U nas zapłacisz kartą
Przerzuty nowotworowe do skóry - Obrazki i Objawy
Rak kości – objawy i diagnostyka
Istotną rolę w zdiagnozowaniu przerzutów raka do kości odgrywa wywiad lekarski oraz badanie przedmiotowe. Należy zwrócić uwagę na ruchy, jakie wykonuje chory (np. przyjmuje określoną pozycję ciała, utyka). W wielu przypadkach u pacjentów z rakiem kości występuje tzw. szok bólowy, w którym pacjent jest całkowicie skupiony na trudnych dolegliwościach bólowych i cierpieniu. Istotną rolę odgrywa badanie uciskowe – miejsca zmienione przerzutowo są najczęściej bolesne.
Blisko połowę przerzutów nowotworowych do kości wykrywa się za pomocą badania rentgenowskiego kości. Czułość tej metody nie jest jednak doskonała.
Tomografia komputerowa kości
Metodą bardziej precyzyjną w diagnozowaniu zmian do kości jest tomografia komputerowa. Jest to jedno z fundamentalnych badań obrazowych wykorzystywanych przez onkologów do oceny stopnia zaawansowania choroby oraz efektów leczenia. Tomografia komputerowa pozwala na uwidocznienia naciekania przez przerzuty w kościach struktur sąsiadujących z nimi (np. rdzenia kręgowego)
Duża wartość w obrazowaniu zmian nowotworowych ma badanie rezonansem magnetycznym. Rezonans jest szczególnie przydatny w kontekście zmian w obrębie kanału rdzenia kręgowego i zmian około kręgowych.
Badaniem czułym, ale niespecyficznym, które wykorzystuje izotop technetu jest scyntygrafia kości.
U pacjentów onkologicznych coraz częściej wykonuje się obrazowanie z wykorzystaniem pozytonowej tomografii emisyjnej z tomografią komputerową. Badanie to niejednokrotnie ujawnia obecność przerzutów raka w kościach, nie jest jednak dedykowane rutynowej diagnostyce. PET-CT pozwala na wykrycie wczesnych i małych zmian przerzutowych w układzie kostnym.
Jaki jest podział raka piersi ze względu na zaawansowanie choroby?
Podział raka piersi ze względu na zaawansowanie choroby:
Wczesny rak piersi
O wczesnym raku piersi mówimy, jeśli guz nie rozprzestrzenił się poza pierś i węzły chłonne pachowe (znany również jako rak piersi w stopniu 0-IIA). Nowotwory te są zwykle operacyjne i pierwszym etapem leczenia jest chirurgiczne usunięcie nowotworu, chociaż wielu pacjentów jest poddanych także przedoperacyjnemu (neoadjuwantowemu) leczeniu systemowemu.
Miejscowo zaawansowany rak piersi
Rak piersi jest określany jako miejscowo zaawansowany, jeśli rozprzestrzenił się do pobliskich tkanek lub węzłów chłonnych (stopień IIB-III). U zdecydowanej większości pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem piersi, terapię rozpoczyna się od leczenia systemowego. W zależności od tego, jak daleko rozprzestrzenił się nowotwór, miejscowo zaawansowane guzy mogą być operacyjne albo nieoperacyjne (w takim przypadku operacja może być nadal wykonana, jeśli guz zmniejszy się po leczeniu systemowym).
Przerzutowy rak piersi
Rak piersi jest określany jako przerzutowy, gdy rozprzestrzenił się do innych części ciała, takich jak kości, wątroba lub płuca (stopień IV). Guzy w odległych miejscach nazywane są przerzutami. Przerzutowy rak piersi jest nieuleczalny, ale można go przez pewien czas skutecznie leczyć.
Zaawansowany rak piersi
Zaawansowany rak piersi jest terminem używanym do opisania zarówno miejscowo zaawansowanego, nieoperacyjnego raka piersi, jak i przerzutowego raka piersi.
Podtypy oparte na statusie receptora hormonalnego i ekspresji genu HER2
Wzrost niektórych guzów jest stymulowany przez hormony: estrogeny i progesteron. Jest to bardzo istotne, czy nowotwór posiada receptor estrogenowy (ER) lub receptor progesteronowy (PgR), ponieważ guzy o wysokim poziomie receptorów hormonalnych można leczyć za pomocą leków, które zmniejszają dostęp hormonu do guza.
HER2 jest również receptorem, który bierze udział w rozwoju komórek i jest obecny w około 20% raków piersi. Guzy o wysokim poziomie HER2 można leczyć lekami anty HER2.
Guzy, które nie mają ER, PgR lub wysokich poziomów HER2 są określane jako nowotwory potrójnie ujemne.
Rodzaje raka skóry
Ważnym kryterium podziału raków skóry jest rodzaj komórek, z których one powstają. Nowotwór złośliwy może rozwinąć się z komórek różnych warstw skóry.
Każdy rak skóry daje nieco inne objawy oraz cechuje się odmienną złośliwością, jednak wszystkie choroby skóry o podłożu nowotworowym rozwijają się przede wszystkim u osób, które przez długi czas wystawiały skórę na bezpośrednie działanie promieniowania ultrafioletowego, a także miały kontakt z substancjami chemicznymi np. arsenem oraz nie stroniły od używek. W przypadku nadużywania alkoholu i nałogowego palenia papierosów zmiany nowotworowe najczęściej powstają w okolicy ust i nosa, a także w jamie ustnej. Niektóre nowotwory skóry mogą dawać przerzuty odległe, a także nawracać po usunięciu zmiany oraz leczeniu antynowotworowym.
Najczęściej diagnozowane nowotwory skóry to:
- rak podstawnokomórkowy skóry (carcinoma basocellulare),
- rak płaskonabłonkowy skóry (carcinoma planoepitheliale, rak kolczystokomórkowy skóry),
- czerniak złośliwy (melanoma malignum),
- mięsak Kaposiego,
- rak brodawkujący (carcinoma verrucosum),
- rak neuroendokrynny z komórek Merkla.
Dlaczego powstaje rak skóry?
Przyczyną rozwoju choroby nowotworowej skóry mogą być także atakujące organizm wirusy np. wirusy brodawczaka ludzkiego (HPV). Wirus HPV przyczynia się do rozwoju raka m.in. w obrębie narządów płciowych i jamy ustnej. Proces nowotworzenia może być też wywołany np. mutagennym działaniem substancji chemicznych.
Rak skóry jest chorobą, która przez długi czas nie powoduje bólu i innych dolegliwości. Pierwszym objawem choroby może być niewielki guzek, znamię, odbarwienie skóry lub zmiana, która przypomina swoim wyglądem krostkę. Każda zmiana skórna, która utrzymuje się na skórze dłużej niż 2-3 tygodnie, powiększa się, przyrasta ku górze lub zmienia swój kolor, jest wskazaniem do wizyty u lekarza.
Co ważne – rak skóry często rozwija się w miejscu, które jest narażone na bezpośrednie działanie promieniowania UV, czyli m.in. na skórze twarzy, dekoltu, na kończynach górnych i na kończynach dolnych. Dlatego powinniśmy pamiętać o zabezpieczaniu skóry przed działaniem czynnika o silnym działaniu rakotwórczym, z którym mamy kontakt przez cały rok. Warto wiedzieć, że poparzenia skóry od słońca, a także częste opalanie na słońcu i w solarium znacząco zwiększają ryzyko rozwoju raka skóry.
Unikanie promieniowania UV pozwala chronić skórę przed tym czynnikiem rakotwórczym, jednak rak skóry może również rozwinąć się na skutek np. kontaktu z substancjami chemicznymi i oddziaływania czynników genetycznych. Zdarza się, że zmiany nowotworowe powstają w obrębie skóry, która przez długi czas jest podrażniana lub była np. poparzona. Co więcej, ryzyko rozwoju raka pierwotnego skóry i błon śluzowych oraz przerzutów do skóry zwiększa nadużywanie alkoholu i palenie papierosów.
Zanim rozwinie się rak skóry, mogą pojawić się objawy stanów przedrakowych, których leczenie pozwala uniknąć rozwoju nowotworu złośliwego. Do stanów przedrakowych zaliczamy m.in. rogowacenie białe, rogowacenie słoneczne i róg skórny.
