U nas zapłacisz kartą
Uczulenie kontaktowe na dłoniach - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
FAQ
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące alergii skórnych.
Jak wygląda uczulenie na skórze?
Alergie skórne objawiają się głównie w postaci czerwonych plam na skórze, krostek, miejscowego przesuszenia, stanu zapalnego oraz świądu. Często pojawia się też alergiczny wyprysk na twarzy, obejmujący m.in. policzki oraz brodę.
Czy uczulenie swędzi?
Reakcja alergiczna powoduje przeważnie delikatne zaczerwienienie, któremu towarzyszy swędząca wysypka alergiczna. W niektórych przypadkach wymaga ona natychmiastowej interwencji lekarskiej.
Jak złagodzić swędzenie skóry przy alergii?
Pielęgnacja swędzącej skóry wymaga przede wszystkim nawilżenia głębszych warstw skóry, np. w formie balsamów, kremów i maści. Ważne jest, aby były to produkty hipoalergiczne, które zawierają emolienty - składniki głęboko natłuszczające skórę.
Uczulenie na rękach - czym smarować?
W przypadku uczulenia na rękach pomocne będą preparaty miejscowe, które łagodzą objawy alergii, np. kremy intensywnie nawilżające, maść z hydrokortyzonem oraz naturalne oleje, np. kokosowy lub migdałowy.
Uczulenie na proszek do prania - jak leczyć?
Leczenie alergii skórnej na proszek do prania należy poprzedzić postawieniem odpowiedniej diagnozy. Kluczową rolę odgrywają tu leki przeciwhistaminowe, a także stosowane miejscowo kremy i maści, które zawierają glikokortykosteroidy.
Uczulenie na płyn do płukania - jak leczyć?
Wsparciem w leczeniu uczulenia na płyn do płukania będą leki przeciwhistaminowe, np. z desloratadyną, cetyryzyną lub loratadyną. Należy je przyjmować doraźnie, w momencie pojawienia się objawów alergii.
Alergia skórna u dziecka - co podać?
Jeżeli nie znamy powodu wystąpienia wysypki, konieczny jest kontakt z lekarzem, który pomoże w identyfikacji alergenu. Starszemu dziecku można podać rozpuszczalne wapno do picia, które chwilowo złagodzi świąd i dyskomfort związany z wysypką. Jeżeli dziecko może przyjmować łagodne leki przeciwhistaminowe, również warto je włączyć do leczenia.
Czym smarować uczulenie na rękach?
Ponieważ istnieje duży wybór środków łagodzących zmiany skórne na dłoniach, powstaje problem, czym smarować uczulenie na rękach. Działanie przeciwobrzękowe i odkażające mają okłady z 3% kwasu bornego i kąpiele w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Działanie złuszczające wykazuje 5–10% kwas salicylowy na podłożu parafinowym i mocznik w stężeniu 5–10% na podłożu lipofilnego kremu lub maści. Na zmiany pęcherzykowe z wysiękiem stosuje się okłady ściągające wody z 0,9% roztworem soli fizjologicznej, które wysuszają skórę i łagodzą świąd. Hamowanie aktywności komórek układu immunologicznego i ograniczenie reakcji zapalnej daje maść zawierająca pochodne witaminy A, czyli tzw. retinoidy,
Bardzo ważna jest właściwa pielęgnacja skóry, zarówno w okresie występowania objawów chorobowych, jak i profilaktycznie. Doskonale sprawdzają się emolienty, które chronią przed nadmierną utratą wody i szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Zapewniają prawidłowy poziom natłuszczenia i elastyczności skóry. Łagodzą świąd i pieczenie. Mogą mieć postać kremów, maści, emulsji lub mleczek. Dostępne są w sprzedaży bez recepty w aptekach i niektórych drogeriach.
Pomocne mogą się okazać także domowe rozwiązania. Skórę można posmarować cienką warstwą oliwy, oleju z wątroby dorsza, olejku z drzewa herbacianego, żelu aloesowego, witaminy E, naparem z rumianku, gwiazdnicy pospolitej lub mięty. Ulgę może przynieść kąpiel w ciepłej wodzie z dodatkiem płatków owsianych.
Zobacz film: Testy na alergię. Źródło: W Dobrym Stylu TVN Style
Alergia skórna – co to jest?
Alergia skórna stanowi zespół charakterystycznych objawów pojawiających się na skórze w następstwie kontaktu z alergenem. Za mechanizm ten odpowiada nadwrażliwość układu immunologicznego, który wykazuje tendencję do nadreaktywnej odpowiedzi na określone bodźce zewnętrzne – w normalnych warunkach niepowodujące reakcji alergicznych u zdrowych ludzi. Schorzenia rozwijające się na tle alergicznym można podzielić na kilka grup.
Atopowe zapalenie skóry (AZS)
Atopowe zapalenie skóry (AZS) to jedna z najczęstszych chorób alergicznych skóry. Jest to przewlekła dolegliwość dermatologiczna o charakterze zapalnym, która charakteryzuje się przebiegiem cyklicznym – okresy ustępowania objawów przeplatają się z fazami zaostrzeń. Podstawowe znaczenie w przypadku atopowego zapalenia skóry mają czynniki genetyczne, które odgrywają kluczową rolę. Zazwyczaj pierwsze symptomy atopowego zapalenia skóry ujawniają się w ciągu pierwszego roku życia dziecka, choć nie jest wykluczone ich pojawienie się również w późniejszym okresie.
Skóra pacjentów zmagających się z AZS wykazuje osłabienie naturalnych funkcji ochronnych i skłonność do nadmiernego wysychania. W konsekwencji nawet niewielkie oddziaływanie alergenów czy innych substancji drażniących może prowokować reakcje alergiczne. Co istotne, nawet w okresach, gdy nie obserwuje się zewnętrznych symptomów choroby, w głębszych warstwach skóry może trwać proces zapalny, który zwiększa ryzyko nagłego wystąpienia reakcji alergicznych.
Warto podkreślić, że atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem dotykającym osoby z predyspozycjami do atopii, co oznacza, że często współwystępuje z innymi alergicznymi stanami, takimi jak alergie pokarmowe, wziewne, alergiczny nieżyt nosa czy astma.
Alergiczny wyprysk kontaktowy (ACD)
Alergiczny wyprysk kontaktowy, inaczej określany jako alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, to schorzenie, które dotyka osoby wrażliwe na określone alergeny. Do objawów dochodzi, gdy skóra tych osób nawiązuje kontakt z substancjami zwanymi haptenami. Są to małe cząsteczki, które mogą przenikać przez skórę, a następnie łączą się z białkami w organizmie, tworząc kompleksy immunologiczne. Właśnie te kompleksy są przyczyną reakcji alergicznej, ponieważ system odpornościowy osoby uczulonej traktuje je jako zagrożenie, co prowadzi do zapalnej odpowiedzi organizmu i pojawienia się zmian skórnych.
Uwaga na metale
Wśród substancji wywołujących alergię kontaktową dużą rolę odgrywają metale. Wśród nich najczęściej uczulają: nikiel, kobalt, chrom i pallad. Zdarzają się także reakcje na złoto, aluminium czy rtęć[4].
Zajmuje od wielu lat czołowe miejsce na liście najczęstszych alergenów kontaktowych. Można go spotkać w biżuterii, akcesoriach odzieżowych, zegarkach, monetach, sztućcach czy narzędziach. Wykorzystuje się go także w implantach medycznych czy aparatach ortodontycznych.
Alergia na nikiel częściej występuje u kobiet. Szacuje się, że w zależności od kraju około 10 proc. pań może być uczulona na ten metal. Natomiast w całej populacji nadwrażliwość na nikiel może dotyczyć od 4 do nawet 13 proc. ludzi[5].
Więcej o alergii na nikiel
Dodawany jest do stopów metali używanych w materiałach stomatologicznych, aparatach ortodontycznych, implantach ortopedycznych, biżuterii. Ponadto obecny jest w glinie, emaliach, cemencie, farbach do dekoracji ceramiki, żywicach poliestrowych a nawet paszach dla zwierząt. Zwykle alergia na kobalt łączy się z uczuleniem na nikiel u kobiet i na chrom u mężczyzn. W Europie szacuje się, że około 8 proc. mieszkańców jest uczulona na Teb metal[6].
W postaci metalu uczula rzadko. Sytuacja zmienia się, gdy mamy do czynienia ze związkami chromu, które łatwo znaleźć w wyrobach ze skóry (ubraniach, obuwiu, dodatkach). U osób uczulonych na chrom zmiany skórne występują zwykle na stopach i w miejscach stykania się wyrobów skórzanych ze skórą. Alergia na związki chromu, o ile nie zostanie prawidłowo zdiagnozowana, może być długotrwała i trudna do wyleczenia. [7]
Alergia kontaktowa, jak sobie pomóc?
Czasami wystarczy krótkie dotknięcie, żeby na skórze pojawił się czerwony ślad, obrzęk czy grudki wypełnione płynem. W jaki jeszcze sposób może objawiać się alergia kontaktowa i które substancje uczulają nas najmocniej?
Dotyczy dorosłych, jak i dzieci. Szacuje się, że w poszczególnych państwach Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych może na nią cierpieć od 12,5 nawet do 40,6 proc. osób[1]. Jest chorobą nabytą, wywołaną nadwrażliwością organizmu na substancje chemiczne o małej masie cząsteczkowej, czyli na tzw. hapteny. Bezpośredni kontakt z nimi powoduje zmiany skórne. Przy czym sam hapten nie jest szkodliwy dla organizmu, dopiero po wniknięciu do skóry i związaniu z obecnymi w niej białkami staje się alergenem i wywołuje obronną reakcję organizmu[2].
Alergia kontaktowa objawia się zmianami na skórze, najczęściej w miejscu zetknięcia z substancją uczulającą. Charakteryzuje się wystąpieniem grudek i pęcherzyków zlewających się w większe ogniska, rumieniem, łuszczeniem i swędzeniem. Zmiany rozwijają się zwykle w ciągu 24–48 godzin od kontaktu z alergenem. Z czasem mogą się także rozprzestrzeniać.