Leki przeciwhistaminowe - Skuteczne Środki na Świąd Skóry

Co uwzględnić wybierając lek antyhistaminowy?

Wybór leku przeciwalergicznego zawsze powinien być skonsultowany z lekarzem lub farmaceutą, gdyż tylko wtedy terapia może być w pełni skuteczna. Przed podjęciem decyzji należy uwzględnić nie tylko stopień nasilenia objawów, mechanizm działania leku i jego skuteczność, ale także bezpieczeństwo stosowania. Powinno się także wziąć pod uwagę wiek pacjenta, a także choroby towarzyszące, na które wybrany lek przeciwhistaminowy może mieć wpływ. Nie należy również zapominać o dostępności danego leku i jego cenie, który ma duże znaczenie, zwłaszcza że leki antyhistaminowe bez recepty mogą być stosowane nawet przez kilka miesięcy. Nie jest wskazane również łączenie jednocześnie kilku leków przeciwhistaminowych na raz.

Skuteczność poszczególnych leków na alergię jest różna, głównie ze względu na to, że każda osoba inaczej reaguje na daną substancję aktywną. Może to być spowodowane m.in. stanem układu immunologicznego czy rodzajem czynnika wywołującego objawy alergiczne. Z tego powodu nie należy rezygnować z terapii w sytuacji gdy np. lek antyhistaminowy nie przyniesie oczekiwanej ulgi lub wywoła działania niepożądane. Problem może rozwiązać natomiast zmiana leku na inny z tej samej lub jeśli jest to możliwe, nowszej grupy leków przeciwhistaminowych.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Artykuł zewnętrzny.

Written By

Magdalena Jaglarz

Jestem kosmetyczką z praktyką, która dzieli się swoimi doświadczeniami na blogu i jednocześnie witrynie salonu kosmetycznego. Moimi mocnymi stronami są peelingi chemiczne, świadomy wybór kosmetyków oraz synergia odżywiania, stylu życia i pielęgnacji cery dla jej młodego wyglądu.

Cześć!

Leki antyhistaminowe II generacji

Podstawową rolę w terapii alergii, w tym objawów skórnych odgrywają leki antyhistaminowe II generacji, czyli preparaty zawierające cetyryzynę i loratadynę. Wykazują one powinowactwo jedynie do receptorów histaminowych (H1), a także nie przenikają bariery krew-mózg, dzięki czemu skutki uboczne ich stosowania są bardzo małe. Najczęściej zgłaszanym objawem niepożądanych jest niewielka senność. Dodatkowo, taki lek przeciwhistaminowy II generacji zazwyczaj wykazuje również działanie przeciwzapalne i dodatkowe działanie przeciwalergiczne, polegające na osłabianiu naturalnych reakcji immunologicznych naszego organizmu.

Najnowsze leki antyhistaminowe bez recepty to izomery i metabolity loratadyny i cetyryzyny. Nie wykazują one żadnych działań niepożądanych na OUN, czyli senności czy sedacji, a także charakteryzują się długim okresem działania, dzięki czemu mogą być stosowane dużo rzadziej Ze względu na fakt, iż pomagają redukować blokadę nosa znalazły zastosowanie nie tylko w leczeniu pokrzywek i innych objawów alergii skórnej, ale również w przewlekłym nieżycie nosa. Dzięki swojej dostępności i rozsądnej cenie są coraz częściej wybierane przez osoby cierpiące na alergię.

Co na uczulenie skórne? Leczenie alergii skórnej

Leczenie alergii skórnej przeprowadzane jest przez dermatologa i opiera się przede wszystkim na skutecznym rozpoznaniu przyczyn dolegliwości. W procesie diagnozowania alergii skórnej wykorzystuje się różnorodne metody, w tym testy skórne punktowe, testy płatkowe oraz ocenę poziomu immunoglobulin E (IgE). Testy płatkowe są niezwykle pomocne, szczególnie w rozpoznawaniu kontaktowego zapalenia skóry.

W terapii alergii stosuje się leki przeciwhistaminowe, które dzielą się na dwie główne kategorie: leki przeciwhistaminowe I i II generacji. Leki pierwszej generacji, takie jak klemastyna czy hydroksyzyna, choć skuteczne w blokowaniu receptorów H1 histaminy, wykazują działanie nieselektywne, oddziałując również na inne receptory. Może to prowadzić do niepożądanych efektów ubocznych, w tym senności czy suchości w ustach. Z tego powodu, zaleca się obecnie stosowanie nowszych preparatów jak leki przeciwhistaminowe II generacji, które koncentrują się na blokowaniu receptorów H1, minimalizując przy tym ryzyko działań niepożądanych. Do tej grupy należą między innymi cetyryzyna, loratydyna czy feksofenadyna. Wybierając lek antyhistaminowy, należy uwzględnić indywidualne cechy pacjenta oraz potencjalne różnice w przenikaniu substancji czynnych do ośrodkowego układu nerwowego.

W objawowym leczeniu alergii skórnej często stosuje się preparaty miejscowe w formie maści lub żeli, które mogą zawierać składniki łagodzące świąd. W sytuacjach, gdy leczenie objawowe nie przynosi ulgi, dermatolog może zalecić krótkotrwałe stosowanie maści z glikokortykosteroidami. Nowoczesną alternatywą dla miejscowych glikokortykosteroidów są inhibitory kalcyneuryny, takie jak pimekrolimus czy takrolimus, które nie uszkadzają bariery naskórkowej i mogą być stosowane na delikatne partie skóry, na przykład na twarz czy dłonie. Są one obecnie często wybierane w leczeniu atopowego zapalenia skóry.

Objawy alergii skórnej

Najczęściej występujące objawy alergii skórnej to wysypka, która może przybierać zróżnicowaną formę w zależności od konkretnego typu schorzenia alergicznego dotykającego skórę. W przypadku alergicznego kontaktowego zapalenia skóry obserwujemy pojawienie się czerwonych grudek, które mogą wydzielać płyn. Te zmiany skórne pojawiają się w miejscu, gdzie doszło do kontaktu z alergenem i często towarzyszy im silny świąd. Zjawisko to jest powszechne wśród osób dorosłych.

Innym przykładem jest pokrzywka alergiczna, która charakteryzuje się występowaniem bąbli pokrzywkowych otoczonych zaczerwienieniem, przypominających reakcję na oparzenie pokrzywą. Bąble te mogą powodować swędzenie i uczucie pieczenia skóry, jednak zwykle znikają bez pozostawiania śladów. Często wyzwalane są przez alergeny pokarmowe lub te pochodzące od zwierząt.

Odczyn fotoalergiczny to kolejny rodzaj reakcji alergicznej, który objawia się rumieniem, grudkami lub pęcherzykami. Jest on wywołany przez reakcję na substancje takie jak kosmetyki, niektóre leki stosowane miejscowo lub doustnie, w połączeniu z ekspozycją na światło słoneczne. Objawy skórne mogą pojawić się zarówno natychmiast, jak i z opóźnieniem – od 24 do 48 godzin po ekspozycji.

Atopowe zapalenie skóry to stan, który często prowadzi do alergii skórnej, manifestującej się zmianami na twarzy, w zgięciach łokciowych i kolanowych, a także na dłoniach. Warto jednak zaznaczyć, że nie każda zmiana skórna, tak jak krostki, świąd czy zapalne grudki, musi być wynikiem alergii. Mogą one również sygnalizować inne schorzenia, w tym infekcje wirusowe czy bakteryjne, a także stany zapalne.

Podsumowując, wśród objawów związanych z występowaniem stanów chorobowych skóry wymienić należy przede wszystkim:

  • intensywny świąd,
  • pieczenie skóry,
  • pojawienie się niebolesnych bąbli,
  • czerwone plamy,
  • krostki i grudki o barwie od białej do czerwonej,
  • zaczerwienienie skóry,
  • suchość i szorstkość naskórka,
  • łuszczenie się skóry.

Alergia skórna – co to jest?

Alergia skórna stanowi zespół charakterystycznych objawów pojawiających się na skórze w następstwie kontaktu z alergenem. Za mechanizm ten odpowiada nadwrażliwość układu immunologicznego, który wykazuje tendencję do nadreaktywnej odpowiedzi na określone bodźce zewnętrzne – w normalnych warunkach niepowodujące reakcji alergicznych u zdrowych ludzi. Schorzenia rozwijające się na tle alergicznym można podzielić na kilka grup.

Atopowe zapalenie skóry (AZS)

Atopowe zapalenie skóry (AZS) to jedna z najczęstszych chorób alergicznych skóry. Jest to przewlekła dolegliwość dermatologiczna o charakterze zapalnym, która charakteryzuje się przebiegiem cyklicznym – okresy ustępowania objawów przeplatają się z fazami zaostrzeń. Podstawowe znaczenie w przypadku atopowego zapalenia skóry mają czynniki genetyczne, które odgrywają kluczową rolę. Zazwyczaj pierwsze symptomy atopowego zapalenia skóry ujawniają się w ciągu pierwszego roku życia dziecka, choć nie jest wykluczone ich pojawienie się również w późniejszym okresie.

Skóra pacjentów zmagających się z AZS wykazuje osłabienie naturalnych funkcji ochronnych i skłonność do nadmiernego wysychania. W konsekwencji nawet niewielkie oddziaływanie alergenów czy innych substancji drażniących może prowokować reakcje alergiczne. Co istotne, nawet w okresach, gdy nie obserwuje się zewnętrznych symptomów choroby, w głębszych warstwach skóry może trwać proces zapalny, który zwiększa ryzyko nagłego wystąpienia reakcji alergicznych.

Warto podkreślić, że atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem dotykającym osoby z predyspozycjami do atopii, co oznacza, że często współwystępuje z innymi alergicznymi stanami, takimi jak alergie pokarmowe, wziewne, alergiczny nieżyt nosa czy astma.

Alergiczny wyprysk kontaktowy (ACD)

Alergiczny wyprysk kontaktowy, inaczej określany jako alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, to schorzenie, które dotyka osoby wrażliwe na określone alergeny. Do objawów dochodzi, gdy skóra tych osób nawiązuje kontakt z substancjami zwanymi haptenami. Są to małe cząsteczki, które mogą przenikać przez skórę, a następnie łączą się z białkami w organizmie, tworząc kompleksy immunologiczne. Właśnie te kompleksy są przyczyną reakcji alergicznej, ponieważ system odpornościowy osoby uczulonej traktuje je jako zagrożenie, co prowadzi do zapalnej odpowiedzi organizmu i pojawienia się zmian skórnych.

W rezultacie przy dłuższym stosowaniu tego typu leków dochodzi do swoistego uzależnienia śluzówka nosa pozostaje spuchnięta pomimo braku czynnika alergizującego, a jedynym sposobem na udrożnienie nosa jest nieustanne stosowanie leku.

Czytaj dalej...

skłonność do keloidów bliznowców ; cukrzyca; gorączka; leki fotouczulające, zioła fotouczulające retinoidy, antybiotyki, dziurawiec, nagietek, szałwia, arcydzięgiel ; choroby dermatologiczne skóry np fotodermatozy, skłonności do przebarwień, odbarwień; nadwrażliwość na substancje wybielające; choroby autoimmunologiczne np.

Czytaj dalej...

Kobiety w ciąży narażają na potencjalne ryzyko nie tylko siebie, ale też dziecko, dlatego w przypadku zauważenia jakichkolwiek niepokojących objawów powinny niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, który zaproponuje odpowiednie leczenie.

Czytaj dalej...

Sucha skóra przeważnie staje się matowa i biaława, co wynika z jej nadmiernego złuszczania i gromadzeniu się na powierzchni małych kawałków martwego naskórka, ale przeważnie nie ma na niej żadnych krostek ani wyprysków.

Czytaj dalej...