U nas zapłacisz kartą
Depilacja laserowa torbieli włosowej - skuteczne rozwiązanie problemu
Jak wygląda rozpoznanie torbieli włosowej?
Zmiana umiejscowiona jest na ogół w szparze międzypośladkowej, od 4 do 7 cm od odbytu. Lekarz zazwyczaj stawia rozpoznanie na podstawie oględzin zmiany. W razie wątpliwości może zalecić wykonanie badania USG. Inne choroby okolicy odbytu, z którymi można pomylić torbiel włosową to np. przetoka odbytu, czyrak lub ziarnina. Lekarz może zalecić także wykonanie badania w kierunku kiły.
Leczenie torbieli włosowej zależy od lokalizacji zmiany, jej nawrotowości oraz wielkości. W przypadku powstania ropnia niezbędne jest leczenie zabiegowe. Polega ono na oczyszczeniu zmiany przez chirurga w znieczuleniu. Specjalista wykonuje nacięcie i drenaż ropnia, płucze torbiel i usuwa wrośnięte włosy. Po zabiegu pacjent przyjmuje antybiotyk, aby nie doszło do zakażenia bakteryjnego. Metoda zabiegowa jest skuteczna, zmniejsza także ryzyko nawrotu choroby do mniej niż 30 proc.
Mniejsze zmiany również można leczyć zabiegowo i jest to zdecydowanie mniej inwazyjna metoda – polega ona na poszerzeniu ujścia zatoki włosowej, oczyszczeniu i opracowaniu rany. Są to zabiegi wykonywane zwykle w trybie ambulatoryjnym.
Plastyka szpary międzypośladkowej metodą Bascom Cleft Lift
Wśród wielu sposobów przeprowadzania operacji można wymienić metodę Bascom Cleft Lift, która stara się łączyć skuteczność rozległych cięć spłycających szparę międzypośladkową i małoinwazyjność operacji laserowej. Plastyka szpary międzypośladkowej metodą Bascom Cleft Lift jest operacją skóry pośladków. Zabieg polega na wycięciu płata skóry o grubości ok. 0,5-1,0 cm po jednej stronie szpary międzypośladkowej wraz z torbielą włosową, pozostałymi uszkodzeniami oraz przetokami. Następnie skóra z drugiej strony szpary międzypośladkowej jest mobilizowana, aby powstałym wolnym płatek pokryć ubytek po wycięciu skóry ze strony przeciwnej. Rana pozabiegowa zlokalizowana jest bocznie od linii pośrodkowej ciała, dzięki czemu dobrze się goi i nie jest podatna na drażnienie podczas chodzenia. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, tzn. tumescencyjnym, dzięki czemu pacjent nie wymaga hospitalizacji.
Niezależnie od sposobu przeprowadzenia zabiegu, w czasie rekonwalescencji pacjenci powinni ściśle przestrzegać zaleceń lekarskich:
- dbanie o higienę rany, codzienną dezynfekcję oraz zmianę opatrunku,
- unikanie długiego moczenia rany np. podczas kąpieli w wannie lub basenie,
- zachowanie ostrożności podczas codziennych aktywności,
- unikanie sportów, podczas których może dojść do rozejścia rany pooperacyjnej.
Co to jest torbiel włosowa?
Torbiel włosowa to choroba zapalna skóry i tkanki podskórnej. Najczęściej rozwija się między pośladkami (w tzw. szparze międzypośladkowej) lub tuż nad nimi – na wysokości kości ogonowej (guzicznej) albo krzyżowej. Często używa się też pojęć: zatoka włosowa, przetoka włosowa, zatoka pilonidalna, choroba pilonidalna, przetoka pilonidalna, torbiel nadguziczna, torbiel krzyżowa czy torbiel kości ogonowej. Cechą charakterystyczną torbieli są włosy znajdujące się w jej wnętrzu – nie jest to jednak cecha stała.
Rozwojowi choroby – co może trwać wiele lat – sprzyja głęboka i ciasna szpara między pośladkami. Pot zbierający się na zaciśniętym i pozbawionym cyrkulacji powietrza dnie szpary międzypośladkowej, prowadzi do rozmiękczenia i uszkodzenia skóry. W głębokiej szparze międzypośladkowej możemy dodatkowo znaleźć złuszczony naskórek, bakterie i luźno leżące włosy, które obecnie uznawane są za najbardziej prawdopodobną przyczynę powstania torbieli włosowej. Wbrew popularnemu poglądowi torbiel pilonidalna nie jest chorobą włosów wrastających do skóry, ponieważ znajdujące się w jamie torbieli włosy są krótkimi, luźno leżącymi odcinkami pozbawionymi cebulek. Są to najczęściej włosy obcięte u fryzjera – sztywne i mające ostre końce – które podczas chodzenia wcierają się w pory skórne i przedostają do tkanki podskórnej. Podczas trwania choroby często dochodzi do wtórnej infekcji powierzchownych ran, a następnie penetracji bakterii do tkanki podskórnej i utworzenia się jamy ropnia połączonego z powierzchnia skóry przez przetoki.
W badaniu ultrasonograficznym typowym obrazem torbieli włosowej jest jama, w której znajdują się luźno leżące włosy otoczone surowiczym płynem i tkanką ziarninowatą. Włosy znajdujące się w torbieli pilonidalnej działają drażniąco na tkankę podskórną i uniemożliwiają zagojenie się jamie ropnia. Przewlekle drażniona tkanka otacza się bliznowatą torebką wyczuwalną przez skórę.
Torbiel włosowa objawy
Najczęstszym zauważalnym objawem torbieli włosowej jest guz w okolicy kości ogonowej, wypełniony ropnym płynem i włosami. W zależności od stadium zaawansowania choroby, torbiel włosowa może powodować różne, specyficzne objawy. W fazie ostrej, kiedy torbieli towarzyszy uogólniony stan zapalny, nasilają się dolegliwości bólowe zajętego miejsca oraz mogą pojawić się gorączka i dreszcze. W fazie przewlekłej choroba może przebiegać przez wiele lat bezobjawowo, okresowo wytwarzając ropną lub ropna-krwistą wydzielinę o nieprzyjemnym zapachu. Z uwagi na ciasną szparę międzypośladkową ropnie często drążą w kierunku dogłowowym i zazwyczaj przechodzą na pośladek otwierając się poza szparą międzypośladkową.
Rozwojowi choroby sprzyjają:
- ciasna i głęboka szpara międzypośladkowa,
- nadmierna potliwość,
- skłonność do zapaleń mieszków włosowych,
- częste mikrourazy (otarcia) okolic kości ogonowej,
- brak higieny,
- siedzący tryb życia.
