U nas zapłacisz kartą
Zdjęcia raka podstawnokomórkowego nosa - Objawy, Diagnoza i Leczenie
Przyczyny powstawania raka podstawnokomórkowego skóry
Rak podstawnokomórkowy skóry występuje bardzo często. Najczęściej u osób starszych, szczególnie mężczyzn. Podobnie jak powszechnie znany czerniak, rak podstawnokomórkowy również powstaje przede wszystkim w wyniku długoletniej, intensywnej ekspozycji skóry na słońce. Największa zapadalność jest oczywiście w krajach o wysokim nasłonecznieniu. Drugim istotnym czynnikiem rozwoju tego nowotworu jest znaczne osłabienie odporności. Zobacz też: Jak objawia się rak kości? Diagnoza i rokowanie nowotworu
- zmiana płaska lub lekko wyniosła,
- zmiana łuszcząca się, stale zaczerwieniona,
- zmiana o typie małej ranki pokrywającej się strupkiem, który odpada i odsłania rankę, ponownie pokrywającą się strupkiem.
Rak skóry – rokowanie
Rokowanie uzależnione jest od umiejscowienia, grubości, wielkości oraz stopnia zróżnicowania nowotworu. W przypadku raka podstawnokomórkowego wyleczenie jest możliwe w ponad 95% przypadków. Większość miejscowych nawrotów choroby można usunąć bez większych problemów. Chociaż zwykle ten typ nowotworu prawie nigdy nie ulega uogólnieniu (nie daje przerzutów), to należy zwrócić uwagę na fakt, że istnieje możliwość, choć niezwykle rzadko, agresywnego przebiegu tej choroby nawet z przerzutami.
W przypadku raka kolczystokomórkowego rozwijającego się na podłożu rogowacenia świetlnego w obrębie skóry narażonej na promieniowanie słoneczne rokowanie jest dobre. Najwyższy stopień złośliwości występuje w przypadku rozwoju raka kolczystokomórkowego na podłożu blizn, przewlekłych stanów zapalnych, w miejscach drażnionych. Przy zajęciu okolicznych węzłów chłonnych 5-letnie przeżycie notuje się u 20–25% pacjentów. Gorzej rokują również zmiany występujące na czerwieni wargowej, na prąciu lub sromie, chociaż za najgorszą lokalizację uważa się błonę śluzową jamy ustnej.
Rak skóry - objawy i rodzaje [ZDJĘCIA]
Rak skóry to nie tylko czerniak. Różne mogą być nie tylko rodzaje, lecz także objawy raka skóry. Sprawdź jakie są rodzaje raka skóry, jak rozpoznać ich objawy i jak wyglądają.
Spis treści
- Rak skóry - rak podstawnokomórkowy
- Rak skóry - rak płaskonabłonkowy
- Rak skóry - rak kolczystokomórkowy
- Rak skóry - rak brodawkujący
- Rak neuroendokrynny Merkla
- Czerniak
- Mięsak Kaposiego
- Chłoniak skóry typu T (ziarniniak grzybiasty, Mycosis fungoides)
- Choroba Pageta (rak skóry Pageta)
- Jak rozpoznać raka skóry?
Rak skóry to nowotwór złośliwy, którego objawy pojawiają się w krótkim czasie. Rak skóry wzrasta bowiem zazwyczaj szybko, naciekając otaczające tkanki, może także dawać odległe przerzuty. W przeciwieństwie do nowotworów łagodnych skóry, które rozrastają się powoli, nie niszczą tkanek otaczających, od których są wyraźnie odgraniczone i nie dają przerzutów.
Rak skóry nie rozwija się od razu - jest to proces długotrwały i wieloetapowy. Raka skóry poprzedzają zmiany przedrakowe, które mogą przekształcić się w czerniaka lub nieczerniakowego raka skóry (np. rak kolczystokomórkowy). Główną przyczyną raka skóry jest nadmierna ekspozycja skóry na promieniowanie UV.
W leczeniu stosuje się różne metody, np. operację chirurgiczną, radioterapię. Jednak w przypadku zaawansowanej postaci choroby, może ona prowadzić do śmierci pacjenta.
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Etiopatogeneza
Przyczyną powstania raka skóry jest m.in. ekspozycja na promienie UV, która jest uznawana obecnie za główny czynnik sprawczy w tym nowotworze. Występuje on najczęściej u ludzi wykonujących prace na otwartej przestrzeni (np. rolnicy, rybacy).
Do innych przyczyn powstawania raka skóry zalicza się narażenie na czynniki chemiczne, jak np. środki ochrony roślin (herbicydy), pochodne ropy naftowej, środki grzybobójcze, węglowodory aromatyczne, związki arsenu.
Także miejsca narażone na przewlekłe drażnienie chemiczne, termiczne lub mechaniczne mogą być narażone na powstanie raka skóry. Dotyczy to osób palących papierosy (rak wargi), mających przewlekłe przetoki, których brzegi są drażnione zarówno w sposób chemiczny jak i mechaniczny lub narażonych na infekcje wirusem brodawczaka (papilloma).
Do stanów uznawanych za predysponujące do powstania raka skóry należą:
- blizny pooparzeniowe
- nadmierne rogowacenie (starcze: keratosis senilis, słoneczne: keratosis solaris)
- róg skórny (cornu cutaneum)
- choroba Bowena (postać przedinwazyjna raka kolczystokomórkowego)
- rogowacenie białe (leucoplakia, leukoplakia)
- Bowenoid papulosis (zmiany wywołane przez wirus brodawczaka ludzkiego, występujące w obrębie narządów płciowych)
- erytroplazja Queyrata
- skóra pergaminowa (xeroderma pigmentosum)
- zespół znamieniowatych nabłoniaków podstawnokomórkowych (nevoid basal cell carcinoma syndrom)
Co trzeba robić po zakończeniu leczenia?
Pacjentowi zaleca się wizyty kontrolne zgodnie z zaleceniami lekarza. Zwykle obejmują one kontrole w okresie po zabiegu operacyjnym, a następnie co 3 miesiące w ciągu pierwszego roku oraz co 6 miesięcy w ciągu kolejnych lat. Ważne jest samobadanie, czyli oglądanie samodzielnie skóry przez pacjenta i w razie zauważenia niepokojących zmian niezwłoczne zgłoszenie się do lekarza.
Ze względu na fakt, że promieniowanie słoneczne jest najważniejszym czynnikiem sprzyjającym powstawaniu raka skóry, głównym celem profilaktyki jest ograniczenie ekspozycji na UV, które powinno polegać na stosowaniu preparatów z filtrami przeciwsłonecznymi, ubrań ochronnych, ograniczeniu czasu spędzanego na wolnym powietrzu w godzinach największego nasłonecznienia i przebywanie w cieniu. W ciągu ostatnich 30 lat odkryto wiele mechanizmów mających wpływ na powstawanie różnych nowotworów skóry. Odkrycia te przyczyniły się do stworzenia środków ochronnych i chemioprewencyjnych, które zwiększają możliwości zapobiegania nowotworom.
Chemioprewencja to dziedzina powstała w wyniku oddziaływania wiedzy odnoszącej się do: kancerogenezy (powstawania komórek nowotworowych), biologii komórki, badań przesiewowych w kierunku raka lub wczesnego jego wykrywania. Na podstawie badań wiadomo, że selen chroni przed wystąpieniem raka podstawnokomórkowego, a retinoidy przed rogowaceniem słonecznym. Coraz popularniejszą formą zapobiegania nowotworom skóry jest zażywanie polifenoli (zawartych np. w zielonej herbacie), które mają właściwości antyoksydacyjne.
Najważniejszym elementem profilaktyki raka skóry jest unikanie promieniowania UV i maksymalne skrócenie czasu ekspozycji skóry na bezpośrednie promieniowanie słoneczne. Stosowanie preparatów przeciwsłonecznych jako pierwszej linii obrony przeciwnowotworowej oparte jest na wynikach kontrolowanych badań przeprowadzonych u pacjentów z dużym ryzykiem rozwoju raka, które wykazały, że codzienne używanie produktów o szerokim spektrum ochrony zmniejszyło liczbę zmian typu rogowacenia słonecznego.