U nas zapłacisz kartą
Uczulenie na detergenty na dłoniach - przyczyny, objawy i sposoby leczenia
Kiedy pojawiają się objawy alergii na chlor?
Osoby wykazujące dużą nadwrażliwość na chlor mogą zauważyć u siebie pierwsze dolegliwość nawet w trakcie pływania. Szczególnie szybko rozwijają się zmiany na skórne. Nierzadko zaraz po opuszczeniu basenu chorym zaczyna dokuczać katar.
Leczenie uczulenia na chlor polega przede wszystkim na ograniczeniu kontaktu z czynnikiem wyzwalającym objawy. W związku z tym zaleca się zamontowanie przy prysznicu specjalnych filtrów oczyszczających lub zainstalowanie systemów oczyszczających wodę dopływającą do domu. Ryzyko zmian skórnych zmniejsza posmarowanie ciała przed kąpielą kremem lub żelem na bazie oleju, co stworzy powłokę ochronną i uniemożliwi bezpośredni dostęp szkodliwych składników zawartych w wodzie. Chorzy z uczuleniem na chlor nie powinni korzystać z basenu i innych atrakcji wodnych, takich jak chłodzenie się w fontannie lub kurtynie wodnej w upalne dni. Wyjątek stanowią pływalnie, w których woda jest wyłącznie ozonowana. Niestety obecnie jest ich coraz mniej. Ponadto zdarza się, że woda w basenach ozonowanych jest dodatkowo chlorowana. Zwykle jednak stężenie tego pierwiastka jest niższe niż w tych pływalniach, w których woda została poddana wyłącznie procesowi chlorowania. W przypadku kontaktu skóry z chlorowaną wodą najlepiej możliwie szybko dokładnie umyć się pod prysznicem. W ten sposób spłucze się z ciała drażniący chlor i ograniczy jego przeniesienie na ubrania.
Chlor nie jest alergenem, w związku z tym nie ma możliwości przeprowadzenia odczulania. Zmiany skórne pojawiające się po kąpieli w basenie można leczyć za pomocą maści sterydowych lub leków antyhistaminowych. Doskonale sprawdzają się emolienty, które chronią skórę przed nadmierną utratą wody i szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Zapewniają prawidłowy poziom natłuszczenia i elastyczności skóry. Łagodzą świąd i pieczenie. Mogą mieć postać kremów, maści, emulsji i mleczek. Dostępne są w sprzedaży bez recepty w aptekach i niektórych drogeriach. Pomocne mogą się okazać także domowe rozwiązania. Skórę można posmarować cienką warstwą oliwy, oleju z wątroby dorsza, olejku z drzewa herbacianego lub żelu aloesowego.
Uczulenie na zimno na dłoniach
Rozległe pęcherzyki oraz swędzące krostki na dłoniach z płynem surowiczym mogą być też symptomem uczulenia na zimno. Niska temperatura odbierana jest przez organizm jako zagrożenie, dlatego następuje szereg reakcji obronnych wewnątrz ustroju.
Jedną z nich jest silny wyrzut histaminy, czyli hormonu odpowiedzialnego za odczyny alergiczne. Co istotne, alergia na zimno nie występuje przy konkretnej temperaturze, lecz jest związana z jej subiektywnym odczuwaniem. Dłonie mogą się zrobić czerwone w takich sytuacjach, jak:
- wyjście z ciepłego pomieszczenia na zewnątrz, gdzie panują zdecydowanie niższe temperatury,
- włożenie rąk pod zimną wodę,
- trzymanie lodu, śniegu, szklanki z zimnym napojem, a nawet dotykanie kranu z lodowatą wodą.
Uczulenie na zimno z reguły ma charakter nabyty, niekiedy jednak jest też wrodzone. Z przypadłością tą pacjenci zazwyczaj zmagają się przez kilka lat, w sporadycznych przypadkach może ona jednak utrudniać funkcjonowanie nawet przez całe życie.
Uczulenie na rękach – objawy
Bez względu na czynnik sprawczy alergia na dłoniach ma zawsze podobny przebieg. Uczulenie na rękach ma przeważnie postać drobnych, czerwonych wyprysków, które zlewają się w większe plamy. Niekiedy mogą się pojawić pęcherze wykazujące tendencję do sączenia. Zmianom skórnym towarzyszy zazwyczaj silne swędzenie, pieczenie dłoni i ból. Skóra na rękach staje się wysuszona i pomarszczona. Uczuleniu nierzadko towarzyszy obrzęk. Swędząca wysypka wyzwala u chorych konieczność drapania, które nie łagodzi świądu. Zdarza się, że dodatkowo podrażnia skórę, prowadząc do powstania otarć, uszkodzeń lub piekących owrzodzeń. Stanowią one wrota wnikania do organizmu szkodliwych czynników chorobotwórczych, które zaostrzają stan zapalny. W późniejszym czasie skóra na dłoniach staje się grubsza, zmienia się jej koloryt – jest ciemniejsza, z możliwymi bliznami, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy. Dla niektórych chorych objawy te stanowią przyczynę dużego dyskomfortu psychicznego.
Przy ustalaniu sposobu terapii konieczne jest przeprowadzenie testów skórnych, które określą, jaki czynnik odpowiada za reakcję alergiczną. Standardowy test zawiera 20 alergenów: niektóre metale, składniki gumy, żywice, leki do stosowania zewnętrznego, konserwanty i substancje zapachowe. Dopiero dokładna identyfikacja alergenu stanowi podstawę do opracowania leczenia. Osoby z alergią na rękach powinny stosować leki antyhistaminowe (cetyryzyna, hydroksyzyna, feksofenadyna, loratadyna). W niektórych przypadkach niezbędne jest podanie leków immunosupresyjnych, które obniżają aktywność układu odpornościowego, a w ostateczności glikokortykosteroidów. Przy zakażeniach wtórnych konieczna jest antybiotykoterapia. Należy ograniczyć ekspozycję na czynnik wyzwalający uczulenie. Warto chronić zmiany skórne specjalistyczną odzieżą. Zastosowanie ma tutaj dermasilk, czyli bielizna i odzież lecznicza z modyfikowanej przędzy jedwabnej.
Co wywołuje alergię na dłoniach?
Alergia na dłoniach może być wywołana przez szereg czynników. W większości przypadków objawy uczulenia nasilają się w momencie bezpośredniego kontaktu skóry z alergenem. Wówczas mówi się o alergii kontaktowej na dłoniach. Występuje ona częściej u kobiet niż u mężczyzn, a zachorowalność wzrasta z wiekiem u obu płci. Wyprysk kontaktowy może być wywołany przez kosmetyki, proszek do prania i inne środki czystości, gumę, środki zapachowe, leki do stosowania miejscowego, metale jak nikiel, chrom i kobalt (obecne zwłaszcza w biżuterii, okularach i suwakach), środki odkażające, benzynę, olej napędowy i formaldehyd (zawarty w odzieży i lakierach do paznokci).
Pierwszy kontakt z alergenem nie wywołuje objawów skórnych. Najpierw musi wytworzyć się stan nadwrażliwości na daną substancję. Przy ponownym zetknięciu z alergenem uruchamia się reakcja uczulonego układu odpornościowego i dochodzi do wyprysku alergicznego. Zmiany rozwijają się zwykle w ciągu 24–48 godzin po ekspozycji na czynnik uczulający. Początkowo obejmują jedynie obszar bezpośrednio eksponowanej skóry, ale później wykazują tendencję do rozprzestrzeniania się.
Zdarza się, że czynnik wyzwalający alergię występuje w środowisku pracy chorego. Grupami zawodowymi w największym stopniu narażonymi na uczulenie na skórze są: fryzjerzy, personel sprzątający, pracownicy ochrony zdrowia, kucharze oraz pracownicy sektora budowlanego i obróbki metali.
Jakie są objawy uczulenia na wodę chlorowaną? Sposoby łagodzenia uczulenia na chlor
Uczulenie na chlor objawia się przede wszystkim świądem, rumieniem i pokrzywką. Chorzy powinni zrezygnować z korzystania z kąpieli w basenach z chlorowaną wodą. Objawy alergii minimalizuje odpowiednia pielęgnacja i ochrona skóry.
Kąpiel w basenie w upalny dzień bez wątpienia stanowi źródło dużej przyjemności. Niestety nie każdy może skorzystać z takiej formy relaksu. Kontaktu z chlorowaną wodą powinny się wystrzegać osoby, u których stwierdzono uczulenie na chlor. Mimo że charakteryzuje się on wysoką skutecznością w niszczeniu bakterii i wirusów, może odpowiadać za powstanie dolegliwości skórnych i innych objawów.
