Rak podstawnokomórkowy według ICD-10 - Objawy, Diagnoza i Metody Leczenia
Co należy robić po usunięciu raka skóry z komórek Merkla?
Chory po leczeniu raka skóry z komórek Merkla powinien być regularnie kontrolowany przez lekarza specjalistę. W razie podejrzenia nawrotu choroby należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Należy zmniejszyć ekspozycję na promieniowanie słoneczne przez stosowanie kremów z filtrami i innych środków ochrony. U osób, które są narażone na wystąpienie tej choroby ze względu na immunosupresje wynikającą z innych chorób lub prowadzonego leczenia bezwzględnie należy zwracać uwagę na wszelkie zmiany, które pojawiają się na skórze i niezwłocznie konsultować je z lekarzem.
Wybrane treści dla Ciebie
Bielactwo nabyte Bielactwo nabyte jest chorobą skóry, w przebiegu której w różnych miejscach na ciele pojawiają się plamy hipopigmentacji, czyli białej, odbarwionej skóry. Granica między plamami a zdrową skórą jest dobrze zaznaczona. Bielactwo nabyte najczęściej pojawia się w drugiej dekadzie życia. Przyczyny i mechanizm powstawania bielactwa nabytego nie są dokładnie wyjaśnione, ale bielactwo może się wiązać z występowaniem chorób autoimmunologicznych (np. chorób tarczycy).
Pemfigoid bliznowaciejący Pemfigoid bliznowaciejący dotyczyć może i błon śluzowych i skóry lub tylko błon śluzowych albo skóry. Cechą charakterystyczną jest postępujące bliznowacenie i zaniki. Występuje wiele podtypów klinicznych choroby.
Łupież rumieniowy Łupież rumieniowy to jedna z częstszych powierzchownych bakteryjnych chorób skóry. Szacuje się, że dotyczy 20% populacji, zwłaszcza starszych mężczyzn. Istnieje niewielkie ryzyko przeniesienia choroby na drugą osobę.
Nowotwory skóry - rak podstawnokomórkowy i rak kolczystokomórkowy
Rak skóry jest jednym z najczęściej występujących nowotworów u ludzi białej rasy. Stanowi około 97% wszystkich nowotworów skóry i około 1/3 wszystkich nowotworów złośliwych. Najczęstszym nowotworem spośród wszystkich raków skóry jest rak podstawnokomórkowy. Występuje on pięciokrotnie częściej aniżeli rak kolczystokomórkowy. Zachorowalność na raka skóry w Polsce wynosiła w roku 2017 ponad 7000 nowych przypadków wśród kobiet i 6453 wśród u mężczyzn. Umiejscawiało to raka skóry, pod względem częstości zachorowania na nowotwory złośliwe, na 3 miejscu zarówno wśród kobiet jak i mężczyzn.
Ze względu na miejscową złośliwość raka podstawnokomórkowego często jest on określany nie jako carcinoma basocellulare ale jako nabłoniak podstawnokomórkowy (epithelioma basocellulare) lub basalioma. Z tego powody istnieje niedorejestrowanie wszystkich zachorowań na ten nowotwór, który występuje częściej niż wynika to z ilości zarejestrowanych przypadków.
Zapadalność na raka skóry jest związana z ekspozycją na promienie słoneczne. Rak skóry najczęściej umiejscawia się na odsłoniętych częściach ciała (dłonie, twarz, szyja, skóra głowy - szczególnie u osób łysiejących). Najczęściej dotyczy osób w 6 i 7 dekadzie życia.
Diagnostyka raka podstawnokomórkowego
Na etapie diagnostyki raka podstawnokomórkowego wykonywane są różne badania. Pierwszym z nich jest podstawowe badanie dermatologiczne z wykorzystaniem dermatoskopu oraz badanie histopatologiczne wycinka zmiany skórnej. Jeżeli wyniki podstawowych badań wskazują na zmianę o podłożu nowotworowym, to konieczne jest poszerzenie diagnostyki o badania obrazowe. Wykonuje się je w przypadku podejrzenia naciekania zmiany w płaszczyźnie pionowej, czyli w głąb skóry oraz naciekania w płaszczyźnie poziomej.
Do badań obrazowych zaliczamy tomografię komputerową i rezonans magnetyczny, które pozwalają określić, z jakim rodzajem zmiany nowotworowej mamy do czynienia, bo na skórze mogą pojawić się zarówno zmiany pierwotne, jak i przerzuty związane z procesem nowotworowym, który dotyczy innych narządów i układów.
Rak podstawnokomórkowy – częstość występowania
Rak podstawnokomórkowy (basal cell carcinomato, BCC) to najczęściej diagnozowany rak skóry. Stanowi on około 80% wszystkich potwierdzonych badaniami raków skóry, czyli zmian o charakterze złośliwym. Choć określenia rak i nowotwór są stosowane zamiennie, to związane z nimi zmiany, znacząco się różnią. Nowotworem określa się każdą zmianę powstającą z patologicznych komórek, które ulegają niekontrolowanym podziałom. Rak to zmiana pochodzenia nabłonkowego, która może charakteryzować się różnym stopniem złośliwości. Stopień złośliwości raka wpływa na przebieg choroby oraz rokowania pacjenta. Warto wiedzieć, że wcześnie rozpoznany rak najlepiej rokuje, dlatego bardzo ważne jest wykonywanie badań profilaktycznych, które pozwalają na bieżąco monitorować ogólny stan zdrowia.
Rak płaskonabłonkowy jest bardzo często wykrywany w obrębie skóry u osób z jasną karnacją. Jest diagnozowany około 4 razy częściej niż inne zmiany, które powstają na skutek rozpoczynających się w skórze patologicznych podziałów komórkowych. Inne zmiany nowotworowe, które dotyczą skóry i jej przydatków to rak płaskonabłonkowy (rak kolczystokomórkowy), a także czerniak złośliwy skóry.
Rak płaskonabłonkowy skóry i rak podstawnokomórkowy skóry to zmiany wywodzące się z powierzchniowych komórek skóry – są to zmiany naskórkowe. Czerniak złośliwy to choroba wywodząca się z komórek barwnikowych, czyli melanocytów. Raki skóry zwykle rozwijają się u osób w średnim i podeszłym wieku, jednak w ostatniej dekadzie, coraz częściej diagnozowane są u osób młodych.
Rak podstawnokomórkowy – objawy, leczenie, przerzuty i nawroty
Rak podstawnokomórkowy skóry jest nowotworem miejscowo złośliwym, pojawiającym się najczęściej na skórze twarzy, a w szczególności nosa i małżowiny ucha. Rokowania są bardzo dobre pod warunkiem jego szybkiego rozpoznania i leczenia.
Naskórek to najbardziej zewnętrzna powłoka ciała człowieka. Składa się z kilku warstw. Idąc od zewnątrz, warstwy skóry to: warstwa rogowa (ulegająca złuszczeniu), jasna (obecna tylko w niektórych miejscach), ziarnista, kolczysta i podstawna. Dwie ostatnie stanowią część rozrodczą. Rak podstawnokomórkowy jest nowotworem złośliwym skóry rozwijającym się z warstwy najgłębszej, czyli podstawnej. Najczęściej pojawia się w obrębie skóry odsłoniętych części ciała, czyli twarzy, karku, rąk. Może też pojawić się w innych miejscach na ciele. Nie jest to nowotwór przerzutujący, jego złośliwość jest miejscowa. Inna nazwa tego nowotworu to nabłoniak. Czy powinno się wycinać znamiona? Odpowiedź na filmie:
Zobacz film: Wycinanie znamion - jak może pomóc w profilaktyce antynowotworowej? Źródło: Dzień Dobry TVN
Złośliwość raka podstawnokomórkowego skóry
Nowotwór złośliwy to niekontrolowany rozrost komórek nowotworowych i ich przerzuty. W przypadku raka podstawnokomórkowego skóry złośliwość jest jedynie miejscowa. Oznacza to, że nowotwór ten wykazuje złośliwość tylko na obszarze, na którym powstaje. Nie przerzutuje i nie zajmuje okolicznych węzłów chłonnych. W miejscu, gdzie powstaje, niszczy stopniowo coraz większy obszar skóry i przylegające tkanki. Destrukcji podlegają wszystkie rodzaje tkanek, które staną mu na drodze – kości, chrząstki, naczynia, mięśnie, nerwy itd. Jeśli np. powstaje w obrębie twarzy, stopniowo niszczy kolejne warstwy skóry, kości czaszki lub chrząstkę nosa, czy też małżowiny uszne, powodując znaczne deformacje. Kiedy dojdzie do nacieczenia większego naczynia krwionośnego, może powstać krwotok.
Na szczęście nowotwór rozwija się bardzo powoli. Bardzo ważne więc w przypadku raka podstawnokomórkowego skóry, szczególnie nosa, ucha czy innej części twarzy, jest szybkie rozpoznanie i leczenie, by zapobiec powikłaniom w postaci zniszczenia i deformacji znacznych okolic, które w zaawansowanym stadium są bardzo trudne do usunięcia. Zobacz też: Nowotwór skóry - rodzaje, objawy, przyczyny