U nas zapłacisz kartą
Objawy i Leczenie Uczulenia na Środki Czystości
Uczulenie na proszek do prania - objawy
W wyniku reakcji alergicznej dochodzi do stanu zapalnego skóry (alergiczne kontaktowe zapalenie skóry):
- uporczywy świąd miejsc zmienionych zapalnie
- zaczerwienienie skóry (jak w przebiegu pokrzywki)
- w obrębie rumienia występują liczne pęcherzyki wypełnione płynem
- sucha, podatna na uszkodzenia skóra
Alergiczny wyprysk kontaktowy zwykle pojawia się w miejscach, w których doszło do styczności z alergenem, jednak jego objawy najczęściej można zauważyć w zgięciach łokciowych i podkolanowych.
Ponadto u dziecka może się pojawić szereg innych objawów, takich jak rozdrażnienie, zaburzenia snu czy chrapanie.
- Nieleczone uczulenie na proszek do prania może doprowadzić do infekcji bakteryjnych lub grzybiczych na zmienionej chorobowo skórze.
- Jeśli pojawiają się duszność i obrzęk, potrzebna jest szybka wizyta u lekarza, gdyż są to objawy, które mogą zagrażać życiu.
- Alergie u małych dzieci są bardziej niebezpieczne niż u dorosłych, gdyż alergen działa na procentowo większą powierzchnię, co z kolei powoduje gwałtowniejsze objawy. Poza tym możliwości leczenia alergii u małych dzieci są bardziej ograniczone, gdyż nie wszystkie leki można im podawać.
Jak objawia się uczulenie na środki chemiczne?
Najczęstszymi objawami, które towarzyszą uczuleniu na środki czystości są wysypki, kichanie, katar, duszność, łzawienie oraz swędzenie oczu czy ataki astmy. Pamiętaj, że dziecko nie powinno mieć dostępu do środków czystości – często reaguje ono na nie gorzej niż dorośli. Chemia gospodarcza powinna być dobrze schowana.
Należy odróżnić alergię od zwykłego podrażnienia. Alergia występuje wtedy, gdy objawy są wywołane nawet śladową ilością środka chemicznego, a symptomy utrzymują się przez dłuższy czas. Należy wtedy zgłosić się do alergologa i poznać przyczynę. Podrażnienie różni się od alergii – ustępuje po krótkim czasie i już nie powraca.
Kontakt ze środkami chemicznymi jest powszechny. Trudno go uniknąć. Uczulać może wszystko. Pamiętaj, żeby obserwować swój organizm i szybko reagować na niepokojące symptomy. Jeżeli pojawi się uczulenie na jakiś związek chemiczny, niezbędna jest prawidłowa diagnostyka i szybkie podjęcie leczenia.
Alergia: na co uważać u dzieci
Ze względu na mechanizm powstawania zmian wyróżnia się: wyprysk kontaktowy z podrażnienia (reakcja zapalna skóry na czynniki drażniący) i wyprysk kontaktowy alergiczny (zespół objawów związanych z reakcją zapalną w skórze).
Wyprysk kontaktowy zwykle zaczyna się od silnego świądu. Na skórze tworzą się zaczerwienienie, grudki oraz pęcherzyki. Co charakterystyczne, zmiany tworzą się w miejscu kontaktu z np.: tkaniną czy tworzywem zawierającym uczulające chorego czynniki (np. pod paskiem czy biżuterią u chorego uczulonego na nikiel, na rękach u sprzątaczki używającej środków czyszczących, na policzkach w miejscu, na który nałożono kosmetyk, który uczulił chorego pod wpływem opalania). Czasem zmiany występują na całej powierzchni ciała.
W przypadku wyprysku przewlekłego skóra staje się pogrubiała, bardzo sucha, łuszczy się, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy (np. na nadgarstkach skóra może przypominać korę drzewa), skóra na dłoniach podeszwach niekiedy pęka powodując ból.
W alergicznym kontaktowym zapaleniu skóry występują wykwity skórne, które zanikają lub ulegają przemianom.
Wyprysk ostry dzieli się na 5 faz:
- Faza rumieniowo-obrzękowa – pojawia się zaczerwienie i obrzęk skóry narażonej na kontakt z substancją powodującą uczulenie.
- Faza wysiękowa – z powodu reakcji zapalnej toczącej się w naskórku dochodzi do powstania grudek wysiękowych i sączenia wydzieliny początkowo surowiczej, a czasami surowiczo-ropnej.
- Faza strupienia – wydzielina z nadżerek zasycha na powierzchni skóry tworząc strupy. Zwykle są żółtawe i przezroczyste, jednak jeśli dojdzie do wtórnej infekcji strupy mogą być ropne, a z powodu miejscowego krwawienia mogą przybierać barwę czerwoną lub czarną.
- Faza złuszczania – w związku z tym, że naskórek się ciągle odnawia, komórki naskórka, czyli keratynocyty przesuwają się z głębszych warstw skóry na powierzchnię, dzięki temu dochodzi do naturalnego „oczyszczenia” naskórka z alergenu poprzez złuszczenie uszkodzonych warstw naskórka.
- Faza gojenia („rumień resztkowy”) – rumień utrzymuje się w miejscu wcześniejszych ostrych zmian zapalnych.
Łuszczyca to nie tylko choroba skóry
W trakcie wykonywania testów na plecy badanej osoby przykleja się testy płatkowe zawierające gotowe substancje (hapteny lub ich mieszanki). Testowane substancje nakłada się na skórę za pomocą specjalnych komór umocowanych na przylepcu. Komory wypełnia się testowanymi substancjami, a następnie nakleja na skórę pleców. W trakcie testów nie można moczyć pleców, należy również unikać gwałtownych ruchów i przepocenia.
Plastry z testowanymi substancjami pozostawia się na skórze badanego przez 48 godzin i później obserwuje reakcję skóry w określonych odstępach czasowych. U osób uczulonych na daną substancję, w miejscu wykonania testu, pojawiają się grudki czy pęcherzyki. Reakcja zapalna może mieć różne nasilenie, dlatego wyniki testu powinien zinterpretować lekarz.
Zaleca się przeprowadzenie co najmniej dwóch odczytów. Oceny reakcji skórnej dokonuje się bezpośrednio po zdjęciu przylepców, minimum po 2 dniach od ich naklejenia. Pierwszy odczyt przeprowadza się zwykle po 3, 4 dniach, drugi – po 7 dniach od rozpoczęcia testów.
Podobnie jak w przypadku innych testów skórnych, testy płatkowe należy wykonywać na skórze zdrowej. Niektóre leki zażywane przez pacjenta mogą powodować fałszywe odczyty w testach płatkowych. Kortykosteroidy oraz inne leki hamujące odporność komórkową powinny być odstawione na 2-3 tygodnie przed badaniem. Również antybiotyki o działaniu hamującym migrację limfocytów i makrofagów (penicyliny, tetracykliny itd.) nie powinny być podawane na 2 tygodnie przed całą procedurą.
Testów nie powinno się wykonywać na skórze zmienionej chorobowo oraz u osób w ciężkim stanie ogólnym. Przeciwwskazaniem do ich wykonania są ostre choroby infekcyjne oraz zaostrzenia chorób z autoagresji oraz nowotworów złośliwych, chyba że wykonanie testów jest niezbędne dla pacjenta (np. planowane implanty urządzeń medycznych przy podejrzeniu nietolerancji na ich materiały). Nie ma dowodów szkodliwego wpływu wykonania testów płatkowych podczas ciąży, jednak zgodnie z zasadą maksymalnej ostrożności testy u ciężarnych wykonuje się tylko w wyjątkowych przypadkach.
