U nas zapłacisz kartą
Wczesna postać raka Pageta skóry - Objawy, diagnoza i leczenie
Choroba Pageta brodawki sutkowej (rak sutka Pageta) - diagnoza
Podstawową metoda rozpoznania raka sutka Pageta jest badanie histopatologiczne wycinka pobranego z brodawki. W laboratorium obserwuje się bardzo charakterystyczne komórki rakowe, tzw. komórki Pageta. Jeżeli zmianom na brodawce towarzyszy guz, dodatkowo wykonuje się badania obrazowe (mammografia, USG piersi) oraz biopsję cienkoigłową piersi.
Niestety, rak często zostaje rozpoznany w zaawansowanym stadium rozwoju, ponieważ lekarze mylą go chorobami dermatologicznymi. Przepisują miejscowe stosowanie maści sterydowych, co może powodować czasowe cofnięcie się zmiany. Wówczas zdiagnozowanie raka może zostać opóźnione nawet o rok.
Zmiany na brodawce lekarz powinien różnicować z wypryskiem kontaktowym, gruczolakiem brodawki, rozstrzeniami przewodów, brodawczakiem, rakiem podstawnokomórkowym, chorobą Bowena oraz czerniakiem.
Rokowania przy raku Pageta
Rokowania i terapia w przypadku raka Pageta sutka zależą głównie od momentu rozpoznania choroby, ale i innych czynników, takich jak ogólny stan zdrowia, wiek pacjenta, choroby współistniejące itp.
Nowotwór brodawki sutkowej przeważnie daje przerzuty do sąsiadujących węzłów chłonnych, a rzadziej do narządów oddalonych, co ułatwia leczenie i pozytywnie wpływa na jego skuteczność.
Choroba sutka często widoczna jest gołym okiem, powodując zmiany w obrębie naskórka, jednak czasem są one na tyle „delikatne” (suchość, łuszczenie, drobne strupki), że zostają zlekceważone, co odwleka postawienie diagnozy.
Wszelkie zmiany najlepiej więc od razu konsultować ze specjalistą - im wcześniej dokonane rozpoznanie, tym większe szanse na całkowite wyleczenie.
Rak Pageta sromu o charakterze śródnabłonkowym często ogranicza się do warstwy nabłonka narządu płciowego, nie dając przerzutów, co również zwiększa skuteczność terapii.
Aby polepszyć rokowania, należy jak najszybciej podjąć zalecone przez specjalistę leczenie i postępować zgodnie z jego wskazówkami.
Rodzaje raka Pageta
Choć rak typu Pageta najczęściej atakuje gruczoł sutkowy, istnieje kilka rodzajów pozasutkowej postaci tej choroby.
EMPD (extramammary Paget desease) to nowotwór występujący niezwykle rzadko. Umiejscawia się on w okolicach sromu oraz odbytu i innych narządów płciowych u kobiet i mężczyzn (w okolicach worka mosznowego, prącia).
Z reguły rak Pageta zajmuje miejsca, w których bogato występują gruczoły apokrynowe i ekrynowe. Medycyna zna jednak również pojedyncze przypadki jego umiejscawiania się w innych okolicach, pozbawionych wymienionych gruczołów.
Jeśli chodzi o raka Pageta sromu, zwykle ma on postać śródnabłonkową. Co to oznacza? Rak śródnabłonkowy to taki, którego lokalizacja ogranicza się do nabłonkowej tkanki jednego narządu. To taki rodzaj nowotworu, który jeszcze się nie rozprzestrzenił, dzięki czemu jego leczenie przynosi dobre rezultaty.
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie choroby Pageta?
Choroba Pageta jest chorobą przewlekłą i jej całkowite wyleczenie nie jest możliwe.
Ponieważ mechanizm powstawania choroby jest nieznany, nie ma obecnie metod zapobiegania zachorowaniu na chorobę Pageta.
Zobacz także
Osteoporoza Osteoporoza jest chorobą szkieletu prowadzącą do złamań kości, które mogą wystąpić nawet po niewielkim urazie. Nadmierna podatność kości na uszkodzenie w osteoporozie wynika ze zmniejszenia gęstości mineralnej kości i zaburzenia jej struktury i jakości.
Densytometria Densytometria jest rodzajem badania rentgenowskiego, które służy do oceny gęstości mineralnej kości. Jest jednym z podstawowych badań wykorzystywanych w diagnostyce osteoporozy.
Rak neuroendokrynny Merkla
Zmiany w obrębie znamienia budzące niepokój - bo sugerujące czerniaka - określa się skrótem ABCD, gdzie: A to asymetria, zmiana kształtu znamienia z okrągłego na niesymetryczne, B to brzegi nierówne lub postrzępione, C to kolor (od ang. colour), czyli zmiana zabarwienia, np. ściemnienie, rozjaśnienie lub różne zabarwienie na jednym znamieniu, D to rozmiar (od ang. diameter) – każde znamię o średnicy większej niż 6 mm powinno być dokładnie zbadane
Mięsak Kaposiego - jako nowotwór pochodzenia naczyniowego szerzący się w obrębie skóry objawia się obecnością niebolesnych, rosnących guzków (lub zlewnych plam lub nacieczeń) najczęściej w okolicach podudzia lub na stopach (stanowią one tak zwaną postać zapalną – charakterystyczną dla początku choroby skóry). Po pewnym czasie zmiany te zlewają się w większe formy, tworząc fioletowe lub ciemnoczerwone plamy (postać naczyniakowa) by w końcu stwardnieć i zgrubieć (postać guzowata – ostatnia faza rozwoju mięsaka Kaposiego). Guzom potrafią towarzyszyć owrzodzenia i krwotoki, utrata masy ciała, gorączka i pocenie się. Choroba zwykle atakuje obie kończyny (niekoniecznie na raz), a z czasem potrafi zająć również narządy płciowe, uda, twarz, tułów lub nawet organy wewnętrzne.
