U nas zapłacisz kartą
Skąd bierze się łuszczyca - Tajemnice etiologii tej choroby skóry
Co powoduje łuszczycę?
Łuszczyca jest spowodowana przewlekłym stanem zapalnym skóry: jest konsekwencją przyspieszonej odnowy komórek naskórka, której towarzyszy reakcja zapalna.
Czynniki genetyczne
Najczęściej jest to dysfunkcja układu odpornościowego: organizm wytwarza nieprawidłową reakcję samoobrony przeciwko komórkom skóry, które odnawiają się zbyt szybko, powodując nagromadzenie martwego naskórka w postaci bardzo drażniących, czerwonych plam.
Czynniki środowiskowe
Czynniki środowiskowe, które wpływają na rozwój łuszczycy:
- stres, niepokój
- zmęczenie
- zmiany hormonalne
- wstrząs emocjonalny
- przyjmowanie leków
- infekcja
- spożywanie alkoholu lub palenie tytoniu
- ekspozycja na słońce
Jakie są metody leczenia cukrzycy typu 1?
W leczeniu cukrzycy insulinozależnej istotne jest to, aby utrzymać w granicach normy poziom glukozy. Cukrzyca typu 1 to choroba przewlekła, zatem przyjmowanie insuliny trwa przez całe życie. Chory aplikuje ją sobie za pomocą strzykawek lub wygodniejszych penów insulinowych. Alternatywą jest pompa insulinowa, która umożliwia choremu wygodne i precyzyjne dawkowanie insuliny, co sprawdza się zwłaszcza u młodszych pacjentów.
Aby leczenie było skuteczne, insulina musi być podawana w dawkach uzależnionych od wrażliwości na insulinę, masy ciała, diety, czy poziomu aktywności fizycznej. Na początku leczenia dawkę ustali diabetolog, jednak z czasem chory intuicyjnie będzie wiedział ile leku potrzebuje. W leczeniu kluczową rolę odgrywa konsekwencja i sumienność, co pozwala unikać groźnych incydentów hipoglikemicznych.
Przebieg łuszczycy
Łuszczycę rozpoznaje się na podstawie obecności charakterystycznych zmian skórnych w typowych lokalizacjach (kolana, łokcie, owłosiona skóra głowy). W sytuacjach wątpliwych lekarz może zalecić wykonanie biopsji i ocenę histopatologiczną wycinka.
Ta choroba skóry przebiega z okresami zaostrzeń objawów i remisji, czyli ustępowania symptomów. Niekiedy okres bez objawów choroby może trwać nawet kilka lat. Odpowiednia pielęgnacja skóry osoby chorej na łuszczycę jest podstawą leczenia choroby i zapobiega powstawaniu nowych wykwitów skórnych. Należy pamiętać także, aby unikać silnego stresu, urazów, infekcji czy rozwoju procesów zapalnych np. próchnicy, gdyż są to czynniki wyzwalające zmiany.
Łuszczyca w ciąży
Przebieg łuszczycy u kobiet w ciąży może być mocno zróżnicowany. Według dostępnych danych w literaturze medycznej szacuje się, że u około 30–40% kobiet będących w ciąży dochodzi do złagodzenia objawów choroby, a u około 20% ciężarnych obserwuje się nasilenie objawów. U pozostałych 40–50% kobiet w ciąży zmiany przebiegają bez zmian ich charakteru i nasilenia. Za czynniki sprzyjające łagodzeniu objawów łuszczycy u kobiet w ciąży uznaje się wzrost stężenia estrogenu i progesteronu oraz zmniejszenie odpowiedzi odpornościowej organizmu.
Należy też pamiętać, że ciąża jest przeciwwskazaniem do niektórych leków standardowo stosowanych w leczeniu łuszczycy (m.in. przeciwwskazane są retinoidy, metotreksat oraz tazaroten). Pozostałe leki (cygnolina, dziegcie, kortykosteroidy, takrolimus, pimekrolimus i cyklosporyna) powinny być stosowane pod ścisłym nadzorem lekarza.
Łuszczyca a inne choroby
Obecny w organizmie stan zapalny, który towarzyszy łuszczycy, może prowadzić do zmian w układzie sercowo-naczyniowym, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, zaburzeń metabolicznych, niealkoholowego stłuszczenia wątroby i wielu innych chorób współistniejących. Osoby z łuszczycą często cierpią też na depresję, która nasilana jest brakiem akceptacji objawów choroby.
Jakie są domowe sposoby leczenia łuszczycy?
Kluczowa jest prawidłowa pielęgnacja ciała za pomocą dermokosmetyków. Zaleca się stosowanie emolientów, szamponów, płynów zawierających dziegieć, czy siarkę oraz preparatów o działaniu keratolitycznym (złuszczają zrogowaciały naskórek).
- ogniska zapalne – np. zapalenie zatok, gardła, próchnica
- infekcje
- palenie tytoniu
- wybrane leki – np. glikokortykosteroidy podawane doustnie.
Aby zapobiec suchości skóry, wskazane jest stosowanie odpowiednich emolientów.
Zapamiętaj
- Łuszczyca jest przewlekłą, nawracającą chorobą, na którą choruje około 2% populacji. W jej rozwoju odgrywają rolę czynniki genetyczne i immunologiczne.
- Łuszczyca nie jest zakaźna.
- Do istotnych środowiskowych czynników wyzwalających łuszczycę należą m.in.: infekcje, niektóre leki, stres, palenie tytoniu, alkohol.
- Łuszczycę rozpoznaje się przede wszystkim na podstawie objawów klinicznych (nie istnieją badania krwi specyficzne dla tej choroby).
- Większość pacjentów z łuszczycą o nasileniu łagodnym do średniego można leczyć jedynie preparatami o działaniu miejscowym.
- U części pacjentów łuszczyca wymaga leczenia ogólnego.
Łuszczyca w pytaniach i odpowiedziach
Zobacz także
Łuszczycowe zapalenie stawów Łuszczycowe zapalenie stawów to przewlekła zapalna choroba narządu ruchu. Objawy łuszczycowego zapalenia stawów są bardzo różnorodne - m.in. ból i obrzęk stawów, palce kiełbaskowate, ból przyczepów ścięgnistych, ból kręgosłupa i krzyża. ŁZS najczęściej rozwija się po wystąpieniu łuszczycy skóry. Oprócz zajęcia narządu ruchu i skóry, choroba może dotyczyć też innych narządów i powodować przyspieszony rozwój miażdżycy.
