U nas zapłacisz kartą
Here is your H1 heading in Polish -htmlCopy codeObjawy Alergii na Siemię Lniane
Siemię lniane - właściwości i przeciwwskazania. Jak i kiedy pić? Rano czy wieczorem?
Siemię lniane to nasiona lnu zwyczajnego. Mają wiele dobroczynnych właściwości zarówno dla zdrowia, jak i urody. Regularnie zażywane korzystnie wpływają na układ trawienia, układ krążenia, a także na włosy, skórę i paznokcie. Zalecane są również kobietom w ciąży. Jak prawidłowo przygotować siemię lniane? Jakie są jego właściwości?
- Siemię lniane najczęściej stosuje się w formie naparu do picia. Jak go przygotować?
- Siemię lniane ma dobroczynny wpływ na funkcjonowanie układu pokarmowego. Na co jeszcze pomaga?
- Siemię lniane używane jest także w kosmetyce, np. na włosy. Jak na nie działa?
- Czym jest siemię lniane? Czym różni się od mielonego lnu i nasion chia?
- Właściwości siemienia lnianego
- Siemię lniane na włosy
- Siemię lniane na żołądek
- Siemię lniane na zaparcia
- Siemię lniane na odchudzanie
- Siemię lniane na gardło
- Siemię lniane na surowo
- Siemię lniane w ciąży
- Siemię lniane dla dzieci
- Siemię lniane do picia
- Jak przygotować siemię lniane?
- Przeciwwskazania do stosowania siemienia lnianego
Siemię lniane właściwości
W składzie, oprócz różnych substancji śluzowych, mających dobry wpływ na układ pokarmowy, siemię lniane ma też białka o dobrym dla naszego organizmu zestawieniu aminokwasów. Aż 20-25% masy ziarenek stanowi błonnik, zarówno nierozpuszczalny, jak i rozpuszczalny w wodzie, a więc mający wysokie walory probiotyczne, pozytywnie wpływa również na cholesterol. Inne ciekawe składniki, które znajdziemy w siemieniu lnianym to lignany, jedne z najsilniejszych przeciwutleniaczy, działające osłonowo na wątrobę, a polecane również w profilaktyce nowotworowej. To właśnie w siemieniu lnianym jest ich najwięcej. Lignina SDG przyspiesza z kolei wzrost masy kostnej, a dodatkowo reguluje gospodarkę hormonalną u kobiet. Trzeba zwrócić też uwagę na sterole roślinne, tak zwane fitosterole, które wpływają na obniżenie cholesterolu. Siemię lniane poza tym ma w składzie witaminy (B, C, E, K) oraz pierwiastki mineralne (przede wszystkim magnez, potas, wapń, mangan, selen).
Osobnym tematem jest użycie siemienia lnianego w celach zdrowotno-upiększających. Nakłada się więc siemię lniane na włosy (a w zasadzie sprawdza się tutaj śluz z niego), dzięki czemu stają się silniejsze i lśniące. Klejącą masę nakłada się na umyte już włosy, odczekuje mniej więcej 30 minut i spłukuje. Śluz ów pomaga także w utrzymaniu w dobrej kondycji paznokci (zapobiega ich rozdwajaniu) oraz skóry, zwłaszcza atopowej, suchej i podrażnionej, może być chociażby dodawany do kąpieli.
Siemię lniane – jak jeść i pić. Właściwości i przeciwwskazania
Siemię lniane to nic innego, jak nasiona lnu zwyczajnego, nazywane potocznie tak wtedy, gdy służą jako produkt zielarski. Są płaskie, niewielkie, kilkumilimetrowe, brązowawe. Jest jeszcze nieco mniej popularna odmiana budwigowa – w niej ziarenka są złociste, odmiana ta zawiera więcej składników odżywczych i ma wyższą cenę. Gdy siemię lniane zaleje się wodą, natychmiast pęcznieją, nawet kilkakrotnie, zmieniają też barwę na nieco ciemniejszą, a dodatkowo otaczają się charakterystyczną warstwą śluzu. Siemię lniane zaliczane jest do tak zwanych superfoods, naturalnej żywności o dużych walorach prozdrowotnych.
Siemię lniane (Linum usitatissimum L.)
Len to jedno z najbogatszych roślinnych źródeł kwasów omega-3, a dokładnie kwasu α-linolenowego (ALA), który w organizmie jest prekursorem kwasów eikozapentaenowego (EPA) oraz dokozaheksaenowego (DHA). Siemię lniane zawiera także inne substancje biologicznie czynne, takie jak błonnik pokarmowy, lignany, fitosterole, witaminy (m.in. witaminę E, kwas foliowy, witaminę B2 i B6) oraz szereg składników mineralnych (wapń, magnez, potas, fosfor i cynk).
Istnieje wiele publikacji na temat ewentualnego wykorzystania bogatego w wyżej wymienione substancje siemienia lnianego w profilaktyce i leczeniu niektórych chorób. Niestety większości zastosowań nie poparto wnioskami z dobrze zaplanowanych i prawidłowo przeprowadzonych badań z randomizacją (mała liczebność grup, niejednorodne grupy pacjentów, różna forma i dawka siemienia lnianego itp.). Często też wnioskowano na podstawie badań przeprowadzonych na liniach komórkowych lub modelu zwierzęcym.
I tak na przykład stwierdzono, że kwasy tłuszczowe omega-3 odgrywają istotną rolę w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych oraz chorób o podłożu zapalnym. Dla zdrowia niezwykle ważne jest zachowanie odpowiednich proporcji kwasów omega-3 i omega-6. Uważa się, że w codziennej diecie powinny przeważać kwasy omega-3. Obecnie obserwuje się przesunięcie tych proporcji na rzecz większego udziału kwasów omega-6, które wykazują działanie prozapalne. Warto więc rozważyć stosowanie nasion lnu lub oleju lnianego w celu utrzymania właściwych proporcji kwasów omega-3 i omega-6.
Jak wiadomo, nasiona siemienia lnianego zawierają bardzo duże ilości lignanów, zwanych inaczej fitoestrogenami roślinnymi. Związki te neutralizują działanie wolnych rodników, które odpowiadają za starzenie się organizmu i uszkadzają DNA komórek, zwiększając ryzyko zachorowania na nowotwory. Ponadto lignany regulują gospodarkę hormonalną, co wpływa na zmniejszenie ryzyka zachorowania na niektóre nowotwory hormonozależne, takie jak nowotwór sutka czy prostaty (inaczej stercza lub gruczołu krokowego). Pojedyncze badania wskazują również, że związki te mogą łagodzić dolegliwości związane z menopauzą.
Objawy uczulenia na jabłka
Objawy uczulenia na jabłka są różne w różnych częściach świata, a nawet Europy. W Polsce 90 procent z nich ogranicza się do tak zwanego ustnego zespołu uczuleniowego (ang.: oral allergy syndrome).
Podstawowe jego elementy to:
● obrzęk błon śluzowych podniebienia, języka i warg,
● swędzenie i szczypanie jamy ustnej,
● lekka chrypka, drapanie w gardle,
Co więcej, u części osób nietolerancja objawia się jedynie poprzez niechęć do jedzenia tego owocu, w żaden sposób nie kojarzoną z alergią. Pacjenci są przekonani, że jabłka po prostu im nie smakują, ewentualnie – obrzydzają ich. Jedynym potwierdzeniem alergii są w takim przypadku wyniki przeprowadzonych testów skórnych lub badań z krwi na obecność przeciwciał.
Podobnie łagodne reakcje notuje się między innymi u mieszkańców Holandii czy Włoch. Ale już na przykład w Hiszpanii, objawy alergii na jabłka są znacznie cięższe, ogólnoustrojowe – jest to powiązane z jednoczesnym uczuleniem na brzoskwinie, a powodem jest nadwrażliwość na białko Mal d 3 (proteina transportująca lipidy- LTP). Pojawiają się w związku z tym takie objawy, jak wysypka na całym ciele, pokrzywka, wymioty, a nawet wstrząs anafilaktyczny.
Znaczne różnice regionalne oraz sieć powiązań z innymi alergenami sprawiają, że uczulenie na jabłka jest trudne w diagnostyce i trudne w leczeniu – mało skuteczne są na przykład typowe immunoterapię odczulające. Problematyczne jest też opracowanie jednoznacznych i uniwersalnych wniosków z badań naukowych – większość z nich siłą rzeczy ogranicza się do lokalnych uwarunkowań w danym obszarze świata.
