U nas zapłacisz kartą
"Problem wyprysku na pochwie - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Leczenie"
Opryszczka błony śluzowej jamy ustnej i gardła
Jako zakażenie pierwotne może mieć postać ostrego zapalenia błony śluzowej dziąseł i jamy ustnej oraz ostrego zapalenia gardła i migdałków podniebiennych. Przebiega wówczas jak ostre zapalenie z towarzyszącą gorączką. W zakażeniu nawrotowym jest to zwykle opryszczka wargowa.
Ostre zapalenie błony śluzowej dziąseł i jamy ustnej
- typowa dla małych dzieci
- okres wylęgania wynosi 3–6 dni
- objawy obejmują wysoką gorączkę, złe samopoczucie, jadłowstręt, obrzęk, zaczerwienienie i bolesność dziąseł, powiększenie regionalnych węzłów chłonnych, pęcherzyki, które powstają na błonie śluzowej jamy ustnej i języka oraz na skórze warg i wokół jamy ustnej, mają tendencję do zlewania się, tworzenia bolesnych owrzodzeń, a po pęknięciu – nadżerek
- ostre objawy utrzymują się 5–7 dni, gojenie zmian następuje po ok. 2 tygodniach
- wirus jest wydalany w ślinie przez 3 tygodnie (niekiedy dłużej).
Ostre zapalenie gardła i migdałków podniebiennych
- występuje częściej u dorosłych niż u dzieci
- zwykle jest wywołane przez HSV-1, ale przyczyną może być też HSV-2 (towarzyszą mu wtedy zmiany na narządach płciowych)
- początkowe objawy to gorączka, złe samopoczucie, ból głowy, gardła, mięśni, następnie na migdałkach i tylnej ścianie gardła pojawiają się pęcherzyki, które pękają, tworząc nadżerki i owrzodzenia
- u ok. 30% chorych w pierwotnym zakażeniu HSV-2 występują objawy oponowe, u 5% zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych o łagodnym przebiegu.
Opryszczka wargowa (potocznie „zimno”)
- jest to najczęstsza postać zakażenia nawrotowego wywołanego HSV-1 (rzadziej HSV-2)
- zwykle ma łagodny przebieg bez towarzyszących objawów ogólnych
- w okolicy ust – na ogół w kąciku, na pograniczu błony śluzowej i skóry – pojawiają się nieliczne skupiska bolesnych pęcherzyków zapalnych
- nawroty występują średnio dwa razy w roku, ale u niektórych zakażonych nawet co miesiąc
- największe wydalanie wirusa ma miejsce w ciągu pierwszej doby (może się utrzymywać do 5 dni).
Opryszczka – czy można zapobiec zakażeniu
U osób z częstymi i uciążliwymi nawrotami opryszczki zaleca się profilaktykę farmakologiczną (acyklowir lub walacyklowir). Leczenie zmniejsza częstość nawrotów, poprawia jakość życia i zmniejsza ryzyko zakażenia partnera HSV-2.
Zapobiec zakażeniu można przez unikanie ryzykownych kontaktów seksualnych. Ryzyko zakażenia zmniejsza używanie prezerwatyw lateksowych (ale go nie eliminuje, wykwity mogą się pojawić w innej lokalizacji).
Osoby zakażone powinny informować partnerów o chorobie przed podjęciem współżycia seksualnego.
Kobiety w ciąży, które chorowały na opryszczkę narządów płciowych powinny przekazać tę informację lekarzowi.
Kobiety zdrowe, których partnerzy chorowali na opryszczkę narządów płciowych nie powinny podejmować współżycia płciowego w III trymestrze ciąży.
Co to jest opryszczka?
Opryszczka, czyli zakażenie opryszczkowe ma postać wykwitów wywołanych przez dwa blisko ze sobą spokrewnione wirusy: HSV-1 i HSV-2 (Herpes simplex virus, wirus opryszczki zwykłej). Pierwszy z nich zwykle powoduje opryszczkę w górnej części ciała (wargi i jama ustna), drugi głównie na narządach płciowych, ale zdarza się też odwrotnie. Zmiany niezależnie od umiejscowienia oraz typu wirusa praktycznie nie różnią się wyglądem.
Zakażenie przenosi się wyłącznie wśród ludzi przez bezpośredni kontakt (wirus znajduje się w wydzielinach), możliwe jest zakażenie okołoporodowe – z kobiety ciężarnej na płód lub na noworodka.
Zakażenia wirusami opryszczki są szeroko rozpowszechnione. Badania serologiczne wskazują, że przeważająca większość dorosłych (90%) jest zakażona wirusem HSV-1, a u co dziesiątego dorosłego występuje zakażenie HSV-2. Jednak tylko około połowy zakażonych osób cierpi na nawroty opryszczki wargowej. Zakażenia są często bezobjawowe.
Wirus opryszczki typu 1 (HSV-1) przenosi się z wydzieliną pęcherzykową, śliną oraz przez bezpośredni kontakt z błonami śluzowymi i skórą, np. przy pocałunkach, czasami przez picie z jednego naczynia, używanie wspólnych sztućców, maszynek do golenia czy ręczników. Najbardziej zaraźliwy jest płyn z pęcherzyków. Oznacza to, że najłatwiej jest się zarazić przez kontakt z pęcherzykami. Możliwe jest jednak także zakażenie od osób bez objawów.
Wirus szybko ginie w temperaturze pokojowej oraz po wyschnięciu, dlatego przenoszenie się opryszczki przez przedmioty lub drogą kropelkową należy do rzadkości.
Do zakażenia HSV-1 zwykle dochodzi w dzieciństwie, a HSV-2 podczas kontaktów seksualnych lub rzadko w czasie porodu. Zakażenie HSV-1 nie chroni przed zakażeniem HSV-2.
- ekspozycja na silne światło słoneczne (promieniowanie ultrafioletowe, UV)
- zakażenia górnych dróg oddechowych
- gorączka
- przemęczenie
- niedożywienie
- wyziębienie
- urazy
- zabiegi stomatologiczne
- miesiączka
- stosowanie glikokortykosteroidów
- operacje chirurgiczne
- stres.