U nas zapłacisz kartą
Wcierki jako skuteczne rozwiązanie na łysienie androgenowe
Jak rozpoznaje się łysienie androgenowe?
Aby potwierdzić łysienie androgenowe, warto udać się do trychologa. Po szczegółowym wywiadzie specjalista może zalecić dalsze badania. Podstawą jest określenie stężenia poszczególnych hormonów, a także wykluczenie innych możliwych przyczyn. Pomocna w rozpoznawaniu łysienia androgenowego jest biopsja, wykonywana na podstawie materiału pobranego najczęściej z dwóch okolic skóry głowy.
Łysienie androgenowe jest schorzeniem przewlekłym i postępującym. Warto jednak pamiętać, że zwykle nie jest to problem zdrowotny, a raczej estetyczny. Dla części mężczyzn fakt łysienia jest zupełnie normalny i nie podejmują żadnych kroków w kierunku zagęszczenia fryzury. Niemniej dla wielu osób, zwłaszcza kobiet, przedwczesna utrata włosów stanowi istotny problem.
Niestety, nie jest możliwe całkowite wyleczenie, jednak obecnie dostępne metody leczenia, o ile są systematycznie przestrzegane, pozwalają na zahamowanie łysienia, a tym samym poprawę wyglądu i samopoczucia.
W zależności od indywidualnych potrzeb i stopnia zaawansowania łysienia stosuje się leczenie farmakologiczne (ogólne lub miejscowe), jak również zabiegi medycyny estetycznej. Niezwykle ważna jest także prawidłowa pielęgnacja skóry głowy.
Łysienie androgenowe u mężczyzn
Pierwsze objawy łysienia androgenowego pojawiają się u mężczyzn zwykle po okresie dojrzewania i prowadzą do utraty włosów o charakterystycznym obrazie. W obrazie histopatologicznym dochodzi do zmian w cyklu włosowym a także miniaturyzacji mieszka włosowego. Zaczyna się produkcja włosów delikatniejszych oraz krótszych. Na poziomie komórkowym miniaturyzacja mieszka włosowego postępuje w skutek redukcji objętości brodawki włosa w wyniku czego zmniejsza się liczba jej komórek.
Ryzyko wystąpienie tego typu łysienia u mężczyzny zwiększa się przy pozytywnym wywiadzie rodzinnym konkretnie kiedy stwierdzono podobne objawy u ojca lub u dziadka ze strony matki.
Do dokumentowania łysienia typu męskiego służy skala Norwood
Skuteczne leczenie łysienia androgenowego dzięki medycynie estetycznej
Łysienie androgenowe można zahamować lub spowolnić, ale nie jest możliwe całkowite cofnięcie już powstałych przerzedzeń. Osoby, które nie mogą pogodzić się z utratą włosów, mogą jednak skorzystać z nowoczesnych metod, jakie zawdzięczamy medycynie estetycznej.
Najskuteczniejszą z nich jest przeszczep włosów, który polega na implantacji mieszków włosowych z innych partii ciała. Po kilku miesiącach od zabiegu wyrastają nowe włosy. Ta metoda leczenia łysienia androgenowego niestety jest najdroższym z możliwych rozwiązań.
Stymulująco na porost włosów działają także inne zabiegi, takie jak np.:
- karboksyterapia,
- mezoterapia mikroigłowa,
- mezoterapia osoczem bogatopłytkowym.
Aby poprawić ukrwienie skóry głowy, wzmocnić włosy i przyspieszyć ich wzrost, bardzo ważne jest także dbanie o zdrową dietę, bogatą w witaminy i minerały niezbędne dla skóry oraz włosów. Pomocne są również kosmetyki, które poprawiają mikrokrążenie i odżywiają skórę głowy. Warto też wykonywać regularne masaże, np. podczas aplikacji szamponu.
Przyczyny łysienia androgenowego
Badania wykazują że głównym czynnikiem powodującym łysienie androgenowe jest testosteron a jeszcze bardziej pochodna testosteronu – dihydrotestosteron (DHT). Są to męskie hormony – androgeny, które występują u mężczyzn ale również u kobiet.
Androgeny odgrywają ważną rolę w rozwoju seksualnym mężczyzn od urodzenia do dojrzewania. Regulują pracę gruczołów łojowych, wzrost apokrynowych włosów oraz libido. Wraz z wiekiem, androgeny stymulują wzrost włosów na twarzy, ale powstrzymują na skroniach i wierzchołku głowy, stan ten został nazwany „paradoksem androgennym”.
Hormony te w organizmie kontrolują one głównie funkcje układu rozrodczego zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Podstawowym hormonem z grupy androgenów jest testosteron. Produkowany on jest przez komórki Laydiga, ale może on pochodzić także z nadnerczy, chociaż w mniejszej ilości. Testosteron rozkładany jest przez enzym 5αreduktazę do 5α-dihydrotestosteronu (DHT). Ta forma hormonu wykazuje silniejsze działanie androgenne. Istnieją dwa różne typu enzymy 5αreduktazy jednak w mieszkach włosowych testosteron mediowany głównie przez typ II 5αreduktazy. Chociaż to nie skóra jest głównym źródłem syntezy androgenów, krążące w niej prohormony także wykazują zdolności androgenne. Mowa o DHEA i androstendionie, które w gruczołach potowych i brodawkach włosów mogą być transformowane do DHT i testosteronu. Mężczyźni z łysieniem androgenowym zazwyczaj mają wyższe stężenie 5α reduktazy. Najwyższe stężenie 5α reduktazy występuje na skórze głowy. Wspomniane hormony, jako androgeny o silnym działaniu, regulują procesy fizjologiczne, prawidłowo stymulują produkcję włosów terminalnych w różnych okolicach ciała ( okolice pachwin, broda), wywierają odmienny efekt na wzrost włosów w genetycznie predysponowanych miejscach takich jak okolice czoła i szczytu owłosionej skóry głowy. W okolicach łysiejących zwiększone jest stężenie DHT dlatego też hormon ten jest najbardziej istotnym androgenem w patogenezie AGA. Potwierdzają to badania na mężczyznach z wrodzonym niedoborem 5αreduktazy u których nie dochodzi do łysienia.
Przyjęto, że głównym miejscem działania androgenów w mieszku jest brodawka włosa. Komórki te mają małą ilość receptorów AR o wysokim powinowactwie. Receptory te odpowiedzialne są za wrażliwość komórek na androgeny. Na owłosionej skórze głowy wrażliwość na androgeny i i rozmieszczenie AR są ograniczone do konkretnych regionów. Na tej podstawie tłumaczy się zazwyczaj słaby efekt androgenny w okolicy potylicznej.
