U nas zapłacisz kartą
Co oznacza wypadanie 300 włosów dziennie?
Nadmierne wypadanie włosów – przyczyny i sposoby, by mu zapobiec. Ile włosów wypada dziennie, a ile świadczy o łysieniu?
Nadmierne wypadanie włosów to problem, który dotyka zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Możliwych przyczyn jest wiele, od ubogiej odżywczo diety, poprzez geny, choroby i przyjmowane leki, po zmiany hormonalne w przekwitaniu czy po ciąży. Chcąc więc powstrzymać wypadanie włosów, należy znaleźć jego powód i podjąć odpowiednie kroki. Podpowiadamy, co robić.
Ile dziennie wypada włosów z głowy?
Po pierwsze zastanówmy się nad tym, co oznacza „normalna” utrata włosów. Zwróciliśmy się z tym pytaniem do Pascale Mora, szefowej komunikacji naukowej w Vichy, aby przedstawiła nam tę kwestię od strony liczb. „W każdej chwili od 90 do 95 procent włosów na zdrowej skórze głowy człowieka jest w fazie wzrostu. Pozostałe 5 do 10 procent jest w fazie spoczynku - i włosy te są gotowe do wypadania”. Pascale jednak uspokaja: „Na szczęście każdy mieszek włosowy działa niezależnie, abyśmy nie stracili za dużo włosów na raz!”
A jednak mimo to wszyscy tracą trochę włosów każdego dnia. Na jaką utratę włosów możemy sobie pozwolić? Pascale Mora: „Od 50 do około 100 włosów dziennie to norma. Nie martw się, jeśli znajdziesz kilka włosów na swojej szczotce do włosów. Z drugiej strony, jeśli po przebudzeniu widzisz, że poduszka jest pokryta włosami lub jeśli widzisz garść włosów w odpływie prysznica, może to oznaczać nadmierne wypadanie włosów”.
Budowa włosa, czyli ile włosów wypada nam dziennie?
“Przydatki skóry” to fachowy termin określający wytwory naskórka, do których należą włosy paznokcie, gruczoły potowe, łojowe i zapachowe oraz gruczoły mlekowe. Choć na co dzień nie zastanawiamy się raczej nad budową i fizjologią włosów, należy przyznać, że są one fascynującym tworem, pełniącym funkcję zarówno estetyczną jak i ochronną.
Rozważania na temat budowy włosa warto rozpocząć od poznania struktury naskórka. Naskórek to najbardziej zewnętrzna i pierwsza z trzech warstw tworzących skórę. Histologicznie jest to nabłonek wielowarstwowy płaski rogowaciejący, a jego komórki nazywane są kertynocytami, wytwarzającymi keratynę oraz regulującymi reakcje immunologiczne. Do ich zadań należy także produkcja czynników wzrostowych, powodujących namnażanie i różnicowanie komórek. Oprócz keratynocytów, w skład naskórka wchodzą melanocyty, produkujące melaninę, czyli barwnik skóry, komórki Merkla, stanowiące mechanoreceptory (czucie dotyku), oraz komórki Langerhansa, wchodzące w skład układu immunologicznego.
Naskórek składa się z 5 warstw, do których należą:
- Warstwa podstawna (tzw. warstwa rozrodcza) – najgłębsza warstwa naskórka,
- Warstwa kolczysta,
- Warstwa ziarnista,
- Warstwa jasna,
- Warstwa zrogowaciała.
W miejscach, w których warstwa podstawna naskórka wpukla się w drugą warstwę skóry, czyli w skórę właściwą, powstają włosy. Twór ten ma nieco inny skład niż naskórek. Przede wszystkim włos zbudowany jest z keratyny twardej (w przypadku naskórka jest to keratyna miękka), a podstawowym kryterium rozróżniającym obie te substancje jest obecność trichohialiny.
Włos możemy podzielić na 2 części:
- Korzeń – zlokalizowany w skórze właściwej, w mieszku włosowym.
- Łodygę – część włosa wystająca ponad powierzchnię skóry.
Ile włosów wypada dziennie, a ile wskazuje na ich nadmierną utratę?
Kondycja włosów i skóry świadczy o stanie zdrowia. Jeżeli podczas obserwacji głowy zauważysz przerzedzające się włosy, to sygnał ostrzegawczy organizmu. Zapewne brakuje mu jakiegoś składnika w diecie, walczy z chorobą lub miał kontakt ze szkodliwymi czynnikami. W rezultacie mieszki włosowe są osłabione, a włosy wypadają lub pozostają w stanie swoistego uśpienia. Ile wypadających włosów to dzienna norma? Zdrowa osoba każdego dnia traci od 50-150 sztuk i jest to naturalny proces organizmu, który regularnie wymienia każdy włos na nowy. Z czasem proces ten przebiega mniej sprawnie – to całkiem normalne, że po 25. roku życia włosy na ogół stają się słabsze i bardziej skąpe. Jeśli dochodzi do nadmiernej utraty włosów, może wiązać się to z postępującym zanikaniem wytwarzania włosów. Zbyt dużo włosów znajduje się wtedy w stanie spoczynku (anafazy), przez co cykl ich wzrostu staje się zaburzony. Stan ten poprzedza ich osłabienie i utrata gęstości.
To całkiem normalne, że włosy i skóra głowy stają się osłabiona w okresie wiosny i jesieni. Wypadają wtedy w większej niż normalnie ilości, stają się cienkie, łamliwe i kruche. Trwa to zwykle około 5 tygodni i nie stanowi powodu do obaw. To oznaka, że osłabione włosy ustępują miejsca nowym. W tym czasie warto wspomóc się domowymi sposobami regenerującymi cebulki włosowe, uzupełnić dietę w mikro i makroelementy, a najlepiej też skrócić fryzurę, by odciążyć skórę głowy.
Zarówno u kobiet i u mężczyzn prawidłowe funkcjonowanie skóry głowy i struktury rosnącego włosa może zostać zaburzone przez czynniki zewnętrzne i związane z jakością stosowanej diety. Są to m.in.:
- niska temperatura,
- wahania wilgotności powietrza,
- nadmierne promieniowanie słoneczne,
- chodzenie bez czapki przy mrozie, wietrze, śniegu,
- regularna ekspozycja skóry głowy na kwaśny deszcz,
- palenie tytoniu,
- kontakt z wodą chlorowaną, twardą i słoną,
- stosowanie środków myjących podrażniających skórę głowy,
- używanie suchego szamponu na skórę głowy bez wykonywania jej regularnych peelingów.
- zastosowanie agresywnych chemikaliów, np. w ramach zabiegów koloryzujących, rozjaśniających czy zmieniających strukturę włosa (chemiczne prostowanie czy trwała),
- częste używanie suszarki z gorącym powietrzem, lokówki czy prostownicy,
- rozczesywanie włosów od skóry głowy, tapirowanie, zaplatanie warkoczyków,
- doczepianie włosów i tresek,
- niedobór cynku i żelaza w diecie,
- niedostateczne spożycie kwasów tłuszczowych omega-3,
- niedostatek witamin, m.in. wit. A, E, D, B5 i biotyny,
- zbyt niskie spożycie białka,
- dieta zakwaszająca organizm.
Dowiedz się więcej na temat:
Problem nadmiernego wypadania włosów u mężczyzn związany jest najczęściej z gospodarką hormonalną. Najczęściej jest to łysienie androgenowe, którego objawy charakterystyczne to utrata włosów na szczycie głowy i kątach czołowych. Uważa się, że wynika ono z nadmiernej wrażliwości cebulek włosowych na hormon o nazwie dihydrotestosteron (DHT), zwłaszcza przy jego nadmiernej produkcji. Aby powstrzymać androgenowe wypadanie włosów u mężczyzn, a także związane z łysieniem plackowatym, stosuje się preparaty farmakologiczne.
Najskuteczniejszym środkiem hamującym wypadanie włosów i pobudzającym ich porost są wcierki do skóry głowy z zawartością leczniczej substancji o nazwie minoksydyl. Związek ten stymuluje mikrokrążenie w skórze głowy, usprawnia usuwanie DHT z cebulek i pobudza porost włosów. Działa jednak tylko tak długo, jak długo jest dostarczany do skóry, a kuracja wpływa jedynie na objawy, a nie przyczyny łysienia. Wywiera też szereg działań ubocznych, do których należy m.in. podrażnienie skóry głowy, jej zaczerwienienie, wysypkę czy łuszczenie się naskórka.
Również u kobiet występuje łysienie androgenowe, i wtedy pomocne bywają te same środki, co u mężczyzn. Gdy jednak u podstaw problemu leży zespół policystycznych jajników, włosy stają się przerzedzone na szczycie głowy, a terapia wymaga też leczenia tej choroby.
Zmiany w gospodarce hormonalnej kobiety wywołuje okres ciąży i karmienia piersią. To czas, gdy włosy mogą być osłabione również z powodu zwiększonego zapotrzebowania na składniki odżywcze, gdy nie są dostarczane w odpowiednich ilościach z dietą. Okres ten może trwać kilka miesięcy, zarówno przed ciążą, w jej trakcie oraz po niej zalecane są odpowiednie suplementy diety, m.in. z zawartością witamin z grupy B, a zwłaszcza z biotyną.