U nas zapłacisz kartą
"Wyprysk łojotokowy - Troska o Skórę Maluchów"
Leczenie łojotokowego zapalenia skóry
Jeśli ŁZS występuje głównie w postaci ciemieniuchy, konieczne jest systematyczne usuwanie łusek i strupów z użyciem specjalnych preparatów miejscowych. Środki te zawierają zwykle kwas salicylowy, siarczek selenu, mocznik, a także pirytionian cynku. Preparaty są dostępne w postaci oliwek, płynów, szamponów, kremów lub sprayów. Można także zastosować krem i szampon zawierający 2% ketokonazolu na zalecenie lekarza. Innym sposobem jest zmiękczanie łusek za pomocą oliwki dla niemowląt lub oliwy z oliwek, a następnie (po odczekaniu ok. 30 minut) wyczesanie łusek i umycie głowy szamponem na ciemieniuchę.
Jeśli zmiany zostały dotknięte nadkażeniem bakteryjnym lub grzybiczym, konieczne jest zastosowanie środków miejscowych zwalczających drobnoustroje. To również kremy lub maści, zawierające jednak substancje bakterio- i/lub grzybobójcze. W razie nasilonych objawów zapalnych, rumienia oraz swędzenia, niekiedy lekarz zaleca stosowanie glikokortykosteroidów.
Co jeszcze stosuje się na łojotokowe zapalenie skóry? Dobre działanie na usuwanie zmian i zapobieganie nawrotom mają poniższe składniki:
- oleje roślinne – przyspieszają regenerację skóry i zmiękczają łuski,
- gliceryna – wiąże wodę, przez co zwiększa poziom nawilżenia w skórze,
- pantenol – łagodzi i koi podrażnioną skórę oraz zmniejsza stany zapalne,
- witamina E – przyspiesza regenerację skóry.
Co robić, jeśli podejrzewamy u dziecka ŁZS?
Jeśli zauważymy u dziecka pierwsze objawy łojotokowego zapalenia skóry, m.in. zmiany na owłosionej skórze głowy, zaleca się rozpoczęcie wyczesywania łusek z pomocą miękkiej, przeznaczonej dla niemowląt szczoteczki. Przed wyczesywaniem ciemieniuchy powinno się zastosować środek zmiękczający łuskę, np. specjalny preparat na ciemieniuchę, oliwkę lub oliwę z oliwek. W razie rozwoju zmian i powstania stanu zapalnego, a zwłaszcza jeśli zmiany zaczną mieć charakter sączący, konieczna jest konsultacja z pediatrą i dermatologiem.
Rozpoznanie łojotokowego zapalenia skóry u dziecka zwykle jest dość trudne, jeśli np. zmiany pojawiają się poza skórą głowy. Wówczas konieczna jest diagnostyka różnicowa m.in. z atopowym zapaleniem skóry i innymi dermatozami. Lekarz bada zatem charakter zmian, zbiera wywiad rodzinny (atopowe zapalenie skóry ma bowiem podłoże genetyczne, a w przypadku ŁZS nie stwierdzono jak na razie takiej przyczyny), wypytuje rodziców o skłonność dziecka do alergii (np. czy występuje alergia na białko mleka krowiego lub jest takie podejrzenie. Bierze pod uwagę także inne symptomy, jak np. dolegliwości układu pokarmowego – te mogą wskazywać, że dziecku nie dolega jednak ŁZS, ale inny problem dermatologiczny. Po postawieniu diagnozy, lekarz zaleci stosowanie specjalistycznych preparatów do codziennej pielęgnacji oraz w razie zaostrzenia objawów choroby.
Co robić po zakończeniu leczenia?
Zaleca się łagodną pielęgnację skóry dziecka z zastosowaniem delikatnych preparatów myjących i niedopuszczanie do tworzenia się grubych pokładów łuski.
Nie istnieją metody zapobiegania zachorowaniu na łojotokowe zapalenie skóry. Można jedynie zapobiegać rozwojowi bardziej poważnych postaci tej choroby poprzez prawidłowe postępowanie już w przypadku zmian skórnych o niewielkim nasileniu.
Łojotokowe zapalenie skóry w pytaniach i odpowiedziach
Zobacz także
Alergiczny wyprysk kontaktowy u dzieci Wyprysk (egzema) należy do najczęstszych chorób skóry i oznacza stan zapalny w obrębie naskórka oraz skóry właściwej.
Pokrzywka u dzieci U dzieci pokrzywka zwykle ma charakter ostry i może się wiązać ze spożyciem określonego pokarmu, zastosowaniem leku czy współistniejącą infekcją górnych dróg oddechowych.
Atopowe zapalenie skóry (AZS) u dzieci Charakterystyczną cechą atopowego zapalenia skóry u dziecka lub niemowlęcia jest uporczywy i bardzo nasilony świąd skóry, często wywołujący rozdrażnienie i niepokój dziecka.
Wybrane treści dla Ciebie
Nadczynność tarczycy u dzieci Nadczynność tarczycy to zespół objawów klinicznych, zależnych od działania na receptory tkanek docelowych nadmiaru hormonów tarczycowych.
Zapalenie płuc u dzieci Pojawienie się duszności, kaszlu oraz gorączki wymaga zawsze konsultacji lekarskiej. Konieczne jest podawanie przez opiekunów dziecka leków przeciwgorączkowych. Ważne jest również zadbanie o prawidłowe nawodnienie. W pierwszych dniach leczenia nie należy zmuszać dziecka do jedzenia.
Jak wygląda łojotokowe zapalenie skóry u niemowlaka?
Najczęstszą postacią ŁZS u niemowląt jest ciemieniucha. To tłuste, żółte łuski, nawarstwiające się na owłosionej skórze głowy, tworząc tzw. czepiec kołyskowy. Powstają w wyniku nadmiernej produkcji sebum, które zasycha i łączy się ze złuszczonym naskórkiem. Dla wielu świeżo upieczonych rodziców żółte płatki na główce niemowlęcia wyglądają niepokojąco. Jednak ciemieniucha jest najłagodniejszym objawem łojotokowego zapalenia skóry u niemowlaka. Chociaż wygląda nieestetycznie i niezdrowo, dziecko jej nie odczuwa.
Brak uciążliwego świądu, pieczenia, nieprzyjemnego napięcia skóry jest charakterystyczny dla wykwitów łojotokowych i pozwala odróżnić je od atopowego zapalenia skóry (AZS) oraz innych dermatoz wieku niemowlęcego.
Dziecięce łojotokowe zapalenie skóry a atopowe zapalenie skóry
Wypryski łojotokowe łatwo pomylić z objawami innych chorób skóry u niemowląt, zwłaszcza z atopowym zapaleniem skóry. ŁZS i AZS są bardzo powszechne. Obie dermatozy dają o sobie znać w pierwszych miesiącach życia dziecka. W przebiegu obu występują łuszczące się plamy o charakterze rumieniowym i zapalnym. Jednak mimo wielu podobieństw, istnieje kilka symptomów, dzięki którym można je rozróżnić. To ważne, ponieważ prawidłowe rozpoznanie choroby przesądza o sposobie leczenia i przywróceniu skórze dobrej kondycji. Dlatego, jeśli rodzice nie mają pewności odnośnie do rodzaju zmian skórnych u dziecka, najlepiej, aby pokazali je lekarzowi. Tym bardziej, że w okresie niemowlęcym mogą wystąpić różne problemy dermatologiczne.
- Łojotokowe zapalenie skóry u niemowlaka ujawnia się w pierwszych 3. miesiącach życia w postaci ognisk rumieniowych, pokrytych grubymi łuskami. Wypryskom łojotokowym nie towarzyszy suchość skóry ani uczucie dyskomfortu. Choroba zanika samoistnie przed ukończeniem 1. roku życia, jednak możliwe są nawroty.
- Atopowe zapalenie skóry u niemowlaka najczęściej daje o sobie znać po 3. miesiącu życia. Objawy AZS to drobnopłatowe, białe łuski obecne na suchej skórze. Atopia wywołuje świąd, nasilający się zwłaszcza wieczorami. W przebiegu choroby dochodzi do remisji i zaostrzania się objawów. Atopowe zapalenie skóry ma charakter przewlekły, nawrotowy. Część dzieci z biegiem czasu wyrasta z AZS, ale nie wcześniej niż w 2.-3. roku życia.
Łojotokowe zapalenie skóry - pielęgnacja
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt można kontrolować odpowiednią pielęgnacją. W zależności od kondycji skóry stosuje się konkretne preparaty.
- Na miejscowe wykwity łojotokowe można zaaplikować preparaty z tlenkiem cynku, który osusza zmiany skórne. Do zmiękczenia naskórka pokrytego grubymi łuskami stosuje się kosmetyki o właściwościach natłuszczających z mocznikiem, d-pantenolem, jak na przykład pianka do kąpieli z linii Atoperal Baby Plus.
- Jeśli dojdzie do uszkodzenia naskórka, powstaną nadżerki lub ranki, należy je koniecznie odkażać i dokładnie osuszać. Dla małych dzieci polecane są antyseptyki z oktenidyną o działaniu antybakteryjnym, antygrzybicznym i antywirusowym. To składnik wszechstronnego leku odkażającego - Septisse.
Codzienna pielęgnacja może ochronić dziecko przed nasileniem objawów choroby. Jednak łojotokowe zapalenie skóry jest schorzeniem nieprzewidywalnym. Mimo iż z reguły wycisza się w drugiej połowie okresu niemowlęcego, po pewnym czasie może nawrócić w późniejszym dzieciństwie, okresie dojrzewania lub życiu dorosłym.
Najczęściej objawy ŁZS u dzieci, ale i dorosłych, zaostrzają się w miesiącach zimowych. Ma to związek z mniejszym nasłonecznieniem w drugiej połowie roku. Wiadomo, że słońce korzystnie wpływa na zmiany łuszczycowe i łojotokowe, a fototerapia jest jedną z form leczenia. Dlatego dla dzieci z łojotokowym zapaleniem skóry tak ważna jest suplementacja witaminy D3, którą należy przyjmować przez cały rok, zwłaszcza jesienią i zimą.
Mówiąc o diecie, warto podkreślić jej znaczenie w leczeniu łojotokowego zapalenia skóry u dzieci. Maluchy borykające się z tą chorobą powinny szczególnie unikać słodyczy (w tym tych z kakao), słonych przekąsek (paluszków, krakersów), fast foodów oraz smażonych potraw. Niezdrowa żywność nasila łojotok, a wraz z nim objawy ŁZS. Zamiast cukierków i frytek lepiej włączyć do dziecięcej diety owoce i warzywa, najlepiej w każdej postaci. Do przyczyn łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt zalicza się również czynniki immunologiczne. Wzmacniając odporność dziecka odpowiednią dietą, można wzmocnić jego skórę przed nasileniem zmian łojotokowych. Profilaktyka jest lepsza i prostsza niż leczenie choroby.
