Leki przeciwhistaminowe - Skuteczne Środki na Świąd Skóry

Leki przeciwhistaminowe – jak działają?

Określenie leki przeciwhistaminowe dotyczy substancji, które blokują receptory H1. Ich mechanizm działania polega na odwracalnym blokowaniu swoistych receptorów histaminowych H1. Histamina zostaje zablokowana, nie może połączyć się z receptorem H1 i wywołać charakterystycznych objawów zapalnych. Zastosowanie leków z tej grupy zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych, wydzielania gruczołowego i hamuje powstawanie stanu zapalnego. Dzięki temu hamowane są objawy alergii.

Leki I generacji

Wykazują niską selektywność w łączeniu się z receptorami, przez co blokują również inne receptory. Ich działanie na receptory muskarynowe może objawiać się suchością błon śluzowych, zatrzymaniem moczu i zaburzeniami rytmu serca. Poprzez wpływ na receptory α-adrenergiczne mogą przyczynić się do wystąpienia tachykardii i zawrotów głowy, a pobudzanie receptorów serotoninowych zwiększa apetyt, sprzyjając przybieraniu na wadze. Ponadto przenikają przez barierę krew-mózg, blokując fizjologiczne działanie histaminy. Przejawia się to nadmierną sennością, zmęczeniem, problemami z koncentracją i pamięcią, a także zaburzeniami widzenia.

Do leków I generacji zalicza się następujące substancje:

  • antazolina,
  • hydroksyzyna,
  • klemastyna,
  • prometazyna,
  • ketotifen,
  • difenhydramin,
  • inne.

Leki II generacji

Blokują receptory histaminowe H1 w sposób wybiórczy, dzięki czemu wykazują mniej działań niepożądanych. Po ich zastosowaniu przede wszystkim nie występują objawy sedacji (senność, upośledzenie funkcji poznawczych). Nie przenikają też do ośrodkowego układu nerwowego, działają dłużej niż leki I generacji.

Do leków II generacji zaliczamy:

  • cetyryzynę,
  • loratadynę,
  • bilastynę,
  • rupatadynę,
  • a zelastynę,
  • olopatadynę.

Co to jest świąd skóry — przyczyny i objawy

Świąd skóry to uporczywe uczucie, któremu towarzyszy pobudzenie neuronów (ich zakończeń), a to wszystko kończy się koniecznością “podrapania skóry”. Swędzenie może być bardzo uciążliwe, wpływać niekorzystnie na codzienne funkcjonowanie, powodować podrażnienia skóry, jej rozdrapywanie, niekiedy nawet do krwi przy bardzo intensywnym świądzie. Jakie są najczęstsze przyczyny świądu skóry? Na pewno może przyczynić się do tego suchość skóry i słabe krążenie. Inne możliwości to kontaktowe zapalenie skóry, ukąszenia owadów.

Jakie są przyczyny świądu skóry?

Mogą być one związane z alergią i alergenami (m.in. wydzielaniem histaminy), zakażeniami (np. bakteryjnymi, grzybiczymi), toksynami (np. jad owadów), stosowaniem leków (np. leki o dużym potencjale uczulającym) czy niektóre substancje obecne w kosmetykach i farmaceutykach (np. lanolina, wazelina żółta). Swędzenie jest objawem mało specyficznym i towarzyszy wielu schorzeniom dermatologicznym (mp. grzybica, dermatozy, liszaj) czy pasożytniczym skóry jak wszawica, świerzb. W zależności od umiejscowienia może wystąpić swędzenie skóry głowy (np. reakcja na szampon czy odżywkę lub przyczyną jest łupież), swędzenie twarzy czy dłoni (np. reakcja na krem czy fotowrażliwość skóry).

Swędzenie skóry jest nieprzyjemnym objawem atopowego zapalenie skóry. To jednak niejedyna choroba przewlekła z grupy problemów skórnych, które dotyka swędzenie.

Świąd a wrażliwość na leki i inne choroby

Swędzenie skóry nóg, swędzenie łydek czy pleców może oznaczać reakcję nadwrażliwości na leki (zarówno substancje czynne jak i pomocnicze), być efektem depilacji, zapalenia mieszków włosowych czy przesuszonej skóry. Czy swędzeniu skóry zawsze towarzyszy wysypka? Niekoniecznie. U niektórych osób może wystąpić swędzenie skóry bez wysypki - należy wtedy doszukiwać się chorób ogólnoustrojowych jak chociażby zaburzenia nerek, cukrzyca, choroby wątroby, przyczyny psychiczne. Warto mieć również na uwadze, że świąd może towarzyszyć reakcji nadwrażliwości na niektóre leki, chociaż im oprócz swędzenia towarzyszą inne objawy dermatologiczne jak wysypka, zaczerwienienie, pieczenie skóry.

Co to jest histamina?

Histamina jest jednym z aminokwasów względnie egzogennych. Wytwarzana jest w organizmie z histydyny oraz dostarczana wraz z pożywieniem. Ten organiczny związek chemiczny wytwarzany i magazynowany jest w białych krwinkach. Kluczową rolę w uwalnianiu histaminy odgrywają produkowane w czerwonym szpiku kostnym bazofile. Histamina ma związek z wystąpieniem reakcji alergicznej – jest mediatorem w procesach alergicznych oraz aktywuje procesy zapalne w organizmie. Posiada 4 receptory, których pobudzenie np. w kontakcie z alergenem skutkuje pojawieniem się konkretnej reakcji organizmu.

Gdy zetkniemy się z uczulającym nas alergenem np. w postaci pyłków, roztoczy, białek obecnych w pokarmach lub składników leków, uwalniana jest znaczna ilość histaminy, która oddziałuje na błony śluzowe oraz naczynia krwionośne. Działanie histaminy odgrywa bardzo ważną rolę w inicjowaniu reakcji alergicznej typu 1, czyli pojawiającej się natychmiast po kontakcie z alergenem. Może ono doprowadzić do pojawienia się łagodnych, ale znacząco utrudniających życie objawów lub wywołać wstrząs anafilaktyczny, który zagraża naszemu życiu.

Leki przeciwhistaminowe pomogą na alergię. Jak działają?

Leki przeciwhistaminowe (leki antyhistaminowe) blokują aktywność histaminy, znosząc uciążliwe objawy alergii. Histamina jest jednym z aminokwasów względnie egzogennych, które mogą być wytwarzane przez organizm. To kluczowy mediator relacji uczuleniowej, który obecny jest także w pożywieniu.

Leki antyhistaminowe najczęściej stosowane są w przypadku alergii wziewnej oraz alergii kontaktowej. Łagodzą m.in. świąd, zaczerwienienie skóry, katar, kichanie, łzawienie oczu. Stosowanie leków przeciwhistaminowych powinno być zawsze konsultowane z lekarzem, jednak coraz częściej sięgamy po nie na własną rękę, co nie zawsze jest dobrą decyzją.

Lek ma łagodzić objawy dotyczące nosa i oczu, związane z sezonowym i przewlekłym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa oraz objawy przewlekłej idiopatycznej pokrzywki, u dorosłych i dzieci powyżej 2 roku życia.

Czytaj dalej...

Więcej wizyt w gabinecie trzeba również odłożyć przy zaburzeniach hormonalnych oraz zespole nadwrażliwości mieszków na prawidłowy poziom hormonów mieszki zachowują się tak, jakby w organizmie było za dużo androgenów, chociaż w rzeczywistości tak nie jest.

Czytaj dalej...

Kontaktowe zapalenie skóry wyprysk kontaktowy przyczyny, objawy i leczenie Kontaktowe zapalenie skóry inaczej wyprysk kontaktowy to miejscowa skórna reakcją nadwrażliwości w wyniku bezpośredniego kontaktu z określonymi substancjami chemicznymi lub drażniącymi.

Czytaj dalej...

Sucha skóra przeważnie staje się matowa i biaława, co wynika z jej nadmiernego złuszczania i gromadzeniu się na powierzchni małych kawałków martwego naskórka, ale przeważnie nie ma na niej żadnych krostek ani wyprysków.

Czytaj dalej...