Wyprysk alergiczny na dłoniach - Objawy, Przyczyny i Skuteczne Metody Leczenia

Czym jest wysypka i jak powstaje?

Wysypka na dłoniach jest rodzajem dermatozy o podłożu alergicznym lub zakaźnym. Zmiany skórne przybierają postać plam, krostek, grudek lub pęcherzyków przypominających oparzenie. Dermatoza może wywołać też miejscowe zaczerwienienie, świąd lub pieczenie. Uczucie silnego swędzenia sprzyja drapaniu, a to często prowadzi do uszkodzenia naskórka. W niektórych przypadkach może więc dojść do powstania miejscowego stanu zapalnego. W zależności od przyczyny wysypki miejscowo zmieniona skóra niekiedy jest też przesuszona.

Nagłe pojawienie się czerwonej lub różowej wysypki na dłoniach może wskazywać na reakcję alergiczną. Wysypka na dłoniach o podłożu alergicznym może mieć różną postać. Zmiany skórne w zależności od alergenu uczulającego utrzymują się od kilku minut do kilkunastu godzin. Pojawiają się natychmiast po kontakcie z czynnikiem alergizującym i samoistnie znikają. Zmiany skórne o podłożu alergicznym reagują na leki przeciwhistaminowe, które przyspieszają ich wyciszenie i znikanie. Dermatoza alergiczna nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, jednak w przypadku jej częstego nawracania powinna być konsultowana u lekarza alergologa.

Wyróżnia się kilka następujących przyczyn wysypki o podłożu alergicznym.

Alergia pokarmowa

Wyprysk pojawia się po zjedzeniu pokarmu zawierającego składnik uczulający. Najczęściej są to: mleko, owoce morza, orzechy, pomidory, jabłka, produkty zbożowe. Wysypka o podłożu pokarmowym przypomina atopowe zapalenie skóry i ma charakter wędrujący. Zmiany mają postać czerwonych, lekko wypukłych plam, którym towarzyszy silny świąd. Miejscowo może pojawić się również przesuszenie skóry.

Alergia na słońce

Znana również pod nazwą fotodermatoza. Zmiany skórne pojawiają się na skutek działania promieni słonecznych. Wyprysk obejmuje odsłonięte części ciała, czyli dłonie, ręce, dekolt, szyję, nogi, twarz. Alergia objawia się czerwonymi plamami i drobnymi krostkami, którym często towarzyszy pieczenie.

Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy): przyczyny, objawy i leczenie

Kontaktowe zapalenie skóry (inaczej wyprysk kontaktowy) to miejscowa skórna reakcją nadwrażliwości w wyniku bezpośredniego kontaktu z określonymi substancjami chemicznymi lub drażniącymi. Wyprysk kontaktowy może mieć podłoże alergiczne, wynikać z podrażnienia, mieć związek z wykonywaną pracą (np. przewlekłym narażeniem dłoni na określoną substancję) lub ze światłem słonecznym. W leczeniu najważniejsze jest unikanie substancji powodujących wyprysk kontaktowy.

Wyprysk kontaktowy to choroba polegająca na tworzeniu się zmian skórnych pod wpływem kontaktu z alergenami kontaktowymi (są to często substancje chemiczne) u uczulonych na nie osób. Czasem potocznie mówi się na wyprysk kontaktowy „egzema”, co nie jest jednoznaczne z kontaktowym zapaleniem skóry, ponieważ słowo egzema oznacza wyprysk, czyli chorobę skóry o podłożu zapalnym niezwiązaną z zakażeniem, w której dochodzi do zapalenia jej wierzchnich warstw (naskórka i warstwy brodawkowatej skóry właściwej). Egzema nie jest więc nazwą konkretnej choroby, tylko określa rodzaj zmian skórnych, które występują w danej chorobie skóry.

1. alergiczne – związane z odpowiedzią układu odpornościowego na alergeny,
2. z podrażnienia – nie jest to prawdziwe uczulenie i takie zmiany mogą się pojawić u wszystkich osób, które mają kontakt, np. z silnymi substancjami używanymi w środkach czystości, farbami, lakierami, smarami, cementem,
3. zawodowe – wywołane przez czynniki szkodliwe w miejscu pracy, w większości przypadków jest to kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) z podrażnienia,
4. fotoalergiczne lub fototoksyczne – zapalenie skóry może być wywołane przez alergen lub substancję drażniącą powstającą dopiero po zadziałaniu światła słonecznego.

Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) - leczenie

Zasadnicze znaczenie ma wyeliminowanie kontaktu z alergenem lub czynnikiem drażniącym.

Podstawę leczenia przeciwzapalnego kontaktowego zapalenia skóry alergicznego i z podrażnienia stanowią glikokortykosteroidy stosowane miejscowo (np. w maści, kremie) zazwyczaj od kilku do kilkunastu dni. Bardzo suche zmiany na dłoniach lub stopach w ostrym okresie zapalenia mogą wymagać stosowania glikokortykosteroidów pod opatrunkiem. Czasem lekarz może zalecić także stosowanie glikokortykosteroidów doustnie w ciężkich przypadkach ostrego zapalenia lub w przypadku zajęcia dużej powierzchni skóry.

W ostrym zapaleniu z pęcherzykami i wysiękiem (zbieraniem się płynu) oprócz glikokortykosteroidów stosuje się okłady ściągające – z samej wody, z 0,9-procentowym roztworem NaCl lub z octanowinianem glinu. Okłady wysuszają skórę i łagodzą świąd. Stosuje się je kilka razy dziennie – wilgotną bawełnianą tkaninę nakłada się na skórę i zmienia 1–4 razy co 15–30 min.

W przypadku przewlekłego zapalenia i pogrubienia i szorstkości skóry w następstwie zapalenia, szczególnie w kontaktowym zapaleniu skory z podrażnienia, skuteczne są środki nawilżające z dużą zawartością tłuszczów, środki keratolityczne, czyli rozpuszczające zrogowaciałą warstwę naskórka (kremy zawierające polidokanol i mocznik) oraz wazelina.

Świąd można opanować, stosując doustnie leki przeciwhistaminowe lub leki przeciwświądowe (mentol 0,1–2%, kamfora 0,1–3%) miejscowo.

Fototerapię UVA lub UVB, czyli naświetlanie zmian, lekarz może zalecić u chorych, u których inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne albo są przeciwwskazane. Chorzy narażeni na alergeny zawodowe, którzy nie mogą stosować rękawic lub kremów ochronnych, mogą odnieść korzyść z przewlekłego stosowania fototerapii.

W fotoalergicznym i fototoksycznym kontaktowym zapaleniu skóry stosuje się preparaty zawierające filtry promieniowania UVB i UVA.

---

wyprysk dłoniach