Swędzenie i łuszczenie się skóry - Przyczyny, Leczenie i Porady

Łojotokowe zapalenie skóry

Swędzenie skóry głowy bardzo często wynika z łojotokowego zapalenia skóry. Szacuje się, że problem dotyczy nawet 16% ludzi. Inne objawy, oprócz świądu, to:

  • pieczenie skóry,
  • ból,
  • uczucie kłucia lub ucisku skóry,
  • zmniejszenie swędzenia po umyciu głowy szamponem.

Objawy łojotokowego zapalenia skóry mogą być mylące i przypominać inne schorzenia, np. łuszczycę, dlatego konieczne jest wykonanie trichoskopii. Jest to badanie skóry głowy i włosa, które pozwala obejrzeć zmiany w bardzo dużym powiększeniu.

W leczeniu swędzenia głowy i pozostałych symptomów stosuje się łagodne kosmetyki zawierające selen lub pyrytionian cynku oraz środki keratolityczne (usuwające martwy naskórek), zaś w poważniejszych przypadkach przepisane przez dermatologa preparaty przeciwgrzybicze (np. ketokonazol, cyklopiroksolamina ) i przeciwzapalne .

JAK ROZPOZNAĆ RÓŻNE TYPY ŁUPIEŻU?

Wyróżnia się łuski suche i tłuste, ich wygląd może dawać wskazówki co do typu zaburzenia.

  • W przypadku umiarkowanego łupieżu łuski są cienkie, suche, szare lub białawe i nie przylegają do skóry głowy, spadają na ramiona.
  • Swędzenie często towarzyszy łuskom grubym, tłustym i żółtawym, przylegającym do skóry głowy. Odpowiadają one lżejszej formie łojotokowego zapalenia skóry. Skóra głowy jest wtedy często podrażniona i różowa.
  • Płytki łusek suche i białawe, którym towarzyszą zaczerwienia, są charakterystyczną cechą łuszczycy.

W tym przypadku obserwuje się najczęściej również swędzenie. W przypadku wątpliwości i ciężkiego łupieżu należy skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

CZYM SĄ SPOWODOWANE POWAŻNE I PRZEWLEKŁE STANY ŁUSZCZYCY?

Łuszczyca charakteryzuje się poważnymi stanami łuskowymi z miejscami suchymi. Objawiają się one mniej lub bardziej obszernymi płytkami, dobrze rozgraniczonymi, - szczególnie na pograniczu skóry głowy, zaokrąglonymi lub owalnymi, z zaczerwienieniami i łuskami. Mają różne rozmiary, mogą nawet tworzyć „kask” pokrywający całość skóry głowy. Łuski są biało-srebrzyste, zwarte, suche i szczególnie przylegające.

Towarzyszy im na ogół intensywne swędzenie.

Uwarunkowania genetyczne, stres, niektóre infekcje (otolaryngologiczne i dentystyczne) oraz zażywanie niektórych leków (lit, leki przeciwmalaryczne, beta-a drenolityczne ) są przyczyną pojawiania się poważnych stanów łuskowych z miejscami suchymi.

Wynikają one z połączenia 3 zjawisk:

Nadmierny rozrost komórek naskórka

Czym jest atopowe zapalenie skóry?

Jest to przewlekła, nawrotowa choroba zapalna skóry głowy o podłożu alergicznym. Przebiega z nasilonym świądem, typowym wyglądem lokalizacją zmian skórnych. Zwykle występuje u dzieci, ale rozwija się też u dorosłych. Choroba może trwać nawet całe życie, ale w większości przypadków objawy ustępują w wieku szkolnym.

Atopią nazywa się dziedziczną skłonność do nadmiernego wytwarzania immunoglobulin E oraz rozwoju reakcji alergicznej typu natychmiastowego, co jest odpowiedzią na kontakt z minimalną ilością alergenu. W rozwoju AZS kluczową rolę odgrywają grzyby Malassezia. W przebiegu choroby zaburzony jest metabolizm lipidów naskórka, co powoduje niewłaściwą budowę płaszcza hydrolipidowego. Poza tym spoiwo między komórkami, jakie łączy ze sobą komórki naskórka, nie scala ich odpowiednio ściśle i powoduje, że skóra chorych na AZS jest niczym sito dla drażniących czynników zewnętrznych czy alergenów. Skóra pozbawiona płaszcza hydrolipidowego jest sucha, szorstka i swędząca. Na głowie pojawia się zaczerwienienie, drobne krostki i grudki, a nawet zgrubiałe łuski.

Przy zaostrzonym przebiegu schorzenia stosuje się leki przeciwzapalne i przeciwgrzybiczne. Duże znaczenie w leczeniu odgrywa też odpowiednia pielęgnacja i stosowanie do mycia skóry głowy oraz włosów szamponów ze składnikami nawilżającymi.

Pacjenci z AZS bardzo często popadają w tzw. błędne koło, ponieważ suchość skóry i towarzyszący jej świąd sprawia, że drapią się oni. To z kolei prowadzi do dalszych uszkodzeń naskórka i nasilenia suchości skóry. Łatwiej przenikają też alergeny, czynniki drażniące i drobnoustroje. Dodatkowo w ten sposób zaostrza się miejscowo stan zapalny. Wszystko to jeszcze bardziej nasila świąd.

Swędzenie głowy neurogenne

Swędzenie skóry głowy może być objawem chorób związanych z układem nerwowym: centralnym lub obwodowym. Do takiego rozpoznania skłania występowanie parestezji, niedoczulicy lub przeczulicy i innych objawów neurologicznych. Konieczne jest wykonanie podstawowych badań (morfologii, glukozy), a także badań neurologicznych (EMG, przewodnictwa nerwowego) i obrazowych, np. rezonansu magnetycznego.

Swędzenie głowy może też wynikać z cukrzycy, która z czasem prowadzi do uszkodzenia nerwów obwodowych (neuropatia cukrzycowa). Najczęściej jednak świąd dotyczy w tym przypadku dłoni i stóp.

Także półpasiec, który często ujawnia się na głowie, powoduje neuropatyczne swędzenie skóry. Ten rodzaj swędzenia może dotyczyć 1/3 pacjentów z półpaścem.

Aby wyleczyć swędzenie należy w powyższych przypadkach leczyć choroby podstawowe. Metody zależą od ustalonej przez lekarza przyczyny.


łuszczyca świądowi towarzyszy wypadanie włosów, pieczenie skóry, zaczerwienione plamy pokryte warstwą łuszczącego się naskórka, które poza obszarem głowy mogą również atakować kolana, łokcie, stopy, plecy, czy dłonie;.

Czytaj dalej...

Czasem ciężko ustalić konkretną przyczynę zjawiska, ale doświadczony lekarz po zbadaniu zmian skórnych i zebraniu wywiadu jest w stanie określić alergiczne podłoże schorzenia i zlecić odpowiednie leczenie objawowe.

Czytaj dalej...

Kąpiel taka powinna trwać kilkanaście minut, by ocet zdążył zadziałać na swędzącą skórę, nie powinna jednak przekraczać pół godziny, ponieważ długa kąpiel wysusza skórę i może w konsekwencji wzmóc świąd.

Czytaj dalej...

Ograniczenie intensywnych czynności stylizacyjnych, stosowanie właściwych kosmetyków, dokładne spłukiwanie piany podczas mycia głowy, unikanie nawiewów gorącym powietrzem, ochrona przeciwsłoneczna to podstawy dbania o włosy.

Czytaj dalej...