U nas zapłacisz kartą
Pryszcz na podniebieniu twardym - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Jak dbać o strupki z uszu
W zależności od przyczyny pojawienia się strupów z uszu leczenie może się różnić. Ogólnie rzecz biorąc, ważne jest, aby postępować zgodnie z określonymi wskazówkami dotyczącymi każdego przedmiotu, który ma pomóc w przypadku strupów z uszu. Jeśli jest to recepta, postępuj zgodnie z instrukcjami opieki podanymi na leku lub przez lekarza.
Ogólną zasadą jest regularne czyszczenie obszaru i osuszanie go. Staraj się unikać nadmiernego tarcia lub drapania. Jeśli w przewodzie słuchowym znajdują się strupy, unikaj szturchania czegokolwiek w okolicy i umyj je letnią wodą. Utrzymuj ręce w czystości przez cały czas nakładania leków lub maści.
Balsamy do użycia
Istnieje wiele opcji OTC leczenia strupów. Produkty, których głównym składnikiem jest woda, pomagają w nawilżaniu. Maści i kremy są cięższe od balsamów i nie wymagają częstego stosowania.
W przypadku bardziej intensywnej pielęgnacji pomocne są produkty zawierające kwas mlekowy. Wiadomo, że niektóre przepisane leki zawierające steroidy zmniejszają stan zapalny dotkniętego obszaru. Twój pracownik służby zdrowia może pomóc w podjęciu właściwej decyzji i odpowiedzi na pytania.
Suche uszy
Sucha skóra na uszach zwykle wygląda na łuszczącą się, z chropowatymi plamami. Jeśli suchość jest ciężka, skóra może krwawić lub pękać. Suchość skóry może być spowodowana klimatem, chorobami, alergiami, genetyką, wiekiem lub innymi chorobami skóry. Niektóre z objawów to:
- Swędzenie
- Popękana skóra
- Szorstkie łaty
- Zaczerwienienie
- Płatki lub łuski
Leczenie
Aby zdiagnozować suchość skóry, lekarz może przeprowadzić badanie krwi, test na alergię lub biopsję skóry.
Zabiegi obejmują środki nawilżające zmiękczające i nawilżające. Produkty te mogą obejmować maści, olejki i balsamy.
Inną opcją są leki. Jeśli sucha skóra w uchu pęka lub swędzi, można przepisać miejscowy steryd. Jeśli jest ciężka, leki doustne lub zastrzyki są opcjami leczenia.
Objawy i przyczyny
Istnieje wiele potencjalnych przyczyn pryszczu na brodawce lub innego guzka w okolicy. Obejmują one:
Trądzik
Niektórzy ludzie mają pryszcze trądzikowe na sutkach. Pryszcze pojawiają się, gdy pot, bakterie i brud zostają uwięzione w twoich porach. Wtedy te pory mogą puchnąć. Większość pryszczy na sutkach to zaskórniki. Częsty trądzik na sutkach lub piersiach może być znakiem, że musisz zmienić swoją rutynę higieniczną.
Wrastające włosy
Większość ludzi ma przynajmniej kilka mieszków włosowych na ich otoczkach. Oznacza to, że istnieje ryzyko wrastania włosów. Wrastające włosy to ogolone lub zaostrzone pasmo włosów, które wrastają z powrotem w skórę. Wrastające włosy mogą powodować guzki, które wyglądają bardzo podobnie do pryszczów spowodowanych trądzikiem.
Gruczoły Montgomery
Gruczoły Montgomery’ego (zwane również gruczołami areolarnymi i guzkami Montgomery’ego) wytwarzają wydzieliny, które nawilżają sutki. Są rodzajem gruczołu łojowego (gruczołu łojowego).
W czasie ciąży gruczoły mogą stać się liczniejsze i wydatniejsze. Czasami ulegną zapchaniu i zaczną przypominać pryszcz. Może się to również zdarzyć w innych momentach, gdy zmieniają się poziomy hormonów.
Możliwe jest zakażenie zatkanego gruczołu Montgomery’ego. Jeśli tak się stanie, możesz odczuwać ból, a także powiększony guzek na otoczce. Zakażone gruczoły Montgomery’ego (lub torbiele) są najczęściej obserwowane u kobiet w wieku 10-20 lat.
Ropnie podokręgowe
Ropień podokręgowy to mała kieszonka z ropą pod otoczką lub brodawką sutkową. Jest to spowodowane miejscową infekcją. Ropnie podokręgowe mogą być bolesne i mogą wystąpić obrzęki okolicy. Czasami ropień może towarzyszyć gorączce lub ogólnemu złemu samopoczuciu.
W przeciwieństwie do niektórych innych stanów, które mogą wyglądać jak pryszcz na brodawce, ropnie podokręgowe rzadziej występują u osób karmiących piersią. Mogą być spowodowane przez wiele różnych rodzajów bakterii.
Rak podniebienia - przyczyny, objawy, leczenie
Rak podniebienia występuje rzadko, gdyż stanowi zaledwie 1% wszystkich nowotworów jamy ustnej i gardła. Jest jednak rakiem o wysokim stopniu złośliwości – szybko nacieka okoliczne tkanki i w 1/4 przypadków daje przerzuty do okolicznych węzłów chłonnych (zazwyczaj podżuchwowych, szyjnych głębokich i zagardłowych).
Przyjmuje się, że pod względem histologicznym w 2/3 przypadków rak podniebienia jest rakiem płaskonabłonkowym. Jednak w piśmiennictwie medycznym można znaleźć opinie, iż rak płaskonabłonkowy występuje głównie na podniebieniu miękkim, natomiast na podniebieniu twardym przeważają raki gruczołowe (wywodzące się z małych gruczołów ślinowych). Przyczyną tej rozbieżności jest niewielka liczba doniesień poświęconych tylko i wyłącznie tej zmianie nowotworowej.
Płaskonabłonkowy rak podniebienia występuje zazwyczaj w postaci rozlanego, nieostro ograniczonego nacieku (guzka), nierzadko z powierzchownym lub głębokim owrzodzeniem. Owrzodzenie szybko nacieka w głąb, w kierunku kości podniebienia, jam nosa i zatok przynosowych, czemu towarzyszą coraz silniejsze dolegliwości bólowe. Bywa, że naciek penetruje również w kierunku wargi górnej, dochodząc do fałdu nosowo-wargowego, obejmuje kość szczęki i podniebienie miękkie. Mogą pojawić się zaburzenia artykulacji – spowolnieniu ulega tempo mówienia, mowa staje się niewyraźna i nosowa.
W przypadku wcześnie zdiagnozowanej zmiany nowotworowej notuje się 80-82% wyleczeń. W przypadku przerzutów rokowanie jest zdecydowanie gorsze – nawrót choroby po pięciu latach od zakończenia leczenia obserwuje się u prawie 70% pacjentów.
Rak podniebienia – ze względu na swoją lokalizację, możliwość dokładnego zobaczenia zmiany i łatwy dostęp badania palpacyjnego – powinien być szybko wykrywany i diagnozowany. Dlatego zdumiewać może fakt, że większość raków podniebienia trafiających do leczenia onkologicznego cechuje się wysokim stopniem zaawansowania. Onkolodzy apelują, aby stomatolodzy byli bardziej wyczuleni na wszelkie zmiany zlokalizowane na podniebieniu twardym, nie przedłużali nieskutecznego leczenia miejscowego i jak najszybciej kierowali pacjentów na badania specjalistyczne (histopatologię, badania obrazowe).
Diagnoza
Większość guzków i wyprysków na brodawce zniknie samoistnie w ciągu kilku dni. Jeśli jednak odczuwasz ból lub wydzielanie, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Prawdopodobnie spojrzą na guz i otaczającą skórę, aby sprawdzić, czy mogą zdiagnozować problem na podstawie wyglądu.
Twój lekarz może również pobrać próbkę guzka lub płynu znajdującego się w jego wnętrzu w celu zbadania pod kątem bakterii lub innych patogenów. Odbywa się to zwykle jako biopsja brodawki sutkowej. W rzadkich przypadkach możesz również potrzebować obrazowania diagnostycznego.
Powinieneś również rozważyć rozmowę z lekarzem, jeśli jakimkolwiek guzkom lub pryszczom towarzyszy:
- Wysypka
- Łuszcząca się skóra
- Palenie
- Mrowienie
- Zmiana kształtu lub kierunku brodawki (np. spłaszczenie lub odwrócenie brodawki)
