U nas zapłacisz kartą
Pryszcz na worku mosznowym - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Moszna: ukrwienie i unerwienie
Krew tętnicza do struktur obecnych w mosznie dociera drogą kilku tętnic – są nimi tętnica nasieniowodu, jądrowa oraz tętnica dźwigacza jądra. Oprócz tego worek mosznowy zaopatrywany jest również przez gałęzie wywodzące się z tętnic sromowych (zewnętrznej i wewnętrznej).
Krew żylna odprowadzana jest z moszny za pośrednictwem żył sromowej wewnętrznej oraz odpiszczelowej. Chłonka z okolic moszny kierowana jest z kolei do węzłów chłonnych pachwinowych.
Moszna jest nie tylko bogato unaczyniona, ale i unerwiona. Włókna nerwowe, które ją zaopatrują, wywodzą się z nerwów biodrowo-pachwinowego, płciowo-udowego i sromowego. Do zlokalizowanych w worku mosznowym narządów docierają również włókna autonomiczne wywodzące się ze splotu podbrzusznego dolnego.
Łuszczyca
Łuszczyca to stan, który powoduje stan zapalny w organizmie. Kiedy dana osoba ma łuszczycę, jej układ odpornościowy jest nadaktywny. Stan ten powoduje również nadmierne zapalenie i wiadomo, że wpływa na inne narządy i tkanki.
Ze względu na nadczynność układu odpornościowego następuje przyspieszenie wzrostu komórek skóry. Zazwyczaj skóra rośnie i odpada w ciągu miesiąca. U osób z łuszczycą wzrost następuje w ciągu trzech do czterech dni, a skóra nie ma szans na prawidłowe złuszczanie. W rezultacie komórki skóry tworzą się w szybkim tempie i gromadzą się na powierzchni skóry. Pozostawia to suche i łuszczące się plamy, o których wiadomo, że mogą palić, strupy, żądło i swędzenie.
Te łaty mogą tworzyć się w dowolnym miejscu na ciele, w tym na kolanach, łokciach, uszach, powiekach i skórze głowy. Ten stan nie jest zaraźliwy.
Leczenie
Istnieje kilka opcji leczenia łuszczycy. Pamiętaj, że nawyki związane ze stylem życia mogą pomóc w chorobie.
Niektóre z wyzwalaczy to:
- Naprężenie
- Dieta
- Zimne klimaty
Pomocne jest znalezienie sposobów na zmniejszenie stresu, spożywanie pokarmów o niskim stanie zapalnym oraz przebywanie na słońcu lub używanie nawilżacza powietrza. Zawsze ważne jest, aby skontaktować się z pracownikiem służby zdrowia, aby odpowiedzieć na wszelkie pytania.
Niektóre typowe metody leczenia łuszczycy obejmują:
- Maść z witaminą D3
- Kremy z witaminą A lub retinolem
- Kremy steroidowe
- Nawilżacze do skóry suchej
- Anthralin, lek spowalniający produkcję komórek skóry
- Balsamy lecznicze, szampony i płyny do kąpieli w celu poprawy łuszczycy skóry głowy
- Terapia światłem
Istnieją inne metody leczenia skrajnych przypadków, które mogą powodować działania niepożądane. Porozmawiaj z lekarzem na temat opcji, jeśli wystąpi skrajny przypadek łuszczycy.
Pękająca skóra – jakich partii ciała dotyczy najczęściej?
Tendencję do nadmiernego rogowacenia ma szczególnie naskórek pokrywający dłonie i stopy. Na tych partiach ciała skóra ma specyficzną budowę. Dłonie są niemal pozbawione gruczołów łojowych, natomiast pokrywa je sporo gruczołów potowych. Także stopy są bardziej narażone na wzmożoną potliwość, przy jednocześnie niskiej ochronie w postaci wydzieliny łojowej. To sprawia, że skóra szybko może ulec osłabieniu, jest też podatna na odparzenia, wysuszenie i otarcia.
Pękająca skóra na dłoniach i stopach to również następstwo zwiększonego kontaktu z czynnikami zewnętrznymi. Dłonie są eksponowane na warunki pogodowe, takie jak wiatr, mróz czy promienie słoneczne. Drażniąco na skórę dłoni działają również detergenty, np. używane podczas domowych porządków, dlatego ważne jest stosowanie rękawiczek ochronnych. Do wysuszenia i pękania skóry mogą przyczynić się też niewłaściwie dobrane kosmetyki, zawierające konserwanty i barwniki.
Z kolei stopy przyjmują ciężar całego ciała, przez co komórki skóry są stale drażnione przez nacisk. Niewłaściwie dobrane obuwie, za ciasne lub wykonane z materiałów, które nie zapewniają cyrkulacji powietrza, jest jedną z częstych przyczyn pogorszenia kondycji skóry stóp. Pękająca skóra na stopach może być następstwem niewłaściwej pielęgnacji czy nagromadzenia warstwy rogowej. Uszkodzenie naskórka natomiast zwiększa ryzyko wnikania drobnoustrojów, dlatego jako przyczynę i jednocześnie konsekwencję pękającej skóry wymienia się również grzybicę.
Obszarami ciała, na których często obserwuje się wysuszenie i pękanie, są także fałdy i zgięcia, narażone na tarcie podczas ruchów. Suche oraz łuszczące się zmiany mogą pojawiać się na zgięciach łokci i kolan czy palcach u rąk i nóg. Zmiany tego typu są charakterystyczne także dla niektórych schorzeń o podłożu dermatologicznym oraz autoimmunologicznym.