Trądzik różowaty - Objawy, Przyczyny i Skuteczne Metody Leczenia Ocznego
Leczenie trądziku różowatego ocznego
W leczeniu odmiany ocznej trądziku różowatego, często wymagana jest terapia lekami
doustnymi. Ponadto stosuje się specjalne krople oraz maści do oczu i skóry powiek. Zmiany
nierzadko lokalizują się także na skórze wokół oczu, dlatego należy zadbać o odpowiednią
pielęgnację tych okolic. Zaleca się stosowanie kosmetyków dedykowanych specjalnie do skóry
z trądzikiem różowatym.
Krótki skład, niska cena, wysoka wydajność – czy nie tego oczekujemy od kosmetyków? Niestety spełnienie tych oczekiwań bywa trudne. Kosmetyki albo są drogie albo nieskuteczne, jednak nie musi tak być. Jest pewien produkt na zmarszczki, który łączy niską cenę i dużą skuteczność.
Leczenie trądziku różowatego
Leczenie trądziku różowatego jest długotrwałym procesem, dlatego wymaga dużej cierpliwości, systematyczności i wytrwałości ze strony pacjenta. Terapia może trwać od kilku miesięcy do nawet kilku lat. W leczeniu trądziku różowatego wykorzystuje się leki miejscowe oraz doustne.
Aby osiągnąć jak najlepsze efekty terapeutyczne, stosuje się leczenie skojarzone. Zaleca się,
aby po skończonym leczeniu prowadzić kilkumiesięczną terapię podtrzymującą w celu
zapobieżenia nawrotowi choroby.
W leczeniu miejscowym trądziku różowatego wykorzystuje się między innymi:
• retinoidy (tretynoina, izotretynoina, adapalen, tazaroten),
• antybiotyki (erytromycyna, klindamycyna),
• nadtlenek benzoilu,
• kwas azelainowy.
W leczeniu ogólnym trądziku różowatego stosuje między innymi:
• antybiotyki (tetracykliny, makrolidy, kotrimoksazol),
• hormony,
• izotretinoinę doustną.
Trądzik różowaty: diagnostyka i leczenie
Doświadczony specjalista nie będzie miał problemu z rozpoznaniem choroby na podstawie oględzin zmian skórnych. Lekarz zapyta także o historię choroby pacjenta i członków jego rodziny. Sposób leczenia i zastosowane preparaty zależne są od pacjenta i dobierane indywidualnie. Leczenie choroby polega głównie na unikaniu pewnych zachowań i używek. Lekarze zalecają unikać alkoholu, słońca, kawy, papierosów, czekolady, stresu, gwałtownych zmian temperatury, gorących kąpieli i intensywnych ćwiczeń fizycznych. Leczenie miejscowe obejmuje antybiotyki: erytromycyna, klindamycyna, metronidazol.
Stosuje się też leczenie ogólne polegające na podaniu antybiotyków np. retinoidów. Choroby nie da się całkiem wyleczyć, a celem leczenia jest powstrzymanie jej rozwoju. Dość rzadko wykorzystywane jest leczenie chirurgiczne, które polega na usunięciu zmian skórnych za pomocą noża chirurgicznego lub lasera. Na co dzień należy stosować kosmetyki przeznaczone do skóry naczyniowej, a zaleca się unikać silnych kosmetyków zawierających dużo substancji chemicznych. Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza i w razie wątpliwości udać się na wizytę kontrolną. Leczenie wymaga systematyczności i przestrzegania wszystkich zaleceń.