U nas zapłacisz kartą
Nowotwór nosa - Obrazy i informacje z Wikipedii
Rak nosa – objawy. Jak rozpoznać nowotwór nosa?
Objawy raka nosa są mało specyficzne, dlatego początkowo mogą być mylone z innymi schorzeniami lub infekcjami. Wśród objawów, które mogą sugerować nowotwór nosa i zatok, wymienia się:
- nasilające się trudności w oddychaniu przez nos, zwłaszcza po jednej stronie,
- niedrożność w jednym przewodzie nosowym,
- wyciek płynnej treści ropnej z nosa, niekiedy z krwią,
- nawracające krwawienia z jednego przewodu nosowego,
- zgrubienie bądź wybrzuszenie widoczne w okolicy policzka lub nosa,
- ruszanie się zdrowych zębów górnych, zwykle po jednej stronie,
- zgrubienie podniebienia twardego,
- na późniejszym etapie choroby – wytrzeszcz gałki ocznej, łzawienie, silne bóle zdrowych zębów.
Rak podstawnokomórkowy – objawy, leczenie, przerzuty i nawroty
Rak podstawnokomórkowy skóry jest nowotworem miejscowo złośliwym, pojawiającym się najczęściej na skórze twarzy, a w szczególności nosa i małżowiny ucha. Rokowania są bardzo dobre pod warunkiem jego szybkiego rozpoznania i leczenia.
Naskórek to najbardziej zewnętrzna powłoka ciała człowieka. Składa się z kilku warstw. Idąc od zewnątrz, warstwy skóry to: warstwa rogowa (ulegająca złuszczeniu), jasna (obecna tylko w niektórych miejscach), ziarnista, kolczysta i podstawna. Dwie ostatnie stanowią część rozrodczą. Rak podstawnokomórkowy jest nowotworem złośliwym skóry rozwijającym się z warstwy najgłębszej, czyli podstawnej. Najczęściej pojawia się w obrębie skóry odsłoniętych części ciała, czyli twarzy, karku, rąk. Może też pojawić się w innych miejscach na ciele. Nie jest to nowotwór przerzutujący, jego złośliwość jest miejscowa. Inna nazwa tego nowotworu to nabłoniak. Czy powinno się wycinać znamiona? Odpowiedź na filmie:
Zobacz film: Wycinanie znamion - jak może pomóc w profilaktyce antynowotworowej? Źródło: Dzień Dobry TVN
Złośliwość raka podstawnokomórkowego skóry
Nowotwór złośliwy to niekontrolowany rozrost komórek nowotworowych i ich przerzuty. W przypadku raka podstawnokomórkowego skóry złośliwość jest jedynie miejscowa. Oznacza to, że nowotwór ten wykazuje złośliwość tylko na obszarze, na którym powstaje. Nie przerzutuje i nie zajmuje okolicznych węzłów chłonnych. W miejscu, gdzie powstaje, niszczy stopniowo coraz większy obszar skóry i przylegające tkanki. Destrukcji podlegają wszystkie rodzaje tkanek, które staną mu na drodze – kości, chrząstki, naczynia, mięśnie, nerwy itd. Jeśli np. powstaje w obrębie twarzy, stopniowo niszczy kolejne warstwy skóry, kości czaszki lub chrząstkę nosa, czy też małżowiny uszne, powodując znaczne deformacje. Kiedy dojdzie do nacieczenia większego naczynia krwionośnego, może powstać krwotok.
Na szczęście nowotwór rozwija się bardzo powoli. Bardzo ważne więc w przypadku raka podstawnokomórkowego skóry, szczególnie nosa, ucha czy innej części twarzy, jest szybkie rozpoznanie i leczenie, by zapobiec powikłaniom w postaci zniszczenia i deformacji znacznych okolic, które w zaawansowanym stadium są bardzo trudne do usunięcia. Zobacz też: Nowotwór skóry - rodzaje, objawy, przyczyny
Przyczyny nowotworów skóry
Do najważniejszych przyczyn należą także:
- narażanie skóry na działanie czynników chemicznych,
- poddawanie skóry podrażnieniom mechanicznym,
- narażanie na działania o charakterze termicznym,
- blizny poparzeniowe,
- nadmierne zrogowacenia,
- róg skórny,
- pergaminowa skóra,
- uwarunkowania genetyczne,
- owrzodzenia w obrębie miejsc zranienia na skórze,
- promieniowanie emitowane przez solarium.
Pewne czynniki zdecydowanie zwiększają ryzyko zachorowania na nowotwór skóry. Do takich należy jasna karnacja. Bardzo często osoby z I fototypem skóry doświadczają takich negatywnych zmian na skórze. Ale nie oznacza to, iż osoby z ciemną karnacją nie chorują na raka skóry. Ten nowotwór może rozwinąć się u każdego, nawet u osób o ciemnej karnacji. Czynnikiem sprzyjającym jest także ukończenie 40 roku życia.
Rak nosa i zatok – diagnostyka
Podstawowym elementem diagnostyki raka nosa jest badanie palpacyjne pozwalające na ocenę układu chłonnego, wziernikowanie nosa oraz USG układu chłonnego szyi. Zmiany zlokalizowane w przewodzie nosowym można wykryć podczas rynoskopii oraz badania endoskopowego. Za najważniejsze badanie uważa się jednak biopsję, podczas której pobiera się materiał do oceny histopatologicznej. W ramach diagnostyki wykonuje się też tomografię komputerową, która pozwala na ujawnienie ubytków i patologii w jamie nosowej i zatokach przynosowych.
Odpowiednio wcześnie rozpoznany rak nosa daje szansę na wdrożenie skutecznego leczenia. Metodę leczenia dobiera się na podstawie:
- stopnia zaawansowania zmian,
- histologii guza,
- ogólnego stanu pacjenta,
- inwazyjności operacji,
- możliwości rekonstrukcji,
- możliwości zastosowania leczenia skojarzonego.
Najczęściej stosowaną metodą leczenia nowotworu nosa jest zabieg operacyjny połączony z rekonstrukcją. Wspomagająco stosuje się także radioterapię lub chemioterapię.
W ramach leczenia chirurgicznego wykonuje się resekcję:
- szczęki częściowej górnej wraz z zawartością oczodołu,
- szczęki całkowitej z lub bez zawartości oczodołu,
- szczęki częściowej środkowej,
- szczęki częściowej dolnej.
