U nas zapłacisz kartą
Leki przeciwhistaminowe - Skuteczne Środki na Świąd Skóry
Leki przeciwhistaminowe – jak działają?
Określenie leki przeciwhistaminowe dotyczy substancji, które blokują receptory H1. Ich mechanizm działania polega na odwracalnym blokowaniu swoistych receptorów histaminowych H1. Histamina zostaje zablokowana, nie może połączyć się z receptorem H1 i wywołać charakterystycznych objawów zapalnych. Zastosowanie leków z tej grupy zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych, wydzielania gruczołowego i hamuje powstawanie stanu zapalnego. Dzięki temu hamowane są objawy alergii.
Leki I generacji
Wykazują niską selektywność w łączeniu się z receptorami, przez co blokują również inne receptory. Ich działanie na receptory muskarynowe może objawiać się suchością błon śluzowych, zatrzymaniem moczu i zaburzeniami rytmu serca. Poprzez wpływ na receptory α-adrenergiczne mogą przyczynić się do wystąpienia tachykardii i zawrotów głowy, a pobudzanie receptorów serotoninowych zwiększa apetyt, sprzyjając przybieraniu na wadze. Ponadto przenikają przez barierę krew-mózg, blokując fizjologiczne działanie histaminy. Przejawia się to nadmierną sennością, zmęczeniem, problemami z koncentracją i pamięcią, a także zaburzeniami widzenia.
Do leków I generacji zalicza się następujące substancje:
- antazolina,
- hydroksyzyna,
- klemastyna,
- prometazyna,
- ketotifen,
- difenhydramin,
- inne.
Leki II generacji
Blokują receptory histaminowe H1 w sposób wybiórczy, dzięki czemu wykazują mniej działań niepożądanych. Po ich zastosowaniu przede wszystkim nie występują objawy sedacji (senność, upośledzenie funkcji poznawczych). Nie przenikają też do ośrodkowego układu nerwowego, działają dłużej niż leki I generacji.
Do leków II generacji zaliczamy:
- cetyryzynę,
- loratadynę,
- bilastynę,
- rupatadynę,
- a zelastynę,
- olopatadynę.
FAQ
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące alergii skórnych.
Jak wygląda uczulenie na skórze?
Alergie skórne objawiają się głównie w postaci czerwonych plam na skórze, krostek, miejscowego przesuszenia, stanu zapalnego oraz świądu. Często pojawia się też alergiczny wyprysk na twarzy, obejmujący m.in. policzki oraz brodę.
Czy uczulenie swędzi?
Reakcja alergiczna powoduje przeważnie delikatne zaczerwienienie, któremu towarzyszy swędząca wysypka alergiczna. W niektórych przypadkach wymaga ona natychmiastowej interwencji lekarskiej.
Jak złagodzić swędzenie skóry przy alergii?
Pielęgnacja swędzącej skóry wymaga przede wszystkim nawilżenia głębszych warstw skóry, np. w formie balsamów, kremów i maści. Ważne jest, aby były to produkty hipoalergiczne, które zawierają emolienty - składniki głęboko natłuszczające skórę.
Uczulenie na rękach - czym smarować?
W przypadku uczulenia na rękach pomocne będą preparaty miejscowe, które łagodzą objawy alergii, np. kremy intensywnie nawilżające, maść z hydrokortyzonem oraz naturalne oleje, np. kokosowy lub migdałowy.
Uczulenie na proszek do prania - jak leczyć?
Leczenie alergii skórnej na proszek do prania należy poprzedzić postawieniem odpowiedniej diagnozy. Kluczową rolę odgrywają tu leki przeciwhistaminowe, a także stosowane miejscowo kremy i maści, które zawierają glikokortykosteroidy.
Uczulenie na płyn do płukania - jak leczyć?
Wsparciem w leczeniu uczulenia na płyn do płukania będą leki przeciwhistaminowe, np. z desloratadyną, cetyryzyną lub loratadyną. Należy je przyjmować doraźnie, w momencie pojawienia się objawów alergii.
Alergia skórna u dziecka - co podać?
Jeżeli nie znamy powodu wystąpienia wysypki, konieczny jest kontakt z lekarzem, który pomoże w identyfikacji alergenu. Starszemu dziecku można podać rozpuszczalne wapno do picia, które chwilowo złagodzi świąd i dyskomfort związany z wysypką. Jeżeli dziecko może przyjmować łagodne leki przeciwhistaminowe, również warto je włączyć do leczenia.
Leki przeciwhistaminowe I generacji
Hydroksyzyna czy clemastinum to najstarsza grupa leków przeciwalergicznych, która ze względu na szersze działanie i wpływ na różne receptory (dopaminergiczne, serotoninergiczne, muskarynowe) powoduje wiele działań niepożądanych. Należą do nich:
- senność,
- suchość w jamie ustnej,
- zaburzenia widzenia,
- osłabiony refleks,
- trudności w oddawaniu moczu,
- zwiększenie apetytu i w efekcie wzrost masy ciała.
Ze względu na to, że skutki uboczne tych leków utrzymują się długo, przy ich stosowaniu niewskazane jest prowadzenie samochodów. W związku z występowaniem tak wielu działań niepożądanych stosowanie leków przeciwhistaminowych I generacji jest według najnowszych zaleceń terapeutycznych zalecane jedynie w niektórych przypadkach, kiedy potrzebne jest szybkie ustąpienie objawów. Wyjątek stanowi hydroksyzyna, doskonale łagodząca świąd, która podana wieczorem zapewnia spokojny sen aż do rana.
Rola histaminy w procesie alergicznym
Histamina to substancja, która pełni funkcję mediatora reakcji alergicznej. Oznacza to, że jest wydzielana w wyniku kontaktu z alergenem. Histamina znajduje się niemal we wszystkich tkankach organizmu. Jest magazynowana w nieczynnej formie przez komórki tuczne i bazofile. Działa w organizmie, pobudzając cztery receptory histaminowe H1, H2, H3 i H4. Receptory histaminowe znajdują się w ośrodkowym układzie nerwowym, drogach oddechowych, skórze, układzie pokarmowym oraz drogach moczowych.
Pobudzenie receptorów H1 ma kluczową rolę w przebiegu reakcji alergicznych. Powoduje:
- skurcz mięśni gładkich (np. skurcz oskrzeli występujący w astmie i reakcjach anafilaktycznych),
- rozszerzenie naczyń krwionośnych i wzrost ich przepuszczalności (skutkiem są obrzęki, bąble, krosty, zaczerwienienie skóry, a także spadek ciśnienia tętniczego),
- wzrost wydzielania gruczołów błon śluzowych w drogach oddechowych (pojawia się wydzielina z nosa, łzawienie),
- pobudzenie włókien nerwowych czuciowych (świąd, ból i kichanie).
Alergia to nadmierna reakcja układu immunologicznego na dany czynnik, który w normalnych warunkach nie jest szkodliwy. Po kontakcie alergenu z przeciwciałami dochodzi do gwałtownego uwolnienia histaminy z komórek tucznych i bazofili. Powoduje to objawy uczulenia lub nawet wstrząs anafilaktyczny.
Wśród schorzeń alergicznych, w których kluczową rolę odgrywa działanie histaminy, można wymienić:
- alergie wziewne (np. alergiczny nieżyt nosa, alergiczne zapalenie spojówek),
- alergie kontaktowe (np. uczulenie na kosmetyki, perfumy, nikiel),
- alergie pokarmowe (których objawem może być pokrzywka, atopowe zapalenie skóry),
- astma oskrzelowa,
- wstrząs anafilaktyczny.
Rodzaje leków antyhistaminowych
Leki przeciwhistaminowe I generacji to leki o wysokiej skuteczności, jednak cechują się one równie wysokim ryzykiem, które związane jest z długoterminowym stosowaniem.
Leki przeciwhistaminowe II generacji to farmaceutyki charakteryzujące się zmniejszonym oddziaływaniem na receptory, które nie są odpowiedzialne za powstawanie reakcji alergicznej. Ich przyjmowanie jest bezpieczne dla zdrowia większości pacjentów i wiąże się z mniejszym ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych.
Leki przeciwhistaminowe III generacji to ulepszone pod względem sposobu metabolizowania substancje, które aktywnie hamują wydzielanie histaminy, zmniejszając ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Cechują się efektywnym i stabilnym działaniem nawet podczas długotrwałego stosowania.
Nowoczesne leki antyhistaminowe są skuteczne nie tylko w przypadku konieczności hamowania typowych reakcji alergicznych, czyli nieżytu nosa z towarzyszącymi mu objawami, świądu, pokrzywki, AZS, ale także pomagają w uniknięciu rozwoju astmy i ułatwiają kontrolowanie tej choroby.
