U nas zapłacisz kartą
Wyprysk kontaktowy u niemowlaka - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) - leczenie
Zasadnicze znaczenie ma wyeliminowanie kontaktu z alergenem lub czynnikiem drażniącym.
Podstawę leczenia przeciwzapalnego kontaktowego zapalenia skóry alergicznego i z podrażnienia stanowią glikokortykosteroidy stosowane miejscowo (np. w maści, kremie) zazwyczaj od kilku do kilkunastu dni. Bardzo suche zmiany na dłoniach lub stopach w ostrym okresie zapalenia mogą wymagać stosowania glikokortykosteroidów pod opatrunkiem. Czasem lekarz może zalecić także stosowanie glikokortykosteroidów doustnie w ciężkich przypadkach ostrego zapalenia lub w przypadku zajęcia dużej powierzchni skóry.
W ostrym zapaleniu z pęcherzykami i wysiękiem (zbieraniem się płynu) oprócz glikokortykosteroidów stosuje się okłady ściągające – z samej wody, z 0,9-procentowym roztworem NaCl lub z octanowinianem glinu. Okłady wysuszają skórę i łagodzą świąd. Stosuje się je kilka razy dziennie – wilgotną bawełnianą tkaninę nakłada się na skórę i zmienia 1–4 razy co 15–30 min.
W przypadku przewlekłego zapalenia i pogrubienia i szorstkości skóry w następstwie zapalenia, szczególnie w kontaktowym zapaleniu skory z podrażnienia, skuteczne są środki nawilżające z dużą zawartością tłuszczów, środki keratolityczne, czyli rozpuszczające zrogowaciałą warstwę naskórka (kremy zawierające polidokanol i mocznik) oraz wazelina.
Świąd można opanować, stosując doustnie leki przeciwhistaminowe lub leki przeciwświądowe (mentol 0,1–2%, kamfora 0,1–3%) miejscowo.
Fototerapię UVA lub UVB, czyli naświetlanie zmian, lekarz może zalecić u chorych, u których inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne albo są przeciwwskazane. Chorzy narażeni na alergeny zawodowe, którzy nie mogą stosować rękawic lub kremów ochronnych, mogą odnieść korzyść z przewlekłego stosowania fototerapii.
W fotoalergicznym i fototoksycznym kontaktowym zapaleniu skóry stosuje się preparaty zawierające filtry promieniowania UVB i UVA.Alergia kontaktowa u dzieci: przyczyny, objawy, leczenie
Alergia kontaktowa u dzieci (wyprysk kontaktowy u dzieci) pojawia się dość często - dotyka około 20-30 procent dzieci i młodzieży. Alergia kontaktowa (alergia skórna), nazwana jest popularnie wypryskiem (wyprysk kontaktowy) albo egzemą (egzema). Najczęstsze objawy alergii kontaktowej u dzieci to pokrzywka, wysypka i swędzenie. Jakie jeszcze są objawy alergii kontaktowej u dzieci? Skąd się bierze alergia kontaktowa?
Spis treści
Alergia kontaktowa u dzieci nie wywołuje objawów ogólnoustrojowych w drogach oddechowych czy drogach pokarmowych, a jedynie objawy miejscowe.
W przypadku alergii kontaktowej, antygen odpowiedzialny za rozwój alergii powoduje zmiany jedynie na skórze, choć nie zawsze dokładnie w miejscu kontaktu.
Specjaliści uważają, że częstość występowania alergii kontaktowej wśród dzieci poniżej 3 lat może być wyższa niż wśród dzieci starszych i osób dorosłych. Obecność atopowego zapalenia skóry zwiększa ryzyko uczulenia kontaktowego.
Leczenie alergii kontaktowej u dziecka
Podstawą leczenia chorób alergicznych jest także w tym przypadku unikanie kontaktu z alergenem wywołującym niepożądane reakcje. Dodatkowo stosuje się tutaj miejscowe preparaty o działaniu przeciwalergicznym oraz przeciwzapalnym. Wprowadzane do terapii leki powinny być odpowiednio dobrane z uwzględnieniem ich siły działania względem stanu klinicznego oraz wieku dziecka. Oprócz tego niezwykle ważna jest staranna i systematyczna pielęgnacja skóry malucha (szczególnie przy współistniejącym atopowym zapaleniu skóry) za pomocą właściwie dobranych kosmetyków. Najlepiej stosować w tym celu produkty nawilżające i natłuszczające (emolienty) o neutralnym pH, bez substancji konserwujących oraz bez dodatku barwników i substancji zapachowych.
W przypadku wystąpienia u dziecka alergii kontaktowej należy liczyć się z tym, że niestety nie jest to choroba, którą da się wyleczyć całkowicie. Aktualnie dostępne metody terapeutyczne pozwalają w znaczącym stopniu złagodzić dolegliwości i wyciszyć stan zapalny skóry, ale ponowny kontakt z alergenem może sprawić, że powrócą one znowu.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Skonsultuj się z lekarzem.
Przebieg egzemy u dzieci
Egzema u dzieci rozpoczyna się zazwyczaj od obrzęku i zaczerwienienia. Potem pojawiają się pęcherzyki i grudki, których następstwem są nadżerki i rozległe powierzchnie sączące, wydzielające przezroczysty płyn surowiczy. Kolejnym etapem są strupy, a potem następuje złuszczanie. Alergiczny wyprysk kontaktowy następuje najczęściej w miejscu zetknięcia z uczulającą substancją, ale z opóźnieniem najwcześniej na drugi dzień, zwykle jednak po 2-3 dniach. Jeżeli choroba nie cofnie się w krótkim czasie, przechodzi w postać przewlekłą, chroniczną, charakteryzującą się zgrubieniem skóry i jej naciekiem – tzw. zliszajowaceniem. Chorobie towarzyszy silne swędzenie. Ustępuje bez śladu – nie pozostawia blizn.
Leczenie egzemy polega przede wszystkim na rozpoznaniu, a następnie wyeliminowaniu elementów powodujących reakcję alergiczną. Kluczową rolę dla prawidłowej diagnozy ma wywiad lekarski dotyczący występowania podobnych schorzeń w rodzinie i okoliczności pojawiania się zmian skórnych. Badania specjalistyczne – testy skórne oraz serologiczne – pozwalają określić substancję uczulającą, odpowiedzialną za występowanie objawów chorobowych. Konsekwencja tych badań może być odczulanie polegające na podawaniu – pod kontrolą – coraz większych dawek konkretnego alergenu. Gdy uda się odnaleźć i usunąć przyczynę uczulenia, leczenie sprowadza się do łagodzenia jego objawów aż do ich całkowitego ustąpienia. W leczeniu egzemy u dzieci bardzo często stosuje się maści zawierające kortyzon oraz leki antyhistaminowe, które łagodzą i opóźniają reakcje alergiczne.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Natychmiast przerwij kontakt z substancją, którą podejrzewasz o wywołanie zmian – np. przemyj ręce po kontakcie z substancjami, które powodują objawy. W razie nasilonego świądu skóry możesz zażyć tabletkę leku przeciwhistaminowego (niektóre dostępne są bez recepty).
Wyprysk kontaktowy rozpoznaje się na podstawie charakterystycznego obrazu zmian skórnych oraz ustalenia związku pomiędzy ich pojawianiem się a np. pracą zawodową.
Wyprysk kontaktowy może przypominać wyprysk atopowy (atopowe zapalenie skóry) i inne mylone z nim choroby skóry. Najważniejszym badaniem w rozpoznaniu wyprysku kontaktowego są tzw. testy płatkowe. Polegają one na nałożeniu na skórę pleców małych krążków bibułek nasączonych różnymi substancjami wywołujących wyprysk kontaktowy (zawartymi w np. kosmetykach, gumie, metalach, lekach, tworzywach sztucznych). Pojawienie się pod ich wpływem zaczerwienienia, grudek czy pęcherzyków może oznaczać uczulenia na którą z tych substancji.
