U nas zapłacisz kartą
Leki przeciwhistaminowe - Skuteczne Środki na Świąd Skóry
Rodzaje leków antyhistaminowych
Leki przeciwhistaminowe I generacji to leki o wysokiej skuteczności, jednak cechują się one równie wysokim ryzykiem, które związane jest z długoterminowym stosowaniem.
Leki przeciwhistaminowe II generacji to farmaceutyki charakteryzujące się zmniejszonym oddziaływaniem na receptory, które nie są odpowiedzialne za powstawanie reakcji alergicznej. Ich przyjmowanie jest bezpieczne dla zdrowia większości pacjentów i wiąże się z mniejszym ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych.
Leki przeciwhistaminowe III generacji to ulepszone pod względem sposobu metabolizowania substancje, które aktywnie hamują wydzielanie histaminy, zmniejszając ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Cechują się efektywnym i stabilnym działaniem nawet podczas długotrwałego stosowania.
Nowoczesne leki antyhistaminowe są skuteczne nie tylko w przypadku konieczności hamowania typowych reakcji alergicznych, czyli nieżytu nosa z towarzyszącymi mu objawami, świądu, pokrzywki, AZS, ale także pomagają w uniknięciu rozwoju astmy i ułatwiają kontrolowanie tej choroby.
Co to jest histamina?
Histamina jest jednym z aminokwasów względnie egzogennych. Wytwarzana jest w organizmie z histydyny oraz dostarczana wraz z pożywieniem. Ten organiczny związek chemiczny wytwarzany i magazynowany jest w białych krwinkach. Kluczową rolę w uwalnianiu histaminy odgrywają produkowane w czerwonym szpiku kostnym bazofile. Histamina ma związek z wystąpieniem reakcji alergicznej – jest mediatorem w procesach alergicznych oraz aktywuje procesy zapalne w organizmie. Posiada 4 receptory, których pobudzenie np. w kontakcie z alergenem skutkuje pojawieniem się konkretnej reakcji organizmu.
Gdy zetkniemy się z uczulającym nas alergenem np. w postaci pyłków, roztoczy, białek obecnych w pokarmach lub składników leków, uwalniana jest znaczna ilość histaminy, która oddziałuje na błony śluzowe oraz naczynia krwionośne. Działanie histaminy odgrywa bardzo ważną rolę w inicjowaniu reakcji alergicznej typu 1, czyli pojawiającej się natychmiast po kontakcie z alergenem. Może ono doprowadzić do pojawienia się łagodnych, ale znacząco utrudniających życie objawów lub wywołać wstrząs anafilaktyczny, który zagraża naszemu życiu.
Rola histaminy w procesie alergicznym
Histamina to substancja, która pełni funkcję mediatora reakcji alergicznej. Oznacza to, że jest wydzielana w wyniku kontaktu z alergenem. Histamina znajduje się niemal we wszystkich tkankach organizmu. Jest magazynowana w nieczynnej formie przez komórki tuczne i bazofile. Działa w organizmie, pobudzając cztery receptory histaminowe H1, H2, H3 i H4. Receptory histaminowe znajdują się w ośrodkowym układzie nerwowym, drogach oddechowych, skórze, układzie pokarmowym oraz drogach moczowych.
Pobudzenie receptorów H1 ma kluczową rolę w przebiegu reakcji alergicznych. Powoduje:
- skurcz mięśni gładkich (np. skurcz oskrzeli występujący w astmie i reakcjach anafilaktycznych),
- rozszerzenie naczyń krwionośnych i wzrost ich przepuszczalności (skutkiem są obrzęki, bąble, krosty, zaczerwienienie skóry, a także spadek ciśnienia tętniczego),
- wzrost wydzielania gruczołów błon śluzowych w drogach oddechowych (pojawia się wydzielina z nosa, łzawienie),
- pobudzenie włókien nerwowych czuciowych (świąd, ból i kichanie).
Alergia to nadmierna reakcja układu immunologicznego na dany czynnik, który w normalnych warunkach nie jest szkodliwy. Po kontakcie alergenu z przeciwciałami dochodzi do gwałtownego uwolnienia histaminy z komórek tucznych i bazofili. Powoduje to objawy uczulenia lub nawet wstrząs anafilaktyczny.
Wśród schorzeń alergicznych, w których kluczową rolę odgrywa działanie histaminy, można wymienić:
- alergie wziewne (np. alergiczny nieżyt nosa, alergiczne zapalenie spojówek),
- alergie kontaktowe (np. uczulenie na kosmetyki, perfumy, nikiel),
- alergie pokarmowe (których objawem może być pokrzywka, atopowe zapalenie skóry),
- astma oskrzelowa,
- wstrząs anafilaktyczny.