U nas zapłacisz kartą
Objawy skórne uczulenia na nikiel - Jak rozpoznać i leczyć?
U kogo najczęściej diagnozowana jest alergia na nikiel?
Uczulenie na nikiel dotyczy około 15% Europejczyków. Częściej alergia na nikiel jest diagnozowana w krajach wysoko rozwiniętych. Uczulenie na nikiel dotyczy wszystkich grup wiekowych. Niektóre badania dowiodły, że alergia na nikiel może dotyczyć nawet 12-18% niemowląt, małych dzieci i młodzieży oraz 22% osób dorosłych.
Ryzyko rozwoju alergii na nikiel zwiększa wczesna ekspozycja na działanie tego pierwiastka, a także narażenie zawodowe. Inne czynniki ryzyka to płeć żeńska oraz atopia. Uczulenie na nikiel częściej występuje u kobiet, co ma związek m.in. z noszeniem zawierającej ten metal biżuterii.
Liczba osób uczulonych na nikiel systematycznie rośnie, bo pierwiastek ten występuje powszechnie w naszym otoczeniu, w postaci naturalnej, a także w postaci zanieczyszczenia np. żywności. Rozwój alergii na nikiel oraz innych reakcji alergicznych ma także związek z osłabieniem odporności organizmu na skutek m.in. stałego kontaktu z różnymi substancjami chemicznymi.
W czym występuje nikiel? Właściwości i objawy uczulenia na nikiel. Uczulenie na nikiel – czego należy unikać? Objawy i sposoby leczenia alergii
Nikiel to pierwiastek śladowy, który występuje naturalnie w ziemi, wodzie i powietrzu. Może być również obecny w żywności, kosmetykach, biżuterii i innych przedmiotach codziennego użytku. Nikiel jest szeroko stosowany w przemyśle, zwłaszcza w produkcji metali, a także jako składnik stopów. Jednakże, nadmierne spożycie lub narażenie na nikiel może prowadzić do reakcji alergicznych.
mgr Weronika Morawska
12 listopada 2023
Testy na nikiel
W alergii na nikiel wykonuje się test płatkowy polega na nałożeniu na skórę pleców specjalnych płatków, które nasączone są alergenem o odpowiednim stężeniu i pozostawieniu ich na 48godzin. Następnie po odklejeniu płatków ocenia się reakcję skórną i w następnych dniach po 72 godzinach ponownie dokonuje się oceny.
Leczenie alergii na nikiel, polega przede wszystkim na unikaniu kontaktu z tym pierwiastkiem, czy to w diecie, kosmetykach czy w ograniczaniu kontaktu z przedmiotami zawierającymi nikiel. Niestety jest to dość ciężkie, ponieważ nikiel występuje powszechnie w różnych przedmiotach codziennego użytku.
Natomiast, jeżeli już dojdzie do rozwoju reakcji alergicznej, leczenie dolegliwości i powstałych objawów po kontakcie z tym pierwiastkiem, opiera się na łagodzeniu objawów oraz leczeniu miejscowym i stosowaniu specjalnych kremów czy maści zawierających glikokortykosterydy, które podane miejscowo łagodzą objawy reakcji uczuleniowej.
W przypadku ciężkiego przebiegu reakcji alergicznej podaje się glikortykosterydy doustne.
Dodatkowo stosuje się również leki przeciwhistaminowe, które hamują wydzielanie histaminy i dzięki temu łagodzą objawy uczulenia.
Dobrze sprawdzają się także emolienty, stosowane na skórę, ponieważ skóra jest przeważnie sucha i szorstka ze skłonnością do pękania.
Uczulenie na nikiel
Na skutek niewłaściwego rozpoznania „wroga” w postaci alergenów, układ immunologiczny wytwarza specyficzne substancje białkowe, a także pobudza limfocyty T, co skutkuje rozwojem stanu zapalnego. Reakcja alergiczna może być bardzo niebezpieczna, prowadząc m.in. do wstrząsu uczuleniowego oraz sprzyjając rozwojowi innych schorzeń. Alergicy są bardziej podatni m.in. na różne schorzenia dróg oddechowych.
Uczulenie na nikiel to jedna z alergii kontaktowych, których objawy pojawiają się na skutek kontaktu skóry z alergizującą substancją. Najczęściej nikiel wywołuje wyprysk kontaktowy, który objawia się swędzącą wysypką, jednak może również wywoływać objawy ze strony układu oddechowego i układu pokarmowego. Pierwiastek ten znajduje się w wodzie pitnej, pokarmach i powietrzu, detergentach, a także w różnych przedmiotach codziennego użytku, które wykonane są z metalu np. stali nierdzewnej.
