Nowotwór nosa - Obrazy i informacje z Wikipedii
Rak nosa – rokowania
Przez wzgląd na to, że rak zatok i nosa jest często wykrywany zbyt późno, rokowania nie są zbyt korzystne. Szanse na całkowite wyleczenie nowotworu szacuje się na około 40%, natomiast wskaźnik pięcioletniego przeżycia, w zależności od stadium choroby, lokalizacji zmian i histologii guza, wynosi od 20 do 40%.
Rak nosa i zatok przynosowych jest rzadko występującym nowotworem. Najczęściej jednak przybiera postać złośliwą. Rokowania nie poprawia także fakt, że nowotwór nosa zwykle jest wykrywany stosunkowo późno. Z tego powodu w razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Gdzie się zgłosić na konsultację w przypadku podejrzanych objawów w obrębie nosa i zatok przynosowych? Konsultacje chirurgiczne w rejonie głowy i szyi przeprowadza chirurg onkolog z dużym doświadczeniem lek. med. Jacek Lenartowicz w Onkolmed Lecznicy Onkologicznej na Ursynowie.
Jest wiele ośrodków zdrowia gdzie można pójść na konsultację do chirurga onkologa. Najważniejsze by przyjmował tam bardzo dobry specjalista. Jednym z takich miejsc jest Onkolmed Lecznica Onkologiczna w Warszawie, gdzie w Poradni Nowotworów Głowy i Szyi przyjmuje pacjentów bardzo dobry chirurg szczękowo-twarzowy.
Rak nosa i zatok – diagnostyka
Podstawowym elementem diagnostyki raka nosa jest badanie palpacyjne pozwalające na ocenę układu chłonnego, wziernikowanie nosa oraz USG układu chłonnego szyi. Zmiany zlokalizowane w przewodzie nosowym można wykryć podczas rynoskopii oraz badania endoskopowego. Za najważniejsze badanie uważa się jednak biopsję, podczas której pobiera się materiał do oceny histopatologicznej. W ramach diagnostyki wykonuje się też tomografię komputerową, która pozwala na ujawnienie ubytków i patologii w jamie nosowej i zatokach przynosowych.
Odpowiednio wcześnie rozpoznany rak nosa daje szansę na wdrożenie skutecznego leczenia. Metodę leczenia dobiera się na podstawie:
- stopnia zaawansowania zmian,
- histologii guza,
- ogólnego stanu pacjenta,
- inwazyjności operacji,
- możliwości rekonstrukcji,
- możliwości zastosowania leczenia skojarzonego.
Najczęściej stosowaną metodą leczenia nowotworu nosa jest zabieg operacyjny połączony z rekonstrukcją. Wspomagająco stosuje się także radioterapię lub chemioterapię.
W ramach leczenia chirurgicznego wykonuje się resekcję:
- szczęki częściowej górnej wraz z zawartością oczodołu,
- szczęki całkowitej z lub bez zawartości oczodołu,
- szczęki częściowej środkowej,
- szczęki częściowej dolnej.
Przyczyny nowotworów skóry
Do najważniejszych przyczyn należą także:
- narażanie skóry na działanie czynników chemicznych,
- poddawanie skóry podrażnieniom mechanicznym,
- narażanie na działania o charakterze termicznym,
- blizny poparzeniowe,
- nadmierne zrogowacenia,
- róg skórny,
- pergaminowa skóra,
- uwarunkowania genetyczne,
- owrzodzenia w obrębie miejsc zranienia na skórze,
- promieniowanie emitowane przez solarium.
Pewne czynniki zdecydowanie zwiększają ryzyko zachorowania na nowotwór skóry. Do takich należy jasna karnacja. Bardzo często osoby z I fototypem skóry doświadczają takich negatywnych zmian na skórze. Ale nie oznacza to, iż osoby z ciemną karnacją nie chorują na raka skóry. Ten nowotwór może rozwinąć się u każdego, nawet u osób o ciemnej karnacji. Czynnikiem sprzyjającym jest także ukończenie 40 roku życia.
Polip (medycyna)
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon > z tego artykułu.
Polip (łac.) polypus z gr. πολύπους/polypos – polip (w znaczeniu głowonóg, ośmiornica), polip (w znaczeniu: narośl, guz), z gr. πολύς /polys/ – przedrostek oznaczający m.in.: liczny, wielki + gr. πούς/pous – stopa, noga, łapa, macka, ramię – guzowaty twór patologiczny wyrastający z błon śluzowych wysłanych nabłonkiem gruczołowym, często mnogi (polipowatość).
Polip jest pojęciem makroskopowym, odnoszącym się do rozrostów łagodnych błon śluzowych. W typowej postaci ma on kształt maczugowaty, składa się z cienkiej nóżki (szypuły), zawierającej wiązkę naczyń odżywiających oraz kulistego, miękkiego zgrubienia. Nazwa była pierwotnie używana wobec szczególnej postaci przewlekłego zapalenia wytwórczego błon śluzowych, w których dochodzi do rozrostu tkanki łącznej włóknistej blaszki właściwej błon śluzowych (łac. inflammatio chronica proliferativa polyposa). Obecnie pojęcie to jest używane także jako określenie makroskopowe niektórych nowotworów łagodnych (gruczolaków polipowatych – łac. adenoma polyposum), jak również zaburzeń rozwojowych mających kształt polipa.

Rak nosa – objawy. Jak rozpoznać nowotwór nosa?
Objawy raka nosa są mało specyficzne, dlatego początkowo mogą być mylone z innymi schorzeniami lub infekcjami. Wśród objawów, które mogą sugerować nowotwór nosa i zatok, wymienia się:
- nasilające się trudności w oddychaniu przez nos, zwłaszcza po jednej stronie,
- niedrożność w jednym przewodzie nosowym,
- wyciek płynnej treści ropnej z nosa, niekiedy z krwią,
- nawracające krwawienia z jednego przewodu nosowego,
- zgrubienie bądź wybrzuszenie widoczne w okolicy policzka lub nosa,
- ruszanie się zdrowych zębów górnych, zwykle po jednej stronie,
- zgrubienie podniebienia twardego,
- na późniejszym etapie choroby – wytrzeszcz gałki ocznej, łzawienie, silne bóle zdrowych zębów.
