U nas zapłacisz kartą
Tradzik różowaty nosa - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Zabiegi na trądzik różowaty
Laseroterapia jest zazwyczaj stosowana u pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego trądzikiem różowatym, którzy nie uzyskują pozytywnych efektów z innych metod leczenia. Zaleca się, aby pacjenci przed zabiegiem zasięgnęli porady dermatologa i przeprowadzili dokładne badania, aby określić jaki rodzaj lasera będzie odpowiedni.
- Laser naczyniowy – działa na rozszerzone naczynia krwionośne w skórze, wiązka światła lasera niszczy naczynia krwionośne, co zmniejsza zaczerwienienie i poprawia ogólny wygląd skóry.
- Laser frakcyjny – działa na górną warstwę skóry, wywołując stymulację kolagenu i poprawiając elastyczność skóry. Laser frakcyjny może również redukować blizny i plamy na skórze, co może być skutkiem ubocznym trądziku różowatego.
Laseroterapia to nieinwazyjna metoda leczenia trądziku różowatego, która polega na skierowaniu wiązki światła lasera na skórę. Lasery emitują światło o różnych długościach fali, które mogą być dostosowane do różnych rodzajów skóry i typów trądziku różowatego. Zasadniczo istnieją dwa rodzaje laseroterapii, które są najczęściej stosowane w leczeniu trądziku różowatego:
Trądzik różowaty - higiena i pielęgnacja skóry
Skóra z trądzikiem różowatym jest bardzo wrażliwa, podatna na podrażnienia i wymaga specjalnej pielęgnacji, która pomaga odbudować uszkodzoną warstwę ochronną. Przy pielęgnacji skóry należy unikać tarcia, ucisku, a także stosowania kosmetyków bogatych w substancje aktywne, które zamiast wpływać dobroczynnie na skórę, wywołują podrażnienie lub uczulają. Do codziennej pielęgnacji i mycia twarzy zaleca się dermokosmetyki do skóry wrażliwej, zawierające substancje nawilżające i zmiękczające, takie które nie niszczą ochronnej warstwy lipidowej. W pielęgnacji skóry z trądzikiem różowatym należy unikać mydeł lub detergentów syntetycznych, ponieważ działają drażniąco i wysuszająco, niszcząc warstwę ochronną naskórka. Nie zaleca się również kosmetyków i leków miejscowych, które zawierają substancje drażniące oraz kosmetyków zawierających środki zapachowe, gdyż mogą podrażnić skórę.
Ważnym elementem wspomagającym leczenie trądziku różowatego jest odpowiednio skomponowana dieta. Należy w niej unikać produktów wysokoprzetworzonych oraz żywności typu fast-food. Z diety należy wyeliminować także cukier i produkty o dużej zawartości cukru oraz produkty charakteryzujące się wysokim indeksem glikemicznym.
- alkohol (w szczególności czerwone wino, ale zalecana jest także eliminacja mocnych alkoholi)
- nadmierne ilości kawy i herbaty
- pikantne oraz gorące potrawy.
Niektóre publikacje wskazują na konieczność ograniczania w diecie produktów bogatych w histaminę, są to przede wszystkim sery pleśniowe. Niewskazane jest spożywanie potraw zawierających siarczany, azotany oraz glutaminian sodu, czyli związki charakterystyczne dla przetworzonego mięsa oraz kuchni chińskiej.
Trądzik różowaty – odmiany
Trądzik różowaty jest przypadłością, której przyczyny nie są w stu procentach znane. Zwykło się uznawać, że występuje on u osób z tak zwaną predyspozycją do zachorowania na trądzik różowaty. Jest to skłonność do silnych reakcji na zewnętrzne bodźce, objawiająca się nagłym, silnym zaczerwienieniem twarzy. Jednocześnie wyróżnia się najbardziej prawdopodobne przyczyny trądziku:
- Predyspozycje genetyczne – nie da się dokładnie ocenić prawdopodobieństwa pojawienia się trądziku różowatego, jednak uważa się, że ryzyko wystąpienia objawów wzrasta, gdy rodzice lub dziadkowie zmagali się z tą przypadłością. Nie oznacza to jednak, że trądzik różowaty nie może pojawić się u osoby nieobciążonej genetycznie. I przeciwnie – gdy u rodziców dziecka pojawiło się to schorzenie, nie ma pewności, że pojawi się również u dziecka.
- Zaburzenia pracy naczyń krwionośnych przy jednoczesnym nadmiernym ukrwieniu – gdy ściany naczyń krwionośnych są kruche i nieelastyczne, nie wytrzymują naporu krwi i rozszerzają się, a potem nie powracają do pierwotnych rozmiarów (lub trwa to długo). To przyczynia się do powstania rumienia (zwłaszcza w centralnej części twarzy, czyli tam, gdzie występuje najwięcej gruczołów łojowych). Nadmierne ukrwienie może doprowadzić do stałych zmian w skórze twarzy.
- Zaburzenia hormonalne – nadprodukcja estrogenów, czyli hormonów płciowych, wpływa na rozluźnianie mięśni naczyń krwionośnych. Prowadzi to zwiększenia rumienia i pojawiania się na powierzchni skóry widocznych, rozszerzonych naczyń.
- Stany zapalne gruczołów łojowych i nadprodukcja łoju – w obrębie gruczołów łojowych powstają stany zapalne, które mają charakter nawrotowy. Wpływa to na przyrost tkanki łącznej i widoczne zgrubienie skóry, które mogą prowadzić do nieodwracalnej guzowatości. Dodatkowo pojawiają się wypryski i rozszerzone pory, a skóra jest przetłuszczona.
- Rumień może pojawiać się na twarzy w wyniku stresu, zmiennych warunków atmosferycznych, skoków temperatury, gorących kąpieli, sauny, spożywania alkoholu, gorących lub pikantnych potraw, promieniowania UV, drażniących lub rozgrzewających kosmetyków czy przegrzania w wyniku wysiłku fizycznego.