U nas zapłacisz kartą
Wszystko, co Musisz Wiedzieć o Wyprysku Łojotokowym u Niemowląt
Kwas hialuronorowy i niacynamid
Jedną z substancji, z którą zdecydowanie warto łączyć niacynamid, jest kwas hialuronowy. Ten składnik wykazuje silnie nawilżające właściwości i jest substancją naturalnie występującą w naszym organizmie w postaci hialuronianu sodu. Znajdziemy go przede wszystkim w skórze, ale także mazi stawowej, ścianach naczyń krwionośnych czy ciele szklistym oka. Co bardzo ważne, znajduje się w macierzy, która wypełnia komórki skóry, dzięki czemu sprawia, że skóra jest nie tylko nawilżona, ale też wygląda na jędrną, gładką, sprężystą. Właściwości kwasu hialuronowego można porównać do działania gąbki. To substancja o działaniu higroskopijnym, która jest w stanie związać nawet 1000-krotność wody w porównaniu do swojej masy. Kwas hialuronowy zatrzymuje wodę w organizmie, a dokładniej w skórze właściwej, niestety wraz z wiekiem, podobnie jak w przypadku kolagenu i elastyny, ilość tej substancji w naszej skórze znacznie się zmniejsza, co sprawia, że ta staje się wiotka, pozbawiona jędrności i bardzo często brakuje jej nawilżenia. Stosując produkty wzbogacone w kwas hialuronowy i niacynamid, na przykład w formie serum, dostarczasz swojej skórze dawkę regeneracji oraz nawilżenia i wygładzenia. Serum z kwasem hialuronowym i niacynamidem szczególnie dobrze sprawdzi się w przypadku mocno przesuszonej skóry.
Ciąża to szczególny czas w życiu kobiety, także pod względem pielęgnacji. Niacynamid to substancja, którą bez przeszkód możemy stosować w ciąży zarówno do pielęgnacji twarzy, ciała, jak i włosów. Co więcej, pomaga ona zapobiegać powstawaniu przebarwień, które mogą pojawić się w ciąży i rozjaśnia już istniejące. Dodatkowo wpływa korzystnie na gładkość i elastyczność skóry.
Leczenie łojotokowego zapalenia skóry
Jeśli ŁZS występuje głównie w postaci ciemieniuchy, konieczne jest systematyczne usuwanie łusek i strupów z użyciem specjalnych preparatów miejscowych. Środki te zawierają zwykle kwas salicylowy, siarczek selenu, mocznik, a także pirytionian cynku. Preparaty są dostępne w postaci oliwek, płynów, szamponów, kremów lub sprayów. Można także zastosować krem i szampon zawierający 2% ketokonazolu na zalecenie lekarza. Innym sposobem jest zmiękczanie łusek za pomocą oliwki dla niemowląt lub oliwy z oliwek, a następnie (po odczekaniu ok. 30 minut) wyczesanie łusek i umycie głowy szamponem na ciemieniuchę.
Jeśli zmiany zostały dotknięte nadkażeniem bakteryjnym lub grzybiczym, konieczne jest zastosowanie środków miejscowych zwalczających drobnoustroje. To również kremy lub maści, zawierające jednak substancje bakterio- i/lub grzybobójcze. W razie nasilonych objawów zapalnych, rumienia oraz swędzenia, niekiedy lekarz zaleca stosowanie glikokortykosteroidów.
Co jeszcze stosuje się na łojotokowe zapalenie skóry? Dobre działanie na usuwanie zmian i zapobieganie nawrotom mają poniższe składniki:
- oleje roślinne – przyspieszają regenerację skóry i zmiękczają łuski,
- gliceryna – wiąże wodę, przez co zwiększa poziom nawilżenia w skórze,
- pantenol – łagodzi i koi podrażnioną skórę oraz zmniejsza stany zapalne,
- witamina E – przyspiesza regenerację skóry.
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowlaka - objawy, leczenie
Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) to jedna z najpowszechniejszych chorób skóry na świecie. Najczęściej dotyka pacjentów z dwóch grup wiekowych - niemowlęcej oraz dorosłej. Pierwsze objawy u dzieci pojawiają się przed 3. miesiącem życia, zwykle między 2. a 12. tygodniem. To łuszczące się wykwity o podłożu rumieniowym, występujące na wilgotnych obszarach ciała z dużą liczbą gruczołów łojowych, a więc na skórze głowy, twarzy, w okolicy małżowin usznych i szyi, pod pieluszką oraz w górnej części klatki piersiowej.
Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry nie są w pełni poznane. ŁZS u niemowląt wiąże się z niedojrzałością skóry, która dopiero w 3. roku życia nabiera pełnej sprawności czynnościowej i strukturalnej. Do tego czasu pozostaje cienka, ma wysoko przepuszczalną barierę naskórkową i jest podatna na działanie szkodliwych czynników, w tym hormonów i drobnoustrojów. Uważa się, że to właśnie one mają największy udział w powstawaniu zmian łojotokowych u dzieci.
W pierwszych tygodniach życia utrzymuje się wysokie stężenie androgenów - hormonów płciowych przekazanych dziecku przez matkę (drogą łożyskową oraz w wyniku karmienia piersią). Ich zwiększony poziom pobudza gruczoły łojowe, zwiększając produkcję sebum, co sprzyja powstawaniu trądziku niemowlęcego, prosaków oraz wykwitów łojotokowych. Do powstania ŁZS przyczyniają się także zakażenia grzybicze wywołane przez drożdżaki z rodziny Candida lub Malassezia. Nie bez znaczenia są również czynniki immunologiczne i egzogenne.
Co to jest łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS)?
Łojotokowe zapalenie skóry to choroba objawiająca się m.in. rumieniowo-złuszczającymi się zmianami skórnymi pokrytymi łuską o kolorze żółtawym. U dzieci zwykle rozwija się w okresie noworodkowym i niemowlęcym – najczęściej w ciągu pierwszych tygodni życia między 2. a 10. tygodniem. Przyjmuje wówczas formę ciemieniuchy.
ŁZS to jedna z najpowszechniejszych chorób skóry na całym świecie i dotyka nie tylko niemowląt – mogą na nią chorować także osoby dorosłe. W przypadku dzieci pojawiają się łuszczące wykwity na rumieniowym podłożu i zwykle występują w obszarach ciała, które posiadają dużą liczbę gruczołów łojowych. Z tego względu objawy ŁZS z reguły są widoczne na skórze głowy, twarzy, pod pieluszką, w małżowinach usznych, na szyi i klatce piersiowej.
Co robić po zakończeniu leczenia?
Zaleca się łagodną pielęgnację skóry dziecka z zastosowaniem delikatnych preparatów myjących i niedopuszczanie do tworzenia się grubych pokładów łuski.
Nie istnieją metody zapobiegania zachorowaniu na łojotokowe zapalenie skóry. Można jedynie zapobiegać rozwojowi bardziej poważnych postaci tej choroby poprzez prawidłowe postępowanie już w przypadku zmian skórnych o niewielkim nasileniu.
Łojotokowe zapalenie skóry w pytaniach i odpowiedziach
Zobacz także
Alergiczny wyprysk kontaktowy u dzieci Wyprysk (egzema) należy do najczęstszych chorób skóry i oznacza stan zapalny w obrębie naskórka oraz skóry właściwej.
Pokrzywka u dzieci U dzieci pokrzywka zwykle ma charakter ostry i może się wiązać ze spożyciem określonego pokarmu, zastosowaniem leku czy współistniejącą infekcją górnych dróg oddechowych.
Atopowe zapalenie skóry (AZS) u dzieci Charakterystyczną cechą atopowego zapalenia skóry u dziecka lub niemowlęcia jest uporczywy i bardzo nasilony świąd skóry, często wywołujący rozdrażnienie i niepokój dziecka.
Wybrane treści dla Ciebie
Nadczynność tarczycy u dzieci Nadczynność tarczycy to zespół objawów klinicznych, zależnych od działania na receptory tkanek docelowych nadmiaru hormonów tarczycowych.
Zapalenie płuc u dzieci Pojawienie się duszności, kaszlu oraz gorączki wymaga zawsze konsultacji lekarskiej. Konieczne jest podawanie przez opiekunów dziecka leków przeciwgorączkowych. Ważne jest również zadbanie o prawidłowe nawodnienie. W pierwszych dniach leczenia nie należy zmuszać dziecka do jedzenia.
