U nas zapłacisz kartą
Depilacja laserowa torbieli włosowej - skuteczne rozwiązanie problemu
Torbiel włosowa – leczenie
Zatoka włosowa bezpośrednio nie zagraża życiu, ale jest chorobą bardzo uciążliwą. Co więcej, torbiel włosowa nieleczona może doprowadzić do powikłań. Jej następstwem może być np. bakteryjne zakażenie innych tkanek.
Dlatego choroba wymaga interwencji lekarza. Tym bardziej, że domowe sposoby (np. ziołowe okłady czy kąpiele nasiadowe) są praktycznie nieskuteczne.
Niestety, torbiel pilonidalna tylko pozornie jest łatwa do leczenia. Objawy – szczególnie w pierwszych stadiach choroby – mogą przypominać inne schorzenia. To m.in. przetoka odbytu, choroba Leśniowskiego-Crohna, zmiany skórne wywołane przez gruźlicę. Dlatego lekarz (najczęściej chirurg lub proktolog – specjalista od chorób odbytu i jelita grubego) musi je najpierw wykluczyć. Do postawienia diagnozy wykorzysta m.in. badanie USG.
Dalsze postępowanie zależy od stopnia zaawansowania torbieli pilonidalnej oraz dolegliwości. Gdy objawy torbieli włosowej stają się bardziej uciążliwe, lekarz proponuje leczenie operacyjne. Bezwzględnie działania chirurga wymaga ropień, który trzeba naciąć i opróżnić.
Jak wygląda rozpoznanie torbieli włosowej?
Zmiana umiejscowiona jest na ogół w szparze międzypośladkowej, od 4 do 7 cm od odbytu. Lekarz zazwyczaj stawia rozpoznanie na podstawie oględzin zmiany. W razie wątpliwości może zalecić wykonanie badania USG. Inne choroby okolicy odbytu, z którymi można pomylić torbiel włosową to np. przetoka odbytu, czyrak lub ziarnina. Lekarz może zalecić także wykonanie badania w kierunku kiły.
Leczenie torbieli włosowej zależy od lokalizacji zmiany, jej nawrotowości oraz wielkości. W przypadku powstania ropnia niezbędne jest leczenie zabiegowe. Polega ono na oczyszczeniu zmiany przez chirurga w znieczuleniu. Specjalista wykonuje nacięcie i drenaż ropnia, płucze torbiel i usuwa wrośnięte włosy. Po zabiegu pacjent przyjmuje antybiotyk, aby nie doszło do zakażenia bakteryjnego. Metoda zabiegowa jest skuteczna, zmniejsza także ryzyko nawrotu choroby do mniej niż 30 proc.
Mniejsze zmiany również można leczyć zabiegowo i jest to zdecydowanie mniej inwazyjna metoda – polega ona na poszerzeniu ujścia zatoki włosowej, oczyszczeniu i opracowaniu rany. Są to zabiegi wykonywane zwykle w trybie ambulatoryjnym.
Co to jest torbiel włosowa? Główne metody leczenia torbieli pilonidalnej
Torbiel włosowa to uciążliwa, przewlekła choroba zapalna, charakteryzującą się dużym odsetkiem nawrotów. Została opisana po raz pierwszy w 1833 r. przez brytyjskiego chirurga Herberta Mayo. Etiologia choroby jest wieloczynnikowa.
Torbiel włosowa dotyczy blisko 0,7% populacji. Występuje przeważnie w grupie wiekowej 20–40 lat. Znacznie częściej chorują na nią mężczyźni o obfitym owłosieniu, ciemnej karnacji skóry i nadmiernie pocący się, a także z głęboką szparą pośladkową, co często wynika z otyłości. Torbiel występuje u kobiet, ale prawie czterokrotnie rzadziej. Do rozwoju choroby predysponują niski poziom higieny osobistej oraz częste otarcia skóry w tej okolicy ciała. Przeczytaj też: Otyłość? To się leczy! Jak skutecznie pozbyć się zbędnych kilogramów?
Co to jest torbiel włosowa?
Torbiel włosowa to choroba zapalna tkanki podskórnej szpary międzypośladkowej. W literaturze przedmiotu funkcjonuje określenie torbiel pilonidalna, które wprowadził do nomenklatury medycznej w 1880 r. amerykański chirurg Richard Hodges. Termin pilonidal pochodzi z języka łacińskiego i oznacza pilus – włos oraz nidus – gniazdo. Choroba znana jest także pod nazwami: zatoka włosowa, zatoka pilonidalna, choroba pilonidalna, torbiel nadguziczna, przetoka nadguziczna i torbiel krzyżowa. Na uwagę zasługuje oryginalne określenie torbieli włosowej chorobą jeepów (jeep disease), które rozwinęło się na skutek wzrostu zachorowań wśród żołnierzy jeżdżących tymi pojazdami w czasie II wojny światowej. Charakterystyczny dla choroby jest pęcherz umiejscowiony w okolicy kości ogonowej. Zawiera on włosy, ropę, obumarłe komórki i płyn tkankowy. Powstaje w wyniku patologicznego wnikania włosów w głąb skóry, co prowadzi do zapalenia tkanki podskórnej i formowania się ostatecznego kształtu torbieli.
Leczenie domowe torbieli włosowej
Można zastosować leczenie domowe torbieli włosowej w momencie, gdy dopiero pojawiła się zmiana skórna, nie ma jeszcze ropnia, obrzęku ani dolegliwości bólowych, pomóc mogą np.:
Nie istnieją żadne sprawdzone metody ziołolecznictwa przypisywane konkretnie tej dolegliwości. Podczas wyboru mieszanek ziół warto kierować się właściwościami, jakie powinny posiadać (oczyszczające, przeciwzapalne, kojące, antybakteryjne).
Jeśli poprawa nie następuje, a stan zapalny się zaostrza, konieczna jest konsultacja lekarska.
Na wczesnym etapie torbieli włosowej kości ogonowej, leczenie polega na antybiotykoterapii wspomaganej odpowiednimi maściami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi, a czasem także środkami przeciwbólowymi.
Warto jednak wyraźnie podkreślić, że jedyną skuteczną metodą leczenia torbieli włosowej jest leczenie operacyjne, podczas którego często korygowane jest przemieszczenie szpary pośladkowej.
Torbiel włosowa – leczenie
Rozpoznaniu torbieli nie towarzyszą specjalne badania diagnostyczne. Zazwyczaj odbywa się ono na podstawie stwierdzenia charakterystycznych objawów. Chorobę poddaje się diagnostyce różnicowej w celu wykluczenia zapalenia nieanatomicznego połączenia między kanałem odbytu a powierzchnią skóry, gruźlicy, choroby Leśniowskiego-Crohna i ropnia odbytu. Sposób leczenia jest uzależniony od fazy choroby oraz od występujących dolegliwości.
Torbiel włosowa jest leczona nieoperacyjne w początkowej fazie jej zaawansowania. Terapia zachowawcza polega na usunięciu włosów z otworów przetoki. Zastosowanie mają: antybiotykoterapia, zachowanie wzorowej higieny, ciepłe okłady czy częsta depilacji okolicy szpary międzypośladkowej. Skuteczna jest depilacja laserowa okolicy krzyżowo-guzicznej. Zastosowanie w leczeniu zachowawczym ma także ozonoterapia. Zwłaszcza bezobjawowa cysta włosowa nie powinna być operowana.
Torbiel włosowa a operacja to skomplikowana zależność, gdyż nie ma jednej skutecznej metody chirurgicznego leczenia tej choroby. Przed zabiegiem wykonuje się ultrasonograficzne badanie przezodbytnicze i przezkroczowe. Rodzaj operacji determinowany jest wieloczynnikowo. Zależy od jej trybu (sytuacja nagła lub planowana), wielkości torbieli i lokalizacji towarzyszących jej przetok skórnych, charakteru choroby (pierwotny lub nawrotowy) oraz czasu potrzebnego do wygojenia rany.
W leczeniu operacyjnym zastosowanie mają głównie dwie metody:
- nacięcie torbieli w znieczuleniu miejscowym, usunięcie z jej wnętrza zalegającego płynu, wycięcie wokół zmiany 0,5 cm zdrowej tkanki i dokładne oczyszczenie skóry, gojenie po operacji torbieli włosowej trwa średnio 3 miesiące, niestety u dużej części chorych obserwuje się nawrót choroby,
- kompletne wycięcie zmienionej chorobowo tkanki z pierwotnym zaszyciem rany w znieczuleniu ogólnym, torbiel włosowa po operacji goi się kilka tygodni, wykonuje się operacje przemieszczania szpary pośladkowej poza linię pośrodkową ciała, co w dużym stopniu zapewni usunięcie choroby oraz pierwotnej przyczyny, utrudniając ponowne wnikanie włosów, do najczęściej stosowanych metod operacji należy zaliczyć:
