Pryszcz w jamie ustnej - przyczyny, leczenie i porady

Objawy i rozwój zakażenia opryszczką

Eksperci wskazują na dwie postacie zakażenia.

  • Zakażenie pierwotne – może przebiegać bezobjawowo. W postaci objawowej opryszczka obejmuje błony śluzowe jamy ustnej i dziąsła. Zakażenie pierwotne ma charakter epizodyczny i występuje jednorazowo.
  • Zakażenie nawrotowe – to przewlekła postać opryszczki, z którą boryka się od 15 do nawet 40% osób. Zakażenia nawrotowe przebiegają objawowo i obarczone są ryzykiem powikłań.

Objawy opryszczki wargowej na początkowym etapie są łagodne i skąpe. W miejscu zakażenia pojawia się uczucie świądu, pieczenia i mrowienia. Następnie dochodzi do rozwoju pęcherzyków wypełnionych treścią surowiczą. Na tym etapie opryszczka może być mylona z zajadami lub zakażeniem grzybiczym. Musisz wiedzieć, że zakażenie opryszczką umiejscawia się w okolicach warg, natomiast zajady ograniczają się tylko do kątów warg. Grzybicę gardła od zakażenia opryszczką odróżnia charakterystyczny biały nalot na tylnej ścianie gardła i migdałkach.

W kolejnym etapie zakażenia opryszczką pęcherzyki pękają, tworząc nadżerki. Proces gojenia i powstawania strupów trwa do 2 tygodni. U osób dorosłych zakażenie opryszczką przebiega znacznie łagodniej niż u dzieci. Często u pacjentów małoletnich dochodzi do rozwoju gorączki i powiększenia węzłów chłonnych.

Opryszczka w jamie ustnej – co ją wywołuje?

Zakażenie wirusem opryszczki jest jedną z najstarszych opisywanych, a więc i znanych medycynie infekcji wirusowych. Wywołuje ją wirus HSV (wirus opryszczki zwykłej), który obejmuje zakażeniem błony śluzowe jamy ustnej, warg i skórę okolicy okołowargowej. Badania nad etiologią wirusa pozwoliły na wyodrębnienie szczepu HSV-1 i HSV-2, które różnią się m.in. powikłaniami i miejscem występowania objawów. Skala zakażeń wywołanych wirusem HSV jest trudna do oszacowania, gdyż w wielu przypadkach infekcja przebiega bezobjawowo lub skąpoobjawowo. Eksperci szacują, że w Polsce nawet 89,9% populacji ma przeciwciała wirusa HSV, co oznacza przebyty kontakt z patogenem.

Do zakażenia wirusem opryszczki dochodzi w drodze kontaktu z osobą chorą lub nosicielem wirusa. Patogen przenoszony jest drogą płciową i w wydzielinie, np. w ślinie, a nawet łzach. Wirusem możesz się zarazić, nawet dotykając i używając tych samych przedmiotów, co nosiciel.

Warto wiedzieć, że sam kontakt z wirusem nie daje pewności zakażenia i rozwoju infekcji. Bardzo duże znaczenie ma układ odpornościowy i jego reakcja na ewentualny kontakt z patogenem. Wśród czynników, które sprzyjają rozwojowi infekcji, wskazuje się m.in. na: przemęczenie organizmu, silny stres, infekcje górnych dróg oddechowych, nadmierną ekspozycję na promieniowanie UV, urazy w okolicy ust i błony śluzowej jamy ustnej, długotrwałe przyjmowanie leków immunosupresyjnych. U kobiet stanem, który sprzyja osłabieniu odporności i rozwojowi zakażenia, jest menstruacja.

Opryszczka w jamie ustnej – przyczyny

Opryszczka w jamie ustnej tylko z pozoru brzmi jak niegroźna dolegliwość. Jest to bowiem nic innego jak zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła, które może mieć ostry przebieg i prowadzić do poważnych powikłań. Chorobę rozpoznaje się przede wszystkim u dzieci w wieku 1–5 lat, natomiast opryszczka w jamie ustnej u dorosłych również się zdarza. Za pojawienie się opryszczkowego zapalenia jamy ustnej odpowiada wirus opryszczki zwykłej typu 1. Dostaje się on do organizmu za pomocą śliny nosiciela. Opryszczką można więc zarazić się poprzez pocałunek, dotykanie zakażonych zabawek lub innych przedmiotów. Chronić przed wirusem może jedynie wysoki poziom higieny osobistej, w tym częste mycie rąk. Nawyk ten należy wdrażać u dzieci od samego początku. Pierwsze zakażenie diagnozowane jest przede wszystkim między 6. miesiącem a 5. rokiem życia dziecka. Na opryszczkę w jamie ustnej są więc narażone głównie niemowlęta i małe dzieci. Takie zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła to z reguły pierwotna postać zakażenia wirusem Herpes simplex (HSV).

  • obrzmiała błona śluzowa,
  • pęcherzyki – drobne, ale bardzo liczne, występujące przede wszystkim na dziąsłach, języku lub łukach podniebiennych, a także na wewnętrznej części policzków, pęcherzyki po pewnym czasie pękają i w ich miejscu pojawia się owrzodzenie z charakterystyczną, czerwoną obwódką, które pokrywa biały nalot, analogiczne zmiany rozwijają się czasami na ustach, a także w okolicach nosa, a nawet podbródka,
  • gnilny, bardzo nieprzyjemny wyziew z ust.

Opryszczce w jamie ustnej u dziecka często towarzyszy trudne do opanowania ślinienie się.

Zmiany na ustach - krostki, grudki, pęcherzyki. 8 najczęstszych przyczyn [ZDJĘCIA]

Zmiany na ustach to nie tylko krostki, grudki, pęcherzyki, pęknięcia, ale też wszelkiego rodzaju plamki i przebarwienia. Czasem zmiany na ustach to jedynie problem estetyczny, któremu łatwo przeciwdziałać, ale zdarza się również, że mogą one wskazywać na poważniejszą chorobę. Warto umieć rozpoznać najczęstsze typy zmian na ustach, a także wiedzieć, jakie są ich przyczyny i jak je leczyć.

Spis treści

Zmiany na ustach mogą wystąpić w każdym wieku, i to nie tylko zimą. Pęknięcia skóry ust i wokół ust, pęcherzyki, białe lub czerwone plamki na wargach, przebarwienia - z takimi zmianami na ustach najczęściej udajemy się do lekarza lub kosmetyczki. Jakie są ich przyczyny? Wszystko zależy od rodzaju zmiany na ustach.


Warto wiedzieć, że opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła jest najczęstszą postacią pierwotnego zakażenia czyli takiego, do którego dochodzi po raz pierwszy wirusem Herpes simplex HSV u małych dzieci.

Czytaj dalej...

Ze względu na niską świadomość możliwości zapadnięcia na nowotwór sutka u mężczyzn , bardzo często panowie zgłaszają się do lekarza w zaawansowanym stadium choroby lub też schorzenie wykrywane jest przypadkowo.

Czytaj dalej...

Opryszczka w nosie to infekcja wywołana przez wirus Herpes Simplex Virus HSV , który jest również odpowiedzialny za powstawanie zmian opryszczkowych na wargach opryszczka wargowa, inaczej popularne zimno najbardziej rozpowszechnioną formę tej choroby.

Czytaj dalej...

Ja polecam jesień zimę - po pierwsze nie ma wtedy u nas silnego słońca i nie musimy chronić rany przed promieniowaniem UV, a po drugie mniej czasu spędzamy na zewnątrz i łatwiej przetrwać okres gojenia się rany.

Czytaj dalej...