U nas zapłacisz kartą
Owrzodzenia nowotworowe - Zdjęcia, Objawy i Sposoby Leczenia
Rak skóry - objawy i rodzaje [ZDJĘCIA]
Rak skóry to nie tylko czerniak. Różne mogą być nie tylko rodzaje, lecz także objawy raka skóry. Sprawdź jakie są rodzaje raka skóry, jak rozpoznać ich objawy i jak wyglądają.
Spis treści
- Rak skóry - rak podstawnokomórkowy
- Rak skóry - rak płaskonabłonkowy
- Rak skóry - rak kolczystokomórkowy
- Rak skóry - rak brodawkujący
- Rak neuroendokrynny Merkla
- Czerniak
- Mięsak Kaposiego
- Chłoniak skóry typu T (ziarniniak grzybiasty, Mycosis fungoides)
- Choroba Pageta (rak skóry Pageta)
- Jak rozpoznać raka skóry?
Rak skóry to nowotwór złośliwy, którego objawy pojawiają się w krótkim czasie. Rak skóry wzrasta bowiem zazwyczaj szybko, naciekając otaczające tkanki, może także dawać odległe przerzuty. W przeciwieństwie do nowotworów łagodnych skóry, które rozrastają się powoli, nie niszczą tkanek otaczających, od których są wyraźnie odgraniczone i nie dają przerzutów.
Rak skóry nie rozwija się od razu - jest to proces długotrwały i wieloetapowy. Raka skóry poprzedzają zmiany przedrakowe, które mogą przekształcić się w czerniaka lub nieczerniakowego raka skóry (np. rak kolczystokomórkowy). Główną przyczyną raka skóry jest nadmierna ekspozycja skóry na promieniowanie UV.
W leczeniu stosuje się różne metody, np. operację chirurgiczną, radioterapię. Jednak w przypadku zaawansowanej postaci choroby, może ona prowadzić do śmierci pacjenta.
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Owrzodzenie żylne
Owrzodzenie żylne to rodzaj płytkiej rany na skórze. Owrzodzenia żylne są powikłaniem przewlekłej choroby żył kończyn dolnych. Przyczyną powstania owrzodzeń jest zaawansowana przewlekła niewydolność żylna kończyn dolnych. To choroba, która wynika z przebytej zakrzpicy żył głębokich, obecności żylaków lub ewentualnie innych, rzadszych przyczyn.
Krew z tkanek płynie do serca naczyniami żylnymi. W prawidłowych warunkach zachowany jest w nich stały przepływ krwi w odpowiednim kierunku, czyli z nóg do góry, w kierunku serca. W przeciwieństwie do tętnic, naczynia żylne mają stosunkowo miękkie ściany, a ciśnienie płynącej w nich krwi jest niskie. Zastawki w ścianach naczyń żylnych zapobiegają cofaniu się krwi.
W niewydolności naczyń żylnych kilka czynników, w tym uszkodzenie zastawek, powoduje, że krew zaczyna płynąć nieprawidłowo. W obrębie kończyn dolnych dochodzi do zastoju krwi żylnej i obrzęków. Skóra staje się scieńczała, napięta, sucha i swędząca. Łatwo o mikrourazy – samoistne pęknięcia naskórka, zadrapania, ranki – nawet w wyniku niewielkich uderzeń. Takie drobne uszkodzenia skóry mogą dać początek owrzodzeniom żylnym. Zmiany skórne goją się bardzo powoli i mają tendencję do nawracania, jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie środki zapobiegania.
Owrzodzenia nowotworowe zdjęcia
Warunkiem skutecznego leczenia rany jest prawidłowe rozpoznanie etiologii oraz ocena rany, uwzględniająca stan brzegów, łożyska, tkanek okalających oraz wysięk. Pozwala to wdrożyć postępowanie najlepiej odpowiadające potrzebom pacjenta. W niniejszym cyklu prezentujemy kryteria rozpoznania różnych typów ran wraz ze zdjęciami.
Oceny rany należy dokonać podczas pierwszej wizyty pacjenta w gabinecie. Podstawowym narzędziem, które należy wykorzystać do tego celu, jest tzw. trójkąt rany.
Następnie ranę należy ocenić w skali, która odpowiada etiologii rany:
- skala NPUAP – odleżyny
- klasyfikacja Fontaine’a – owrzodzenia niedokrwienne
- skala CEAP – owrzodzenia żylne
- skala SINBAD – owrzodzenia w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej (opieka domowa)
- skala PEDIS – owrzodzenia w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej (opieka ambulatoryjna i lecznictwo zamknięte)
- skale NERDS i STONEES – rany zakażone
W sporządzeniu charakterystyki rany pomaga kolorowa skala oceny rany.
Poniżej pokazujemy, jak zastosować te narzędzia w praktyce na przykładzie ran nowotworowych.
Jak wyglądają rany nowotworowe?
Owrzodzenie nowotworowe może być wklęsłe lub wypukłe o kalafiorowatej podstawie. Wraz z rozwojem nowotworu może dochodzić do zmian w wyglądzie rany. Wskutek działania nowotworu brzegi rany mogą przybierać wałowaty kształt i wywijać się. Dodatkowo rana się powiększa, ziarnina przerasta brzegi, a w dnie rany widoczne są grudki.
Rany nowotworowe charakteryzują się tym, że są delikatne i łatwo może dojść do ich uszkodzenia oraz rzadko możliwe jest ich pełne wygojenie.
Głównymi problemami terapeutycznymi przy ranach nowotworowych są: duża ilość wysięku (nawet do 1000 ml/dobę), ból w trakcie zmiany opatrunku i przy oczyszczaniu rany, nieprzyjemny zapach i krwawienie łożyska.
Z tego względu w leczeniu ran nowotworowych standardowe algorytmy stosowane w terapii ran trudno gojących się (wilgotna terapia, system TIMERS) są modyfikowane w zależności od potrzeb pacjenta.
Główne zasady pielęgnacji ran nowotworowych zostały zawarte w mnemoniku „HOPES”, którego poszczególne litery oznaczają:
H (ang. hemorrhage): krwawienie — w przypadku niewielkiego krwawienia stosuje się alginiany, a przy dużym krwawieniu adrenalinę, azotan srebra, ucisk, okłady z lodu
O (ang. odor): zapach — zaleca się między innymi opatrunki z węglem aktywowanym pochłaniające wysięk i nieprzyjemny zapach oraz działające przeciwbakteryjnie, podchloryny, miody medyczne
P (ang. pain): ból — przy ranach nowotworowych niezbędne jest stosowanie opatrunków atraumatycznych, które nie przywierają do rany (pierwsza warstwa opatrunku)
E (ang. exudate): wysięk — oprócz opatrunków atraumatycznych stosuje się też opatrunki wchłaniające wysięk z rany, aby nie dopuścić do jej wyschnięcia lub zbierania się nadmiernej ilości płynu (wierzchnia warstwa opatrunku)
S (ang. superficial bacterial burden): powierzchowne obciążenie bakteryjne — przy pomocy antyseptyków należy kontrolować rozwój ewentualnego zakażenia miejscowego lub podjąć decyzję o antybiotykoterapii przy objawach zakażenia ogólnoustrojowego.
