U nas zapłacisz kartą
Here is your H1 heading in Polish -htmlCopy codeObjawy Alergii na Siemię Lniane
Siemię lniane - właściwości i przeciwwskazania. Jak i kiedy pić? Rano czy wieczorem?
Siemię lniane to nasiona lnu zwyczajnego. Mają wiele dobroczynnych właściwości zarówno dla zdrowia, jak i urody. Regularnie zażywane korzystnie wpływają na układ trawienia, układ krążenia, a także na włosy, skórę i paznokcie. Zalecane są również kobietom w ciąży. Jak prawidłowo przygotować siemię lniane? Jakie są jego właściwości?
- Siemię lniane najczęściej stosuje się w formie naparu do picia. Jak go przygotować?
- Siemię lniane ma dobroczynny wpływ na funkcjonowanie układu pokarmowego. Na co jeszcze pomaga?
- Siemię lniane używane jest także w kosmetyce, np. na włosy. Jak na nie działa?
- Czym jest siemię lniane? Czym różni się od mielonego lnu i nasion chia?
- Właściwości siemienia lnianego
- Siemię lniane na włosy
- Siemię lniane na żołądek
- Siemię lniane na zaparcia
- Siemię lniane na odchudzanie
- Siemię lniane na gardło
- Siemię lniane na surowo
- Siemię lniane w ciąży
- Siemię lniane dla dzieci
- Siemię lniane do picia
- Jak przygotować siemię lniane?
- Przeciwwskazania do stosowania siemienia lnianego
Jak spożywać siemię lniane?
Siemię lniane można spożywać w całości, wtedy praktycznie ma neutralny smak, a także zmielone, wówczas wyczuwalna jest delikatna goryczka. Trzeba tutaj pamiętać, że gdy sami mielimy ziarenka lnu, dobrze to zrobić przed samą konsumpcją, bowiem dość szybko utleniają się zawarte w nich tłuszcze, działa też na nie niekorzystnie światło słoneczne, co obniża działanie prozdrowotne na kilku płaszczyznach. Lepiej jednak zmielić samemu, niż kupić siemię lniane mielone, siłą rzeczy uboższe w niektóre substancje. Siemię lniane wykorzystywane jest szeroko w dietach odchudzających, ponieważ na długo daje poczucie sytości.
Ciekawą pozycją kulinarno-leczniczą jest kisiel z siemienia lnianego. Wyjątkowo łatwy do przygotowania, po prostu 2-3 łyżki nasion zalewa się ciepłą przegotowaną wodą i po godzinie jest gotowy. Można go pić po przecedzeniu, pomaga na biegunkę czy wrzody, ale i z ziarenkami, z dodatkiem miodu, wtedy sprawdzi się przy chorobach górnych dróg oddechowych.
Kolejna propozycja podania to siemię lniane do picia. Tutaj wykorzystywane jest zmielone ziarno, dodawane do koktajli, przede wszystkim owocowych i warzywnych, zwiększające ich kaloryczność. Niektórzy preferują picie naparu z siemienia lnianego – kiedy staje się gęsty (przygotowany podobnie jak kisiel), rozcieńczany jest zwyczajnie wodą, ewentualnie dorzucić można dodatki smakowe. Siemię można pić zarówno rano, jak i wieczorem, rano (pite na czczo) bardziej będzie pełnić rolę ochronną żołądka, a przed snem zapobiegnie zaparciom.
Czym jest siemię lniane? Czym różni się od mielonego lnu i nasion chia?
Siemię lniane jest tym samym co len mielony, choć podanym w innej formie.
Siemię lniane jest ziarnem, które najczęściej jest dostępne w aptekach i sklepach ekologicznych w cenie około 17 zł za kg. Len mielony można natomiast kupić w sklepach spożywczych za 12 zł za 450 g lub w tabletkach za 16 zł za 60 sztuk.
Nie występują różnice we właściwościach lenu mielonego i siemienia lnianego.
Wartości odżywcze i witaminy również są takie same. Co zatem zawiera siemię lniane? Jest ono bogate w:
- kwasy omega-3,
- błonnik pokarmowy,
- lignany,
- fitosterole,
- witaminy E, B2 i B6,
- kwas foliowy,
- składniki mineralne (m.in. wapń, magnes, potas, fosfor, cynk).
Części z tych składników nie znajdziemy w jego odtłuszczonej wersji (złocistej).
Nieodtłuszczone (brązowe) siemię lniane ma zaledwie 37 kcal. Dziennie nie spożywa się go o wiele więcej. Jego indeks glikemiczny wynosi 35.
Można natomiast wybrać polską ekologiczną wersję siemienia lnianego. Len brązowy w wersji bio ma takie same wartości odżywcze.
Czy siemię lniane różni się od nasion chia? Oba oferują podobne właściwości pod względem zdrowotnym. Mają również bardzo zbliżone wartości odżywcze. Nasiona chia jedynie posiadają odrobinę mniej kalorii i więcej błonnika, podczas gdy siemię lniane zawiera więcej manganu, potasu i miedzi.
Które jabłka nie uczulają?
Powszechność problemu, jakim jest alergia na jabłka, przy jednoczesnej świadomości korzyści prozdrowotnych, jakie daje spożywanie tych owoców, skłoniły naukowców do prac nad modyfikacjami genetycznymi, pozwalającymi uzyskać produkty hypoalergiczne.
W przeróżnych testach ingerowano przede wszystkim we właściwości białka Mal d 1. Wyniki były obiecujące, aczkolwiek do dziś nie udało się stworzyć owoców, które byłyby całkowicie bezpieczne dla alergików.
Niemniej, pytanie, które jabłka nie uczulają, jest do pewnego stopnia zasadne. Są bowiem odmiany, które alergizują mniej, niż inne. A należą do nich:
Po drugiej stronie bieguna lokują się te odmiany, które uczulają w sposób ponadprzeciętny. A są to:
