U nas zapłacisz kartą
Objawy skórne uczulenia na nikiel - Jak rozpoznać i leczyć?
Alergia na nikiel – dieta
Wybrane produkty spożywcze, które są stosunkowo bezpieczne w diecie u osób mających alergię na nikiel:
- pieczarki,
- ziemniaki,
- jaja,
- papryka,
- mleko,
- jabłka.
Ponadto warto dokładne myć owoce i warzywa a obróbka termiczna produktów spożywczych powinna być w garnkach bez zawartości niklu.
Ciężko jest wyeliminować nikiel, najlepszym jednak sposobem aby uniknąć uczulenia na nikiel jest eliminacja przedmiotów, które uwalniają nikiel w ilości wystarczającej do rozwoju alergii. Ograniczenie pozytywnie wpływa na przebieg alergii, dlatego ważna jest również dieta.
Pomimo że alergia na nikiel jest uciążliwa, to można doprowadzić do wycofania się symptomów lub ich ograniczenia. Aczkolwiek konieczne jest jednak unikanie kontaktu z alergenem a w przypadku alergii spowodowanej pokarmem zastosowanie właściwej diety.
Alergia na nikiel – jak sobie radzić?
Przez wzgląd na pospolitość występowania tego metalu, uczulenie na nikiel jest dość dokuczliwe. Dlatego, co warto zrobić aby uniknąć kontaktu z niklem?
Podstawowym podejściem do alergii jest unikanie produktów zawierających nikiel albo stosowanie zamienników.
Można na przykład używać zamienników (np. plastikowych), które nie zawierają niklu, oczywiście jeśli to możliwe.
- zamiast metalowej części garderoby (metalowy zamek błyskawiczny, guzik, metalowe zapięcie) wymień na plastikowy,
- metalowy pasek do zegarka, zastąp plastikowym albo skórzanym,
- metalowe oprawki okularów wymień na plastikowe,
- jeśli masz częsty kontakt z monetami (np. kasjer), warto stosować rękawiczki,
- można również pomalować lakierem bezbarwnym przedmiot, który styka się ze skórą.
Osoby uczulone na nikiel powinny poinformować lekarza o schorzeniu przed wszczepieniem lub założeniem np. protezy stomatologicznej czy implantów. Ponieważ przedmioty te mogą zawierać nikiel i mogą być przyczyną odrzucenia protez dentystycznych lub implantów ortopedycznych.
Alergia na nikiel – jakie są objawy uczulenia, gdzie występuje li…
Alergia na nikiel jest najczęstszym uczuleniem kontaktowym w krajach rozwiniętych i występuje zwykle w czasie długiego kontaktu skóry z przedmiotem zawierającym ten pierwiastek. Nikiel to pierwiastek chemiczny, który jest powszechnie stosowany do produkcji lub wyrobu różnych przedmiotów codziennego użytku, i może występować w biżuterii, preparatach kosmetycznych, a także w żywności oraz w wielu innych produktach.
Nikiel jest również jednym z powszechnych alergenów a uczulenie na niego jest dość częste. Alergia na nikiel pojawia się u około 17% osób dorosłych i około 8% dzieci. Dlatego, aby ustrzec się przed niechcianymi objawami, osoby z alergią powinny unikać kontaktu skóry z niklem.
Alergia jest to nieprawidłowa odpowiedź układu odpornościowego na ataki różnych szkodliwych związków, stopów metali – w tym przypadku niklu, który w bezpośrednim kontakcie ze skórą bądź poprzez spożycie doprowadzi do wystąpienia objawów alergii na nikiel.
Testy na nikiel
W alergii na nikiel wykonuje się test płatkowy polega na nałożeniu na skórę pleców specjalnych płatków, które nasączone są alergenem o odpowiednim stężeniu i pozostawieniu ich na 48godzin. Następnie po odklejeniu płatków ocenia się reakcję skórną i w następnych dniach po 72 godzinach ponownie dokonuje się oceny.
Leczenie alergii na nikiel, polega przede wszystkim na unikaniu kontaktu z tym pierwiastkiem, czy to w diecie, kosmetykach czy w ograniczaniu kontaktu z przedmiotami zawierającymi nikiel. Niestety jest to dość ciężkie, ponieważ nikiel występuje powszechnie w różnych przedmiotach codziennego użytku.
Natomiast, jeżeli już dojdzie do rozwoju reakcji alergicznej, leczenie dolegliwości i powstałych objawów po kontakcie z tym pierwiastkiem, opiera się na łagodzeniu objawów oraz leczeniu miejscowym i stosowaniu specjalnych kremów czy maści zawierających glikokortykosterydy, które podane miejscowo łagodzą objawy reakcji uczuleniowej.
W przypadku ciężkiego przebiegu reakcji alergicznej podaje się glikortykosterydy doustne.
Dodatkowo stosuje się również leki przeciwhistaminowe, które hamują wydzielanie histaminy i dzięki temu łagodzą objawy uczulenia.
Dobrze sprawdzają się także emolienty, stosowane na skórę, ponieważ skóra jest przeważnie sucha i szorstka ze skłonnością do pękania.
