U nas zapłacisz kartą
Blog o Trądziku Różowatym - Przewodnik, Porady i Rozwiązania
Trądzik różowaty – przyczyny
Za inne czynniki wywołujące objawy trądziku różowatego uznaje się nieprawidłową, patologicznie nasiloną odpowiedź układu immunologicznego na czynniki zewnętrzne, a także zakażenie nużeńcem – roztoczem z gatunku Demodex folliculorum. 4
Wiele osób, mających w młodości tendencję do czerwienienia się skóry i pękających naczynek, nie zdaje sobie sprawy, że brak odpowiedniej pielęgnacji może się w przyszłości przyczynić do rozwoju trądziku różowatego i znacznego pogorszenia stanu skóry. Choroba ta – widoczna, dokuczliwa i trudna w leczeniu – nie ogranicza się tylko do skóry, ale ma też wpływ na stan psychiczny i społeczne funkcjonowanie osób na nią cierpiących, podobnie jak trądzik pospolity, łuszczyca czy atopowe zapalenie skóry. Prawie 70% pacjentów mówi, że wpływa ona na ich niską samoocenę i relacje międzyludzkie, a 41% chorujących unika z powodu swojego wyglądu kontaktów towarzyskich i publicznych 5 .
Stres wpływa na działanie systemu immunologicznego skóry oraz zaburza funkcjonowanie bariery ochronnej, przez co staje się ona bardziej podatna na podrażnienia i stany zapalne, wolniej się regeneruje i szybciej starzeje. Negatywne emocje są też przyczyną wielu chorób o podłożu psychosomatycznym, czyli takich, które objawiają się na skórze, a nasilają pod wpływem stresu.
Trądzik różowaty – jak się go pozbyć?
Trądzik różowaty jest schorzeniem przewlekłym, które wymaga odpowiedniego leczenia. Wybór metody zależy od postaci choroby i stopnia nasilenia zmian.
W najczęstszej postaci tj. rumieniowej z widocznymi naczynkami krwionośnymi, stosuje się zwykle leczenie miejscowe. Głównie wykorzystuje się preparaty zawierające metronidazol, kwas azelainowy, sulfacetamid sodowy oraz nadtlenek benzoilu. Miejscowe środki farmaceutyczne pozwalają zwykle zminimalizować postęp choroby. W przypadku nadkażeń bakteryjnych miejscowo stosuje się również erytromycynę, klindamycynę lub tetracyklinę.
Podobne metody stosuje się również w innych postaciach choroby, choć niekiedy w przypadku zmian grudkowo-krostkowych istnieją wskazania do ogólnego leczenia trądziku różowatego. Wówczas stosuje się antybiotyki doustne: tetracykliny lub makrolidy.
Jeśli stosowane metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów lekarz może zalecić stosowanie retinoidów (izotretynoiny) lub skorzystanie z terapii laserowej.
Należy pamiętać, że skóra z trądzikiem różowatym wymaga specjalnej pielęgnacji, dlatego zaleca się stosowanie dermokosmetyków do skóry wrażliwej oraz unikanie kosmetyków drażniących i czynników wyzwalających zmiany.
Objawy trądziku różowatego
Trądzik różowaty to schorzenie, które manifestuje się charakterystycznymi zmianami na określonych partiach twarzy. Objawy mogą mieć charakter zróżnicowany,ale umożliwiają odróżnienie przypadłości od innych schorzeń skórnych.
W przebiegu trądziku różowatego skóra może reagować na różne czynniki zewnętrzne, takie jak kosmetyki, słońce czy zmiany temperatur.
Ze względu na niejednorodne objawy, wyróżnia się 4 główne postacie przypadłości:
- trądzik różowaty rumieniowy z widocznymi naczyniami krwionośnymi – najczęstsza postać choroby. Zmiany naczynioruchowe powodują stałe zaczerwienienie twarzy w obrębie policzków, nosa, czoła i brody. Na skórze widoczne są poszerzone drobne naczynia krwionośne,
- trądzik różowaty grudkowo-krostkowy – objawia się trwałym rumieniem oraz przejściowym pojawianiem się grudek i krostek. Zmianom towarzyszy często uczucie pieczenia i palenia skóry,
- trądzik różowaty przerostowo-guzowaty – postać z dominacją zmian przerostowych, którym często towarzyszy obrzęk twarzy i pogrubienie skóry (zwykle w okolicy nosa, ale również czoła, brody i policzków). Czasami dochodzi do zapalenia mieszków włosowych w obrębie zmian przerostowych,
- trądzik różowaty obejmujący oczy – postać z dominacją zmian w obrębie oczu. Zwykle towarzyszy jej zapalenie spojówek, a rumień pojawia się na powiekach i wokół oczu. W niektórych przypadkach rozwija się zapalenie gruczołów Meiboma, prowadzące do problemów z wydzielaniem łez i nawilżaniem oka.
Rzadką odmianą przypadłości jest ziarniniakowy trądzik różowaty, którego cechą charakterystyczną jest pojawienie się twardych grudek lub guzków w kolorze żółtym, brązowym lub czerwonym, które mają skłonność do bliznowacenia. Zmiany mogą pojawić się na niezmienionej i całkowicie zdrowej skórze.
Trądzik różowaty – początki
Pierwsze objawy choroby mogą być mylone z innymi schorzeniami skóry, takimi jak rumień czy trądzik pospolity. Początkowe objawy obejmują zwykle przejściowe (przelotne) zaczerwienienie na twarzy, które może wystąpić po spożyciu ciężkostrawnych potraw, alkoholu, ekspozycji na promieniowanie słoneczne lub w trakcie intensywnego wysiłku fizycznego. Dodatkowo pacjenci mogą zauważyć rozszerzone naczynia krwionośne (zwłaszcza na policzkach) oraz doświadczać pieczenia skóry przy codziennej pielęgnacji.
Zabiegi na trądzik różowaty
Laseroterapia jest zazwyczaj stosowana u pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego trądzikiem różowatym, którzy nie uzyskują pozytywnych efektów z innych metod leczenia. Zaleca się, aby pacjenci przed zabiegiem zasięgnęli porady dermatologa i przeprowadzili dokładne badania, aby określić jaki rodzaj lasera będzie odpowiedni.
- Laser naczyniowy – działa na rozszerzone naczynia krwionośne w skórze, wiązka światła lasera niszczy naczynia krwionośne, co zmniejsza zaczerwienienie i poprawia ogólny wygląd skóry.
- Laser frakcyjny – działa na górną warstwę skóry, wywołując stymulację kolagenu i poprawiając elastyczność skóry. Laser frakcyjny może również redukować blizny i plamy na skórze, co może być skutkiem ubocznym trądziku różowatego.
Laseroterapia to nieinwazyjna metoda leczenia trądziku różowatego, która polega na skierowaniu wiązki światła lasera na skórę. Lasery emitują światło o różnych długościach fali, które mogą być dostosowane do różnych rodzajów skóry i typów trądziku różowatego. Zasadniczo istnieją dwa rodzaje laseroterapii, które są najczęściej stosowane w leczeniu trądziku różowatego:
