U nas zapłacisz kartą
Uczulenie na buzi - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Alergia – przypadłość mieszkańców dużych miast
Choć na alergię może zachorować każdy, niezależnie od płci, wieku i miejsca zamieszkania, zauważono pewne korelacje. Osoby, które na co dzień przebywają w dużych miastach, częściej borykają się z uczuleniem, ponieważ powietrze, którym oddychają, jest skażone związkami siarki i azotu. Wspomniane substancje przyczyniają się do osłabienia układu immunologicznego. Jednocześnie podrażniają drogi oddechowe, tym samym torując drogę alergenom. Gdy te ostatnie przedostaną się do błony śluzowej nosa, spojówek czy oskrzeli, pojawiają się dokuczliwe dolegliwości.
Jeśli podejrzewasz, iż za przewlekłym katarem stoi alergia, skorzystaj z pomocy specjalisty. Tylko lekarz w oparciu o przeprowadzony wywiad i testy alergiczne jest w stanie określić źródło problemów. Wczesne zdiagnozowanie uczulenia nie tylko pozwala złagodzić towarzyszące mu objawy, ale też chroni organizm przed rozwojem astmy i innymi schorzeniami.
Domowe sposoby na uczulenie na twarzy
Uczulenia na twarzy można próbować się pozbyć lub przynajmniej złagodzić jego objawy, używając starych sprawdzonych domowych sposobów. Należą do nich:
- przemycie skóry czystą, zimną wodą, co powinno przynieść przynajmniej chwilową ulgę, redukując uczucie palenia, pieczenia i świądu. Woda pomaga zwłaszcza w przypadku typowej reakcji kontaktowej, wynikającej np. z pozostawienia na twarzy uczulającego kosmetyku. Warto go jak najszybciej zmyć,
- użycie maści rumiankowej lub naparu z liści tej znanej leczniczej rośliny. Ale uwaga – rumianek pożądane efekty przynosi tylko u niektórych osób. U innych jego wywołuje reakcję odwrotną do zamierzonej. Może nasilić objawy skórne, a do tego spowodować przekrwienie i świąd oczu oraz łzawienie,
- zastosowanie olejku herbacianego lub naparu z herbaty, przy tym samym zastrzeżeniu, co powyżej.
Jak radzić sobie z uczuleniem?
Ignorowanie dolegliwości związanych z alergią znacząco obniża komfort życia. Szczególnie jeśli jest to uczulenie na twarzy, szyi czy dłoniach, a więc w widocznych miejscach, których nie sposób ukryć.
Ponadto ignorowanie objawów może doprowadzić do poważnych zaburzeń w organizmie. Nieleczona alergia na psa czy pyłki brzozy może doprowadzić bowiem do rozwoju astmy, nawracających infekcji dróg oddechowych i zapalenia zatok.
Być może zdarza ci się stosować wapń (zwany potocznie i błędnie – wapnem na alergię). Niestety minerał ten działa niczym placebo. Co ciekawe – w celu łagodzenia wysypki alergicznej stosuje się go w kilku zaledwie krajach centralnej i wschodniej Europy.
Nie jest to więc skuteczny sposób walki uczuleniem.
Leczenie alergii każdorazowo poprzedza szczegółowa diagnostyka. W tym celu wykonuje się najczęściej testy skórne oraz testy z surowicy. Pierwszy rodzaj badania służy wykrywaniu alergii IgE-zależnych. Badanie polega na aplikacji (po nakłuciu) odczynników zawierających alergeny na skórę na dłoniowej części przedramion, a niekiedy także na górną część pleców. Reakcja alergiczna w postaci zaczerwienienia lub pęcherza świadczy o nieprawidłowej reakcji organizmu.
Test z surowicy pozwala na oznaczenie przeciwciał anty-IgE. Analizę laboratoryjną przeprowadza się po pobraniu krwi.
Potwierdzenie alergii pozwala na podjęcie odpowiedniego leczenia. Pierwszym krokiem jest eliminacja alergenu z otoczenia. Np. w przypadku alergii na promieniowanie UV, co najczęściej objawia się wysypką od słońca, należy unikać ekspozycji na działanie promieni słonecznych.
W dalszej kolejności lekarz przepisuje środki przeciwhistaminowe i przeciwzapalne. Jeśli od lat borykasz się z alergią kontaktową lub wziewną, która utrudnia ci funkcjonowanie – rozważ terapię odczulającą. Polega ona na przyjmowaniu serii zastrzyków przez kilka lat. Odstępy pomiędzy iniekcjami wynoszą początkowo od jednego do dwóch tygodni, a wraz z czasem wykonywane są co kilka miesięcy aż do ustąpienia uczulenia.
Uczulenie na rękach – objawy
Bez względu na czynnik sprawczy alergia na dłoniach ma zawsze podobny przebieg. Uczulenie na rękach ma przeważnie postać drobnych, czerwonych wyprysków, które zlewają się w większe plamy. Niekiedy mogą się pojawić pęcherze wykazujące tendencję do sączenia. Zmianom skórnym towarzyszy zazwyczaj silne swędzenie, pieczenie dłoni i ból. Skóra na rękach staje się wysuszona i pomarszczona. Uczuleniu nierzadko towarzyszy obrzęk. Swędząca wysypka wyzwala u chorych konieczność drapania, które nie łagodzi świądu. Zdarza się, że dodatkowo podrażnia skórę, prowadząc do powstania otarć, uszkodzeń lub piekących owrzodzeń. Stanowią one wrota wnikania do organizmu szkodliwych czynników chorobotwórczych, które zaostrzają stan zapalny. W późniejszym czasie skóra na dłoniach staje się grubsza, zmienia się jej koloryt – jest ciemniejsza, z możliwymi bliznami, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy. Dla niektórych chorych objawy te stanowią przyczynę dużego dyskomfortu psychicznego.
Przy ustalaniu sposobu terapii konieczne jest przeprowadzenie testów skórnych, które określą, jaki czynnik odpowiada za reakcję alergiczną. Standardowy test zawiera 20 alergenów: niektóre metale, składniki gumy, żywice, leki do stosowania zewnętrznego, konserwanty i substancje zapachowe. Dopiero dokładna identyfikacja alergenu stanowi podstawę do opracowania leczenia. Osoby z alergią na rękach powinny stosować leki antyhistaminowe (cetyryzyna, hydroksyzyna, feksofenadyna, loratadyna). W niektórych przypadkach niezbędne jest podanie leków immunosupresyjnych, które obniżają aktywność układu odpornościowego, a w ostateczności glikokortykosteroidów. Przy zakażeniach wtórnych konieczna jest antybiotykoterapia. Należy ograniczyć ekspozycję na czynnik wyzwalający uczulenie. Warto chronić zmiany skórne specjalistyczną odzieżą. Zastosowanie ma tutaj dermasilk, czyli bielizna i odzież lecznicza z modyfikowanej przędzy jedwabnej.
