Przerzuty nowotworowe do skóry - Obrazki i Objawy

Dlaczego powstaje rak skóry?

Przyczyną rozwoju choroby nowotworowej skóry mogą być także atakujące organizm wirusy np. wirusy brodawczaka ludzkiego (HPV). Wirus HPV przyczynia się do rozwoju raka m.in. w obrębie narządów płciowych i jamy ustnej. Proces nowotworzenia może być też wywołany np. mutagennym działaniem substancji chemicznych.

Rak skóry jest chorobą, która przez długi czas nie powoduje bólu i innych dolegliwości. Pierwszym objawem choroby może być niewielki guzek, znamię, odbarwienie skóry lub zmiana, która przypomina swoim wyglądem krostkę. Każda zmiana skórna, która utrzymuje się na skórze dłużej niż 2-3 tygodnie, powiększa się, przyrasta ku górze lub zmienia swój kolor, jest wskazaniem do wizyty u lekarza.

Co ważne – rak skóry często rozwija się w miejscu, które jest narażone na bezpośrednie działanie promieniowania UV, czyli m.in. na skórze twarzy, dekoltu, na kończynach górnych i na kończynach dolnych. Dlatego powinniśmy pamiętać o zabezpieczaniu skóry przed działaniem czynnika o silnym działaniu rakotwórczym, z którym mamy kontakt przez cały rok. Warto wiedzieć, że poparzenia skóry od słońca, a także częste opalanie na słońcu i w solarium znacząco zwiększają ryzyko rozwoju raka skóry.

Unikanie promieniowania UV pozwala chronić skórę przed tym czynnikiem rakotwórczym, jednak rak skóry może również rozwinąć się na skutek np. kontaktu z substancjami chemicznymi i oddziaływania czynników genetycznych. Zdarza się, że zmiany nowotworowe powstają w obrębie skóry, która przez długi czas jest podrażniana lub była np. poparzona. Co więcej, ryzyko rozwoju raka pierwotnego skóry i błon śluzowych oraz przerzutów do skóry zwiększa nadużywanie alkoholu i palenie papierosów.

Zanim rozwinie się rak skóry, mogą pojawić się objawy stanów przedrakowych, których leczenie pozwala uniknąć rozwoju nowotworu złośliwego. Do stanów przedrakowych zaliczamy m.in. rogowacenie białe, rogowacenie słoneczne i róg skórny.

Rak płaskonabłonkowy skóry (rak kolczystokomórkowy skóry)

Rak kolczystokomórkowy skóry jest schorzeniem, którego wystąpienie często poprzedzają stany przedrakowe. Może rozwinąć się w miejscu powstania np. rogowacenia słonecznego (starczego) oraz rogu skórnego. Najczęściej diagnozowany jest u osób w średnim i podeszłym wieku. Ten nowotwór skóry cechuje się stosunkowo wysoką złośliwością i powoduje przerzuty, jednak rozpoznanie raka kolczystokomórkowego nie zdarza się często. Jeżeli zmiana utworzy się w obrębie stanu przednowotworowego, to najczęściej nie daje przerzutów. Nieco inaczej jest w przypadku raka kolczystokomórkowego skóry, który powstanie w obrębie blizn. Rak kolczystokomórkowy charakteryzuje się szybkim wzrostem oraz nacieka okoliczne tkanki.

Objawy raka kolczystokomórkowego na skórze to m.in.: niegojąca się zmiana powstała na zrogowaciałej lub łuszczącej się skórze, owrzodzenia, ranka lub guz bądź powiększający się naciek. Wykwity wywoływane przez raka kolczystokomórkowego często powstają na granicy skóry i błon śluzowych np. w okolicy warg.

Przypadek 2

86-letnia pacjentka została skierowana do przyklinicznej poradni dermatologicznej w celu diagnozy i leczenia zmiany o typie guza w obrębie skóry lewego dołu pachowego. Z wywiadu wynikało, że zmiana pojawiła się ok. sześciu miesięcy przed zgłoszeniem się do kliniki. Pacjentka była leczona bez efektu przez trzech dermatologów w rejonowych poradniach dermatologicznych za pomocą preparatów miejscowych (m.in. zasypki z borem, klotrymazolu, betametazonu, pudru płynnego z nystatyną, erytromycyny). Zmiana w ciągu pół roku, mimo leczenia, czterokrotnie zwiększyła swoje wymiary. W dniu konsultacji w klinice stwierdzono guz o największym wymiarze do 4 cm w obrębie skóry lewego dołu pachowego. Powierzchnia zmiany była owrzodziała i przy nieznacznym dotyku krwawiła. Skórę w okolicy zmiany otaczały zmiany chorobowe, o charakterze rumieniowo-naciekowym. (ryc. 2) Ze zmiany pobrano niezwłocznie biopsję w celu badania histologicznego, które ujawniło nacieki niskozróżnicowanych komórek w obrębie skóry właściwej. W badaniu immunohistochemicznym stwierdzono komórki o immunofenotypie: AE1+AE3+CK7+CK20-TTF-GCDFP15+, co sugerowało, że komórki mogą być przerzutem do skóry raka sutka. Diagnostyka onkologiczna ujawniła obecność guza w lewej piersi. Pacjentka została przekazana do ośrodka onkologicznego, gdzie poddano ją operacji oraz następczej radio- i chemioterapii. Zmarła rok później.

Ryc. 2. Owrzodziały guz na skórze dołu pachowego lewego będący przerzutem do skóry raka piersi.

Przerzuty nowotworowe do skóry – jakie choroby je powodują?

Skóra to największy narząd ludzkiego organizmu, w którego obrębie mogą rozwinąć się różne schorzenia. Zaliczamy do nich groźne choroby nowotworowe o charakterze złośliwym. Rak skóry może być zmianą pierwotną, która powstaje z komórek skóry, a także przerzutem z innych narządów i układów.

Przerzuty do skóry najczęściej powoduje rak piersi, rak prostaty, rak narządów rodnych, rak płuc, rak jelita grubego i rak pęcherza moczowego. Zmiany skórne towarzyszą również białaczkom. Przerzuty do skóry pojawiają się w okolicy chorego narządu, np. rak piersi powoduje zajęcie skóry w obrębie gruczołu piersiowego i klatki piersiowej, a rak narządów wewnętrznych jamy brzusznej, daje zmiany skórne np. w okolicy pępka i podbrzusza.

Całkowicie zakazane jest wykonywanie biopsji lub innych zabiegów, które powodują usunięcie jedynie części komórek ze znamienia w celu przeprowadzenia badań, gdyż taka ingerencja może spowodować szybsze namnażanie się komórek rakowych.

Czytaj dalej...

Zmiany skórne o charakterze nowotworowym mogą być związane z pierwotnym procesem patologicznych podziałów komórkowych, który rozpoczyna się w obrębie skóry i jej przydatków, a także mogą mieć związek z przerzutami z innych narządów i układów.

Czytaj dalej...

Możliwości terapii obejmują chemioterapię, radioterapię, immunoterapię oraz - stosunkowo nową metodę leczenia - terapię celowaną leki ukierunkowane i zwalczające określone właściwości komórek nowotworowych.

Czytaj dalej...

Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.

Czytaj dalej...