Tabletki hamujące nadmierne wydzielanie sebum
Leczenie łojotoku – jak wygląda? Sposoby leczenia łojotoku
Priorytetem w przypadku leczenia łojotoku jest dotarcie do przyczyny nadmiernej pracy gruczołów łojowych . Niedobory należy wyrównać do optymalnych, funkcjonalnych dla skóry głowy poziomów poprzez dietę i/lub suplementację. Jeżeli za łojotok odpowiadają zaburzenia gospodarki hormonalnej, wymagana będzie konsultacja z lekarzem – endokrynologiem, a nawet terapia farmakologiczna.
W pielęgnacji skóry dotkniętej łojotokiem stosuje się produkty seboregulujące , ale także nawilżające, a jeżeli występuje już łuska i stany zapalne – niezbędne będzie także działanie keratolityczne, cytostatyczne, przeciwzapalne i przeciwgrzybicze . Warto wprowadzić do rutyny również peeling skóry głowy, który na bieżąco będzie usuwał rogowaciejący naskórek i pomoże substancjom aktywnym lepiej zadziałać.
Należy wdrożyć także techniki mycia ułatwiające dokładne oczyszczenie skóry głowy, np. spienianie szamponu, dwukrotne myci e czy przetrzymanie piany na skórze .
Przydatnym elementem pielęgnacji skóry łojotokowej mogą okazać się też wcierki/lotiony . To najczęściej skoncentrowane, ziołowe preparaty, które mają za zadanie normalizować pracę gruczołów łojowych. Formuły wcierek najczęściej pozwalają na pozostawienie ich na dłuższy czas bez efektu obciążenia, dzięki czemu działają aż do kolejnego mycia.
W pielęgnacji przeciwłojotokowej powinny znaleźć się substancje o działaniu:
- seboregulującym – wyciąg z wierzby białej, wyciąg z czarnej rzodkwi, siarka, witamina B3 (niacynamid), ekstrakt z drożdży, glukonian cynku, wyciąg z grzyba Hub,
- przeciwgrzybiczym – climbazol, pirokton olaminy, siarczek selenu, olejek z drzewa herbacianego,
- keratolitycznym – kwasy alfahydroksylowe, papaina, bromelaina, kwas salicylowy,
- nawilżającym – witamina B5 (kwas pantotenowy), gliceryna, aloes.
Łojotok – co to jest?
Łój jest naszym sprzymierzeńcem, a nie wrogiem. Jest fizjologiczną wydzieliną skóry, warunkującą utrzymanie odpowiedniej gospodarki wodno-lipidowej, chroniącą przed patogenami i innymi niekorzystnymi czynnikami zewnętrznymi. Łój sprawia, że włosy są elastyczne, błyszczące, miękkie i nawilżone . Dodatkowo uczestniczy w procesach, dzięki którym włosy mogą prawidłowo wzrastać oraz umożliwia utrzymanie odpowiedniego pH skóry. Najważniejszą funkcją gruczołów łojowych jest wydzielanie sebum. W składzie łoju znajdziemy głównie: glicerydy, woski, skwalen, węglowodory, wolne kwasy tłuszczowe, estry cholesterolu, cholesterol i sterole.
Często spotykamy się z określeniem przetłuszczających się włosów, co nie jest do końca poprawnym wyrażeniem. Włos w części wystającej poza skórę nazywamy łodygą i jest to struktura całkowicie martwa, niezdolna do funkcji wydzielniczych. To skóra, a właściwie umiejscowione w niej gruczoły łojowe są odpowiedzialne za produkcję łoju. Każdy włos ma towarzyszący mu gruczoł łojowy. Ich największa ilość znajduje się między innymi na skórze głowy. Określeniem łojotoku nazywamy stan, w którym mamy do czynienia z nadmierną pracą gruczołów łojowych. Skutkuje to wypłynięciem ponadprzeciętnych ilości łoju na powierzchnię skóry, a także włosów. Wpływa to mocno na estetykę fryzury, sprawiając, że wygląda tłusto i nieświeżo. Taka skóra wymaga odpowiedniej pielęgnacji, gdyż poza dyskomfortem estetycznym jak przyklapnięte włosy czy nieprzyjemny zapach, prowadzi najczęściej do dużo poważniejszych jednostek chorobowych .
Wyróżniamy trzy rodzaje łojotoku skóry głowy:
- łojotok tłusty, inaczej zwany suchym – występuje w postaci nadprodukcji gruczołów łojowych przy jednocześnie przesuszonej skórze,
- łojotok oleisty – objawia się nadprodukcją łoju oraz tłustą skórą głowy,
- łojotok płynny – to nadprodukcja łoju współwystępująca z hiperhydrozą, czyli nadmierną pracą gruczołów potowych.
Łojotok - przyczyny, objawy, leczenie
Łojotok to wzmożone wydzielanie łoju przez gruczoły łojowe na powierzchnię skóry, najwyraźniejsze w okolicach obfitujących w te gruczoły. Skóra jest tłusta, lśniąca, z rozszerzonymi ujściami gruczołów łojowych, wypełnionymi masami łojowo-rogowymi.
- stres
- nadmiar androgenów
- niedobór witaminy A (zwiększona skłonność do rogowacenia ujść mieszków włosowych)
- niedobór witaminy E (powoduje to utlenianie nienasyconych kwasów tłuszczowych)
- niedobór witaminy B2 (która reguluje procesy przemiany komórkowej i rogowacenia)
- niedobór witaminy PP (która wpływa na przemianę wodną w skórze, proces utlenienia, rozszerza naczynia krwionośne)
- niedobór witaminy C (która uszczelnia naczynia krwionośne, wzmaga odporność organizmu i reguluje czynność wydzielniczą).
Istotną rolę odgrywa również zakażenie drożdżakami, głównie Pityrosporum ovale.
Łojotok a wypadanie włosów
Leczenie łojotoku należy podjąć nie tylko z uwagi na kwestie estetyczne i higieniczne. Nieleczony łojotok twarzy może prowadzić do bardzo nasilonych zmian trądzikowych, a łojotok skóry głowy nawet do wypadania włosów.
Łój, który zapycha mieszki włosowe, sprawia, że cebulki są niedotlenione, nieodżywione, a powstały z łoju czop może wręcz wypychać z nich włosy. Problem może dodatkowo nasilać towarzyszący łojotokowi świąd i drapanie skóry, co może prowadzić do wyrywania włosów czy powstania na skórze ranek i blizn. Dlatego przy nasilonym łojotoku, a szczególnie w przypadku łojotokowego zapalenia skóry głowy, niezbędna jest wizyta u dermatologa i/lub trychologa i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Melanina w tabletkach na bielactwo
Czy melanina sprawdzi się w leczeniu bielactwa? Bielactwo to choroba, w której jest zaburzony proces tworzenia melaniny. Enzym odpowiedzialny za jej powstawanie nie działa prawidłowo, przez co pojawia się jej niedobór widoczny poprzez charakterystyczny wygląd chorego. Brak melaniny będącej ochroną przed promieniowaniem UV znacznie zwiększa ryzyko zachorowania na nowotwory skóry. Nie ma udowodnionego działania melaniny w tabletkach w procesie leczenia bielactwa.
Podsumowując, melanina w tabletkach nie jest najlepszym rozwiązaniem na poprawienie kondycji i kolorytu skóry. Pacjentom należy wyjaśnić, że zdrowa cera i jej zdrowy wygląd to przede wszystkim efekt dobrze zbilansowanej diety, bezstresowego życia i umiarkowanego przebywania na słońcu.