U nas zapłacisz kartą
Zdjęcia alergicznego wyprysku kontaktowego - Objawy, diagnoza i leczenie
Wyprysk kontaktowy – leczenie i profilaktyka
Podstawą profilaktyki oraz leczenia wyprysku kontaktowego jest unikanie styczności skóry z substancją wywołującą alergię lub podrażnienie skóry. Jest to możliwe m. in. dzięki wykonaniu skórnych testów płatkowych. W przebiegu alergicznego wyprysku kontaktowego leczenie sprowadza się przede wszystkim do stosowania leków przeciwzapalnych i przeciwalergicznych. Miejscowo stosowane są glikokortykosteroidy w postaci kremów i maści, zaś farmakoterapia ogólna to stosowane doustnie leki przeciwhistaminowe. Ciężki przebieg schorzenia może wiązać się z koniecznością zastosowania glikokortykosteroidów doustnych. W przypadku ostrego przebiegu wyprysku z silnym wysiękiem, konieczne jest stosowanie preparatów odkażających, np. kwasu bornego do wykonania okładów lub nadmanganianu potasu w formie leczniczych kąpieli. Natomiast w przebiegu przewlekłego wyprysku kontaktowego z nadmiernym rogowaceniem skóry warto sięgnąć po preparaty złuszczające na bazie mocznika czy kwasu salicylowego.
Gdy pojawia się wyprysk kontaktowy niealergiczny, leczenie sprowadza się do miejscowego stosowania glikokortykosteroidów, a także odpowiedniej pielęgnacji skóry, bazującej na emolientach.
Bibliografia:
- Langner A., Postepowanie terapeutyczne w wyprysku, Przew Lek 2000, 78 – 92
- Kręcisz B. i in., Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, Alergia 2014, 1: 19 – 24
Wyprysk kontaktowy na skórze alergika. Jak rozpoznać i leczyć wyprysk?
Wyprysk kontaktowy to jeden z bardziej charakterystycznych objawów alergii skórnej. Pojawia się po kontakcie z substancją, na którą została wcześniej wytworzona nadwrażliwość. Cechuje się powstawaniem grudek i pęcherzyków na swędzącej, zaczerwienionej skórze. W wyniku reakcji alergicznej skóra staje się twarda, szorstka i bardzo sucha. Sprawdź, jak rozpoznać wyprysk i jak go leczyć.
Wyprysk kontaktowy alergiczny, inaczej alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, to choroba skórna, której istotą jest tworzenie się zmian skórnych pod wpływem kontaktu z alergenami. Wyprysk kontaktowy alergiczny jest domeną alergików, występuje wtedy, gdy organizm zetknie się z substancją, którą układ immunologiczny oceni jako alergen, czyli pewnego rodzaju „wroga”, którego należy zwalczyć. Wyprysk jest nadmierną reakcją organizmu i zwykle po jego wystąpieniu można poznać, że mamy do czynienia z alergią. Wyprysk kontaktowy, w przeciwieństwie do wyprysku atopowego, występuje głównie u osób dorosłych. Cierpią zwykle kobiety, co uzasadnia się częstszym używaniem różnego rodzaju kosmetyków, a co za tym idzie, większym narażeniem na kontakt z alergizującymi substancjami.
Alergenami, które najczęściej doprowadzają do wystąpienia wyprysku kontaktowego, są: nikiel, chrom, kobalt, formaldehyd, terpentyna, guma i niektóre składniki kosmetyków.
Wyprysk kontaktowy – objawy
Objawy mogą pojawić się w różnych lokalizacjach na ciele. Najczęściej wyprysk kontaktowy pojawia się na dłoniach, a także na twarzy. Możliwe jest także wystąpienie zmian na stopach. Objawy wyprysku alergicznego to przede wszystkim zaczerwienienie skóry, a także grudki wysiękowe. Rumieniowi skóry towarzyszy pojawienie się licznych grudek i pęcherzyków, a zmianom skórnym może towarzyszyć świąd. Wysypka skórna jest niewyraźnie odgraniczona od otoczenia i ustępuje bez pozostawiania śladów. Czas utrzymywania się zmian skórnych to od kilku tygodni do wielu miesięcy.
W przypadku niealergicznego wyprysku kontaktowego pojawia się zaczerwienienie skóry, pęcherzyki skórne, nadżerki, strupki. Objawom tym towarzyszy świąd i ból.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) - leczenie
Zasadnicze znaczenie ma wyeliminowanie kontaktu z alergenem lub czynnikiem drażniącym.
Podstawę leczenia przeciwzapalnego kontaktowego zapalenia skóry alergicznego i z podrażnienia stanowią glikokortykosteroidy stosowane miejscowo (np. w maści, kremie) zazwyczaj od kilku do kilkunastu dni. Bardzo suche zmiany na dłoniach lub stopach w ostrym okresie zapalenia mogą wymagać stosowania glikokortykosteroidów pod opatrunkiem. Czasem lekarz może zalecić także stosowanie glikokortykosteroidów doustnie w ciężkich przypadkach ostrego zapalenia lub w przypadku zajęcia dużej powierzchni skóry.
W ostrym zapaleniu z pęcherzykami i wysiękiem (zbieraniem się płynu) oprócz glikokortykosteroidów stosuje się okłady ściągające – z samej wody, z 0,9-procentowym roztworem NaCl lub z octanowinianem glinu. Okłady wysuszają skórę i łagodzą świąd. Stosuje się je kilka razy dziennie – wilgotną bawełnianą tkaninę nakłada się na skórę i zmienia 1–4 razy co 15–30 min.
W przypadku przewlekłego zapalenia i pogrubienia i szorstkości skóry w następstwie zapalenia, szczególnie w kontaktowym zapaleniu skory z podrażnienia, skuteczne są środki nawilżające z dużą zawartością tłuszczów, środki keratolityczne, czyli rozpuszczające zrogowaciałą warstwę naskórka (kremy zawierające polidokanol i mocznik) oraz wazelina.
Świąd można opanować, stosując doustnie leki przeciwhistaminowe lub leki przeciwświądowe (mentol 0,1–2%, kamfora 0,1–3%) miejscowo.
Fototerapię UVA lub UVB, czyli naświetlanie zmian, lekarz może zalecić u chorych, u których inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne albo są przeciwwskazane. Chorzy narażeni na alergeny zawodowe, którzy nie mogą stosować rękawic lub kremów ochronnych, mogą odnieść korzyść z przewlekłego stosowania fototerapii.
W fotoalergicznym i fototoksycznym kontaktowym zapaleniu skóry stosuje się preparaty zawierające filtry promieniowania UVB i UVA.
Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry - co to takiego?
Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, zwane potocznie wypryskiem lub egzemą to reakcja zapalna skóry na egzogenne czyli zewnętrzne czynniki. Jak tłumaczy nasza specjalistka, dermatolog Dominika Ziółkowska-Banasik kontaktowe zapalenie skóry może występować w dwóch formach:
- jako kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia, wtedy kiedy substancje drażniące uszkadzają bezpośrednio skórę, ale nie dochodzi tu do reakcji immunologicznych np. u fryzjerek,
- jako alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, które jest wynikiem nadwrażliwości immunologicznej, a więc występuje jedynie u wrażliwych immunologicznie osób i przez to też zmiany skórne mogą się szerzyć znacznie poza miejsce kontaktu z alergenem.
Szacuje się alergiczne kontaktowe zapalenie skóry może występować u około 5% populacji po zetknięciu z niklem oraz u około 1-3% po kontakcie z kosmetykami.
Jest to więc dużo częściej występująca choroba niż np łuszczyca, z którą często alergiczne kontaktowe zapalenie skóry różnicujemy - zauważa dermatolog.
Ze statystyk wynika, że alergiczne kontaktowe zapalenie skóry występuje częściej u kobiet. Najczęściej wyprysk kontaktowy spotyka się u młodych dorosłych około 20 roku życia. Drugi szczyt zachorowań przypada na 40-60 rok życia, co z całą pewnością ma związek z ekspozycją zawodową na pewne alergeny.
Na choroby skóry: fototerapia. Na czym polega leczenie światłem?
Alergiczny nieżyt nosa. Kiedy życie przestaje być komfortowe
Swędzące oczy. Jak złagodzić objawy? Domowe sposoby
