U nas zapłacisz kartą
Pryszcz na siusiaku u dziecka - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Jak leczyć białe krostki na penisie?
Jak leczyć białe krostki na żołędzi, napletku, trzonie członka czy jądrach? O dostępnych metodach terapii prosaków zostało powiedziane wyżej.
Jeśli chodzi o plamki Fordyce'a, leczenia nie zaleca się w ogóle, a jeśli już, to wyłącznie z przyczyn estetycznych. W grę wchodzą zabiegi elektrokoagulacji oraz wysuszania prądem, może też być zastosowany laser CO2, który wywołuje kontrolowany uraz fototermiczny wybranych tkanek.
Jest to metoda skuteczna, ale droga, dlatego zasadność jej stosowania w leczeniu całkowicie niegroźnych zmian bywa kwestionowana.
Oprócz tego białe pryszcze na penisie można traktować maścią z retinoidami, na przykład tretinoiną albo retinolem, które ułatwiają złuszczanie naskórka i mogą w pewnym stopniu udrażniać kanaliki gruczołów łojowych.
Białe krosty na prąciu i jądrach będące kaszakami usuwa się podobnie, aczkolwiek ze względu na możliwe powikłania w postaci zmian zapalnych, niekiedy jest to nie obligatoryjne, a zalecane.
Najczęściej stosowany jest zabieg chirurgicznego nacinania, po którym znajdująca się wewnątrz treść swobodnie wypływa na zewnątrz. Jeśli jednak wdaje się zapalenie, lekarz powinien usunąć całą torebkę, a w razie konieczności, zaordynować także antybiotykoterapię.
Alternatywą dla działań chirurgicznych są zabiegi wykonywane w gabinetach medycyny estetycznej. Kaszaki można wypalać laserem CO2 lub też wymrażać (krioterapia).
Tak jak zostało już wspomniane wyżej, leczenie powinno być prowadzane przez specjalistów. Konsultacja ma charakter dermatologiczny, a usuwanie - chirurgiczny.
Nie należy podejmować działań na własną rękę, jako że są one nieefektywne, a w dodatku grożą powstawaniem ran lub zakażeń.
W procesie diagnostyki niezwykle ważne jest też różnicowanie z innymi potencjalnymi schorzeniami, które mogą być znacznie groźniejsze, a których pacjent nie jest w stanie samodzielnie rozpoznać.<
Czy białe krostki na penisie zdarzają się często?
Białe krostki na penisie budzą poważne obawy u wielu mężczyzn, a także ich partnerek(ów) seksualnych i życiowych. Nieodzownie widok ten przywodzi na myśl skojarzenia związane z zakażeniami przenoszonymi drogą płciową, często bardzo poważnymi.
Niekiedy też myśli koncentrują się wokół zaniedbań higienicznych, alergii czy zaburzeń hormonalnych - zwłaszcza, gdy tego zmiany u swoich maleńkich dzieci obserwują rodzice.
W rzeczywistości białe kropki na penisie najczęściej nie mają nic wspólnego z chorobami wenerycznymi, odczynami uczuleniowymi czy skutkami nie mycia się.
Z reguły są to zmiany fizjologiczne, które dotykają ogromną część męskiej populacji. Nie ma w tym zakresie danych epidemiologicznych, jednak stwierdza się, że na różnych etapach życia białe plamki w mniejszym lub większym natężeniu ma większość chłopców i mężczyzn.
Wiadomo też, że bardzo często objawiają się one w wieku noworodkowym/niemowlęcym, a także kilkanaście lat później, w okresie dojrzewania. Aczkolwiek są też możliwe tego typu symptomy w późniejszych fazach życia, także w czasie aktywnym seksualnie - stąd takie a nie inne skojarzenia.
Gdzie dokładnie lokalizują się wykwity, jakie są ich przyczyny, czy są groźne i zakaźne, czy wymagają leczenia? Pytań jest wiele - odpowiedzi na najważniejsze z nich znajdziesz poniżej.
Dlaczego dziecko ma spuchniętego siusiaka
Opuchnięty siusiak może oznaczać, że doszło do podrażnienia mechanicznego lub stanu zapalnego. Bardzo często objawowi temu towarzyszy zaczerwienienie. Nie musi to być od razu sygnał, że mamy do czynienia z poważną infekcją. Warto w pierwszej kolejności zweryfikować produkt, którym było myte dziecko, i częstotliwość zabiegów higienicznych. Powodem może być również podrażnienie przez kupę – niestety w pieluszce łatwo o przenoszenie się bakterii. Już na tym etapie możemy wprowadzić drobne zmiany – częściej przebierać malucha i każdorazowo myć jego pupę ciepłą wodą.
Opuchnięcie siusiaka może świadczyć również o zapaleniu napletka – to częsta dolegliwość małych chłopców. Może wynikać z nieumiejętnej pielęgnacji (naciągania lub prób ściągania skóry), niezachowania właściwej higieny (dotykanie narządów brudnymi rękami, nieregularne przewijanie) i drobnych urazów. W takich sytuacjach bardzo łatwo o rozwój bakterii – na ogół wystarcza jednak częstsze mycie i zadbanie o czyste pieluszki. Jeżeli jednak to nie działa, a dodatkowo zauważymy wyciek (np. ropny), to konieczna jest wizyta w gabinecie lekarskim.
Prosaki na penisie
Nieco innego rodzaju krostami występującymi na narządach płciowych są prosaki. Czym są te wykwity? To torbiele zastoinowe związane z nadaktywnością gruczołów łojowych, będące efektem niewłaściwego, nadmiernego rogowacenia ujść mieszków włosowych.
Prosaki na prąciu, jądrach i w innych miejscach ciała mogą powstawać spontanicznie i bez wyraźnej przyczyny, ale też pojawiają się:
- po ustąpieniu ran pęcherzykowych,
- po zabiegach dermabrazji (mechanicznego ścierania skóry) i radioterapii,
- w wyniku długotrwałego leczenia środkami sterydowymi oraz niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi.
Dzielą się na pierwotne, które są niemal powszechne u noworodków (występują u około 40-50 procent maluchów, głównie na twarzy ale też na narządach płciowych - dane: D. Berk i S.J. Bayliss) oraz wtórne, pojawiające się w późniejszych latach życia.
W pierwszym z wymienionych przypadków podłoże najprawdopodobniej jest genetyczne.
Jak wyglądają prosaki? Są podobnie do plamek Fordyce'a. Zbierający się pod skórą łój powoduje niewielkie uwypuklenia w kolorze białym. Po mocniejszym naciśnięciu albo przebiciu, tłusta i kleista wydzielina powinna uchodzić na zewnątrz. Ich średnica z reguły wynosi 1-2 mm.
Prosaki na członku także nie są związane z żadnym zakażeniem, alergią czy kwestiami natury higienicznej. Nie bolą, nie swędzą, nie szczypią, nie utrudniają też współżycia seksualnego, przynajmniej w czysto technicznym aspekcie.
Czy są zaraźliwe? Nie, nie ma możliwości przenoszenia ich, aczkolwiek tak, jak większość zmian chorobowych występujących w strefach intymnych, mogą budzić nie najlepsze skojarzenia i obawy.
Z tego też powodu dotknięte nimi osoby często powstrzymują się od aktywności seksualnej lub też spotykają z niechęcią ze strony partnerów. Stąd liczne zapytania o diagnostykę i metody leczenia.
