U nas zapłacisz kartą
Wyprysk łojotokowy u noworodków - przyczyny, objawy i sposoby leczenia
Niacynamid w kosmetykach
W kosmetykach znajdziemy pod nazwą INCI Niacynamide. Jak można już zauważyć, substancja ta posiada bardzo wszechstronne działanie na skórę. Właśnie ze względu na to, a także to, że jest to substancja dobrze tolerowana przez skórę, niacynamid jest szeroko stosowany w kosmetologii. Oprócz wymienionych wyżej właściwości witamina B3 jest stosowana:
- przy regeneracji skóry – często używa się jej po zabiegach medycyny estetycznej, a także w przypadku nadmiernej ekspozycji na słońce (tylko na zdrową, nie uszkodzoną skórę)jako silny antyoksydant – wykazuje działanie neutralizujące na działanie wolnych rodników, a do tego uszkodzeń spowodowanych przez obecność stresu oksydacyjnego,
- w przypadku bardzo wymagających typów cer, ze skłonnością do różnych dermatoz, jak łuszczyca, trądzik różowaty, atopowe zapalenie skóry. To świetny wybór także w przypadku cery wrażliwej
- do wygładzenia i zrewitalizowania skóry, a ponadto nadania jej świeżego, promiennego wyglądu, dzięki czemu może być stosowany zarówno w kosmetykach do pielęgnacji twarzy na dzień, jak i na noc
Jak można zauważyć, niacynamid to istotny składnik w przypadku produktów przeciwzmarszczkowych, przeciw niedoskonałościom, nawilżających, regenerujących i łagodzących. Wchodzi w skład kremów, produktów do stosowania punktowego, toników czy preparatów do mycia twarzy. Jego zastosowanie jest szczególnie popularne w serach do twarzy. Przykładem takiego produktu jest HYALUROGEL Serum nawilżające z kwasem hialuronowym od marki Mixa. W składzie tego serum, wzbogaconym o niacynamid, możemy także znaleźć kwas hialuronowy i pantenol. To produkt idealny dla wymagającej i wrażliwej cery, przynoszący natychmiastowe ukojenie, zapewniający 24-godzinne* nawilżenie, a także poprawiający jej jędrność i elastyczność. Efekty stosowania tego serum stają się widoczne już po 4 tygodniach, *test instrumentalny
Niacynamid znajduje swoje zastosowanie również w przypadku preparatów zawierające filtry SPF ochrony przeciwsłonecznej. Jego obecność w takich produktach wynika z jego właściwości regenerujących oraz antyoksydacyjnego działania.
Łojotokowe zapalenie skóry (wyprysk łojotokowy) - przyczyny, objawy, leczenie
Łojotokowe zapalenie skóry (wyprysk łojotokowy) to przypadłość osób w okresie dojrzewania, rzadziej pojawiająca się u dorosłych, a nawet u niemowląt. Objawem łojotokowego zapalenia skóry jest nadmierne złuszczanie się naskórka. Choroba ma tendencję do uporczywego nawracania.
Łojotokowe zapalenie skóry kojarzone jest zwłaszcza z objawami dermatologicznymi, jakie występują w okresie dojrzewania (tłusta cera, wypryski). Rzadziej może wystąpić również u osób dorosłych, a nawet u niemowląt. Łojotokowe zapalenie skóry należy do schorzeń przewlekłych i bywa trudne do wyleczenia z uwagi na fakt, że ma tendencję do nawracania. Jest to głównie przypadłość osób ze skórą łojotokową (tłustą), u której nadczynność gruczołów łojowych powoduje wzmożoną produkcję łoju (łojotok). Przyczyna choroby nie jest do końca znana. Podejrzewa się, że do jej rozwoju przyczynia się rozmnażania drożdżaków - grzybów naturalnie bytujących na skórze. Dolegliwość objawia się stanem zapalnym, w wyniku którego dochodzi do nadmiernego złuszczania się naskórka.
Aktywność gruczołów łojowych
Najważniejszym czynnikiem, regulującym wielkość i aktywność gruczołów łojowych, są stężenia niektórych grup hormonów. Rolę najistotniejszych stymulatorów przypisuje się androgenom, do których należy m.in. testosteron. Głównym miejscem produkcji androgenów są gonady i nadnercza, choć gruczoły łojowe posiadają również zdolność ich lokalnego wytwarzania w obrębie skóry. Funkcję hamowania produkcji łoju pełnią natomiast m.in. estrogeny. Oprócz hormonów płciowych, wpływ na gruczoły łojowe mają inne hormony nadnerczy (na przykład kortyzol) oraz hormony produkowane przez przysadkę mózgową (hormon wzrostu, prolaktyna).
Moment rozwoju gruczołów łojowych u płodu jest związany ze stymulacją androgenami pochodzącymi od matki oraz produkowanymi przez łożysko. Po narodzinach, aktywność wydzielnicza gruczołów maleje i pozostaje na bardzo niskim poziomie, aż do początku okresu dojrzewania płciowego. Zmiany gospodarki hormonalnej i zwiększona produkcja androgenów intensywnie pobudzają czynność gruczołów łojowych. Nadmierna produkcja sebum, charakterystyczna między innymi dla łojotoku i zmian trądzikowych, może więc być jednym z objawów zaburzeń gospodarki hormonalnej.
Co robić w przypadku wystąpienia objawów łojotokowego zapalenia skóry?
W przypadku pojawienia się pierwszych zmian u dziecka na owłosionej skórze głowy wskazane jest delikatne wyczesywanie łuski za pomocą miękkich szczotek niemowlęcych po wcześniejszym zastosowaniu preparatów rozmiękczających łuskę. Natomiast w razie rozwoju bardziej nasilonego stanu zapalnego z wykwitami sączącymi lub w łojotokowym zapaleniu skóry zajmującym rozległe powierzchnie, w tym okolicę pieluszkową, wskazana jest konsultacja dermatologiczna.
Rozpoznanie łojotokowego zapalenia owłosionej skóry głowy zwykle nie nastręcza trudności diagnostycznych. W przypadku pojawienia się zmian poza skórą głowy w diagnostyce różnicowej łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt należy brać pod uwagę m.in. atopowe zapalenie skóry. Atopowe zapalenie skory różni się od łojotokowego zapalenia skóry późniejszym początkiem (zwykle po 3. miesiącu życia), nasilonym świądem, często dodatnim rodzinnym wywiadem atopowym oraz bardzo suchą skórą.
