U nas zapłacisz kartą
Wyprysk na powiece - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Pojawienie się guzów powiek powinno skłonić pacjenta do wizyty w gabinecie okulistycznym w celu ustalenia diagnozy i podjęcia odpowiedniego postępowania. W przypadku zmian łagodnych wczesne leczenie pozwala na osiągnięcie bardzo dobrego rezultatu kosmetycznego i zapobiega oszpecającemu zniekształceniu powiek i twarzy.
W ustaleniu rozpoznania pomocne jest badanie w mikroskopie okulistycznym (lampie szczelinowej, zob. Badanie w lampie szczelinowej [biomikroskopia]), jednak niejednokrotnie badanie kliniczne nie pozwala na postawienie ostatecznej diagnozy. Często bowiem zmiany skórne mają podobny wygląd makroskopowy mimo różnej budowy histopatologicznej. Z tego względu wykonuje się biopsję zmiany.
Biopsja z wycięciem zmiany daje odpowiedź na pytanie o charakter guza i jednocześnie powoduje całkowite wyleczenie. Typowo kwalifikują się do niej małe zmiany umiejscowione daleko od punktu łzowego, kąta bocznego, nieobejmujące brzegu powiek lub położone w jego centrum. Jednak niejednokrotnie chirurdzy, chcąc oszczędzić pacjentowi dodatkowego zabiegu oraz związanych z nim stresów i niedogodności, podejmują się wycięcia za jednym razem także bardziej skomplikowanych guzów.
Biopsja diagnostyczna polega na pobraniu jedynie fragmentu guza. Należy ją pobierać z reprezentatywnego obszaru nowotworu. Musi ona zawierać zdrowe brzegi, być wystarczająco duża, aby możliwe było badanie histopatologiczne, nie może prowadzić do zmiażdżenia lub innego uszkodzenia pobieranych tkanek.
Łagodne zmiany guzkowe powiek: przyczyny, objawy i leczenie
Zmiany guzkowe powiek mogą przybierać formy, między innymi takie jak: narośl na powiece, grudka na powiece, brodawczak na powiece, torbiele i znamiona barwnikowe lub owrzodzenie. Ustalenie charakteru zmiany (łagodny lub złośliwy) wymaga konsultacji okulistycznej i warunkuje dalsze postępowanie.
Guzy powiek to nowotwory skóry, które mogą mieć charakter zarówno łagodny, jak i złośliwy. Najczęściej wywodzą się z naskórka, rzadziej ze skóry właściwej i przydatków skóry, takich jak: gruczoły potowe, gruczoły łojowe czy mieszki włosowe. Poniżej omówiono zmiany o charakterze niebarwnikowym. Zmianom barwnikowym skóry powiek poświęcono osobny artykuł.
- wiek chorego,
- typ skóry,
- narażenie na działanie promieniowania ultrafioletowego,
- wrodzone lub nabyte upośledzenie odporności.
Do ich powstawania może przyczyniać się także zakażenie wirusami brodawczaka ludzkiego. Najważniejsze jest odróżnienie guzów łagodnych od złośliwych. Na charakter złośliwy guza mogą wskazywać następujące informacje zebrane w wywiadzie: nadmierna ekspozycja na działanie promieniowania UV (oparzenia słoneczne, zwłaszcza w dzieciństwie, pęcherzowe oparzenia skóry), palenie tytoniu, przebyte leczenie za pomocą promieniowania jonizującego (napromieniowanie), rak skóry w przeszłości oraz jasna karnacja, rude włosy i niebieskie tęczówki u chorego lub jego przodków.
Wśród łagodnych zmian guzkowych skóry powiek najczęściej spotyka się brodawczaki. Drugą pod względem częstości występowania zmianą łagodną powiek są torbiele nabłonkowe, które stwierdza się w około 18% zmian skórnych wyciętych z okolicy gałki ocznej. Trzecim najczęstszym typem zmiany łagodnej w okolicy okołogałkowej są znamiona barwnikowe (zob. Zmiany barwnikowe powiek).
Spis treści:
Powieki należą do przydatków oka i stanowią kluczowy element jego aparatu ochronnego. Do funkcji powiek należy:
- Zabezpieczenie bardzo delikatnej i wrażliwej tkanki gałki ocznej przed urazami mechanicznymi,
- Ochrona przed zanieczyszczeniami z powietrza i promieniowaniem słonecznym,
- produkcja filmu łzowego oraz rozprowadzanie go po całej powierzchni oka.
Powieka to skomplikowana struktura anatomiczna złożona z czterech warstw:
- Cienkiej, elastycznej i delikatnej skóry, zawierającej gruczoły łojowe (Zeissa) i potowe (Molla). Ich przewody otwierają się w mieszkach włosowych rzęs wyrastających z przedniej krawędzi wolnego brzegu powiek.
- Mięśnia okrężnego oka, kontrolującego zamykanie oka oraz mięśnia dźwigacza powieki górnej, umożliwiającego jego otwieranie (zaburzenia pracy tego mięśnia prowadzą do ptosis, czyli opadania powieki). Dzięki tym mięśniom możliwe jest mruganie, a przez to rozprowadzanie filmu łzowego po całej powierzchni oka, nawilżanie gałek ocznych, usuwanie ze spojówki i rogówki zanieczyszczeń, drobnych ciał obcych czy drobnoustrojów.
- Płytki włóknistej (inaczej: tarczki powieki), czyli gęstej struktury złożonej z tkanki łącznej nadającej powiece kształt i sztywność. W tej warstwie znajdują się gruczoły Meiboma, czyli gruczoły łojowe wydzielające lipidową część filmu łzowego, który gromadzi się na brzegu powiek, uszczelnia zamkniętą szparę powiekową i zabezpiecza przed przelewaniem się łez przez brzegi powiek. Tarczka powieki zespolona jest ze spojówką powiek, przechodzącą w spojówkę gałki ocznej.
- Błony śluzowej, najbardziej wewnętrznej z warstw powieki, produkującej część śluzową filmu łzowego.
Leczenie
Po zdiagnozowaniu grzybicy najprawdopodobniej zostanie Ci przepisany miejscowy lek przeciwgrzybiczy. Zazwyczaj nakładasz go na powiekę dwa razy dziennie przez dwa do czterech tygodni. Ogólnie rzecz biorąc, łuska grzybicy zacznie się usuwać, zanim zaczerwienienie i wysypka znikną.
Istnieją również dostępne bez recepty kremy i maści, które można stosować w leczeniu grzybicy, w tym:
- Lotrimin, Mycelex (klotrimazol)
- Lamisil (terbinafina)
- Xolegel (ketokonazol)
Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące najlepszego leczenia, skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem któregokolwiek z tych leków.
Kiedy iść do lekarza?
Jeśli objawy nie ustąpią tydzień lub dwa po zakończeniu leczenia na receptę, skontaktuj się z lekarzem. To samo dotyczy nagłych zmian widzenia, przebarwień skóry lub nagłych zmian w stanie zdrowia.
