U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i Objawy Łuszczycy - Odkrywając Tę Tajemniczą Chorobę Na Zdjęciach
Łuszczyca – przyczyny, objawy, leczenie
Łuszczyca jest niezakaźną, przewlekłą, ogólnoustrojową chorobą zapalną, która charakteryzuje się specyficznymi zmianami skórnymi wynikającymi z nadmiernego rogowacenia naskórka.
Dotyczy około 2% populacji w Europie i Stanach Zjednoczonych, w Azji i Afryce występuje rzadziej. Częstość występowania łuszczycy w populacji polskiej określa się na ok. 3%.
- genetyczne – m.in. polimorfizm genu HLA-Cw6
- immunologiczne – zaburzenia funkcjonowania zlokalizowanych w naskórku komórek Langerhansa oraz mechanizmy zależne od limfocytów T, zwłaszcza subpopulacji Th1 i Th17
- środowiskowe – infekcje, niektóre leki (m.in. przeciwmalaryczne, beta-blokery, cymetydyna, niesteroidowe leki przeciwzapalne), stres, palenie tytoniu, picie alkoholu, ciąża i poród, menopauza.
- typ I wykazuje silny związek z predyspozycją genetyczną, rozpoczyna się zwykle przed 40. rokiem życia, często w dzieciństwie lub w wieku młodzieńczym, cechuje go cięższy przebieg w porównaniu z typem II, trudniej reaguje na leczenie
- typ II to tzw. łuszczyca dorosłych, zaczyna się zazwyczaj między 50. a 70. rokiem życia.
Dziedziczenie łuszczycy ma charakter wielogenowy. Ryzyko zachorowania na łuszczycę dziecka zdrowych rodziców wynosi 1–2%, gdy na łuszczycę choruje jedno z rodziców wzrasta do 10–20%, przy obojgu rodzicach chorych na łuszczycę sięga 50–70%.
Łuszczyca co ją powoduje?
Łuszczyca zwykle zaczyna się lub pogarsza ze względu na wyzwalacz, który możesz zidentyfikować i uniknąć. Czynniki, które mogą powodować łuszczycę to:
- Infekcje, takie jak infekcja gardła lub skóry
- Urazy na skórze, takie jak skaleczenie lub zadrapanie, ukąszeniao lub silna oparzenie słoneczne
- Palenie
- Duże spożycie alkoholu
- Niedobór witaminy D.
- Niektóre leki – w tym lit, przepisywany w zaburzeniach dwubiegunowych, leki na nadciśnienie, takie jak leki beta-adrenolityczne, leki przeciwmalaryczne.
Przyczyny łuszczycy skóry głowy
Dokładna przyczyna do tej pory nie jest poznana. Niewątpliwą rolę odgrywa tło genetyczne, immunologiczne, środowiskowe jak stres, urazy, ukąszenia owadów, używki, leki. Coraz częściej wskazuje się na rolę komórkowych i molekularnych mediatorów łuszczycy. Przez wielu autorów podkreślany jest szczególnie układ odpornościowy i jest traktowana jako zapalna choroba autoimmunologiczna z udziałem komórek T CD4 i komórek dendrytycznych. Bezpośredni wpływ na rozwój ognisk łuszczycowego zapalenia skóry ma prawdopodobnie aktywacja interleukiny 17, interferonu 𝜸, czynnika martwicy nowotworów i interleukiny 22. Poza stanem zapalnym towarzyszącym chorobie klasyczny jest nieprawidłowy, przyspieszony proces proliferacji naskórkowej. Występuje zjawisko parakeratozy, charakteryzujące się obecnością jąder komórkowych w komórkach warstwy rogowej naskórka przez wspomniany przyspieszony
proces rogowacenia.
Tło genetyczne
Tło genetyczne wskazuje rodzinne występowanie łuszczycy u 70% bliźniąt jednojajowych, a jeśli choroba występuje u obydwu rodziców to u dziecka wystąpi z prawdopodobieństwem do 70%.
Wyróżniamy 2 typy łuszczycy
- Typ 1 – związany z dziedziczeniem autosomalnych dominującym. Początek zazwyczaj w młodym wieku, przed 40 rokiem życia. Charakteryzuje się rozległymi zmianami, nie stwierdza się łuszczycy krostkowej.
- Typ 2 – początek zazwyczaj między 50 a 70 rokiem życia.
Dotychczas nie jest poznany gen odpowiedzialny za powstawanie łuszczycy, natomiast u chorych stwierdza się różne geny, które w wyniku współdziałania tworzą podłoże, na które oddziałują różne czynniki środowiskowe.
Tło immunologiczne
Łuszczyca skóry głowy w literaturze naukowej jest traktowana jako zapalna choroba autoimmunologiczna przez co wkład układu odpornościowego w jej patogenezę jest istotą. Przemawia za tym aktywacja limfocytów T wraz z wieloma cytokinami prozapalnymi. Antygen zaś do tej pory nie został odkryty.
Łuszczyca rodzaje
- Łuszczyca plackowata. Najbardziej rozpowszechniona postać łuszczyca plackowata powoduje suche, podwyższone, czerwone zmiany skórne (blaszki) pokryte srebrzystymi łuskami. Płytki mogą być swędzące lub bolesne. Mogą wystąpić w dowolnym miejscu na ciele, w tym na genitaliach i tkance miękkiej w jamie ustnej.
- Łuszcyca paznokci. Łuszczyca może wpływać na paznokcie powodując wżery, nieprawidłowy wzrost paznokci i przebarwienia. Paznokcie łuszczycowe mogą rozluźnić się i oddzielić od łożyska paznokcia (onycholiza). Ciężkie przypadki mogą spowodować rozkruszenie paznokcia.
- Odwrotna łuszczyca. Dotyczy to głównie skóry pod pachami, w pachwinach, pod biustem i wokół genitaliów. Odwrotna łuszczyca powoduje gładkie płaty czerwonej, zapalnej skóry, która pogarsza się z powodu tarcia i pocenia się. Infekcje grzybicze mogą wywoływać ten typ łuszczycy.
- Łuszczyca krostkowa. Ta niezbyt często występująca postać łuszczycy może występować w postaci rozległych plastrów lub w mniejszych obszarach w okolicach dłoni, stóp lub palców.Zwykle rozwija się szybko, a pęcherze wypełnione ropą pojawiają się zaledwie kilka godzin po tym, jak twoja skóra staje się czerwona. Uogólniona łuszczyca krostkowa może również wywoływać gorączkę, dreszcze, silne swędzenie i biegunkę.
- Erytrodermiczna łuszczyca. Najmniejszy typ łuszczycy może pokryć całe ciało czerwoną, łuszczącą się wysypką, która może silnie swędzić lub palić.
- Łuszczycowe zapalenie stawów. Powoduje obrzęk, bolesne stawy, które są typowe dla zapalenia stawów. Czasami objawy stawów są pierwszą lub jedyną manifestacją łuszczycy lub czasami widoczne są jedynie zmiany paznokci. Chociaż choroba zwykle nie jest tak paraliżująca jak inne formy zapalenia stawów, może powodować sztywność i postępujące uszkodzenie stawów, które w najpoważniejszych przypadkach może prowadzić do trwałej deformacji.
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Chorobę tę określa się najczęściej jako przewlekłe schorzenie dermatologiczne o charakterze autoimmunologicznym. Stanowi to przeczącą odpowiedź na pytanie, czy łuszczyca jest zaraźliwa — oznacza to, że rozwija się niezależnie od komórki naskórka. W rezultacie dochodzi do przyspieszenia cyklu życia komórek skóry, co objawia się specyficznymi zmianami, takimi jak zaczerwienienie, łuszczenie się naskórka oraz występowanie srebrzystych łusek.
Dlaczego nie można zarazić się łuszczycą?
Występowanie tej choroby związane z nieprawidłową odpowiedzią układu immunologicznego, który błędnie atakuje komórki własnej skóry, co prowadzi do zwiększonego tempa ich podziału oraz typowych zmian skórnych. Ze względu na zapalny charakter symptomów, jakie ma łuszczyca, często zastanawiamy się, czy jest zaraźliwa. To schorzenie o charakterze autoimmunologicznym — nie ma właściwości zakaźnych i nie można się nim zarazić poprzez kontakt z chorym.
Częste przyczyny występowania lub pogorszenia się objawów łuszczycy
Symptomy mogą się pogarszać pod wpływem różnorodnych czynników zewnętrznych oraz wewnętrznych. To sprawia, że łuszczyca głowy może wystąpić nagle, a pacjent zastanawia się, czy jest ona zaraźliwa. Wśród najbardziej powszechnych przesłanek nasilania się dolegliwości związanych z łuszczycą wymienia się:
- stres,
- infekcje,
- wahania warunków atmosferycznych,
- uszkodzenia mechaniczne naskórka,
- dietę bogatą w nasycone kwasy tłuszczowe,
- spożywanie alkoholu,
- niektóre leki, takie jak beta-adrenolityki czy środki przeciwzapalne.
Świadomość społeczna w kwestii łuszczycy
Główny Inspektorat Sanitarny podkreśla, że zwiększenie wiedzy na temat przyczyn i mechanizmów rozwoju łuszczycy może przyczynić się do lepszego zrozumienia i akceptacji osób zmagających się z tym schorzeniem. Wiele osób widząc chorego zastanawia się, czy łuszczyca jest zakaźna i podświadomie unika kontaktu. Edukacja społeczna pomaga rozwiewać mity i obawy związane z rzekomą zaraźliwością łuszczycy, co jest niezwykle ważne w budowaniu wsparcia i empatii wobec chorych.
