a zawartość rozlewa się na otaczającą tkankę. Powstaje ostry stan zapalny, tworzą się krosty.
Trądzik pospolity może mieć różne etapy. Pierwsza odmiana trądziku charakteryzuje się zaskórnikami utrzymującymi się przez miesiące, a nawet lata, w okresie dojrzewania. Rozróżnia się zaskórniki otwarte i zamknięte. W zaskórnikach zamkniętych ujście mieszka jest zatkane, spod skóry prześwituje biaława grudka, czop łojowo-rogowy. Często dochodzi do zakażeń i nagromadzenia się ropy, ponieważ zawartość mieszka nie może się wydostać na zewnątrz. W zaskórnikach otwartych ujście się nie domyka, widoczny jest czarny punkt. Nie ma on nic wspólnego z brudem, jak się powszechnie uważa. Czarny kolor spowodowany jest utlenianiem się czopu rogowo-tłuszczowego. Kolejnym etapem trądziku jest jest acne papulopustolosa. W zaskórniku powstały już zmiany zapalne, grudki i krosty. Ten etap może ciągnąć się latami. Prawie każda krosta pozostawia wklęsłą (rzadziej także wypukłą) bliznę. Jeśli trądzik się pogarsza, rozwija się raczej rzaska forma acne conglobata. W wyniku stanu zapalnego wokół mieszka tworzą się guzkowate nacieki i ropne, a po ich ustąpieniu pozostają blizny wklęsłe i wypukłe.
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
