U nas zapłacisz kartą
Wyprysk czy czyrak - Krzyżówka chorób skórnych
Jak objawia się czyrak?
Zazwyczaj pierwszym objawem jest twardy, czerwony guzek sprawiający dolegliwości bólowe przy dotyku. W miarę rozwoju zmiana ulega zmiękczeniu. Po upływie od 4 do 6 dni pojawia się na jej czubku ropny pęcherzyk, pod którym formuje się czop martwiczy.
W pełni rozwinięty czyrak charakteryzuje się przede wszystkim czerwoną, opuchniętą i bolesną skórą wokół guza. Czasami w przebiegu choroby może występować gorączka. Jeżeli zauważymy, że na naszym ciele zaczyna pojawiać się boląca i twarda „krostka”, to powinniśmy pokazać ją lekarzowi w celu rozpoczęcia leczenia lub w razie niepowodzenia leczenia zachowawczego, w celu chirurgicznego wycięcia zmiany.
W skrajnych przypadkach nieleczone infekcje mieszka włosowego mogą doprowadzić do rozwoju poważniejszych zakażeń całego organizmu. Bardzo ważne jest to, żeby samodzielnie nie podejmować próby usunięcia ropnia znajdującego się na czubku, w szczególności w okolicach twarzy. W razie samoistnego pęknięcia czyraka należy odpowiednio zabezpieczyć ranę jałowym opatrunkiem i zgłosić się do lekarza.
Czyrak na twarzy
Czyrak zlokalizowany na twarzy, szczególnie w okolicy górnej wargi, nosa, skroni czy oczodołu, wymaga bardzo pilnego leczenia. Taka lokalizacja stwarza ryzyko przedostania się zakażenia do wnętrza czaszki, powodując skutki neurologiczne, w tym zapalenie opon mózgowych.
Diagnostyka i rozpoznanie czyraka
- Jaki czas temu zmiana pojawiła się na ciele?
- Czy dolegliwość pojawiła się pierwszy raz w życiu, czy już wcześniej występowały podobne objawy?
- Czy występują choroby współistniejące?
- Jak duży ból pacjent odczuwa?
W zależności od stanu miejscowego zaawansowania zmiany oraz wywiadu lekarz ustali sposób leczenia.
Dla potwierdzenia rozpoznania można wykonać posiew wymazu z guzka z oceną lekooporności wyhodowanych bakterii. Takie badanie jest szczególnie przydatne u osób z czyrakami mnogimi i nawracającymi.
Przyczyny powstawania czyraków
Czyrak pojawia się w następstwie zapalenia mieszka włosowego lub gruczołu łojowego. Zapalenie jest spowodowane zakażeniem bakteriami gronkowca złocistego Staphyloccocus aureus.
Badania wskazują, że około 40 proc. populacji na całym świecie to nosiciele bakterii Staphylococcus aureus.
W sytuacji, kiedy jesteśmy zdrowi, gronkowiec nie wpływa negatywnie na funkcjonowanie naszego organizmu. W przypadku, kiedy zmniejsza się nasza odporność, układ immunologiczny jest osłabiony, powstają warunki dla namnażania się tej bakterii, co z kolei może manifestować się w postaci czyraków.
- Chorzy na cukrzycę — rany u tych osób dłużej i ciężej się wygajają, co wpływa na zwiększone prawdopodobieństwo ich infekcji.
- Chorzy na przewlekłe choroby nerek — choroba wpływa na występowanie zaburzeń odporności organizmu.
- Osoby chore na AIDS — choroba ta wpływa na upośledzenie funkcji odpornościowej organizmu, u chorych często występują przewlekłe infekcje, w tym zakażenia skórne.
- Chorujący na inne choroby skóry, których czyrak może być następstwem: atopowe zapalenie skóry, łuszczyca.
- Osoby zmagające się z nowotworem — podczas przyjmowania szerokiej gamy leków, odporność u tych osób ulega znaczącemu osłabieniu.
Profilaktyka: Jak zapobiegać czyrakom?
W przypadku pacjentów, którzy są nosicielami gronkowca oraz należą do grupy wysokiego ryzyka występowania choroby, należy szczególnie dbać o zdrowie oraz w miarę możliwości nie dopuszczać do sytuacji, w której odporność naszego organizmu ulegnie pogorszeniu.
Czasami jesteśmy nosicielami gronkowca. Zazwyczaj kolonizuje on jamę nosową i w warunkach dobrej kondycji nosicielstwo takie nie daje żadnych dolegliwości. Można je rozpoznać na podstawie posiewu wymazu z nosa. Rozpoznanie nosicielstwa gronkowca jest powodem zalecenia miejscowego leczenia odpowiednią maścią z antybiotykiem. Badanie posiewu z nosa zleca się zazwyczaj pacjentom z nawracającymi lub mnogimi zmianami.
Czyrak warg sromowych – leczenie
Czyraka warg sromowych dość łatwo zdiagnozować. Czasami wymaga się jedynie diagnostyki różnicowej ze względu na podobieństwo do niesztowicy, choć zmiany skórne spowodowane przez tę chorobę występują przede wszystkim na kończynach dolnych i pośladkach.
Sposób, w jaki leczy się czyraka warg sromowych, w dużej mierze zależy m.in. od chorób towarzyszących tej zmianie skórnej i stopnia jej rozrostu. Czasami czyraki znikają same. Zdecydowanie natomiast nie można ich wyciskać, ponieważ może to prowadzić do wystąpienia niebezpiecznych dla zdrowia powikłań. Najgroźniejszy scenariusz to ewentualne przedostanie się gronkowca do krwi, co w ostateczności może się skończyć nawet śmiercią pacjentki. Zawsze więc w przypadku pojawienia się takiej zmiany jak czyrak, należy udać się do dermatologa, zamiast samodzielnie usuwać zmianę.
Leczenie czyraka warg sromowych nastawione jest na usunięcie zmiany skórnej. Chodzi również o złagodzenie bólu. W tym celu stosuje się środki antyseptyczne, które jednocześnie zapobiegają roznoszeniu się bakterii. Jeśli czyrak nie pęka samoistnie, wykonuje się nacięcie martwiczych tkanek. Czasami stosuje się również antybiotykoterapię w celu zwalczenia zakażenia bakteryjnego. Dodatkowo, można sięgnąć po naturalne metody leczenia wspomagające walkę z czyrakiem. Regularnie pita mikstura na bazie kurkumy, czosnku i mleka stanowi bardzo dobrą profilaktykę przeciwczyrakową. Nie zaleca się natomiast przemywania czyraka warg sromowych różnego rodzaju płynami. Rozwiązania takie jak mikstura z czosnku lub olejek herbaciany można natomiast stosować przy analogicznych zmianach na plecach szyi czy pośladkach.
