U nas zapłacisz kartą
Przerzuty nowotworowe do skóry - Obrazki i Objawy
Czym jest rak piersi?
Rak piersi (rak gruczołu piersiowego, rak sutka) to najczęstszy nowotwór złośliwy u kobiet, który najczęściej wywodzi się z tkanki nabłonkowej gruczołu piersiowego. Pomimo, że choroba ta dotyczy przede wszystkim kobiet, to ok. 1% zachorowań dotyczy również mężczyzn. Jest to groźna choroba nowotworowa, ponieważ zazwyczaj przez długi czas nie daje ona żadnych objawów, a w momencie jej wykrycia bardzo często wystąpiły już przerzuty komórek nowotworowych do innych narządów, np. do płuc, wątroby, mózgu lub kości. Dlatego też najważniejszym czynnikiem warunkującym wyleczenie jest odpowiednio wczesne postawienie diagnozy, które możliwe jest dzięki odpowiedniej profilaktyce i regularnym badaniom, w tym samokontroli prowadzonej przez kobietę.
Rak piersi dzieli się na dwie kategorie: przedinwazyjny lub naciekający.
Przedinwazyjny rak piersi (in situ)
Rak przewodowy in situ (DCIS) jest zmianą przednowotworową – nie jest to jeszcze rak, ale może się rozwinąć i stać się naciekającą formą raka piersi. W tego typu nowotworze komórki nowotworowe znajdują się w przewodach mlekowych, ale nie rozprzestrzeniły się do zdrowej tkanki piersi.
Śródnabłonkowa neoplazja zrazikowa (nazywana wcześniej rakiem zrazikowym in situ) występuje, gdy dochodzi do zmian w komórkach wyściełających zraziki. Wskazuje na zwiększone ryzyko zachorowania na raka piersi w przyszłości. Śródnabłonkowa neoplazja zrazikowa nie jest tak naprawdę stricte rakiem piersi i chociaż kobiety nim obciążone będą poddawane regularnej kontroli, większość nie zachoruje na raka piersi.
Naciekający rak piersi
Naciekający rak piersi to nazwa nadana nowotworowi, który rozprzestrzenił się poza przewodami (naciekający przewodowy rak piersi) lub zrazikami (naciekający zrazikowy rak piersi). Można je dalej klasyfikować według ich typu histologicznego, np. rak cewkowy, śluzowy, rdzeniasty i brodawkowaty, są rzadszymi podtypami raka piersi.
Rak piersi - skórne objawy nowotworu
Przerzuty do skóry w przebiegu nowotworów narządów wewnętrznych są względnie rzadkie – ich częstość waha się w granicach 0,7-10,4%. Ich obecność jest związana z rodzajem i występowaniem nowotworu pierwotnego oraz charakterystyką chorego. Częstość występowania objawów skórnych w przebiegu raka piersi (breast carcinoma cutaneous manifestation, BCCM) wynosi 23,9%. Zmiany skórne w przebiegu raka piersi najczęściej lokalizują się na skórze klatki piersiowej, brzucha, ale mogą również występować na kończynach oraz w obrębie głowy i szyi. Biorąc pod uwagę dużą częstość występowania raka piersi, BCCM są przerzutami najczęściej spotykanymi przez dermatologów. W praktyce klinicznej przerzuty skórne charakteryzuje szeroki zakres objawów klinicznych. Najczęściej stwierdza się obecność guzków, ale możliwe są inne zmiany skórne.
Rak kości i przerzuty do kości – objawy i leczenie
Zmiany nowotworowe rozwijające się w kościach dzielimy na pierwotne lub przerzutowe. Pierwotny rak kości występuje dość rzadko, dużo istotniejszy problem kliniczny stanowią przerzuty raka do kości, które dotyczą blisko połowy chorych na nowotwory złośliwe.
Częstość występowania przerzutów do układu kostnego zależy od rodzaju nowotworu. Zmiany przerzutowe w kościach rozwijają się najczęściej u pacjentów ze szpiczakiem plazmocytowym, chorobą jaką jest rak gruczołu krokowego, rakiem piersi, rakiem tarczycy, nowotworem złośliwym płuca i czerniakiem.
Proces powstawania przerzutów raka do kości jest skomplikowany i złożony – zbuntowane komórki nowotworowe po przedostaniu się z krwią do kości namnażają się, a następnie wydzielają różne czynniki – prowadząc do zaburzenia równowagi w obrębie struktury kostnej. U pacjentów onkologicznych diagnozuje się w kościach przerzuty osteoplastyczne, osteolityczne lub mieszane.
Ryzyko występowania przerzutów w kościach istotnie wzrasta w przypadku choroby zaawansowanej ogólnoustrojowo. Należy mieć na uwadze, że u części pacjentów przerzuty nowotworowe w kościach mogą być pierwszym objawem niezdiagnozowanej dotychczas choroby.
Jaki jest podział raka piersi ze względu na zaawansowanie choroby?
Podział raka piersi ze względu na zaawansowanie choroby:
Wczesny rak piersi
O wczesnym raku piersi mówimy, jeśli guz nie rozprzestrzenił się poza pierś i węzły chłonne pachowe (znany również jako rak piersi w stopniu 0-IIA). Nowotwory te są zwykle operacyjne i pierwszym etapem leczenia jest chirurgiczne usunięcie nowotworu, chociaż wielu pacjentów jest poddanych także przedoperacyjnemu (neoadjuwantowemu) leczeniu systemowemu.
Miejscowo zaawansowany rak piersi
Rak piersi jest określany jako miejscowo zaawansowany, jeśli rozprzestrzenił się do pobliskich tkanek lub węzłów chłonnych (stopień IIB-III). U zdecydowanej większości pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem piersi, terapię rozpoczyna się od leczenia systemowego. W zależności od tego, jak daleko rozprzestrzenił się nowotwór, miejscowo zaawansowane guzy mogą być operacyjne albo nieoperacyjne (w takim przypadku operacja może być nadal wykonana, jeśli guz zmniejszy się po leczeniu systemowym).
Przerzutowy rak piersi
Rak piersi jest określany jako przerzutowy, gdy rozprzestrzenił się do innych części ciała, takich jak kości, wątroba lub płuca (stopień IV). Guzy w odległych miejscach nazywane są przerzutami. Przerzutowy rak piersi jest nieuleczalny, ale można go przez pewien czas skutecznie leczyć.
Zaawansowany rak piersi
Zaawansowany rak piersi jest terminem używanym do opisania zarówno miejscowo zaawansowanego, nieoperacyjnego raka piersi, jak i przerzutowego raka piersi.
Podtypy oparte na statusie receptora hormonalnego i ekspresji genu HER2
Wzrost niektórych guzów jest stymulowany przez hormony: estrogeny i progesteron. Jest to bardzo istotne, czy nowotwór posiada receptor estrogenowy (ER) lub receptor progesteronowy (PgR), ponieważ guzy o wysokim poziomie receptorów hormonalnych można leczyć za pomocą leków, które zmniejszają dostęp hormonu do guza.
HER2 jest również receptorem, który bierze udział w rozwoju komórek i jest obecny w około 20% raków piersi. Guzy o wysokim poziomie HER2 można leczyć lekami anty HER2.
Guzy, które nie mają ER, PgR lub wysokich poziomów HER2 są określane jako nowotwory potrójnie ujemne.
