U nas zapłacisz kartą
Uczulenie na rumianek - Objawy, Leczenie i Porady. Zdjęcia i Wskazówki
Objawy rumienia alergicznego
Rumień na twarzy, kończynach czy tułowiu rzadko kiedy pojawia się bez objawów towarzyszących. Szczególnie jeśli wywołany jest przez reakcję alergiczną. Zaczerwienienie może mieć nieco wyższą temperaturę niż nieobjęte zmianami partie ciała. Możesz też odczuwać świąd o różnym nasileniu. Rumień na nogach, rękach, twarzy czy tułowiu spowodowany alergią może również wywoływać wrażenie napiętej skóry. Ponadto towarzyszyć może mu wysypka.
W przypadku osób, które mają stały kontakt z alergenami, może rozwinąć się alergiczne kontaktowe zapalenie skóry (ACD) o ostrym lub przewlekłym przebiegu. W pierwszym przypadku ogniska rumieniowe z wysiękami tworzone są przez liczne grudki i pęcherze. Mają zwykle nieregularny kształt i nie są wyraźnie oddzielone od skóry nieobjętej zmianą. W przypadku ACD przewlekłego – rumień ma charakter umiarkowany i często jego powierzchnia się łuszczy. Może towarzyszyć temu także poletkowanie skóry. Sprawia wówczas wrażenie oglądanej przez szkło powiększające.
Obserwujesz u siebie niepokojące objawy, które wskazują na reakcję alergiczną lub nietolerancję? Nie czekaj w długich kolejkach, aby skonsultować dolegliwości z alergologiem! Dzięki prywatnemu ubezpieczeniu zdrowotnemu Polisa Zdrowie Welbi, którego ofertę możesz zamówić na Welbi, Twoje oczekiwanie na e-konsultację lub wizytę u specjalisty (w tym u alergologa) nie będzie trwało dłużej niż 3 dni robocze.
Sprawdź, co wchodzi w zakres poszczególnych pakietów! Wypełnij formularz i zamów ofertę, żeby poznać szczegóły i podpisać umowę. Z usług możesz korzystać niemal od razu po opłaceniu pierwszej składki.
Rumień: przyczyny
Zmiany rumieniowe na skórze mogą występować w przebiegu wielu chorób o różnych podłożach. Źródłem ich powstawania jest rozszerzenie i napływ krwi do cienkich naczyń (tzw. kapilar) położonych w powierzchownych warstwach skóry. Do typowych przyczyn takiego stanu należą infekcje, urazy i rany skóry, a także stany zapalne. Rumień jest wówczas objawem przekrwienia powstającego w celu zwiększenia przepływu krwi. Wraz z krwią do miejsca docelowego docierają komórki układu odpornościowego, cząsteczki przekazujące informacje o stanie zapalnym, a także czynniki ułatwiające gojenie i naprawę tkanek. Do uszkodzenia skóry objawiającego się rumieniem dochodzi również w przebiegu oparzeń słonecznych lub oddziaływania innych rodzajów promieniowania (na przykład podczas radioterapii). Innym czynnikiem, powodującym rozszerzenie naczyń (w tym również w skórze), jest histamina. Jest to substancja uwalniana w organizmie m.in. w przebiegu reakcji alergicznych. Zmiany rumieniowe na skórze mogą więc towarzyszyć różnego rodzaju alergiom. Do innych schorzeń współistniejących z rumieniem należą niektóre choroby tkanki łącznej. Ciekawym przykładem jest toczeń rumieniowaty układowy, w przebiegu którego na twarzy może występować charakterystyczny rumień w kształcie motyla. Oprócz wyżej wymienionych przyczyn powstawania rumienia, w dermatologii wyodrębniona została grupa tzw. dermatoz rumieniowych. Są to choroby skóry, których głównym objawem jest rumień, cechujący się szczególnymi właściwościami. Oprócz charakterystycznego wyglądu zmian skórnych, możliwe jest również występowanie dodatkowych objawów. Najważniejsze rodzaje rumienia przedstawiono poniżej.
- rumień polekowy (rumień trwały)
Rumień polekowy i rumień trwały to różne nazwy tej samej jednostki chorobowej. Jak sama nazwa wskazuje, zmiany skórne - okrągłe lub owalne, brązowe plamy - są spowodowane zażywaniem określonych leków. Pacjenci często sami zauważają przyczynę przebarwień, gdyż zwykle pojawiają się one w tym samym miejscu po zażyciu konkretnego leku. Podstawą diagnostyki jest dokładnie zebrany wywiad dotyczący przyjmowanych środków, a leczenie polega na odstawieniu leku powodującego zmiany. Rumień polekowy może pojawić się na skórze po zażyciu różnych farmaceutyków, statystycznie najczęściej wywołują go antybiotyki, sulfonamidy, środki hormonalne oraz przeciwalergiczne.
Alergia skórna – leczenie domowe
Gdy wystąpi alergia na twarzy, szybka reakcja na nią ma kluczowe znaczenie. Jednak bywa tak, że odległy termin wizyty lekarskiej uniemożliwia natychmiastowe wdrożenie kuracji. Pod ręką nie znajduje się żadna maść na uczulenie na twarzy. W takich przypadkach nie pozostaje nic innego jak leczenie domowe alergii skórnej.
Domowe sposoby
Domowe sposoby na uczulenie na twarzy opierają się o składniki, które niemal każdy ma w domu. Są to zielony ogórek oraz banan, rumianek, a także olejek arganowy czy olej kokosowy.
Z ogórka i banana można sporządzić kojącą i łagodzącą czerwone plamy maseczkę. Wystarczy zblendować połówkę banana oraz ćwiartkę ogórka. Powstałą naturalną „maść” na 40 minut nałożyć na skórę twarzy – wysypkę, a następnie spłukać letnią wodą.
Drugim domowym sposobem na uczulenie na twarzy jest rumianek. Należy zalać go wrzątkiem, przykryć i pozostawić do wystygnięcia. Następnie namoczyć gazę w naparze i przyłożyć do zmienionej alergicznie skóry.
Trzeci domowy sposób na uczulenie na twarzy to posmarowanie rumienia olejkiem arganowym lub olejem kokosowym, które natłuszczą wysypkę i zniwelują uczucie ściągnięcia. Warto jednak zerknąć na etykietę – czy dany olej jest naturalny i nie ma w składzie dodatkowych pozycji, które mogłyby pogłębić problem alergii.
Rumień noworodkowy – alergia czy naturalna reakcja?
Rumień alergiczny u noworodków pojawia się na skórze całego ciała z wyłączeniem błon śluzowych, dłoniowych części rąk i podeszew stóp. Choć jest to reakcja uczuleniowa, to należy ją traktować jako zjawisko całkowicie naturalne, dlatego też nie wymaga leczenia. Delikatna skóra dziecka przystosowuje się dopiero do drażniących czynników znajdujących się w otoczeniu.
Rumień alergiczny u dziecka może pojawić się w ciągu 48 godzin od przyjścia dziecka na świat i ustępuje w ciągu tygodnia. Jak wygląda rumień noworodkowy? W większości przypadków poza zaczerwienieniem na skórze nie pojawią się żadne inne istotne kliniczne patologie.
Nie należy przy tym mylić tego rodzaju reakcji alergicznej z rumieniem nagłym. Ta choroba (zwana również trzydniówką) rzadko dotyka dzieci w pierwszych miesiącach życia. Nie jest też reakcją alergiczną, lecz chorobą wywołaną przez wirusy.
