U nas zapłacisz kartą
Pryszcz nad okiem - Przyczyny, leczenie i porady dotyczące pielęgnacji skóry
Pryszcze – Cysty (torbiele)
Jak wyglądają cysty?
Są bardzo nieestetyczne, to duże, mocno czerwone, rozlane zmiany skórne sięgające dość głęboko, bo aż do skóry właściwej, wypełnione ropą. Przy dotknięciu są dość miękkie i czuć, że wyraźnie coś się przelewa w środku.
Jak powstają cysty?
W ten sam sposób, co inne pryszcze – tyle że głęboko w skórze właściwej (jak guzy). Wypełnia je ropa, której może być tak dużo, że w skórze tworzą się wręcz głębokie leje, bo zawartość cysty wręcz rozsadza skórę i może zniszczyć mieszek.
Cysty są o tyle poważne, że nawet bez wyciskania mogą zostawić paskudne blizny po sobie.Jak postępować z cystami?
Tu niestety sprawa jest tak poważna, że nawet mając pojedynczą dużą cystę lepiej iść do lekarza po pomoc. Co prawda taka cysta może też sama zniknąć po potraktowaniu jej (powierzchownie, bo wszelkie wyciskanie oczywiście zabronione) czymś przeciwtrądzikowym, ale lepiej nie ryzykować i skorzystać z fachowej pomocy.
Powiązane wpisy
Czerwony pryszcz pod okiem
Czerwony pryszcz pod okiem pojawia się w wyniku procesów zapalnych w ciele. Najczęściej czerwone pryszcze są haljaziami, czyli zapaleniem gruczołu powieki. Choroba rozwija się z powodu zablokowania kanału wyjściowego i gromadzenia w nim sekretu. W okulistyce halachazion jest dość powszechnym problemem, stanowiąc około 8% wszystkich patologii powiek. Choroba występuje w każdym wieku, ale najczęściej dotyka pacjentów w wieku 30-50 lat.
- Na tle jęczmienia mogą tworzyć się czerwone pryszcze, zwłaszcza gdy leczenie nawrotów jest niepełne. Choroby przewodu pokarmowego, skóry tłustej, łojotoku, dysbakteriozy, trądziku różowatego i wielu innych chorób przyczyniają się do rozwoju gradacji. Częste przeziębienia, hipotermia i stres, nieprzestrzeganie higieny osobistej i infekcje oczu, również przyczyniają się do powstawania wysypek pod oczami.
- W haljazione pod skórą górnej lub dolnej powieki znajduje się okrągła formacja sferoidalna. Pryszcz rośnie bardzo powoli i osiąga rozmiar 5-7 mm. Chorobie towarzyszy łzawienie i swędzenie. Wraz ze wzrostem nowotwór naciska na rogówkę, wywołując astygmatyzm.
- Bez szybkiej diagnozy i leczenia, nie ujawniony cholazion przekształca się w torbielowatą formację z zawartością śluzu. Gdy ropienie występuje objawy zapalne: obrzęk, zaczerwienienie skóry, pulsujące bóle głowy i ból na orbicie, zwiększenie temperatury ciała.
Do leczenia stosuje się konserwatywne metody: wkraplanie z kroplami do oczu dezynfekujących, suche kompresy termiczne. Czerwony pryszcz pod okiem jest przeciwwskazany do rozgrzania, ponieważ sprzyja rozprzestrzenianiu się zapalenia w pobliskich tkankach, rozwojowi ropnia lub ropnia. W szczególnie zaniedbanych przypadkach wykonuje się zabieg chirurgiczny ze znieczuleniem lub laserem. Rokowanie choroby zależy całkowicie od skuteczności leczenia. Jeśli kapsułka nowotworu nie zostanie całkowicie usunięta, doprowadzi do nawrotów z powikłaniami.
Czym jest opryszczka oka i czy zdarza się często?
Opryszczka oka to groźna choroba wywołana przez jeden z dwóch, blisko spokrewnionych wirusów: HSV-1 lub HSV-2.
Według klasycznego, ustalonego jeszcze w połowie ubiegłego stulecia podziału, na który wskazują w swojej publikacji specjaliści z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, m.in. A. Majewska i G. Młynarczyk, pierwszy z wymienionych zazwyczaj odpowiada za pojawienie się wykwitów opryszczkowych w górnej części ciała, w tym np. w formie opryszczki ocznej czy popularnego zimna na ustach.
Natomiast typ 2 wirusa opryszczki wywołuje infekcje w okolicy okołogenitalnej, a także zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Jak sugerują przytoczone badaczki, dopiero badania z przełomu XX i XXI wieku dostarczyły dowodów na to, że oba typy wirusa mogą być źródłem infekcji, a także zajmować układ nerwowy.
W ten sposób wyodrębniono nową drogę przedostawania się wirusa, np. zwoje nerwowe. Czasem więc opryszczka na oku to efekt działania drugiego ze wskazanych wirusów.
Zakażenie przenosi się tylko między ludźmi poprzez bezpośredni kontakt z zakażonymi wydzielinami, np. śliną. Opryszczka w oku może mieć różną formę, zakażenie dotyka spojówki albo rogówki oka.
Do pierwotnego zakażenia oka opryszczką, a więc w przypadku braku wcześniejszej ekspozycji na wirus, dochodzi zazwyczaj w dzieciństwie, np. poprzez kontakt bezpośredni albo drogą kropelkową.
Zwykle, dzięki obecności przeciwciał matki, rzadko przez pierwsze 6 miesięcy życia dziecka pojawia się zakażenie wirusem HSV, jednak u niektórych noworodków zdarza się ciężka choroba ogólna.
Z kolei zakażenia nawrotowe, które są pokłosiem wcześniejszej obecności wirusa w organizmie, wynikają z uaktywnienia się wirusa w przypadku, np.: obniżenia odporności z powodu:
- innej infekcji,
- nadmiernego stresu,
- wystawienia na częste zmiany temperatury,
- przemęczenia,
- źle zbilansowanej diety,
- małej dawki snu.