U nas zapłacisz kartą
Pryszcz wypełniony krwią - Przyczyny, leczenie i porady pielęgnacyjne
Kiedy przekłuć pęcherz na stopie?
Zawsze, kiedy to możliwe, staraj się uniknąć przekłucia pęcherza - płyn, który się w nim znajduje, ma właściwości antybakteryjne i w naturalny sposób chroni uszkodzone ciało, przyspieszając regenerację skóry. Przekłucie pęcherza (drenowanie) może okazać się konieczne, jeśli pęcherz na stopie utrudnia ci chodzenie i istnieje niebezpieczeństwo jego uszkodzenia i zdarcia.
Zdezynfekuj pęcherz i skórę wokół niego preparatem zapobiegającym infekcji. Do przebicia pęcherza najlepsza będzie jednorazowa igła o średniej średnicy. Jeśli chcesz zrobić to zwykłą igłą czy np. szpilką - wygotuj je a potem zdezynfekuj spirytusem.
Jeśli to tylko możliwe, nie zasłaniaj pęcherza plastrem czy opatrunkami - odkryte wygoi się szybciej.
Postaraj się jak najmniej uszkodzić skórę pęcherza - pod żadnym pozorem jej nie wycinaj. Najlepszym rozwiązaniem będzie jej dociśnięcie do uszkodzonego ciała - w ten sposób powstanie naturalny "plaster" przyspieszający gojenie. miesięcznik "Zdrowie"
Streszczenie
Sutek i otoczka mogą być miejscem bolesnych guzków i wyprysków. Najczęściej są one spowodowane trądzikiem, wrastającymi włoskami, zatkanymi gruczołami lub ropniami. Jeśli guzek nie ustąpi sam w ciągu kilku dni, można skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia w celu diagnozy i leczenia.
Guz lub pryszcz na brodawce zwykle nie jest wielkim problemem. Jednak zmiana intymnej części ciała może być przerażająca. Jeśli guz nie boli ani nie ma żadnych innych objawów, daj mu kilka dni na wygojenie. Podobnie jak w przypadku trądziku w innych miejscach ciała, często sam znika.
Jeśli guzek jest swędzący, bolesny lub wycieka ropa lub inny płyn, porozmawiaj z lekarzem. W większości przypadków pryszcz na sutku jest łatwy do wyleczenia. Pamiętaj tylko, że nie musisz czuć się niekomfortowo, jeśli lekarz może Ci pomóc. Guzki powodujące dyskomfort częściej wymagają leczenia.
Tak powstaje pryszcz
Bakterie uwalniają enzymy (lipazy) rozkładające obojętne tłuszcze łoju na mniejsze cząstki (wolne kwasy tłuszczowe). Właśnie te kwasy tłuszczowe powodują powstawanie stanów zapalnych. Wzrasta liczba zakażonych komórek i wydzieliny wypełnającej woreczek. Jest tam coraz mniej miejsca, przez co nasila się nacisk na ścianki mieszka włosowego zablokowanego czopem rogowym. W pewnym momencie ścianki nie wytrzymują nacisku, pękają, a zawartość rozlewa się na otaczającą tkankę. Powstaje ostry stan zapalny, tworzą się krosty.
Trądzik pospolity może mieć różne etapy. Pierwsza odmiana trądziku charakteryzuje się zaskórnikami utrzymującymi się przez miesiące, a nawet lata, w okresie dojrzewania. Rozróżnia się zaskórniki otwarte i zamknięte. W zaskórnikach zamkniętych ujście mieszka jest zatkane, spod skóry prześwituje biaława grudka, czop łojowo-rogowy. Często dochodzi do zakażeń i nagromadzenia się ropy, ponieważ zawartość mieszka nie może się wydostać na zewnątrz. W zaskórnikach otwartych ujście się nie domyka, widoczny jest czarny punkt. Nie ma on nic wspólnego z brudem, jak się powszechnie uważa. Czarny kolor spowodowany jest utlenianiem się czopu rogowo-tłuszczowego. Kolejnym etapem trądziku jest jest acne papulopustolosa. W zaskórniku powstały już zmiany zapalne, grudki i krosty. Ten etap może ciągnąć się latami. Prawie każda krosta pozostawia wklęsłą (rzadziej także wypukłą) bliznę. Jeśli trądzik się pogarsza, rozwija się raczej rzaska forma acne conglobata. W wyniku stanu zapalnego wokół mieszka tworzą się guzkowate nacieki i ropne, a po ich ustąpieniu pozostają blizny wklęsłe i wypukłe.
Pryszcz - skąd się bierze, jak się go pozbyć
Powstawanie pryszczy na skórze związane jest z trądzikiem, chorobą skóry obfitującej w gruczoły łojowe. Trądzik to dolegliwość powszechna, często występująca w okresie dojrzewania tak u kobiet, jak i mężczyzn. U mężczyzn ma on przebieg ostrzejszy. Trądzik występuje najczęściej w okolicach obfitujących w gruczoły łojowe, to znaczy w strefie T na twarzy i w rynnach potowych na klatce piersiowej i plecach.
Trądzik rozpoczyna się powiększeniem gruczołów łojowych i nasilonym wydzielaniem łoju. Następuje nadmierne i zmienione rogowacenie ujścia mieszka włosowego, do którego wnika przewód gruczołu łojowego. W ten sposób powstaje czop rogowy, który wypełnia mieszek włosowy i wypycha go ku górze. Dochodzi do zablokowania wydzielania łoju i powstaje woreczek wypełniony tłuszczami i keratyną czyli zaskórnik (comedo). Wraz z powstawaniem zaskórników gwałtownie rozmnażają się bakterie, które normalnie występują w skórze i na jej powierzchni jako nieszkodliwe drobnoustroje. Dopiero łój je uzjadliwia, jest dla nich doskonałą pożywką i stwarza warunki do namnażania.
