U nas zapłacisz kartą
Uczulenie na mydło - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Mydła – z czego są robione?
Pierwotnie wszystkie mydła wytwarzane były z tłuszczów zwierzęcych – używano do tego celu głównie smalcu wieprzowego lub łoju wołowego. Były one powszechnie dostępne i nie kwestionowano ich pochodzenia. Z czasem jednak tłuszcze zwierzęce zastępowano roślinnymi olejami tłoczonymi z warzyw, nasion lub orzechów.
Obecnie w mydłach najczęściej stosuje się:
- olej palmowy
- olej kokosowy
- olej lniany
- oliwę z oliwek
- olej laurowy
Wśród producentów zarówno jedne, jak i drugie tłuszcze mają swoich zwolenników.
Mydła firmy Barwa
Zdarza się, że niektórzy z nich przestawiają się na tłuszcze roślinne ze względów wizerunkowych. Tak postąpiła na przykład istniejąca od 1949 roku firma Barwa, producent znanego przed laty szarego mydła Biały Wielbłąd, która w 2004 r. całkowicie zrezygnowała z wykorzystywania tłuszczów zwierzęcych do produkcji mydeł na rzecz wiórek roślinnych pozyskiwanych z oleju palmowego.
Mydła firmy Biały Jeleń
Inną politykę obrała z kolei Pollena Ostrzeszów Naturalne Kosmetyki i Mydła, producent znanego Białego Jelenia. Otóż na swojej stronie internetowej, w zakładce poświęconej „kultowemu” mydłu firma nie ukrywa, że do jego produkcji tak, jak 100 lat temu, używany jest „wysokiej jakości łój wołowy będący produktem ubocznym przemysłu spożywczego”.
W uzasadnieniu spółka pisze: „Łoje zwierzęce są lepszym surowcem do wyrobu mydeł, ponieważ niosą ze sobą szereg korzyści. Ich biozgodność z ludzką skórą jest większa niż w przypadku olejów roślinnych. Zawierają bardzo podobne proporcje kwasów tłuszczowych jak nasze błony komórkowe, które składają się z kwasów tłuszczowych, w tym w 50-55% z kwasów nasyconych. Zawierają nienasycony kwas linolowy, któremu przypisuje się właściwości przeciwzapalne i przeciwrakowe, oraz nienasycony kwas oleopalmitynowy, który posiada naturalne właściwości przeciwbakteryjne. Również skład naszego sebum jest zbliżony do budowy tłuszczy zwierzęcych.”
Co na uczulenie skórne? Leczenie alergii skórnej
Leczenie alergii skórnej przeprowadzane jest przez dermatologa i opiera się przede wszystkim na skutecznym rozpoznaniu przyczyn dolegliwości. W procesie diagnozowania alergii skórnej wykorzystuje się różnorodne metody, w tym testy skórne punktowe, testy płatkowe oraz ocenę poziomu immunoglobulin E (IgE). Testy płatkowe są niezwykle pomocne, szczególnie w rozpoznawaniu kontaktowego zapalenia skóry.
W terapii alergii stosuje się leki przeciwhistaminowe, które dzielą się na dwie główne kategorie: leki przeciwhistaminowe I i II generacji. Leki pierwszej generacji, takie jak klemastyna czy hydroksyzyna, choć skuteczne w blokowaniu receptorów H1 histaminy, wykazują działanie nieselektywne, oddziałując również na inne receptory. Może to prowadzić do niepożądanych efektów ubocznych, w tym senności czy suchości w ustach. Z tego powodu, zaleca się obecnie stosowanie nowszych preparatów jak leki przeciwhistaminowe II generacji, które koncentrują się na blokowaniu receptorów H1, minimalizując przy tym ryzyko działań niepożądanych. Do tej grupy należą między innymi cetyryzyna, loratydyna czy feksofenadyna. Wybierając lek antyhistaminowy, należy uwzględnić indywidualne cechy pacjenta oraz potencjalne różnice w przenikaniu substancji czynnych do ośrodkowego układu nerwowego.
W objawowym leczeniu alergii skórnej często stosuje się preparaty miejscowe w formie maści lub żeli, które mogą zawierać składniki łagodzące świąd. W sytuacjach, gdy leczenie objawowe nie przynosi ulgi, dermatolog może zalecić krótkotrwałe stosowanie maści z glikokortykosteroidami. Nowoczesną alternatywą dla miejscowych glikokortykosteroidów są inhibitory kalcyneuryny, takie jak pimekrolimus czy takrolimus, które nie uszkadzają bariery naskórkowej i mogą być stosowane na delikatne partie skóry, na przykład na twarz czy dłonie. Są one obecnie często wybierane w leczeniu atopowego zapalenia skóry.
Alergia skórna – co to jest?
Alergia skórna stanowi zespół charakterystycznych objawów pojawiających się na skórze w następstwie kontaktu z alergenem. Za mechanizm ten odpowiada nadwrażliwość układu immunologicznego, który wykazuje tendencję do nadreaktywnej odpowiedzi na określone bodźce zewnętrzne – w normalnych warunkach niepowodujące reakcji alergicznych u zdrowych ludzi. Schorzenia rozwijające się na tle alergicznym można podzielić na kilka grup.
Atopowe zapalenie skóry (AZS)
Atopowe zapalenie skóry (AZS) to jedna z najczęstszych chorób alergicznych skóry. Jest to przewlekła dolegliwość dermatologiczna o charakterze zapalnym, która charakteryzuje się przebiegiem cyklicznym – okresy ustępowania objawów przeplatają się z fazami zaostrzeń. Podstawowe znaczenie w przypadku atopowego zapalenia skóry mają czynniki genetyczne, które odgrywają kluczową rolę. Zazwyczaj pierwsze symptomy atopowego zapalenia skóry ujawniają się w ciągu pierwszego roku życia dziecka, choć nie jest wykluczone ich pojawienie się również w późniejszym okresie.
Skóra pacjentów zmagających się z AZS wykazuje osłabienie naturalnych funkcji ochronnych i skłonność do nadmiernego wysychania. W konsekwencji nawet niewielkie oddziaływanie alergenów czy innych substancji drażniących może prowokować reakcje alergiczne. Co istotne, nawet w okresach, gdy nie obserwuje się zewnętrznych symptomów choroby, w głębszych warstwach skóry może trwać proces zapalny, który zwiększa ryzyko nagłego wystąpienia reakcji alergicznych.
Warto podkreślić, że atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem dotykającym osoby z predyspozycjami do atopii, co oznacza, że często współwystępuje z innymi alergicznymi stanami, takimi jak alergie pokarmowe, wziewne, alergiczny nieżyt nosa czy astma.
Alergiczny wyprysk kontaktowy (ACD)
Alergiczny wyprysk kontaktowy, inaczej określany jako alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, to schorzenie, które dotyka osoby wrażliwe na określone alergeny. Do objawów dochodzi, gdy skóra tych osób nawiązuje kontakt z substancjami zwanymi haptenami. Są to małe cząsteczki, które mogą przenikać przez skórę, a następnie łączą się z białkami w organizmie, tworząc kompleksy immunologiczne. Właśnie te kompleksy są przyczyną reakcji alergicznej, ponieważ system odpornościowy osoby uczulonej traktuje je jako zagrożenie, co prowadzi do zapalnej odpowiedzi organizmu i pojawienia się zmian skórnych.
Tradycyjne szare mydło – jak je rozpoznać?
Szare mydła sodowe są jaśniejsze i gorzej się pienią niż potasowe, ale tej ostatniej właściwości nie uda nam się ocenić przy zakupie. Dlatego też jedyną metodą, która pomoże nam sprawdzić z jakim produktem mamy do czynienia, jest dokładne zapoznanie się etykietą i przeanalizowanie umieszczonego na niej wykazu składników. Nie wystarczy poprzestać na przeczytaniu nazwy produktu i jego opisu, ponieważ nie zawsze odpowiadają one wykazowi składników na etykiecie.
W składzie tradycyjnego szarego mydła potasowego powinny znaleźć się:
- potassium palmate (lub potassium linoleate, potassium olivate) wskazujące na obecność w produkcie soli potasowych
- sodium chloride (chlorek sodu)
- gliceryn (gliceryna)
- citric acid (kwas cytrynowy)
I to wszystko! Tyle składników wystarczy. Do tej bazy mogą być dołączone np. naturalne oleje eteryczne, ale już nie środki barwiące, konserwanty czy nasycone kwasy tłuszczowe.
Z kolei w mydle sodowym w składzie powinny występować słowa:
- sodium palmate
- sodium linoleate
- sodium olivate wskazujące na obecność soli sodowych
FAQ
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące alergii skórnych.
Jak wygląda uczulenie na skórze?
Alergie skórne objawiają się głównie w postaci czerwonych plam na skórze, krostek, miejscowego przesuszenia, stanu zapalnego oraz świądu. Często pojawia się też alergiczny wyprysk na twarzy, obejmujący m.in. policzki oraz brodę.
Czy uczulenie swędzi?
Reakcja alergiczna powoduje przeważnie delikatne zaczerwienienie, któremu towarzyszy swędząca wysypka alergiczna. W niektórych przypadkach wymaga ona natychmiastowej interwencji lekarskiej.
Jak złagodzić swędzenie skóry przy alergii?
Pielęgnacja swędzącej skóry wymaga przede wszystkim nawilżenia głębszych warstw skóry, np. w formie balsamów, kremów i maści. Ważne jest, aby były to produkty hipoalergiczne, które zawierają emolienty - składniki głęboko natłuszczające skórę.
Uczulenie na rękach - czym smarować?
W przypadku uczulenia na rękach pomocne będą preparaty miejscowe, które łagodzą objawy alergii, np. kremy intensywnie nawilżające, maść z hydrokortyzonem oraz naturalne oleje, np. kokosowy lub migdałowy.
Uczulenie na proszek do prania - jak leczyć?
Leczenie alergii skórnej na proszek do prania należy poprzedzić postawieniem odpowiedniej diagnozy. Kluczową rolę odgrywają tu leki przeciwhistaminowe, a także stosowane miejscowo kremy i maści, które zawierają glikokortykosteroidy.
Uczulenie na płyn do płukania - jak leczyć?
Wsparciem w leczeniu uczulenia na płyn do płukania będą leki przeciwhistaminowe, np. z desloratadyną, cetyryzyną lub loratadyną. Należy je przyjmować doraźnie, w momencie pojawienia się objawów alergii.
Alergia skórna u dziecka - co podać?
Jeżeli nie znamy powodu wystąpienia wysypki, konieczny jest kontakt z lekarzem, który pomoże w identyfikacji alergenu. Starszemu dziecku można podać rozpuszczalne wapno do picia, które chwilowo złagodzi świąd i dyskomfort związany z wysypką. Jeżeli dziecko może przyjmować łagodne leki przeciwhistaminowe, również warto je włączyć do leczenia.
