U nas zapłacisz kartą
"Białe pryszcze u niemowlaka - przyczyny i sposoby leczenia"
Krostki na twarzy noworodka – jak je rozpoznać i czym je leczyć
Kiedy witamy na świecie naszego malucha, jednym z pierwszych elementów, na które zwracamy uwagę, jest jego skóra. Noworodki często prezentują delikatne krostki na twarzy, co niejednokrotnie budzi zaniepokojenie u rodziców. Jest to jednak zjawisko dość powszechne i najczęściej nie stanowi powodu do obaw. Wypryski u niemowlaka mogą przybierać różne formy, a jedną z nich są właśnie pryszcze u noworodka.
Warto zaznaczyć, że pryszcze u noworodka nie są równoznaczne z problemami dermatologicznymi czy alergią. Często są to niewinne przejściowe zmiany skórne, wynikające z adaptacji organizmu dziecka do nowych warunków środowiskowych. Jednakże, aby odróżnić naturalne zmiany od ewentualnych problemów skórnych, warto znać pewne charakterystyczne cechy.
Wypryski u niemowlaka najczęściej pojawiają się na twarzy, szczególnie w okolicach policzków, nosa i czoła. Mogą mieć postać drobnych, czerwonych krostek, które nie sprawiają dziecku dyskomfortu. Kluczowym elementem jest jednak obserwacja ewolucji tych zmian. Jeśli pryszcze u noworodka zaczynają zanikać po kilku dniach, można uznać, że są to zmiany przejściowe.
W przypadku, gdy wypryski u niemowlaka utrzymują się, a pryszcze u noworodka stają się bardziej liczne lub zmieniają kolor, warto skonsultować się z pediatrą. Istotne jest także zwrócenie uwagi na ewentualne objawy towarzyszące, takie jak podwyższona temperatura ciała czy nadmierne łzawienie. Te sygnały mogą wskazywać na konieczność głębszej analizy stanu zdrowia malucha.
W przypadku łagodnych zmian skórnych, które nie wymagają interwencji lekarskiej, zaleca się delikatne mycie twarzy dziecka przy użyciu łagodnego środka myjącego i unikanie stosowania perfumowanych kosmetyków. Ponadto, należy pamiętać o zachowaniu czystości otoczenia, w którym przebywa niemowlak, aby minimalizować ryzyko podrażnień skóry.
Kaszaki na penisie
Białe grudki na penisie i jądrach mogą też być kaszakami. Podobnie jak prosaki, są one torbielami (cystami) zastoinowymi, wypełnionymi zbierającym się łojem.
Różnią się między innymi wielkością - są w stanie osiągnąć rozmiar kilku, a w skrajnych przypadkach nawet kilkunastu milimetrów.
Częściej niż na samym członku, występują na worku mosznowym. W odróżnieniu od prosaków, raczej nie pojawiają się u małych dzieci, lecz prawie wyłącznie u młodzieży i osób dorosłych.
Kaszaki na penisie mogą się wywodzić albo z mieszków włosowych (nazywane są wówczas tricholemmalnymi), albo powstawać na powierzchni skóry (epidermalne). Te pierwsze są częstsze.
Wykształcają się wskutek zapychania kanalików gruczołów łojowych złuszczającymi się komórkami naskórka. W efekcie gromadzący się wewnątrz łój tworzy wypukłą torbiel. Jest ona miękka i przesuwa się pod naciskiem.
Ma kolor biały, żółtawy, albo cielisty, a na jej szczycie może być widoczne ujście mieszka włosowego. Tego typu podskórne krostki na penisie z reguły nie bolą ani nie powodują innych dolegliwości, poza dyskomfortem natury estetycznej i psychicznej.
Czy kaszaki są zaraźliwe? Nie, podobnie jak prosaki i plamki Fordyce'a nie mają charakteru zakaźnego. Także są zjawiskiem na swój sposób fizjologicznym, nie mają podłoża infekcyjnego czy alergicznego. Aczkolwiek może dochodzić do ich bakteryjnych nadkażeń i miejscowych stanów zapalnych.
Prawdopodobną przyczyną powstawanie większości tego zmian są buzujące hormony. Często dochodzi do nich bowiem w okresie dojrzewania płciowego. Podłoże może też stanowić stosowanie niewłaściwych kosmetyków zapychających ujścia mieszków włosowych.
Prosaki na penisie
Nieco innego rodzaju krostami występującymi na narządach płciowych są prosaki. Czym są te wykwity? To torbiele zastoinowe związane z nadaktywnością gruczołów łojowych, będące efektem niewłaściwego, nadmiernego rogowacenia ujść mieszków włosowych.
Prosaki na prąciu, jądrach i w innych miejscach ciała mogą powstawać spontanicznie i bez wyraźnej przyczyny, ale też pojawiają się:
- po ustąpieniu ran pęcherzykowych,
- po zabiegach dermabrazji (mechanicznego ścierania skóry) i radioterapii,
- w wyniku długotrwałego leczenia środkami sterydowymi oraz niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi.
Dzielą się na pierwotne, które są niemal powszechne u noworodków (występują u około 40-50 procent maluchów, głównie na twarzy ale też na narządach płciowych - dane: D. Berk i S.J. Bayliss) oraz wtórne, pojawiające się w późniejszych latach życia.
W pierwszym z wymienionych przypadków podłoże najprawdopodobniej jest genetyczne.
Jak wyglądają prosaki? Są podobnie do plamek Fordyce'a. Zbierający się pod skórą łój powoduje niewielkie uwypuklenia w kolorze białym. Po mocniejszym naciśnięciu albo przebiciu, tłusta i kleista wydzielina powinna uchodzić na zewnątrz. Ich średnica z reguły wynosi 1-2 mm.
Prosaki na członku także nie są związane z żadnym zakażeniem, alergią czy kwestiami natury higienicznej. Nie bolą, nie swędzą, nie szczypią, nie utrudniają też współżycia seksualnego, przynajmniej w czysto technicznym aspekcie.
Czy są zaraźliwe? Nie, nie ma możliwości przenoszenia ich, aczkolwiek tak, jak większość zmian chorobowych występujących w strefach intymnych, mogą budzić nie najlepsze skojarzenia i obawy.
Z tego też powodu dotknięte nimi osoby często powstrzymują się od aktywności seksualnej lub też spotykają z niechęcią ze strony partnerów. Stąd liczne zapytania o diagnostykę i metody leczenia.
Na co rodzic powinien zwracać uwagę, oglądając skórę dziecka?
Oglądając zmiany skórne u dziecka warto zwrócić uwagę na ich umiejscowienie. Ważna jest również liczba wykwitów (pojedyncze, liczne), ich rozmieszczenie (symetryczne jak np. w łuszczycy, asymetryczne np. w grzybicy skóry gładkiej, jednostronne np. w półpaścu, uogólnione, zwane erytrodemią, np. w atopowym zapaleniu skóry), a także ich kolor (zmiany czerwone są zwykle związane ze stanem zapalnym).
Dotykając zmiany skórne, należy sprawdzić ich rodzaj (zmiany płaskie lub wyniosłe — wypukłe) oraz powierzchnię (gładkie, szorstkie np. łuski, strupy).
Dziecko należy zbadać także w obrębie owłosionej skóry głowy, obejrzeć paznokcie, a także błony śluzowe jamy ustnej oraz narządów płciowych.
Zwróć uwagę, czy dziecko nie skarży się na świąd skóry, ból lub nie jest nadmiernie wrażliwe na bodźce dotykowe (tzw. przeczulica).
- Plamki: mogą mieć czerwone lub różowe zabarwienie np. w przebiegu chorób infekcyjnych (płonica, różyczka, odra)
- Plamy (większe od plamek): np. zmiany wrodzone — niektóre naczyniaki
- Grudki: np. w przebiegu łuszczycy, wyprysku
- Guzki (większe od grudek, sięgające głębszych warstw skóry): np. zmiany wrodzone — niektóre naczyniaki
- Blaszki: powstają wskutek łączenia się pojedynczych wykwitów, np. blaszki łuszczycowe
- Zmiany pęcherzowe (pęcherzyki — małe, pęcherze — większe): zawierają przezroczysty płyn, np. w przebiegu opryszczki
- Krosty: zawierają mętną treść (ropę) np. w przebiegu chorób bakteryjnych
- Nadżerka: powierzchowny ubytek naskórka, np. oparzenie słoneczne, urazy
- Owrzodzenia: ubytek głębszy, sięgający skóry właściwej, np. w przebiegu chorób naczyniowych
- Pęknięcia: linijne przerwanie ciągłości skóry, powstałe wskutek jej pogrubienia, np. w przebiegu przewlekłego wyprysku dłoni
Wypryski na buzi niemowlęcia: Pokrzywka
Pokrzywka najczęściej pojawia się nagle. Charakteryzują ją lekko wypukłe czerwone bąble, które przypominają poparzenia pokrzywą. Czasem towarzyszy im obrzęk różnych części ciała. Zmiany mogą utrzymywać się kilka godzin i zmieniać swoją lokalizację. Mogą również utrzymywać się tygodniami - jeśli występują ponad 6 tygodni to taki zespół nazywa się pokrzywką przewlekłą.
Przyczyną pokrzywki alergicznej u niemowlaka najczęściej są alergeny pokarmowe, niekiedy wziewne, leki a czasem również promienie słoneczne. Niekiedy pokrzywka towarzyszy infekcjom.
W wielu przypadkach pokrzywka znika samoistnie. Ważne jest wyeliminowaniu czynnik, który ją wywołuje oraz podanie leków przeciwhistaminowych. W skrajnych przypadkach niemowlęciu podaje się glikokortykosteroidy.
