U nas zapłacisz kartą
Wyprysk kontaktowy u niemowlaka - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?
Niestety, tak jak w przypadku każdej alergii, również w odniesieniu do alergicznego wyprysku kontaktowego nie istnieje skuteczne leczenie przyczynowe. Aktualne metody postępowania pozwalają jedynie zmniejszyć stan zapalny skóry oraz dolegliwości świądowe, ale ponowny kontakt z alergenem może je znowu wywołać. Raz rozpoznana alergia kontaktowa będzie się utrzymywać przez całe życie chorego.
W celu uniknięcia wysiewu kolejnych zmian skórnych konieczne jest przede wszystkim unikanie kontaktu skóry z uczulającym alergenem. Można na przykład zastąpić metalowe elementy w ubrankach plastikowymi. Po zakończeniu leczenia wskazana jest odpowiednia pielęgnacja skóry z użyciem preparatów bezzapachowych i bez dodatku środków konserwujących.
Jak wygląda u dzieci diagnostyka alergii kontaktowej?
Samo rozpoznanie alergii kontaktowej u dziecka opiera się na dodatnim wywiadzie w kierunku ekspozycji (kontaktu) dziecka na alergeny kontaktowe oraz na obecności charakterystycznych zmian skórnych. Zidentyfikowanie konkretnych substancji wywołujących dane reakcje wymaga natomiast przeprowadzenia tzw. naskórkowych testów płatkowych.
Badanie to wykonywane jest najczęściej w szpitalu i polega na nałożeniu na skórę dziecka (najczęściej na plecach) hipoalergicznego plastra ze specjalnymi komorami zawierającymi testowane alergeny. Taki plaster pozostaje przyklejony do skóry przez dwie doby, po czym zostaje odklejony, aby ocenić wyniki. Robi się to w dniu zdjęcia, a następnie w czwartej i piątej dobie (czasem również po tygodniu). Na podstawie obecności reakcji alergicznych w konkretnych miejscach odpowiadających położeniu komór z substancjami, określa się, na które z nich pacjent ma uczulenie. Standardowe testy oceniają reakcję na 20 najpopularniejszych alergenów, a sam proces diagnostyczny jest dość prosty i co ważne wiarygodny.
Alergiczny wyprysk kontaktowy u dzieci
Wyprysk (egzema) należy do najczęstszych chorób skóry i oznacza stan zapalny w obrębie naskórka oraz skóry właściwej. Charakterystycznym dla wyprysku wykwitem jest grudka, chociaż w obrazie klinicznym widuje się również rumień, pęcherzyki i nadżerki, a niekiedy pogrubienie naskórka i jego nadmierne złuszczanie. Obraz tej jednostki chorobowej może być więc różnorodny, jednak bardzo często towarzyszy jej świąd i pieczenie skóry.
Jedną z postaci wyprysku, którą coraz częściej stwierdza się wśród najmłodszych pacjentów, jest alergiczny wyprysk kontaktowy lub alergiczne kontaktowe zapalenie skóry.
Jest to nabyty powierzchowny odczyn zapalny skóry rozwijający się na podłożu alergicznym. Jednak jest to nieco odmienny typ reakcji odpornościowej niż reakcja na przykład na pyłki traw czy niektóre pokarmy. W przypadku alergicznego wyprysku kontaktowego mamy do czynienia z tzw. reakcją opóźnioną, która rozwija się dopiero po 24–48 h od kontaktu z alergenem. W reakcji tej bierze udział jedna z frakcji białych krwinek, czyli limfocyty T, mające tzw. pamięć immunologiczną, umożliwiającą im wyzwolenie reakcji alergicznej po kontakcie z uczulającym alergenem.
W zależności od „siły” danego antygenu w niektórych przypadkach do wyzwolenia reakcji odpornościowej wystarczy już pierwsza ekspozycja, w innych reakcja może się ujawnić dopiero po wielokrotnych kontaktach z uczulającym związkiem – po tygodniach, a nawet latach. Do najczęstszych alergenów kontaktowych u dzieci należą: nikiel – składnik zapięć w ubrankach, neomycyna – antybiotyk, mertiolat – konserwant w kroplach do oczu oraz szczepionkach, balsam peruwiański – substancja zapachowa, formaldehyd – konserwant, quaternium-15 – konserwant, kalafonia – składnik żywicy drzew iglastych, i lanolina – składnik kosmetyków.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) – przyczyny
- Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry
- nikiel, np. biżuteria, wykończenia odzieży (zamki, guziki), okulary
- chrom (metale, cement, skóra garbowana)
- kobalt (metale, cement)
- formaldehyd (odzież, lakier do paznokci, tworzywa sztuczne)
- substancje zapachowe (perfumy, olejki eteryczne, kosmetyki)
- balsam peruwiański (perfumy)
- konserwanty (podłoże leków stosowanych miejscowo, kosmetyki)
- przyśpieszacze wulkanizacji i przeciwutleniacze gumy (rękawiczki lateksowe, bielizna, buty, lycra, oleje techniczne)
- leki (neomycyna, benzokaina)
- barwniki (farby do włosów i tkanin)
- kalafonia (kleje, papier, pokosty)
- lanolina (kremy)
- monomery akrylu (cement ortopedyczny).
Czynniki ryzyka rozwoju alergicznego kontaktowego zapalenie skóry nie są znane, ale wydaje się, że duże znaczenie ma predyspozycja genetyczna.
- Kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia
Powstaje w wyniku kontaktu skóry ze stężoną substancją drażniącą (np. silne kwasy albo zasady, wybielacze) albo w wyniku przewlekłego działania mniej stężonej substancji powodującej wysuszenie skóry i uszkodzenie naskórka.
Substancje drażniące:- mydła i detergenty
- alkohole i środki odkażające
- kwasy i ługi
- rozpuszczalniki organiczne, smary, oleje techniczne, benzyna, olej napędowy
- żywice i kleje
- farby, tusze i werniksy
- cement, beton, gips
- środki owadobójcze i grzybobójcze
- nawozy sztuczne
- włókna szklane.
- Fotoalergiczne lub fototoksyczne kontaktowe zapalenie skóry
Przyczyny fototoksycznego kontaktowego zapalenie skóry, to np. dziegieć, furokumaryny (np. psolareny stosowane leczniczo lub zawarte w owocach, zwłaszcza w limonkach i jarzynach), czerwień bengalska (stosowana w okulistyce), niesteroidowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, pochodne kwasu propionowego (np. ibuprofen).
Przyczyny fotoalergicznego kontaktowego zapalenia skóry, to np. kosmetyki z filtrem UV, substancje zapachowe, środki odkażające, leki przeciwgrzybicze.
