U nas zapłacisz kartą
Here is your H1 heading in Polish -htmlCopy codeObjawy Alergii na Siemię Lniane
Złoty len – tzw. siemię lniane złociste
Obok najczęściej spotykanego lnu – tzw. lnu brązowego – w sklepach ze zdrową żywnością dostępny jest także len złoty. Te dwie odmiany nie różnią się znacząco pod względem składników odżywczych, aczkolwiek, jak wskazują dostępne badania, siemię lniane złote charakteryzuje większe stężenie wielonienasyconych kwasów omega-3 i -6, natomiast siemię lniane brązowe wykazuje większe zdolności antyoksydacyjne.
Piśmiennictwo
Dietetyk, wieloletni pracownik Zakładu Biochemii Klinicznej UJ CM oraz aktywny uczestnik trzech ramowych programów Unii Europejskiej: Lipgene, NuGO oraz Bioclaims. Wielokrotny wykładowca w ramach kursów doskonalących dla dietetyków realizowanych przez Polskie Towarzystwo Dietetyki.
Zainteresowania badawcze skupiają się głównie na zagadnieniach dotyczących otyłości i wpływu składników diety na ekspresję genów i procesy komórkowe (nutrigenomika). Swoje doświadczenie w leczeniu otyłości zdobywała, pracując w Poradni Leczenia Zaburzeń Lipidowych i Otyłości, działającej przy Zakładzie Biochemii Klinicznej UJ CM oraz jako uczestniczka licznych kursów i konferencji organizowanych w kraju i za granicą.
Obecnie związana jest z wydawnictwem Medycyna Praktyczna, gdzie pełni funkcję redaktora w serwisie „Dieta i ruch”.
Zobacz także
Olej z czarnuszki – właściwości i zastosowanie Olej z czarnuszki ostatnio stał się bardzo popularny z uwagi na zawartość licznych związków biologicznie czynnych. W internecie można znaleźć informacje na temat jego licznych właściwości zdrowotnych. Olej ten uważa się za bezpieczne uzupełnienie diety, ale powinien być stosowany przez krótki czas. Trzeba też pamiętać, że może nie być odpowiedni dla osób z zaburzeniami krzepnięcia.
Czystek Czystek to roślina zawierająca wiele substancji biologicznie czynnych. Działa przeciwzapalnie i wzmacnia układ odpornościowy. Jest stosunkowo bezpieczna i przeciwwskazania do jej stosowania są raczej rzadkie. Z łatwością można ją kupić w aptece lub sklepach ze zdrową żywnością.
Czym jest siemię lniane?
Siemię lniane to nic innego niż małe nasiona lnu. I choć roślinę tę wykorzystuje się na wiele sposobów (przemysł włókienniczy, spożywczy, kosmetyczny czy medyczny), już od czasów starożytnych doceniano jej właściwości zdrowotne oraz pielęgnacyjne. A wszystko to ze względu na ogromną ilość składników odżywczych, które się w nim znajdują.
Nasiona lnu zawierają w sobie przede wszystkim kwasy tłuszczowe omega-6 i omega-3, które potrzebne są do budowy tkanki mózgowej, wspomagają układ krążenia, łagodzą stany zapalne, mają wpływ na syntezę hormonów oraz przemianę materii. Kwasy te są też strukturalnym składnikiem naszej skóry. Odpowiadają za stan zdrowia błon komórkowych. Warto wiedzieć, że zdrowa błona komórkowa sprawia, że mamy elastyczną, nawilżoną i miękką w dotyku, pozbawioną zmarszczek skórę. Przeczytaj też: Len mielony – właściwości nasion lnu a odchudzanie Siemię lniane to również fitoestrogeny, zwane inaczej hormonami roślinnymi. W nasionach lnu występują pod postacią steroli. Dodajmy, że w nasionach lnu pojawia się cała grupa fitoestrogenów, nazywana lignany. Dlaczego związki te są dla nas ważne? A chociażby dlatego, że blokują one receptory estrogenowe, chroniąc w ten sposób organizm przed wolnymi rodnikami. Dodatkowo regulują układ hormonalny i krążenia, co z kolei zmniejszają ryzyko zachorowania na miażdżycę, chorobę wieńcową oraz nowotwory jajników i piersi. Co ciekawe, fitohormony możemy znaleźć w składzie preparatów do ujędrniania biustu lub w preparatach modelujących owal twarzy. Mogą one działać też leczniczo na skórę trądzikową i wpływać na redukcję zmian zapalnych. W preparatach kosmetycznych fitohormony często występują w obecności witamin, enzymów i białek - składników które również mają działanie nawilżające, odżywcze i regenerujące skórę. Bardzo często w recepturach kosmetycznych pojawiają się one w połączeniu z flawonami, które wzmacniają dodatkowo ich działanie antyoksydacyjne. Roślinne hormony zalecane są też kobietom w okresie menopauzy, ponieważ pod ich wpływem poszerzają się naczynia krwionośne, a tym samym poprawia się ukrwienie skóry, która staje się bardziej nawilżona i napięta. Przeczytaj też: Menopauza - czym jest? Jak pomóc kobiecie w okresie menopauzy? Mówiąc o siemieniu lnianym nie można pominąć również błonnika rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego. Składnik ten przyspiesza perystaltykę jelit, dzięki czemu reguluje pracę przewodu pokarmowego - pomaga w wypróżnianiu, zapobiega biegunkom i zaparciom. Błonnik wiąże się w jelicie cienkim, dzięki czemu pomaga oczyścić organizm z toksycznych produktów przemiany materii i metali ciężkich. Rozpuszczalne frakcje błonnika pokarmowego stanowią także pożywkę do rozwoju pożytecznych bakterii w jelitach. Jaki jeszcze element siemienia lnianego ma na nas zbawienny wpływ? Bez wątpienia śluzy roślinne. Są one bowiem cennym składnikiem dietetycznym, ponieważ po połączeniu się z wodą zwiększają swoją objętość, nawet kilkakrotnie. Sprzyja to odchudzaniu - treść żołądka powiększa się , pojawia się uczucie sytości, dzięki czemu ochota na podjadanie znacznie się zmniejsza. Śluzy roślinne mają działanie osłaniające i powlekające. Łagodzą podrażnienia przewodu pokarmowego, chroniąc ściany żołądka. Ich właściwości wykorzystywane są podczas kuracji antybiotykowych.
Siemię lniane na zaparcia
Często pacjenci stosują także siemię lniane na jelita i problemy z regularnym wypróżnianiem. Jak ziarna lnu wpływają na zaparcia? Jak przygotować siemię lniane i jak je pić, by zniwelować przykre objawy? Po jakim czasie zacznie działać?
Najlepiej spożywać je tak, jak na ból żołądka, czyli w postaci gęstego naparu. Oblepia on najpierw błonę śluzową żołądka, a następnie zostaje „przepchnięty” do jelit, gdzie wpływa na konsystencję treści jelitowej i ułatwia jej wydalanie. Potrzeba jednak na to przynajmniej kilku godzin.
W przypadku utrudnionego wypróżniania również można jeść kisiel z siemienia lnianego. Na zaparcia pomagają też niektóre owoce, np. suszone śliwki - można więc dodać je do kisielu celem wzmocnienia jego skuteczności.
Czy siemię lniane może powodować zaparcia? W jakich sytuacjach może przynieść odwrotny skutek? Kiedy pacjent cierpi na silne zaparcia, częste spożywanie gęstego siemienia może pogłębić problem, ponieważ zawiera ono nierozpuszczalny błonnik zwiększający masy kałowe w jelitach.
Na początku 2021 roku naukowcy zbadali zależność między siemieniem lnianym a wrzodziejący zapaleniem jelita grubego. Badanie wykazało, że regularne stosowanie siemienia pomaga niwelować objawy choroby i zmniejsza towarzyszące jej ogniska zapalne.
Siemię lniane na żołądek
Najbardziej popularnym zastosowaniem ziaren lnu jest ich picie na dolegliwości żołądkowe. Jak przygotować siemię lniane na żołądek? Najlepiej jest zaparzyć jego zmielone lub całe ziarna, sporządzając napar i pić go codziennie w tej postaci.
Siemię wypijane na czczo lub przed posiłkiem tworzy barierę ochronną dla ścian żołądka. Przylepiając się do nich, działa= łagodząco i chronije przed bezpośrednim działaniem treści pokarmowej, która niekiedy może podrażniać błonę śluzową.
Dzięki swej właściwości łagodząco-ochronnej, skuteczne można stosować siemię lniane na zapalenie żołądka. Jak już wspomniano, tworzy onwyściółkę dla ścian żołądka, wspierając tym samym jego szybszą regenerację i zapobiegając dodatkowym podrażnieniom.
Siemię lniane działa też łagodząco na refluks jelitowo-żołądkowy (żółciowy). Dolegliwość ta bywa wywoływana przez czynnik drażniący, jakim jest kwaśna treść pokarmowa cofająca się z żołądka do przełyku. Bariera ochronna w postaci lepkiego siemienia zwalcza przyczynę jej cofania i niweluje przykre objawy.
Siemię właściwie pozbawione jest smaku oraz woni, dlatego niektórym trudno tolerować jego częste spożywanie. Rozwiązaniem może być owocowy kisiel z siemienia lnianego na żołądek. Jak go zrobić?
Należy sporządzić gęsty napar z mielonych ziaren, a po zaparzeniu dodać do niego trochę syropu lub soku z ulubionych owoców (np. aronii, malin) lub świeżych owoców, rozgniecionych lub zblendowanych.
Uwaga! Przy ostrych podrażnieniach lub stanach zapalnych nie zaleca się dodawania do siemienia lnianego soku ani owoców. Lepiej wówczas osłodzić je łyżeczką miodu, by nabrało walorów smakowych.
Czy jabłka mogą uczulać?
Uczulenie na jabłka należy do najczęściej występujących alergii pokarmowych, dotykając około 2 procent populacji środkowej i północnej Europy (dane: M. Trzcińska, M. Wilk), aczkolwiek w większości przypadków ma ono stosunkowo lekki przebieg, a niekiedy wręcz jest bezobjawowe.
Jabłka uczulają ze względu na obecność w ich składzie kilku substancji białkowych. W polskich realiach najważniejszą z nich jest Mal d 1 (Malus domesticus 1), zaliczana w nomenklaturze naukowej do tzw. białek stresu roślinnego, uczestniczących w reakcjach obronnych roślin przed drobnoustrojami, zanieczyszczeniami, czy niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Inne ważne alergeny jabłek noszą równie enigmatyczne nazwy a są to: Mal d 2, Mal d 3 oraz Mal d 4, a także w mniejszym stopniu białko IFR i komponenty CCD.
Badając przypadki tego typu nietolerancji naukowcy szybko zadali sobie pytanie, czy jabłko uczula samodzielnie, czy w kombinacji z innymi alergenami. Okazało się, że zazwyczaj jest to reakcja krzyżowa.
W Polsce jest ona związana z uczuleniem na pyłki brzozy. Dzieje się tak, gdyż białko Mal d 1 jest homologiczne z podstawowym alergenem brzozy, czyli Bet v 1. Dlatego uczulenie na jabłka u dorosłych oraz dzieci występuje głównie w okresie kwitnienia brzóz, to jest pod koniec kwietnia i w maju.
