U nas zapłacisz kartą
Skąd bierze się łuszczyca - Tajemnice etiologii tej choroby skóry
Czynniki wpływające na rozwój cukrzycy typu 1
Lekarze nie znają dokładnych przyczyn rozwoju cukrzycy insulinozależnej. Zdaniem specjalistów przyczyną mogą być pewne predyspozycje genetyczne. Zauważono bowiem, że w przypadku osób ze skłonnością do chorób autoimmunologicznych istnieje duże prawdopodobieństwo zachorowania na kolejną chorobą o takim podłożu, na przykład cukrzycę typu 1. Niektórzy lekarz uważają też, że czynnikiem wyzwalającym cukrzycę insulinozależną mogą być niektóre zakażenia wirusowe, przyczyniające się do uszkodzenia komórek trzustki.
Cukrzyca typu 1 objawia się w sposób nagły, a towarzyszące jej objawy nie są trudne do rozpoznania. Charakterystycznym symptomem jest uczucie ciągłego pragnienia, w efekcie którego chory potrafi wypić nawet kilka litrów wody dziennie. Skutkiem tego nadmiernego spożywania wody jest bardzo częste oddawanie moczu. Przy cukrzycy typu 1 osoba chora czuje się bardzo senna i stale przemęczona, widoczny jest znaczny spadek wagi. Warto też zwrócić uwagę na specyficzny oddech, który ma nieprzyjemny zapach acetonu.
O rozwoju cukrzycy insulinozależnej świadczą także wyniki badań laboratoryjnych. Poziom insuliny we krwi jest znacznie obniżony, bliski zera. W przypadku badań moczu obecne są ciała ketonowe oraz glukoza.
Jakie są objawy łuszczycy?
Łuszczyca objawia się jako okrągłe lub owalne czerwone plamy o wyraźnych konturach, pokryte wieloma grubymi i szerokimi łuskami. Plamy te mogą być:
- duże (o średnicy kilku centymetrów). Ich liczba waha się od jednego do kilku płatów, zwykle ułożonych symetrycznie
- niewielkich rozmiarów (kilka milimetrów średnicy) i liczne w postaci łez lub kropek
Zmiany lokalizują się najczęściej w miejscach tarcia (łokcie, kolana, przedramiona, dolna część pleców), na skórze głowy i jej obwodzie oraz w okolicy pępka.
W zależności od rodzaju łuszczycy możliwe są inne lokalizacje: paznokcie, dłonie, podeszwy stóp, błony śluzowe narządów płciowych. W 30-60% przypadków chorzy skarżą się na świąd.
Przebieg choroby zależy od jej umiejscowienia i wielkości zmian. Kiedy osoba dotknięta łuszczycą delikatnie się drapie, następuje proces wybielania, następnie, jeśli drapanie trwa nadal, łuski odpadają i pojawia się czerwona powierzchnia skóry.
Co to jest łuszczyca?
Łuszczyca jest stosunkowo często występującą zapalną chorobą skóry. Może dotyczyć obu płci i wystąpić w każdym wieku. Najczęstsza postać choroby (łuszczyca plackowata) charakteryzuje się czerwonymi plamami pokrytymi łuskami (małymi białymi plamami, które są mniej lub bardziej gęsto przylegające do siebie).
W zależności od rozległości i nasilenia zmian chorobowych, łuszczyca może być mniej lub bardziej uciążliwa. Na ujawnienie objawów choroby mają wpływ czynniki genetyczne, immunologiczne i środowiskowe.
Zdrowie intymne kobiet po menopauzie – ginekolog i jego rola w profilaktyce oraz leczeniu
Biorytm – czym jest i jak o niego zadbać?
Nowoczesne hybrydowe leczenie żylaków
Witaminy na stawy – jakich witamin brakuje, gdy bolą stawy?
Olej z wiesiołka w ciąży - jak i ile stosować?
Wybór polisy na życie i zdrowie - na co zwrócić uwagę?
Jakie są domowe sposoby leczenia łuszczycy?
Kluczowa jest prawidłowa pielęgnacja ciała za pomocą dermokosmetyków. Zaleca się stosowanie emolientów, szamponów, płynów zawierających dziegieć, czy siarkę oraz preparatów o działaniu keratolitycznym (złuszczają zrogowaciały naskórek).
- ogniska zapalne – np. zapalenie zatok, gardła, próchnica
- infekcje
- palenie tytoniu
- wybrane leki – np. glikokortykosteroidy podawane doustnie.
Aby zapobiec suchości skóry, wskazane jest stosowanie odpowiednich emolientów.
Zapamiętaj
- Łuszczyca jest przewlekłą, nawracającą chorobą, na którą choruje około 2% populacji. W jej rozwoju odgrywają rolę czynniki genetyczne i immunologiczne.
- Łuszczyca nie jest zakaźna.
- Do istotnych środowiskowych czynników wyzwalających łuszczycę należą m.in.: infekcje, niektóre leki, stres, palenie tytoniu, alkohol.
- Łuszczycę rozpoznaje się przede wszystkim na podstawie objawów klinicznych (nie istnieją badania krwi specyficzne dla tej choroby).
- Większość pacjentów z łuszczycą o nasileniu łagodnym do średniego można leczyć jedynie preparatami o działaniu miejscowym.
- U części pacjentów łuszczyca wymaga leczenia ogólnego.
Łuszczyca w pytaniach i odpowiedziach
Zobacz także
Łuszczycowe zapalenie stawów Łuszczycowe zapalenie stawów to przewlekła zapalna choroba narządu ruchu. Objawy łuszczycowego zapalenia stawów są bardzo różnorodne - m.in. ból i obrzęk stawów, palce kiełbaskowate, ból przyczepów ścięgnistych, ból kręgosłupa i krzyża. ŁZS najczęściej rozwija się po wystąpieniu łuszczycy skóry. Oprócz zajęcia narządu ruchu i skóry, choroba może dotyczyć też innych narządów i powodować przyspieszony rozwój miażdżycy.
