U nas zapłacisz kartą
Leki przeciwhistaminowe - Skuteczne Środki na Świąd Skóry
Masz uczulenia skórne? Sprawdź jak dobrać odpowiednie leki antyhistaminowe
Alergia to jedna z najczęstszych chorób przewlekłych występujących w dzisiejszych czasach. Spowodowana może być różnymi czynnikami i objawiać się na różne sposoby, np. katarem, kaszlem czy zmianami skórnymi. Najnowsze badania informują, że około 40% społeczeństwa uskarża się na stałe lub epizodyczne incydenty alergiczne.
Ze względu na uciążliwość swoich objawów, alergia często wymaga od nas zmiany stylu życia i rezygnacji z niektórych przyjemności. Lekarz zazwyczaj zaleca unikanie kontaktu z alergenem powodującym objawy alergii, jednak co zrobić w sytuacji gdy ta metoda nie powoduje ich zaniku? Z pomocą przychodzą nam leki antyhistaminowe, których coraz szerszy wybór znajdziemy w aptekach, a w dodatku znaczą część z nich można kupić bez recepty. Jak jednak wybrać najbardziej odpowiedni lek przeciwhistaminowy?
FAQ
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące alergii skórnych.
Jak wygląda uczulenie na skórze?
Alergie skórne objawiają się głównie w postaci czerwonych plam na skórze, krostek, miejscowego przesuszenia, stanu zapalnego oraz świądu. Często pojawia się też alergiczny wyprysk na twarzy, obejmujący m.in. policzki oraz brodę.
Czy uczulenie swędzi?
Reakcja alergiczna powoduje przeważnie delikatne zaczerwienienie, któremu towarzyszy swędząca wysypka alergiczna. W niektórych przypadkach wymaga ona natychmiastowej interwencji lekarskiej.
Jak złagodzić swędzenie skóry przy alergii?
Pielęgnacja swędzącej skóry wymaga przede wszystkim nawilżenia głębszych warstw skóry, np. w formie balsamów, kremów i maści. Ważne jest, aby były to produkty hipoalergiczne, które zawierają emolienty - składniki głęboko natłuszczające skórę.
Uczulenie na rękach - czym smarować?
W przypadku uczulenia na rękach pomocne będą preparaty miejscowe, które łagodzą objawy alergii, np. kremy intensywnie nawilżające, maść z hydrokortyzonem oraz naturalne oleje, np. kokosowy lub migdałowy.
Uczulenie na proszek do prania - jak leczyć?
Leczenie alergii skórnej na proszek do prania należy poprzedzić postawieniem odpowiedniej diagnozy. Kluczową rolę odgrywają tu leki przeciwhistaminowe, a także stosowane miejscowo kremy i maści, które zawierają glikokortykosteroidy.
Uczulenie na płyn do płukania - jak leczyć?
Wsparciem w leczeniu uczulenia na płyn do płukania będą leki przeciwhistaminowe, np. z desloratadyną, cetyryzyną lub loratadyną. Należy je przyjmować doraźnie, w momencie pojawienia się objawów alergii.
Alergia skórna u dziecka - co podać?
Jeżeli nie znamy powodu wystąpienia wysypki, konieczny jest kontakt z lekarzem, który pomoże w identyfikacji alergenu. Starszemu dziecku można podać rozpuszczalne wapno do picia, które chwilowo złagodzi świąd i dyskomfort związany z wysypką. Jeżeli dziecko może przyjmować łagodne leki przeciwhistaminowe, również warto je włączyć do leczenia.
Alergia skórna – co to jest?
Alergia skórna stanowi zespół charakterystycznych objawów pojawiających się na skórze w następstwie kontaktu z alergenem. Za mechanizm ten odpowiada nadwrażliwość układu immunologicznego, który wykazuje tendencję do nadreaktywnej odpowiedzi na określone bodźce zewnętrzne – w normalnych warunkach niepowodujące reakcji alergicznych u zdrowych ludzi. Schorzenia rozwijające się na tle alergicznym można podzielić na kilka grup.
Atopowe zapalenie skóry (AZS)
Atopowe zapalenie skóry (AZS) to jedna z najczęstszych chorób alergicznych skóry. Jest to przewlekła dolegliwość dermatologiczna o charakterze zapalnym, która charakteryzuje się przebiegiem cyklicznym – okresy ustępowania objawów przeplatają się z fazami zaostrzeń. Podstawowe znaczenie w przypadku atopowego zapalenia skóry mają czynniki genetyczne, które odgrywają kluczową rolę. Zazwyczaj pierwsze symptomy atopowego zapalenia skóry ujawniają się w ciągu pierwszego roku życia dziecka, choć nie jest wykluczone ich pojawienie się również w późniejszym okresie.
Skóra pacjentów zmagających się z AZS wykazuje osłabienie naturalnych funkcji ochronnych i skłonność do nadmiernego wysychania. W konsekwencji nawet niewielkie oddziaływanie alergenów czy innych substancji drażniących może prowokować reakcje alergiczne. Co istotne, nawet w okresach, gdy nie obserwuje się zewnętrznych symptomów choroby, w głębszych warstwach skóry może trwać proces zapalny, który zwiększa ryzyko nagłego wystąpienia reakcji alergicznych.
Warto podkreślić, że atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem dotykającym osoby z predyspozycjami do atopii, co oznacza, że często współwystępuje z innymi alergicznymi stanami, takimi jak alergie pokarmowe, wziewne, alergiczny nieżyt nosa czy astma.
Alergiczny wyprysk kontaktowy (ACD)
Alergiczny wyprysk kontaktowy, inaczej określany jako alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, to schorzenie, które dotyka osoby wrażliwe na określone alergeny. Do objawów dochodzi, gdy skóra tych osób nawiązuje kontakt z substancjami zwanymi haptenami. Są to małe cząsteczki, które mogą przenikać przez skórę, a następnie łączą się z białkami w organizmie, tworząc kompleksy immunologiczne. Właśnie te kompleksy są przyczyną reakcji alergicznej, ponieważ system odpornościowy osoby uczulonej traktuje je jako zagrożenie, co prowadzi do zapalnej odpowiedzi organizmu i pojawienia się zmian skórnych.
Leki przeciwhistaminowe – jak działają?
Określenie leki przeciwhistaminowe dotyczy substancji, które blokują receptory H1. Ich mechanizm działania polega na odwracalnym blokowaniu swoistych receptorów histaminowych H1. Histamina zostaje zablokowana, nie może połączyć się z receptorem H1 i wywołać charakterystycznych objawów zapalnych. Zastosowanie leków z tej grupy zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych, wydzielania gruczołowego i hamuje powstawanie stanu zapalnego. Dzięki temu hamowane są objawy alergii.
Leki I generacji
Wykazują niską selektywność w łączeniu się z receptorami, przez co blokują również inne receptory. Ich działanie na receptory muskarynowe może objawiać się suchością błon śluzowych, zatrzymaniem moczu i zaburzeniami rytmu serca. Poprzez wpływ na receptory α-adrenergiczne mogą przyczynić się do wystąpienia tachykardii i zawrotów głowy, a pobudzanie receptorów serotoninowych zwiększa apetyt, sprzyjając przybieraniu na wadze. Ponadto przenikają przez barierę krew-mózg, blokując fizjologiczne działanie histaminy. Przejawia się to nadmierną sennością, zmęczeniem, problemami z koncentracją i pamięcią, a także zaburzeniami widzenia.
Do leków I generacji zalicza się następujące substancje:
- antazolina,
- hydroksyzyna,
- klemastyna,
- prometazyna,
- ketotifen,
- difenhydramin,
- inne.
Leki II generacji
Blokują receptory histaminowe H1 w sposób wybiórczy, dzięki czemu wykazują mniej działań niepożądanych. Po ich zastosowaniu przede wszystkim nie występują objawy sedacji (senność, upośledzenie funkcji poznawczych). Nie przenikają też do ośrodkowego układu nerwowego, działają dłużej niż leki I generacji.
Do leków II generacji zaliczamy:
- cetyryzynę,
- loratadynę,
- bilastynę,
- rupatadynę,
- a zelastynę,
- olopatadynę.
