U nas zapłacisz kartą
Here is your H1 heading in Polish -htmlCopy codeObjawy Alergii na Siemię Lniane
Jak spożywać siemię lniane?
Siemię lniane można spożywać w całości, wtedy praktycznie ma neutralny smak, a także zmielone, wówczas wyczuwalna jest delikatna goryczka. Trzeba tutaj pamiętać, że gdy sami mielimy ziarenka lnu, dobrze to zrobić przed samą konsumpcją, bowiem dość szybko utleniają się zawarte w nich tłuszcze, działa też na nie niekorzystnie światło słoneczne, co obniża działanie prozdrowotne na kilku płaszczyznach. Lepiej jednak zmielić samemu, niż kupić siemię lniane mielone, siłą rzeczy uboższe w niektóre substancje. Siemię lniane wykorzystywane jest szeroko w dietach odchudzających, ponieważ na długo daje poczucie sytości.
Ciekawą pozycją kulinarno-leczniczą jest kisiel z siemienia lnianego. Wyjątkowo łatwy do przygotowania, po prostu 2-3 łyżki nasion zalewa się ciepłą przegotowaną wodą i po godzinie jest gotowy. Można go pić po przecedzeniu, pomaga na biegunkę czy wrzody, ale i z ziarenkami, z dodatkiem miodu, wtedy sprawdzi się przy chorobach górnych dróg oddechowych.
Kolejna propozycja podania to siemię lniane do picia. Tutaj wykorzystywane jest zmielone ziarno, dodawane do koktajli, przede wszystkim owocowych i warzywnych, zwiększające ich kaloryczność. Niektórzy preferują picie naparu z siemienia lnianego – kiedy staje się gęsty (przygotowany podobnie jak kisiel), rozcieńczany jest zwyczajnie wodą, ewentualnie dorzucić można dodatki smakowe. Siemię można pić zarówno rano, jak i wieczorem, rano (pite na czczo) bardziej będzie pełnić rolę ochronną żołądka, a przed snem zapobiegnie zaparciom.
Siemię lniane przeciwwskazania
Co prawda siemię lniane jest niezwykle zdrowe, ale nie każdy powinien je spożywać. Pierwszą grupą są rzecz jasna alergicy – nasiona lnu mogą być przyczyną alergii, powodując świąd, niedrożność nosa, biegunki, nudności i bóle brzucha. Druga grupa to osoby cierpiący na silne zaparcia oraz na silne stany zapalne, trzecią zaś zażywający leki przeciwzakrzepowe. Z lekarzem powinny konsultować stosowanie siemienia ciężarne i karmiące.
Mogą się także pojawić skutki uboczne, gdy siemię będziemy spożywać w nadmiarze. Objawem takim będą wzdęcia i bóle brzucha, zmiany w rytmie i częstotliwości wypróżniania. Zaparcia mogą się pojawić zwłaszcza wówczas, gdy pijąc/stosując siemię nie będziemy równocześnie przyjmować odpowiedniej ilości płynów, potrzebnych w przypadku produktu o tak dużej zawartości błonnika.
Czym jest siemię lniane? Czym różni się od mielonego lnu i nasion chia?
Siemię lniane jest tym samym co len mielony, choć podanym w innej formie.
Siemię lniane jest ziarnem, które najczęściej jest dostępne w aptekach i sklepach ekologicznych w cenie około 17 zł za kg. Len mielony można natomiast kupić w sklepach spożywczych za 12 zł za 450 g lub w tabletkach za 16 zł za 60 sztuk.
Nie występują różnice we właściwościach lenu mielonego i siemienia lnianego.
Wartości odżywcze i witaminy również są takie same. Co zatem zawiera siemię lniane? Jest ono bogate w:
- kwasy omega-3,
- błonnik pokarmowy,
- lignany,
- fitosterole,
- witaminy E, B2 i B6,
- kwas foliowy,
- składniki mineralne (m.in. wapń, magnes, potas, fosfor, cynk).
Części z tych składników nie znajdziemy w jego odtłuszczonej wersji (złocistej).
Nieodtłuszczone (brązowe) siemię lniane ma zaledwie 37 kcal. Dziennie nie spożywa się go o wiele więcej. Jego indeks glikemiczny wynosi 35.
Można natomiast wybrać polską ekologiczną wersję siemienia lnianego. Len brązowy w wersji bio ma takie same wartości odżywcze.
Czy siemię lniane różni się od nasion chia? Oba oferują podobne właściwości pod względem zdrowotnym. Mają również bardzo zbliżone wartości odżywcze. Nasiona chia jedynie posiadają odrobinę mniej kalorii i więcej błonnika, podczas gdy siemię lniane zawiera więcej manganu, potasu i miedzi.
Olej lniany
Olej lniany jest ostatnio często wymieniany w kontekście zapobiegania niektórym chorobom. Olej ten otrzymuje się z nasion lnu. Warto zaznaczyć, że korzystny dla zdrowia jest jedynie olej tłoczony na zimno.
Uważa się, że oleje tłoczone na zimno są bardziej „naturalne” niż te poddane procesom przetwórczym, takim jak: ekstrakcja rozpuszczalnikiem, bielenie, neutralizacja, dezodoryzacja i rafinacja. Zazwyczaj wydajność procesu tłoczenia oleju na zimno jest mniejsza niż cechująca produkcję olejów rafinowanych. Większe są także związane z koniecznością zapewnienia olejowi lnianemu odpowiedniej trwałości wymagania surowcowe. Z tego też wynika wyższa cena tych produktów.
Olej lniany, w przeciwieństwie do nasion lnu, nie zawiera błonnika, białka ani lignanów, zawiera natomiast więcej kwasu α-linolenowego niż mielone nasiona lnu. Kwas ten jest szczególnie podatny na proces oksydacji, co niestety ogranicza jego trwałość. Dochodzi także do niepożądanych zmian w zapachu i smaku (gorzki smak oleju oznacza, że zaszedł w nim proces utleniania tłuszczów), obniżenia wartości odżywczej produktu oraz do powstania związków szkodliwych dla zdrowia. Należy podkreślić, że olej lniany nie nadaje się do smażenia i nie należy go spożywać po upływie terminu ważności.
