U nas zapłacisz kartą
Uczulenie na detergenty na dłoniach - przyczyny, objawy i sposoby leczenia
Uczulenie na dłoniach u dziecka
Uczulenie na dłoniach u dzieci jest powszechne i na swój sposób naturalne. Poznając świat maluchy dotykają każdej rzeczy, która pojawi się na ich drodze. Siłą rzeczy część z nich może wywołać podrażnienie, zwłaszcza że skóra dziecka jest bardzo cienka, a jego układ odpornościowy – niedojrzały.
Alergia na dłoniach u dziecka często jest związana z kosmetykami, niekoniecznie tymi, które są używane do pielęgnacji jego samego. Czasem wystarczy dotknięcie skóry któregoś z rodziców, uprzednio spryskanej perfumami, czy posmarowanej kremem dla dorosłych. Podobnie jest z proszkami do prania oraz detergentami służącymi do mycia naczyń, podłóg, mebli. Efektem jest wystąpienie takich objawów, jak:
- pokrzywka, pęcherzyki, grudki,
- zaczerwienienie, świąd.
Należy pamiętać, że oprócz reakcji uczuleniowych, istnieją też inne przyczyny zmian skórnych, zwłaszcza infekcyjne, dlatego każdorazowo obserwując tego typu objawy należy się skontaktować z lekarzem. Przykładowo, wysypka na wewnętrznej stronie dłoni u dziecka może być symptomem tak zwanej choroby bostońskiej, czyli infekcji wywoływanej przez wirusy. W przypadku schorzeń takich jak ospa wietrzna, różyczka, odra czy grypa trzydniowa, różne wykwity także mogą się pojawić na dłoniach, aczkolwiek nie są to jedyne i najbardziej charakterystyczne miejsca ich występowania.
Uczulenie na zimno na dłoniach
Rozległe pęcherzyki oraz swędzące krostki na dłoniach z płynem surowiczym mogą być też symptomem uczulenia na zimno. Niska temperatura odbierana jest przez organizm jako zagrożenie, dlatego następuje szereg reakcji obronnych wewnątrz ustroju.
Jedną z nich jest silny wyrzut histaminy, czyli hormonu odpowiedzialnego za odczyny alergiczne. Co istotne, alergia na zimno nie występuje przy konkretnej temperaturze, lecz jest związana z jej subiektywnym odczuwaniem. Dłonie mogą się zrobić czerwone w takich sytuacjach, jak:
- wyjście z ciepłego pomieszczenia na zewnątrz, gdzie panują zdecydowanie niższe temperatury,
- włożenie rąk pod zimną wodę,
- trzymanie lodu, śniegu, szklanki z zimnym napojem, a nawet dotykanie kranu z lodowatą wodą.
Uczulenie na zimno z reguły ma charakter nabyty, niekiedy jednak jest też wrodzone. Z przypadłością tą pacjenci zazwyczaj zmagają się przez kilka lat, w sporadycznych przypadkach może ona jednak utrudniać funkcjonowanie nawet przez całe życie.
Uczulenie na słońce – leczenie
W leczeniu uczulenia na słońce stosuje się środki zapobiegawcze, czyli działania skierowane na to, aby uniknąć pojawienia się wysypki, oraz leczenie, kiedy wysypka już się pojawi.
- unikanie słońca
- zakładanie odzieży chroniącej przed słońcem
- stosowanie preparatów z filtrami przeciwsłonecznymi.
Preparaty z filtrami przeciwsłonecznymi z ochroną przed promieniowaniem ultrafioletowym A (UVA) i ultrafioletowym B (UVB) oraz współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej (SPF) wynoszącym co najmniej 30 należy stosować odpowiednio, czyli regularnie i obficie. O tym, jakie preparaty wybrać i jak odpowiednio je stosować, przeczytaj tutaj: Ochrona przed słońcem w pytaniach i odpowiedziach – cz. 1 i Ochrona przed słońcem w pytaniach i odpowiedziach – cz. 2
U niektórych osób, lekarz może zalecić tzw. profilaktyczną fototerapię małymi dawkami PUVA, czyli chemiofototerapię, co oznacza naświetlanie promieniowaniem UVA po podaniu psolarenu, leku światłouwrażliwiającego. Terapię taką stosuje się wczesną wiosną w celu wywołania tolerancji na ekspozycję na słońce. Może ona być korzystna dla osób, u których spodziewane jest wystąpienie poważnych objawów wiosną lub latem. Zabiegi naświetlania zwykle się wykonuje 2–3 razy w tygodniu przez od czterech do sześciu tygodni. Leczenie takie zaleca dermatolog. Należy pamiętać, że nie jest ono optymalne dla wszystkich pacjentów z uczuleniem na słońce i ma swoje działania niepożądane – na wczesnym etapie fototerapii mogą wystąpić zaostrzenia, wymagające zastosowania glikokortykosteroidów.
Leczenie uczulenia na słońce, jeśli już się pojawi wysypka, nie zawsze jest konieczne, ponieważ niektóre osoby mają łagodne objawy, które szybko mijają, a że z czasem rozwija się tolerancja na promieniowanie słoneczne, nie szukają one pomocy lekarskiej.
Niektórzy pacjenci mogą jednak wymagać leczenia w celu złagodzenia objawów. W takich przypadkach leczenie zależy od nasilenia zmian skórnych.
Czy promieniowanie UV przechodzi przez szybę?
Promieniowanie UV składa się z zakresu A (UVA) o długości fali 400–320 nm oraz B (UVB) o długości fali 320-290 nm. Szkło okienne absorbuje promieniowanie UVB, jednak UVA przenika przez szyby. Dlatego też po ekspozycji na światło słoneczne przez szybę także może dojść do niepożądanych reakcji ze strony skóry. Należy o tym pamiętać i zastosować odpowiednią ochronę przeciwsłoneczną.
Wybrane treści dla Ciebie
Czy opalanie się jest zdrowe? Opalanie się może prowadzić do groźnych skutków, takich jak przyspieszone starzenie skóry, przebarwienia i nowotwory. Czy opalenie jest zdrowe? Jakie są korzyści wynikające z ekspozycji na słońce?
Fotoalergie (fotouczulenia) – objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie Fotoalergie, znane również jako fotouczulenia, to reakcje skórne wywołane ekspozycją na promieniowanie słoneczne, w szczególności promieniowanie ultrafioletowe (UVA). Objawy mogą wystąpić natychmiast lub z opóźnieniem po kontakcie ze słońcem. Najczęściej są spowodowane lekami lub kosmetykami. W artykule omówimy objawy, diagnozowanie oraz skuteczne metody leczenia fotoalergii.
Ochrona przed słońcem w pytaniach i odpowiedziach Co to jest promieniowanie ultrafioletowe? Jaki chronić skórę przed słońcem? Co to jest SPF?
Uczulenie na rękach – objawy
Bez względu na czynnik sprawczy alergia na dłoniach ma zawsze podobny przebieg. Uczulenie na rękach ma przeważnie postać drobnych, czerwonych wyprysków, które zlewają się w większe plamy. Niekiedy mogą się pojawić pęcherze wykazujące tendencję do sączenia. Zmianom skórnym towarzyszy zazwyczaj silne swędzenie, pieczenie dłoni i ból. Skóra na rękach staje się wysuszona i pomarszczona. Uczuleniu nierzadko towarzyszy obrzęk. Swędząca wysypka wyzwala u chorych konieczność drapania, które nie łagodzi świądu. Zdarza się, że dodatkowo podrażnia skórę, prowadząc do powstania otarć, uszkodzeń lub piekących owrzodzeń. Stanowią one wrota wnikania do organizmu szkodliwych czynników chorobotwórczych, które zaostrzają stan zapalny. W późniejszym czasie skóra na dłoniach staje się grubsza, zmienia się jej koloryt – jest ciemniejsza, z możliwymi bliznami, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy. Dla niektórych chorych objawy te stanowią przyczynę dużego dyskomfortu psychicznego.
Przy ustalaniu sposobu terapii konieczne jest przeprowadzenie testów skórnych, które określą, jaki czynnik odpowiada za reakcję alergiczną. Standardowy test zawiera 20 alergenów: niektóre metale, składniki gumy, żywice, leki do stosowania zewnętrznego, konserwanty i substancje zapachowe. Dopiero dokładna identyfikacja alergenu stanowi podstawę do opracowania leczenia. Osoby z alergią na rękach powinny stosować leki antyhistaminowe (cetyryzyna, hydroksyzyna, feksofenadyna, loratadyna). W niektórych przypadkach niezbędne jest podanie leków immunosupresyjnych, które obniżają aktywność układu odpornościowego, a w ostateczności glikokortykosteroidów. Przy zakażeniach wtórnych konieczna jest antybiotykoterapia. Należy ograniczyć ekspozycję na czynnik wyzwalający uczulenie. Warto chronić zmiany skórne specjalistyczną odzieżą. Zastosowanie ma tutaj dermasilk, czyli bielizna i odzież lecznicza z modyfikowanej przędzy jedwabnej.
