U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty u dorosłych - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Trądzik u dorosłych. Przyczyny trądziku u osób dojrzałych
Trądzik u dorosłych często wywoływany jest przez stres i nieodpowiednią dietę. Kiedy z pryszczami na buzi walczy nastolatek, uważamy to za normalne. Ale trądzik pojawiający się po trzydziestce, a nawet czterdziestce, budzi zdziwienie i niepokój, bo okazuje się bardzo trudny do leczenia.
Spis treści
Trądzik u dorosłych pojawia się coraz częściej. Niegdyś trądzik uznawany był za problem wyłącznie dojrzewającej młodzieży - pojawiał się wraz z rozpoczęciem burzy hormonalnej (u dziewcząt ok. 14. roku życia, u chłopców zwykle 2 lata później) i ustępował, gdy mijała (przeważnie po 3-5 latach). Niestety, od kilkunastu lat dermatolodzy obserwują, że coraz częściej trądzik pojawia się u osób dorosłych, przeważnie kobiet, u których wcześniej praktycznie nie występował lub przebiegał bardzo łagodnie. Dlaczego tak się dzieje?
Leczenie trądziku różowatego
Niestety, nie jest to dobra wiadomość dla chorych, ale nie da się całkowicie wyleczyć trądziku różowatego. Wykorzystując dobrze dobrane środki miejscowe, leki doustne, zabiegi chirurgiczne lub laserowe, można w pewnym stopniu ograniczyć rozwój choroby i chronić się przed pojawianiem się kolejnych zmian na skórze.
Warto w tym miejscu dodać, że leczenie trądziku różowatego powinno odbywać się pod regularną opieką dermatologa. Przeprowadzanie jakichkolwiek zabiegów eliminujących objawy na własną rękę lub zabiegów upiększających może przynieść znacznie więcej szkód niż korzyści.
U pacjentów z trądzikiem różowatym niewskazane są zabiegi złuszczające z użyciem kwasów owocowych, kwasu trójchlorooctowego czy salicylowego, ponieważ utrwalają rumień. Podobnie z zabiegami rozgrzewającymi. Przeciwwskazane są również wszelkie formy pielęgnacji skóry, które polegają na tarciu lub uciskaniu zmian chorobowych.
Leczenie trądziku różowatego można podzielić na trzy podstawowe grupy. Jest to leczenie miejscowe, doustne oraz za pomocą właściwej pielęgnacji skóry, w tym odpowiedni dobór kosmetyków.
- Leczenie miejscowe trądziku różowatego polega na stosowaniu odpowiednich kremów lub żeli, których zadaniem jest pozbycie się zmian zapalnych, czyli grudek i krostek. Czasami w razie konieczności, lekarz zaleca miejscowe stosowanie odpowiednio dobranych antybiotyków. Wykorzystuje się metronidazol 0,75% i 1% w postaci żelu lub kremu. Dobre działanie wykazuje również kwas azelainowy, który usuwa głównie zmiany zapalne - grudki i krosty. 10% sulfacetamid sodowy z 5% siarką oraz nadtlenek benzoilu, który przyspiesza eliminację zmian grudkowo-krostkowych i może być zalecany u pacjentów z postacią guzowatą oraz odmianą ziarniniakową trądziku różowatego. Działanie łagodzące rumień mają wyciągi z roślin, m.in. miłorzębu, kasztanowca oraz arniki górskiej. W aptece dostępne są produkty zawierające specjalnie opracowane składniki łagodzące objawy trądziku różowatego. W leczeniu ważne jest również odpowiednie przygotowanie skóry przed ekspozycją na słońce. Na kwadrans przed wyjściem na słońce należy nanieść na twarz krem z filtrami, które blokują szkodliwe promieniowanie UVB/UVA. SPF powinien być nie mniejszy niż 30, a najlepiej gdy będzie to 50. W aptekach znajdują się preparaty ze specjalnym filtrem IR, które są przeznaczone szczególnie do cery naczynkowej i nadwrażliwej.
- Leczenie ogólne trądziku różowatego to działanie celowane w usunięcie objawów choroby,a więc zwalczanie niedokwaśności soku żołądkowego, leczenie Helicobacter pylori, zaburzeń hormonalnych czy schorzeń, które je wywołują. W przypadku grudek i krostek, lekarz przepisuje antybiotyki tetracyklinowe (np. tetracyklina, doksycyklina, limecyklina). Jeśli istnieją przeciwwskazania do przyjmowania tetracyklin zaleca się makrolidy: erytromycynę, azytromycynę, klarytromycynę. U osób, u których zawodzą tradycyjne metody leczenia trądziku różowatego, niekiedy wdraża się terapię retinoidami, ale metoda ta jest obarczona wieloma działaniami niepożądanymi. Zalicza się do nich, np. wysuszenie błony śluzowej ust i nosa, krwawienie z nosa, wypadanie włosów,a także zaburzenia funkcji wątroby oraz zaburzenia lipidowe. Jednak efekty terapeutyczne takiej kuracji są zadowalające.
- Leczenie chirurgiczne trądziku różowatego jest rzadko wdrażane. Tylko w przypadku znacznych zmian degeneracyjnych skóry nosa, czyli występowania rhinophyma. Zmiany skórne usuwane są zazwyczaj za pomocą lasera lub noża chirurgicznego. Na ogół do pozbycia się zmian skórnych potrzebne są dwie sesje zabiegu laserowego.
Trądzik różowaty - co to jest?
Trądzik różowaty to przewlekły stan zapalny skóry, który występuje głównie u osób dojrzałych i przeważnie kobiet. Najczęściej występuje na środkowej części twarzy, w postaci rumienia i poszerzonych naczyń krwionośnych, grudek oraz krost. Początkowo zmiany skórne pojawiają się na policzkach brodzie, nosie i czole. Już na tym etapie należy pomyśleć o leczeniu, które spowalniałoby rozwój choroby (np. odpowiednia pielęgnacja).
Przebieg trądziku różowatego ma charakter przewlekły z okresami zaostrzeń i remisji. Zdarza się, że w pewnej grupie pacjentów pojawiają się nawet zwłóknienia gruczołów łojowych, co często doprowadza do rhinophyny (przerost ograniczony). Chociaż dokładne przyczyny trądziku nie są znane, to dużo mówi się o roli zaburzeń naczynioruchowych. Wpływ mogą mieć również geny oraz reakcje alergiczne. Trądzik różowaty może również powstawać u osób cierpiących na nadciśnienie tętnicze krwi lub schorzenia żołądkowe.
Również osoby, u których z natury występuje cera naczynkowa, są narażone na pojawienie się tej przypadłości. Do pielęgnacji trądziku różowatego poleca się przede wszystkim kosmetyki hipoalergiczne o właściwościach łagodzących i nawilżających.
National Rosacea Society dokonało klasyfikacji trądziku różowatego na jego różne postacie:
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie trądziku różowatego?
Trudno jest osiągnąć całkowite wyleczenie zmian skórnych w przebiegu trądziku różowatego, choć za pomocą odpowiedniego leczenia można uzyskać długotrwałą remisję. Stosując odpowiednie leczenie preparatami miejscowymi, lekami doustnymi, zabiegi chirurgiczne (rhinophyma) lub laserowe można zminimalizować postęp choroby. Trądzik różowaty należy leczyć, ale nie ma preparatów, które raz na zawsze zwalczą chorobę. Celem terapii jest zmniejszenie i/lub usunięcie istniejących objawów, a następnie zapobieganie pojawieniu się nowych zmian.
U pacjentów z trądzikiem różowatym przeciwwskazane są takie zabiegi, jak: złuszczanie z użyciem kwasów owocowych, kwasu trójchlorooctowego, kwasu salicylowego. Powodują one przekrwienie skóry, co nasila i utrwala rumień, a także intensywne płatowe złuszczanie, któremu towarzyszy niemiłe uczucie pieczenia i palenia skóry. Niewskazane są także zabiegi rozgrzewające. Przy pielęgnacji skóry należy unikać tarcia, ucisku, a także stosowania kosmetyków bogatych w substancje aktywne, które zamiast wpływać dobroczynnie na skórę, wywołują podrażnienie lub uczulają.
Helicobacter pylori jako jedna z przyczyn trądziku różowatego
Bezpośrednia przyczyna trądziku różowatego nie została jeszcze dokładnie poznana. Jest on uwarunkowany różnymi czynnikami. Należą do nich m.in. predyspozycje genetyczne, dysfunkcja układu odpornościowego, nadmierna reaktywność nerwowo – naczyniowa i zmiany hormonalne.
Pacjenci wykazują tendencję do wzmożonej reakcji naczyniowo – ruchowej na obszarze twarzy wskutek działania różnych bodźców, takich jak m.in. emocje, używki, gorąco. Odpowiedź immunologiczna na stymulujące czynniki środowiskowe ma dominujący wpływ na rozwój trądziku różowatego.
U znacznej części pacjentów obserwuje się współistnienie przewlekłego nieżytu żołądka, zaburzeń wydzielania żółci oraz zakłóceń fizjologicznej flory przewodu pokarmowego. Przypuszcza się rolę dwóch drobnoustrojów: pasożyta nużeńca Demodex foliculorum oraz bakterii Helicobacter pylori.
Istotne jest, aby na wstępnym etapie diagnostyki wykluczyć infekcję wspomnianą bakterią i pasożytem, a w razie ich wykrycia zastosować odpowiednią terapię.
