U nas zapłacisz kartą
Zdjęcia Rak Nosa - Piękno i Przyroda w Doskonałej Harmonii
Rak podstawnokomórkowy – objawy, leczenie, przerzuty i nawroty
Rak podstawnokomórkowy skóry jest nowotworem miejscowo złośliwym, pojawiającym się najczęściej na skórze twarzy, a w szczególności nosa i małżowiny ucha. Rokowania są bardzo dobre pod warunkiem jego szybkiego rozpoznania i leczenia.
Naskórek to najbardziej zewnętrzna powłoka ciała człowieka. Składa się z kilku warstw. Idąc od zewnątrz, warstwy skóry to: warstwa rogowa (ulegająca złuszczeniu), jasna (obecna tylko w niektórych miejscach), ziarnista, kolczysta i podstawna. Dwie ostatnie stanowią część rozrodczą. Rak podstawnokomórkowy jest nowotworem złośliwym skóry rozwijającym się z warstwy najgłębszej, czyli podstawnej. Najczęściej pojawia się w obrębie skóry odsłoniętych części ciała, czyli twarzy, karku, rąk. Może też pojawić się w innych miejscach na ciele. Nie jest to nowotwór przerzutujący, jego złośliwość jest miejscowa. Inna nazwa tego nowotworu to nabłoniak. Czy powinno się wycinać znamiona? Odpowiedź na filmie:
Zobacz film: Wycinanie znamion - jak może pomóc w profilaktyce antynowotworowej? Źródło: Dzień Dobry TVN
Złośliwość raka podstawnokomórkowego skóry
Nowotwór złośliwy to niekontrolowany rozrost komórek nowotworowych i ich przerzuty. W przypadku raka podstawnokomórkowego skóry złośliwość jest jedynie miejscowa. Oznacza to, że nowotwór ten wykazuje złośliwość tylko na obszarze, na którym powstaje. Nie przerzutuje i nie zajmuje okolicznych węzłów chłonnych. W miejscu, gdzie powstaje, niszczy stopniowo coraz większy obszar skóry i przylegające tkanki. Destrukcji podlegają wszystkie rodzaje tkanek, które staną mu na drodze – kości, chrząstki, naczynia, mięśnie, nerwy itd. Jeśli np. powstaje w obrębie twarzy, stopniowo niszczy kolejne warstwy skóry, kości czaszki lub chrząstkę nosa, czy też małżowiny uszne, powodując znaczne deformacje. Kiedy dojdzie do nacieczenia większego naczynia krwionośnego, może powstać krwotok.
Na szczęście nowotwór rozwija się bardzo powoli. Bardzo ważne więc w przypadku raka podstawnokomórkowego skóry, szczególnie nosa, ucha czy innej części twarzy, jest szybkie rozpoznanie i leczenie, by zapobiec powikłaniom w postaci zniszczenia i deformacji znacznych okolic, które w zaawansowanym stadium są bardzo trudne do usunięcia. Zobacz też: Nowotwór skóry - rodzaje, objawy, przyczyny
Rak nosa – rokowania
Przez wzgląd na to, że rak zatok i nosa jest często wykrywany zbyt późno, rokowania nie są zbyt korzystne. Szanse na całkowite wyleczenie nowotworu szacuje się na około 40%, natomiast wskaźnik pięcioletniego przeżycia, w zależności od stadium choroby, lokalizacji zmian i histologii guza, wynosi od 20 do 40%.
Rak nosa i zatok przynosowych jest rzadko występującym nowotworem. Najczęściej jednak przybiera postać złośliwą. Rokowania nie poprawia także fakt, że nowotwór nosa zwykle jest wykrywany stosunkowo późno. Z tego powodu w razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Gdzie się zgłosić na konsultację w przypadku podejrzanych objawów w obrębie nosa i zatok przynosowych? Konsultacje chirurgiczne w rejonie głowy i szyi przeprowadza chirurg onkolog z dużym doświadczeniem lek. med. Jacek Lenartowicz w Onkolmed Lecznicy Onkologicznej na Ursynowie.
Jest wiele ośrodków zdrowia gdzie można pójść na konsultację do chirurga onkologa. Najważniejsze by przyjmował tam bardzo dobry specjalista. Jednym z takich miejsc jest Onkolmed Lecznica Onkologiczna w Warszawie, gdzie w Poradni Nowotworów Głowy i Szyi przyjmuje pacjentów bardzo dobry chirurg szczękowo-twarzowy.
Rak nosa
Nowotwory tej lokalizacji przez dłuższy czas nie dają symptomów. Pierwsze symptomy raka nosa i zatok przynosowych są często bardzo dyskretne i mogą zostać łatwo przeoczone. Objawy raka nosa wynikają z naciekania komórek nowotworach poza zatokę nosa. Należy zwrócić szczególną uwagę na jednostronność objawów. Przy występowaniu objawów z okolic zatok przynosowych warto zastanowić się, kiedy pojawił się ból i w jakiej pozycji ciała jest on najsilniej odczuwany, czy obecna jest wydzielina z nosa spływająca po tylnej ścianie gardła (jaki jest jej kolor, zapach).
W przypadku zaawansowanego raka nosa najczęściej występują bóle głowy, obecność wydzieliny w nosie, krwawienia z nosa, niedrożność, utrata powonienia, niedopasowanie protezy, rozchwianie zębów, zaczerwienienie skóry policzka, obrzęk i deformacja policzka, szczękościsk, wytrzeszcz gałki ocznej. Przerzuty raka nosa do węzłów chłonnych występują rzadko i na późnym etapie zaawansowania choroby nowotworowej. Zaburzeniami świadczącymi o znacznym zaawansowaniu choroby nowotworowej nosa są np. krwawienia z nosa i odkształcenie kości twarzy.
Diagnostyka raka podstawnokomórkowego skóry
Lekarz może postawić rozpoznanie już na podstawie wstępnego badania, oceniając gołym okiem wygląd zmiany. Niektórzy lekarze, a w szczególności dermatolodzy, dysponują tzw. dermatoskopem. Jest to urządzenie pozwalające na ocenę zmian powierzchniowych jak za pomocą szkła powiększającego czy lupy. Ostateczne rozpoznanie można wysunąć na podstawie badania histopatologicznego, czyli badania pod mikroskopem wyciętej zmiany. Jeśli lokalizacja i wielkość zmiany na to pozwalają, wycina się do badania całą zmianę. Jeśli zmiana jest duża, można wyciąć fragment, czyli pobrać wycinek zmienionej skóry.
Leczenie polega przede wszystkim na wycięciu zmiany z marginesem zdrowej tkanki. Margines ten wynosi zazwyczaj około 2 mm. Jeśli chory nie zgadza się na wycięcie zmiany, można zastosować miejscową radioterapię, jednak jest to mniej pożądana metoda i zdecydowanie lekarz stara się przekonać pacjenta do leczenia chirurgicznego. Jeśli zmiana jest bardzo duża lub zajmuje struktury lub obszar uniemożliwiające zabieg chirurgiczny, zalecana jest radioterapia. Czasami możliwe jest też zastosowanie maści zawierających np. 5-fluorouracyl (chemioterapeutyk). Nie są to jednak metody przewyższające skuteczność leczenia operacyjnego.
Nowotwór jamy nosowej i zatok
W diagnostyce onkologicznej podstawowe znaczenia ma badania palpacyjne, oglądanie i wziernikowanie nosa. Podstawą rozpoznania raka nosa jest biopsja z badaniem histopatologicznym. W diagnostyce nowotworów nosa istotne znaczenie ma badanie tomografem komputerowym – szczególnie należy zwrócić uwagę na występujące ubytki kostne w sytuacji, gdy pacjent nie przebył urazu lub operacji tej okolicy ciała
U chorych na raka zatok obocznych nosa pierwotnym leczeniem jest zawsze zabieg operacyjny guza (chirurgiczny). Zakres resekcji ustalany jest indywidualnie, zależnie od rozległości naciekania. Często konieczne są rozległe resekcje twarzowo-czaszkowe z mikrochirurgiczną rekonstrukcją ubytków. Zabieg chirurgiczny u pacjentów z rakiem zatok obocznych nosa praktycznie zawsze powinien być uzupełniony radioterapią ze względu na trudności w mikroskopowej ocenie czy usunięte zostały wszystkie elementy guza oraz ze względu na znaczne zaawansowanie miejscowe choroby.
Objętość napromieniania jest najczęściej ograniczona do loży po usuniętym ognisku pierwotnym. Nie ma dowodów, aby zastosowanie w ramach leczenia uzupełniającego chemioterapii wiązało się z poprawą wyników leczenia. W przypadkach niekwalifikujących się do leczenia operacyjnego możliwe jest zastosowanie radioterapii łagodzącej objawy towarzyszące chorobie.
