U nas zapłacisz kartą
Uczulenie na stopach - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Czym jest alergia i co to są alergeny?
- wziewnej (np. na roztocza kurzu domowego, pyłki roślin, pleśnie). Alergeny wziewne są wdychane wraz z powietrzem.
- pokarmowej - najczęściej powodują ją alergeny znajdujące się w produktach żywnościowych, czyli przedostające się do organizmu drogą pokarmową.
- kontaktowej (np. składniki kosmetyków, środków czyszczących). Działają zwykle bezpośrednio na skórę.
Każdy człowiek może zareagować uczuleniem na inny czynnik. Niektóre alergeny mogą wywołać u jakiejś osoby silną reakcję, zagrażającą życiu, ale u innego człowieka ten sam alergen nie wywoła nawet drobnej wysypki. Mimo to spośród kilkudziesięciu tysięcy alergenów można wytypować kilkadziesiąt takich, które są najczęstszą przyczyną uczulenia.
Co najbardziej uczula? Okazuje się, że w pierwszej dziesiątce najsilniejszych alergenów znajdują się pyłki roślin, roztocza kurzu domowego, białko mleka krowiego, truskawki, nikiel, orzechy arachidowe, owoce morza, owoc cytrusowe, zarodniki grzybów oraz jad owadów.
Najczęstsze alergeny pokarmowe
Alergia pokarmowa najczęściej występuje u niemowląt, ponieważ ich układ pokarmowy jest jeszcze nie w pełni dojrzały i „przepuszcza” alergeny wywołując niepożądane reakcje immunologiczne. U wielu dzieci, alergia znika w 2.–3. roku życia, ale duży procent małych pacjentów ma objawy uczulenia jeszcze przez kilkadziesiąt lat. Zdarza się też, że alergia pokarmowa pojawia się dopiero w wieku dorosłym.
Alergeny pokarmowe powodują najczęściej bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, zaparcia, a także wysypki. Rzadziej objawiają się dolegliwościami ze strony dróg oddechowych.
Najczęstszą alergią pokarmową w Polsce jest alergia na białko mleka krowiego, a dokładnie na znajdujące się w mleku kazeinę oraz alfa- i beta-laktoglobuliny. Popularnym alergenem jest również gluten, czyli białka występujące w zbożach pszenicy, żyta i jęczmienia.
Najczęstsze alergeny pokarmowe:
- produkty mleczne
- jajka
- ryby
- soja (oraz produkty sojowe, np. mleko jogurty, sery, wędliny sojowe)
- owoce (najczęściej: pomarańcze, mandarynki, cytryny, kiwi, melony, a z polskich owoców: truskawki, poziomki, maliny
- warzywa: selery, pomidory, papryka
- mięso: najczęściej: cielęcina i wołowina (jeśli dziecko jest uczulone na białko mleka krowiego), kurczak (jeśli dziecko jest uczulone na jajka)
- zboża zawierające gluten (to białko znajdujące się w pszenicy, ryżu, jęczmieniu i owsie). Szczególnie często uczula pszenica oraz żyto
- słodycze: najczęściej kakao, czekolada
- orzechy, szczególnie orzeszki ziemne
- skorupiaki i owoce morza
- konserwanty i barwniki (glutaminian sodu, tartrazyna, siarczyny)
Alergia skórna: swędzące krostki, nadżerki, rany
Lekko obrzęknięta i zaczerwieniona skóra z ogniskami swędzących drobnych grudek albo drobnych pęcherzyków wypełnionych przezroczystym płynem (surowicą) to typowe cechy wyprysku kontaktowego. Ale zmiany na skórze mogą przybrać formę sączących się nadżerek. Rodzaj zmian i stopień swędzenia zależą od nasilenia stanu zapalnego. W okresie zaostrzeń chore miejsce ma jaskrawoczerwony kolor i bardzo swędzi. Trudno powstrzymać się od drapania, ale lepiej tego nie robić, bo łatwo zakazić rankę. W przypadku przewlekłej egzemy zmiany na skórze bledną, są jasnoróżowe. Skóra staje się sucha, pogrubiała. W miejscu wyprysku powstaje swędzący liszaj.
Wyprysk zwykle powstaje w miejscu bezpośredniego kontaktu skóry z substancją uczulającą (drażniącą). Celem ataku są najczęściej dłonie (płyny do zmywania, środki czystości, farba drukarska), skóra między palcami (pierścionki), na przegubie ręki (zegarek, bransoleta), na płatkach usznych (klipsy, kolczyki), na szyi (łańcuszki), na nosie i za uszami (oprawka od okularów). Ale zmiany mogą wystąpić w każdym miejscu – w okolicy pępka albo na brzuchu (od guzika przy spodniach, suwaka czy haftki), na głowie (od szamponu, czapki albo perfum). Czasem wypryski pojawiają się nie tylko w miejscach kontaktu z czynnikami wyzwalającymi, ale są rozsiane po całym ciele. Mogą im towarzyszyć dolegliwości charakterystyczne dla alergii wziewnej (katar, kaszel, zapalenie spojówek) lub pokarmowej (wymioty, biegunka).
Czerwone plamy na nogach i stopach – rodzaje zmian
Dziwna plama na stopie lub kropki na łydkach mogą wystąpić niezależnie od tego, w jakim jesteś wieku. Jeżeli dolegliwość nie mija, to trzeba się jej przyjrzeć. Czasami takie dolegliwości są objawem niebezpiecznych schorzeń.
Zmiany skórne na nogach i stopach to mogą być:
- Sine i czerwone plamy na nogach nad kostkami
- Czerwone plamy na stopach w okolicach palców
- Czerwone plamy i opuchnięte stopy
- Drobne czerwone plamy na piszczelach, łydkach oraz w dołach kolanowych
- Dziwna plama, która pojawia się w różnych miejscach na nodze.
- Czerwone kropki na nogach, szczególnie w okolicach łydek
Nie wszystkie plamy są swędzące. Dużo zależy od tego, w jakim miejscu i z jakiego powodu pojawiają się takie wykwity. Pojawienie się dziwnej i nietypowej plamy może być dokuczliwe, a nawet groźne. Dlatego warto wiedzieć, co mogą oznaczać takie zmiany na skórze.
Sprawdź, na co masz alergię: zrób test
Spróbuj zaobserwować, jak twoja skóra reaguje na kontakt z różnymi substancjami. Jeżeli zmiany pojawiły się na twarzy i po odstawieniu nowego kremu znikną, pewnie jesteś uczulona na jeden ze składników kosmetyku. Jeśli swędzące krostki tworzą się na stopach, odkąd nosisz wełniane skarpetki, prawdopodobnie sprawcą uczulenia jest wełna. Jeżeli będziesz unikać kontaktu z alergenem, w ciągu kilku dni wypryski zagoją się i znikną bez śladu. Ale wytropienie sprawcy nie zawsze jest proste, bo wypryski kontaktowe często pojawiają się z opóźnieniem. Gdy wystąpi swędząca wysypka, trudno ją powiązać np. z używanym od pewnego czasu płynem do kąpieli albo spinką do włosów. Jest to tym bardziej skomplikowane, że uczulić mogą nas też np. papier, czarna bluzka, buty, zabawka, a nawet powietrze. Jeśli wypryski nie chcą się goić, nawracają albo podejrzewamy uczulenie na jakąś substancję, trzeba zgłosić się do dermatologa. Doświadczony specjalista postawi diagnozę na podstawie wywiadu i oględzin. Może też zalecić tzw. testy płatkowe. Należy wykonać je w okresie remisji choroby – uzyskiwane w czasie zaostrzenia dolegliwości dają wynik fałszywie dodatni, związany z nadwrażliwością skóry na bodźce drażniące, a nie z alergią. Badanie polega na umieszczeniu na skórze (zwykle na plecach) pod specjalnym opatrunkiem podejrzanych substancji. Po 72 godzinach sprawdza się, czy pojawiła się reakcja zapalna. Standardowy test zawiera 20 alergenów: niektóre metale, składniki gumy, żywice, leki do stosowania zewnętrznego, konserwanty, substancje zapachowe. Ale można je modyfikować. Są nawet testy dla poszczególnych grup zawodowych, np. drukarzy.
Najlepszym lekiem jest unikanie substancji uczulającej lub drażniącej. Im dłużej skóra ma kontakt z alergenem, tym trudniej wyleczyć chorobę. Miejscowo stosuje się preparaty steroidowe (z przepisu lekarza). Postać leku zależy od rodzaju i lokalizacji wyprysku. Na sączące się rany wskazane są środki w aerozolu, mleczka i kremy. W przypadku rogowacenia i łuszczenia się skóry najlepsze są maści. Jeśli zmiany występują na głowie, lekarz wybiera preparaty płynne. Jeżeli dołączyło się zakażenie bakteryjne, potrzebne są też leki odkażające, a nawet antybiotyki. Często terapię wspomaga się doustnymi lekami antyalergicznymi (Allertec, Alerzina, Lirra Gem, Zyrtec, Claritine) oraz preparatami działającymi miejscowo (Soventol, Flexiderm). Warto też stosować środki pielęgnacyjne do skóry wrażliwej (Linoderm Omega, Unibasis, Der-Med).
