U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty - Wszystko, co musisz wiedzieć - Wikipedia
Przyczyny trądziku różowatego
Chociaż dokładne przyczyny trądziku różowatego nie zostały w pełni wyjaśnione, przyjmuje się, że dolegliwość powstaje w wyniku zaburzeń naczynioruchowych i immunologicznych. Dodatkowo uwzględnia się również:
- predyspozycje genetyczne – trądzik różowaty często występuje w obrębie rodziny,
- czynniki środowiskowe – przede wszystkim promieniowanie ultrafioletowe, ekstremalne temperatury, spożywanie ciężkostrawnych potraw, alkoholu, kawy, czy czekolady mogą nasilać lub wyzwalać objawy przy trądziku różowatym
- stan psychiczny – nadmiar emocji lub przemęczenie może wywoływać objawy przypadłości,
- choroby autoimmunologiczne – cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, celiakia, czy choroby tarczycy często współwystępują z trądzikiem różowatym,
- zaburzenia hormonalne, infekcje (np. występowanie opryszczki wargowej), łojotok – mogą wpływać na zmiany skórne i zdarza się (choć rzadko), że stanowią jedną z przyczyn schorzenia.
Trądzik różowaty – odmiany
Trądzik różowaty jest przypadłością, której przyczyny nie są w stu procentach znane. Zwykło się uznawać, że występuje on u osób z tak zwaną predyspozycją do zachorowania na trądzik różowaty. Jest to skłonność do silnych reakcji na zewnętrzne bodźce, objawiająca się nagłym, silnym zaczerwienieniem twarzy. Jednocześnie wyróżnia się najbardziej prawdopodobne przyczyny trądziku:
- Predyspozycje genetyczne – nie da się dokładnie ocenić prawdopodobieństwa pojawienia się trądziku różowatego, jednak uważa się, że ryzyko wystąpienia objawów wzrasta, gdy rodzice lub dziadkowie zmagali się z tą przypadłością. Nie oznacza to jednak, że trądzik różowaty nie może pojawić się u osoby nieobciążonej genetycznie. I przeciwnie – gdy u rodziców dziecka pojawiło się to schorzenie, nie ma pewności, że pojawi się również u dziecka.
- Zaburzenia pracy naczyń krwionośnych przy jednoczesnym nadmiernym ukrwieniu – gdy ściany naczyń krwionośnych są kruche i nieelastyczne, nie wytrzymują naporu krwi i rozszerzają się, a potem nie powracają do pierwotnych rozmiarów (lub trwa to długo). To przyczynia się do powstania rumienia (zwłaszcza w centralnej części twarzy, czyli tam, gdzie występuje najwięcej gruczołów łojowych). Nadmierne ukrwienie może doprowadzić do stałych zmian w skórze twarzy.
- Zaburzenia hormonalne – nadprodukcja estrogenów, czyli hormonów płciowych, wpływa na rozluźnianie mięśni naczyń krwionośnych. Prowadzi to zwiększenia rumienia i pojawiania się na powierzchni skóry widocznych, rozszerzonych naczyń.
- Stany zapalne gruczołów łojowych i nadprodukcja łoju – w obrębie gruczołów łojowych powstają stany zapalne, które mają charakter nawrotowy. Wpływa to na przyrost tkanki łącznej i widoczne zgrubienie skóry, które mogą prowadzić do nieodwracalnej guzowatości. Dodatkowo pojawiają się wypryski i rozszerzone pory, a skóra jest przetłuszczona.
- Rumień może pojawiać się na twarzy w wyniku stresu, zmiennych warunków atmosferycznych, skoków temperatury, gorących kąpieli, sauny, spożywania alkoholu, gorących lub pikantnych potraw, promieniowania UV, drażniących lub rozgrzewających kosmetyków czy przegrzania w wyniku wysiłku fizycznego.
Trądzik różowaty – objawy
Trądzik różowaty manifestuje się poprzez różnorodne objawy skórne, które zazwyczaj obejmują twarz, choć w niektórych przypadkach mogą występować również na innych obszarach ciała. Charakterystycznym objawem trądziku różowatego jest utrzymujący się rumień na twarzy, szczególnie w okolicach nosa, czoła, policzków i brody. Dodatkowo mogą pojawić się na nim czerwone krostki i grudki, często podobne do tradycyjnych krost trądzikowych, ale różnica polega na tym, że w przypadku trądziku różowatego nie występują zaskórniki czy zaskórniki otwarte.
Osoby z trądzikiem różowatym mogą reagować zwiększenie na różne bodźce, takie jak stres, gorące napoje, pikantne potrawy czy ekstremalne warunki pogodowe. Ważne jest, aby zauważyć, że objawy trądziku różowatego mogą się różnić w zależności od stopnia zaawansowania choroby i indywidualnych cech Pacjenta.
Trądzik różowaty – leczenie
Leczenie trądziku różowatego musi być dopasowane do przebiegu, odmiany i stopnia nasilenia choroby. Stosuje się leczenie doustne i zewnętrzne.
Leczenie doustne polega na zażywaniu przepisanych przez lekarza antybiotyków i innych leków, mających zmniejszać lub eliminować objawy trądziku różowatego. Leki przepisywane pacjentom mogą poprawiać krążenie krwi, działać przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie, a także regenerować barierę ochronną naskórka i stymulować do pracy komórki skóry.
Odmianę guzowatą leczy się zwykle chirurgicznie lub kosmetycznie, np. zabiegami dermabrazji, kriochirurgii czy laseroterapii.
Leczenie trądziku różowatego może odbywać się także zewnętrznie, z wykorzystaniem specjalistycznych maści i kremów.
