U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty - Objawy, Przyczyny i Skuteczne Metody Leczenia Ocznego
Przyczyny trądziku różowatego
Objawy trądziku różowatego nasilają wyszczególnione powyżej czynniki, czyli m.in. spożywanie alkoholu, palenie papierosów oraz stosowanie nieodpowiednio skomponowanej diety. Liczne popękane naczynia krwionośne na skórze twarzy często związane są również z nałogami – konieczne jest odpowiednie różnicowanie w tym kierunku.
Inne czynniki prowokujące rozwój choroby to między innymi zaburzenia hormonalne, do których zaliczamy zaburzenia miesiączkowania, a także zaburzenia hormonalne związane z menopauzą. Często trądzik różowaty wywołują niewłaściwie dobrane leki antykoncepcyjne, a także choroby tarczycy. Inne czynniki, które mogą spowodować trądzik różowaty, to np. Czynniki infekcyjne m.in. roztocza, które bytują na skórze, a także chorobotwórcze bakterie, które zasiedlają błonę śluzową żołądka. Ryzyko rozwoju trądziku różowatego zwiększa również nadpobudliwość emocjonalna oraz przewlekły stres.
Leczenie trądziku różowatego
Leczenie trądziku różowatego jest długotrwałym procesem, dlatego wymaga dużej cierpliwości, systematyczności i wytrwałości ze strony pacjenta. Terapia może trwać od kilku miesięcy do nawet kilku lat. W leczeniu trądziku różowatego wykorzystuje się leki miejscowe oraz doustne.
Aby osiągnąć jak najlepsze efekty terapeutyczne, stosuje się leczenie skojarzone. Zaleca się,
aby po skończonym leczeniu prowadzić kilkumiesięczną terapię podtrzymującą w celu
zapobieżenia nawrotowi choroby.
W leczeniu miejscowym trądziku różowatego wykorzystuje się między innymi:
• retinoidy (tretynoina, izotretynoina, adapalen, tazaroten),
• antybiotyki (erytromycyna, klindamycyna),
• nadtlenek benzoilu,
• kwas azelainowy.
W leczeniu ogólnym trądziku różowatego stosuje między innymi:
• antybiotyki (tetracykliny, makrolidy, kotrimoksazol),
• hormony,
• izotretinoinę doustną.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.
Początkowe objawy trądziku różowatego
W początkowym stadium rozwoju choroby charakterystyczne jest występowanie na twarzy przemijającego rumienia. W późniejszym czasie pojawiają się zmiany grudkowe, krosty i rozszerzone naczynia krwionośne, co jest objawem różnicującym chorobę.
W zaawansowanym stadium rozwoju trądziku różowatego pojawiają się zmiany przerostowe. U mężczyzn często dochodzi do przerostu gruczołów łojowych, powstawania guzów i nacieków. Objawom głównym może towarzyszyć pieczenie i świąd skóry.
Zmiany najczęściej lokalizują się w centralnej części twarzy (czoło, broda, nos, policzki). Zmiany mogą umiejscawiać się również na plecach i dekolcie, mogą zajmować okolice zauszne i brzegi powiek.
- Postać rumieniowa – u osób dotkniętych tym rodzajem trądziku występuje rumień przelotny lub przetrwały, zmiany lokalizują się na twarzy. Okresowo dochodzi do rozwoju grudek i krostek.
- Postać grudkowo-krostowa – w tej postaci choroby rumień występuje przetrwale. Zwykle obejmuje środkową część twarzy. Okresowo na skórze chorego pojawiają się krostki i grudki.
- Postać przerostowo-naciekowa – skóra u osób chorujących na postać przerostowo-naciekową jest pogrubiała, jej powierzchnia jest nieregularna. Obecne są zmiany guzowate. Postać przerostowo-naciekowa najczęściej manifestuje się w postaci zmian w okolicy nosa, czoła, policzków i brody. U chorych dochodzi do zapalenia mieszków włosowych w obrębie zmian przerostowych.
- Postać oczna – jest najtrudniejsza do zdiagnozowania. Pacjenci najczęściej trafiają do okulisty, zgłaszają przewlekłe stany zapalne brzegów powiek, rogówek i spojówek. Choroba objawia się łzawieniem, przekrwieniem spojówek, swędzeniem, pieczeniem oczu. Może występować światłowstręt i uczucie ciała obcego w oku. Objawy towarzyszące to zapalenie gruczołów Meiboma, nawracające jęczmienie i gradówki. Może występować infekcja gronkowcowa.
- Postać ziarniniakowa – objawia się występowaniem żółtych, brązowych, czerwonych grudek i guzków, które mogą prowadzić do bliznowacenia. Zmainy występują wraz z niewielkim stanem zapalnym lub w skórze niezmienionej.
Ogólne objawy trądziku różowatego
Objawy tego schorzenia nie są początkowo specyficzne. Rumień przelotny może wskazywać na wiele różnych dolegliwości, które nie muszą dotyczyć bezpośrednio skóry. Często jest wywołany czynnikami zewnętrznymi i przemija po kilkunastu minutach. Rumień przelotny często pojawia się w obrębie skóry wrażliwej oraz może być objawem podrażnienia związanego np. ze stosowanymi kosmetykami. Wyróżniamy cztery podtypy choroby. Każdy z nich wywołuje nieco inne objawy kliniczne.
Na sposób leczenia ma wpływ zarówno typ, jak i przebieg choroby. Czy można całkowicie wyleczyć trądzik różowaty? Niestety, w przypadku trądziku różowatego mamy do czynienia z chorobą nieuleczalną – leczenie jest objawowe. Ma ono na celu redukcję rumienia oraz poprawę ogólnego stanu skóry i samopoczucia chorego. Tradycyjne metody leczenia trądziku różowatego nie zawsze okazują się w tym przypadku skuteczne. Najlepszy efekt przynosi połączenie odpowiednio dobranego do potrzeb pacjenta leczenia farmakologicznego oraz właściwej pielęgnacji skóry (u osób z trądzikiem różowatym istotne jest dopasowanie kosmetyków do stanu cery) i unikanie czynników nasilających przebieg choroby.
Zminimalizować postęp choroby pozwala leczenie miejscowe. W leczeniu trądziku różowatego stosowany jest np. kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu i sulfacetamid sodu. Leczenie miejscowe uwzględnia również stosowanie antybiotyków.
Warto wiedzieć, że istotny wpływ na leczenie miejscowe trądziku ma niezaostrzająca jego objawów pielęgnacja wrażliwej skóry, którą mogą podrażniać nie tylko preparaty myjące, ale także kosmetyki do makijażu. Niekiedy w leczeniu trądziku stosuje się również m.in. fototerapię, krioterapię i elektroterapię.
